Ονόματα πολύ σημαντικών δημιουργών, που γράφουν την ίδια την ιστορία του σύγχρονου χορού, εμφανίσθηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ενώ ταυτόχρονα φρόντισε για την προβολή και ενίσχυση της ελληνικής δημιουργίας είτε μέσα από την ανάθεση χορογραφικού έργου σε ταλαντούχους δημιουργούς, είτε μέσα από την στήριξη της πειραματικής διάθεσης νέων ομάδων.
Η Καλαμάτα, πόλη του χορού, υποδέχεται την 18η κατά σειρά διοργάνωση από 12 έως 19 Ιουλίου 2012.
Το πρόγραμμα της φετινής διοργάνωσης:
Το σύμπαν του ευρηματικού καλλιτέχνη, γεμάτο παράξενα πλάσματα που ξεφυτρώνουν στη σκηνή ή ίπτανται, γεμάτο με τον ενθουσιασμό του δημιουργού για τις παλιές αναζητήσεις της κινούμενης εικόνας, για τις πρώτες μέρες του κινηματογράφου, για το τσίρκο των ακροβατών και των κλόουν, θα πλημμυρίσει τη σκηνή του κάστρου με θεαματικές και μαγικές εικόνες.
12,13 Ιουλίου. Αμφιθέατρο Κάστρου Καλαμάτας.
Χορεύοντας με τους B-TWINS
Βραδιά χιπ-χοπ με τους Andi Kocaj και Ardi Kocaj.
13,14,16 Ιουλίου. Λιμάνι Καλαμάτας, Προκυμαία.
Η παράσταση Press είναι, κατά τον Rigal, "μια χορογραφική τραγωδία πάνω στο πόσο ενοχλητικά ακατανόητη είναι η κοινοτοπία"... Η τεράστια ομοιομορφία της ζωής ενός σύγχρονου ανθρώπου εκτίθεται σε υπερθετικό βαθμό μέσα σ' ένα αινιγματικό ηχητικό τοπίο.
Το έργο βασίζεται σε μια έξυπνη μεταφορά: ο σύγχρονος άνθρωπος που βλέπουμε στη σκηνή "πιέζεται" από τις καταστάσεις, μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά, αφού βρίσκεται στην "πρέσα" ενός χώρου που διαρκώς μικραίνει! Διερευνώντας τη σχέση της κοινωνίας μας με την "πίεση", ή αλλιώς με τη "σύνθλιψη", ο Ριγκάλ δημιουργεί μια παράσταση γεμάτη έξυπνες εικόνες και νόημα.
Το έργο βασίζεται σε μια έξυπνη μεταφορά: ο σύγχρονος άνθρωπος που βλέπουμε στη σκηνή "πιέζεται" από τις καταστάσεις, μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά, αφού βρίσκεται στην "πρέσα" ενός χώρου που διαρκώς μικραίνει! Διερευνώντας τη σχέση της κοινωνίας μας με την "πίεση", ή αλλιώς με τη "σύνθλιψη", ο Ριγκάλ δημιουργεί μια παράσταση γεμάτη έξυπνες εικόνες και νόημα.
14,15 Ιουλίου ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καλαμάτας.
Η μετάλλαξη του δημόσιου χώρου σε ποιητικό σημείο συνάντησης κοινού και ερμηνευτών είναι το στοίχημα που βάζει η γαλλική ομάδα Retouramont με την παράστασή της Cette immense intimité, όπου μια χορεύτρια θα εκτελέσει το σόλο της αιωρούμενη μπροστά στην πρόσοψη ενός κτιρίου. Η πρόσοψη λειτουργεί σαν μια τεράστια επιφάνεια προβολής, στην οποία οι κινήσεις της χορεύτριας προβάλλονται διογκωμένες σαν η ίδια να προσπαθεί ν’ αγγίξει το άπειρο.
14,16 Ιουλίου. Μέγαρο Χορού.
O Νοτιοαφρικανός Gregory Maqoma μετά το Beautiful me (2008), επανέρχεται με την νέα του παραγωγή Exit/ Exist, μια παράσταση για έναν χορευτή, έξι μουσικούς και το πνεύμα ενός προγόνου. Συνδυάζοντας την ευρωπαϊκή εκπαίδευσή του με την αφρικανική μνήμη του, ο Maqoma δημιουργεί μια παράσταση για τη μνήμη και την Ιστορία, που μας ζητά να σταματήσουμε για μια στιγμή και να κοιτάξουμε πίσω, να παρατηρήσουμε τη γενναία στάση ενός προγόνου για να μπορέσουμε ν’ ατενίσουμε το μέλλον με άλλο βλέμμα.
15 Ιουλίου. Αμφιθέατρο Κάστρου.
