Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού και ο Ντάριο Φο

Γραμμένο το 1970, το έργο Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού, βασίζεται στα αληθινά περιστατικά γύρω από το μυστηριώδη θάνατο του Giuseppe Pinelli, ενός ιταλού αναρχικού, που κατηγορήθηκε για την τοποθέτηση βόμβας στην αγροτική τράπεζα. Ο θάνατος του Pinelli προκλήθηκε, σύμφωνα με τις αστυνομικές αρχές, έπειτα από πτώση από το παράθυρο του αστυνομικού τμήματος. Πρόκειται για μια αμφιλεγόμενη υπόθεση που ταλάνισε την ιταλική κοινή γνώμη. Κάποιες αριστερές εφημερίδες κατηγόρησαν τους αστυνομικούς για τη δολοφονία του Pinelli. Ένας από τους αστυνομικούς κατέθεσε μήνυση εναντίον της εφημερίδας Lotta Continua και βρέθηκε δολοφονημένος λίγες μέρες αργότερα. Μια δεκαετία αργότερα, στελέχη της εφημερίδας συνελήφθησαν και κατηγορήθηκαν για τη δολοφονία του. Το όνομα του Pinelli είχε, εν τω μεταξύ, απαλλαγεί από όλες τις κατηγορίες, αν και κανείς δεν είχε προσαχθεί για τον "τυχαίο" θάνατό του. Ο Pinelli θεωρήθηκε μάρτυρας και θύμα μιας πολιτικής ατμόσφαιρας τρόμου και εκφοβισμού, που είχε μετατρέψει την ιταλική κοινωνία σε ιδεολογικό πεδίο μάχης και είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο, αριστερών και δεξιών, πολιτικών και πολιτών.

Ο Ντάριο Φο συλλαμβάνει και αναδεικνύει με επιδέξιο τρόπο αυτή την ατμόσφαιρα. Ορμώμενος από αυτά τα τραγικά περιστατικά έγραψε μια ανελέητη σάτιρα της εξουσίας. Ένας τρελός για δέσιμο, ειδικός στις μεταμφιέσεις, διεισδύει στα γραφεία της κεντρικής Ασφάλειας, μεταμφιεσμένος σε ανώτατο ανακριτή του Υπουργείου Δικαιοσύνης, για να διαλευκάνει την υπόθεση της "αυτοκτονίας" ενός αναρχικού που έπεσε από τον 6ο όροφο της Ασφάλειας κατά τη διάρκεια της ανάκρισης. Οι μπάτσοι τρομοκρατημένοι, γίνονται έρμαια στην εξυπνάδα και στη φαντασία του τρελού, πέφτουν σε όλες τις παγίδες που τους στήνει, οι αντιφάσεις και τα ψέματα πάνε σύννεφο κι από άγριοι και βλοσυροί, μεταμορφώνονται σιγά-σιγά σε κάτι αξιοθρήνητα ανθρωπάκια, που δέρνονται μεταξύ τους, που είναι έτοιμοι να πηδήξουν κι αυτοί από το παράθυρο, που τραγουδάνε το pantiera rossa(!), που εκλιπαρούν τον τρελό για έλεος και…η κατηφόρα δεν έχει τέλος! Μέσα σε δύο ώρες η κεντρική Ασφάλεια γίνεται μπάχαλο!

Το έργο ξεκινά με την εμφάνιση ενός τυπικού χαρακτήρα των έργων του Φο: έναν σύγχρονο τρελό, έναν απόγονο των μεσαιωνικών αυλικών γελωτοποιών. Αναφέρεται στην λαϊκή κουλτούρα πως αυτές οι φιγούρες έχουν λάβει την τρέλα τους σαν ένα δώρο Θεού και για αυτό το λόγο απολαμβάνουν την προστασία των βασιλιάδων. Η τρέλα τους στην πραγματικότητα ήταν ένα μέσο που τους επέτρεπε να δουν τα πράγματα πιο καθαρά. Έκριναν τον πλούτο και την εξουσία με μια ελευθερία που άλλοι την στερούνταν. Ένα διάσημο παράδειγμα βρίσκεται στον Βασιλιά Ληρ του Σαίξπηρ. Στον 20ό αιώνα, ωστόσο, δεν συναντάμε τον τρελό αλλά τον σχιζοφρενή και δεν είναι ο Θεός που τον προστατεύει αλλά το άρθρο 122 του ποινικού κώδικα! Όπως γλαφυρά τονίζει ο σχιζοφρενής στον επιθεωρητή κατά τη διάρκεια της ανάκρισης, στο έργο του Φο: ένας δημόσιος υπάλληλος που παρενοχλεί έναν σχιζοφρενή, διαπράττει ένα έγκλημα που τιμωρείται με 5-15 χρόνια φυλάκιση και στέρηση μισθών και συντάξεων!

http://storberose.blogspot.gr/2012/02/dario-fo-accidental-death-of-anarchist.html

Τώρα στη θεατρική σκηνή

Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού του Ντάριο Φο, σε σκηνοθεσία Σπύρου Παπαδόπουλου. Μετάφραση Άννα Βαρβαρέσου, σκηνικά-κοστούμια Σάββας Πασχαλίδης, μουσική Κίτρινα Ποδήλατα, φωτισμοί Ανδρέας Μπέλλης.

Παίζουν: Σπύρος Παπαδόπουλος, Χρήστος Μπίρος, Τάσος Γιαννόπουλος, Αλέξανδρος Καλπακίδης, Στέλιος Πέτσος, Νικολέτα Κοτσαηλίδου.

Info: Θέατρο Κήπου, Θεσσαλονίκη 6,7,8 Ιουλίου και περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.

Related Items ΝΤΑΡΙΟ ΦΟ ΠΡΙΣΜΑ