Η κύπρια Λία Χαράκη ξαναγυρίζει στην Καλαμάτα με το σόλο της Tune in, σπουδή πάνω στο πώς μια μινιμαλιστική, επαναληπτική κίνηση μπορεί να γεννήσει συναίσθημα στον ερμηνευτή και κατ’ επέκταση στον θεατή. Δείγμα μιας σίγουρης πλέον καλλιτεχνικής γραφής, το έργο είναι ένα ταξίδι προς το σημείο γέννησης της κίνησης μέσα από τη σχέση της με την προσωπική τελετουργία.
16 Ιουλίου. ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Καλαμάτας.
Η παράσταση Autogoal #05 καταπιάνεται με αυτοσαρκασμό και σπιρτάδα με το θέμα της σχέσης αθλητή-προπονητή. Ποιος έχει το πάνω χέρι; Μέσα από την έννοια του παιχνιδιού, κινητήριας δύναμης του πολιτισμού, η θεατρική σύμβαση πότε επικυρώνεται και πότε ακυρώνεται, το σοβαρό επικαλύπτει το αστείο και τούμπαλιν, και εντέλει το ίδιο το παιχνίδι αυτο-βραβεύεται ως νικητής.
16 Ιουλίου. ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Καλαμάτας.
Το DOBEDOBEDO είναι μια πρωτότυπη ιδέα της Τζένης Αργυρίου (ομάδα amorphy) και της Σοφίας Μαυραγάνη (ομάδα fingersix). Είναι ένα πλαίσιο συνθηκών, κάτι σαν παιχνίδι με κανόνες, στο οποίο καλλιτέχνες διαφορετικής τεχνικής, ηλικίας, αισθητικής και εμπειρίας προσκαλούνται να συνευρεθούν επί σκηνής. Για πρώτη φορά το DOBEDOBEDO θα γίνει σε ανοιχτό χώρο, στην παραλία της Καλαμάτας, πάνω στην άμμο.
17 Ιουλίου. Παραλία Καλαμάτας-τέρμα Ναυαρίνου.
Αφήγηση παραμυθιών για μεγάλους και μικρούς, με τη Λίλλυ Τριαντάρη.
17 Ιουλίου. Ζουμπούλειο μέγαρο (αυλή).
Η παράσταση A-M I έχει ως θέμα το πώς "διαβάζει" ο θεατής την κίνηση των χορευτών στη σκηνή, από την απλή κατανόησή της μέχρι την προβολή εικόνων από τον ίδιο πάνω σ’ αυτό που βλέπει. Η ποιητική του λόγου, της εικόνας που παράγεται μέσα από τη σχέση της με την κίνηση, η δισυπόστατη ύπαρξη του χορευτή ως ρόλου και ως ανθρώπου με παρόν και παρελθόν, το φορτίο που φέρει στη σκηνή ένας χορευτής ή ένας αφηγητής, είναι μερικές από τις πτυχές αυτού του έργου.
18 Ιουλίου. ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καλαμάτας.
Η παράσταση της βραβευμένης αμερικανίδας χορεύτριας και χορογράφου Pat Catterson, που θα ερμηνεύσει το Trio A (1966) της Υβόν Ράινερ, είναι από τις πιο σημαντικές στιγμές του Φεστιβάλ. Το Trio A δημιουργήθηκε και πρωτοπαρουσιάστηκε μέσα στο μυθικό περιβάλλον της Judson Church από μια καλλιτέχνιδα που επηρέασε όσο λίγοι την εξέλιξη των πραγμάτων στην πρωτοπορία της Νέας Υόρκης τη δεκαετία του 1960 και, παρά τη σύντομη διάρκειά του, σημάδεψε την ιστορία του σύγχρονου χορού. Η Ράινερ υπήρξε συν-ιδρύτρια του Judson Theatre και από τους πιο σημαντικούς μινιμαλιστές χορογράφους της δεκαετίας του ’60, οι οποίοι όρισαν μια νέα γλώσσα του σώματος και της κίνησης.
19 Ιουλίου ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καλαμάτας.
Η πόλη, το σώμα και οι μνήμες της, οι κατοικήσεις και τα φαντάσματά της, ο αγώνας επιβίωσης γίνονται το πρωτογενές υλικό της ομάδας. Οι μονάδες γίνονται σύνολο και η νέα ομάδα, καθρέφτης ενός κοινωνικού συνόλου, αναζητά τη φωνή της. Οι χοροί του δρόμου συναντούν τον σύγχρονο χορό, η απορία γίνεται οργή και η οργή βρίσκει το δρόμο της για να εκφραστεί: μια δυναμική παράσταση με καλλιτεχνική αλλά και πολιτική άποψη.
19 Ιουλίου. Αμφιθέατρο Κάστρου.
0 comments: