Μια δημοφιλής και σύγχρονη καλλιτεχνική περιπέτεια.Το φεστιβάλ Αβινιόν που ιδρύθηκε από τον Ζαν Βιλάρ το 1947, είναι σήμερα ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα στο χώρο των παραστατικών τεχνών. Κάθε χρόνο, τον Ιούλιο η Αβινιόν γίνεται μια πόλη-θέατρο, φιλοξενώντας χιλιάδες θεατρόφιλους. Σε μια προσπάθεια επιλογής από τις δεκάδες θεατρικές παραστάσεις του φετινού προγράμματος (7-28 Ιουλίου) ξεχωρίζουν τα εξής:
Τα highlights
Κάθε χρόνο ο Hortense Archambault και ο Vincent Baudriller, καλλιτεχνικοί διευθυντές του φεστιβάλ, συζητούν τη δομή του προγράμματος με έναν "συνεργαζόμενο-καλλιτέχνη". Έτσι, το φεστιβάλ εμπλουτίζεται με μια διαφορετική ευαισθησία, μια άλλη προσέγγιση για τις τέχνες και τη θεατρική δημιουργία. Το φεστιβάλ 2012 προετοιμάστηκε με τη συνεργασία του σκηνοθέτη Simon McBurney. Η δύναμη του McBurney έγκειται στην ικανότητα του να συνδυάζει τις παραδοσιακές τεχνικές και μεθόδους του θεάτρου, με την πιο εξελιγμένη μοντέρνα τεχνολογία. Έτσι, μπορεί να "ζωντανέψει" στη σκηνή ένα άλογο, χρησιμοποιώντας λίγες καρέκλες και να κάνει τους ηθοποιούς να πετούν στον ουρανό της Μόσχας, χωρίς να σηκώσουν τα πόδια τους από την σκηνή.
Ο McBurney και το λονδρέζικο Theatre Complicite παρουσιάζουν στο φετινό φεστιβάλ το έργο του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα.
Με δύο παραστάσεις έρχεται στην Αβινιόν η Katie Mitchell. Διασκευάζει και σκηνοθετεί το έργο The Rings of Saturn του W.G. Sebald, αλλά και την παράσταση The Billion, που συνδημιούργησε με τον Stephen Emmott. Πρόκειται για μια παραγωγή του Royal Court Theatre που φωτίζει τις συνέπειες που θα έχει στον πλανήτη μια ραγδαία πληθυσμιακή αύξηση.
Ο Τόμας Οστερμάιερ —πιστός στο φεστιβάλ της Αβινιόν— σκηνοθετεί τον Εχθρό του λαού του Ίψεν και ο Romeo Castellucci, στο The Four Seasons Restaurant, σκιαγραφεί την αληθινή ιστορία του ζωγράφου Μαρκ Ρόθκο, ο οποίος κατέβασε από τους τοίχους του γνωστού εστιατορίου τους πίνακες πoυ είχε δημιουργήσει.
Ο χορογράφος Sidi Larbi Cherkaoui παρουσιάζει την παραγωγή Puz/zle: έναν στοχασμό για τη θέση του ατόμου στο κοινωνικό σύνολο.
Ένα αφιέρωμα για τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννηση του σκηνοθέτη Ζαν Βιλάρ, έχει ετοιμάσει η κολεκτίβα Komplexkapharnaum, με τίτλο Place Public.
Ένα δείγμα πολιτικού θεάτρου δίνουν οι Heidi και Rolf Abderhalden με την παράσταση Los Santos Inocentes (Day of Innocent Saints). Το κείμενο, που αναφέρεται στην πολιτική βία στην Κολομβία, προέκυψε έπειτα από ένα ταξίδι που έκανε ο Heidi Anderhalden στην πόλη Guapi της Κολομβίας, το 2009. Την ημέρα εκείνη οι κάτοικοι —οι περισσότεροι απόγονοι σκλάβων από τη βόρεια Αφρική— γιόρταζαν την ημέρα των "αθώων αγίων". Ψευδαίσθηση και πραγματικότητα μπερδεύονται στη σκηνή, μέσα σε έναν καταιγισμό από σφαίρες από καουτσούκ και σερπαντίνες της γιορτής. Ο εχθρός φτάνει γρήγορα και μπαίνει στη γιορτή...
Λόγος και κίνηση των σωμάτων
Tragedie, μια δημιουργία του Olivier Dubois. Ο χορογράφος μας μεταφέρει μια αίσθηση του κόσμου που ξεπερνά τα όρια μιας χορογραφίας. Η τραγωδία της ύπαρξης μας, έγκειται στην απλή διαπίστωση πως ένας άνθρωπος μόνος του δεν κάνει την ανθρωπότητα.
Atem-the breath, σε χορογραφία και σκηνοθεσία Josef Nadj. Μετασχηματίζοντας τη στενότητα ενός μικρού κουτιού 3-4 μέτρων σε έναν απέραντο χώρο και καταργώντας τα χρονικά όρια, ο Josef Nadj και η Anne-Sophie Lancelin μοιράζονται μια σωματική, θεατρική εμπειρία με τους 60 θεατές τους.
Very Wetr, μια χορογραφία των Regine Chopinot και Umuissi Hnamano, εμπλουτισμένη με κείμενα του Walles Kotra. Ακροβατώντας ανάμεσα στην ακινησία και στη δυναμική αλληλεπίδραση των σωμάτων, η Chopinot και το χορευτικό γκρουπ των Le Wetr παρουσιάζουν ένα σύνθετο θέαμα με χορό, λόγο και πολυφωνικά τραγούδια. Ο Jean Paul Gaultier σχεδιάζει τα κοστούμια και κάνει body painting στα σώματα των χορευτών εικονογραφώντας τη σύνδεση των οστών και των μυών τους.
Το φεστιβάλ εμπλουτίζεται με εικαστικές εκθέσεις, κινηματογραφικά αφιερώματα, συναυλίες και παραστάσεις από σπουδαστές δραματικών σχολών.
Αναλυτικά το πρόγραμμα: http://www.festival-avignon.com/en/Prog
Τα highlights
Κάθε χρόνο ο Hortense Archambault και ο Vincent Baudriller, καλλιτεχνικοί διευθυντές του φεστιβάλ, συζητούν τη δομή του προγράμματος με έναν "συνεργαζόμενο-καλλιτέχνη". Έτσι, το φεστιβάλ εμπλουτίζεται με μια διαφορετική ευαισθησία, μια άλλη προσέγγιση για τις τέχνες και τη θεατρική δημιουργία. Το φεστιβάλ 2012 προετοιμάστηκε με τη συνεργασία του σκηνοθέτη Simon McBurney. Η δύναμη του McBurney έγκειται στην ικανότητα του να συνδυάζει τις παραδοσιακές τεχνικές και μεθόδους του θεάτρου, με την πιο εξελιγμένη μοντέρνα τεχνολογία. Έτσι, μπορεί να "ζωντανέψει" στη σκηνή ένα άλογο, χρησιμοποιώντας λίγες καρέκλες και να κάνει τους ηθοποιούς να πετούν στον ουρανό της Μόσχας, χωρίς να σηκώσουν τα πόδια τους από την σκηνή.
Ο McBurney και το λονδρέζικο Theatre Complicite παρουσιάζουν στο φετινό φεστιβάλ το έργο του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα.
Με δύο παραστάσεις έρχεται στην Αβινιόν η Katie Mitchell. Διασκευάζει και σκηνοθετεί το έργο The Rings of Saturn του W.G. Sebald, αλλά και την παράσταση The Billion, που συνδημιούργησε με τον Stephen Emmott. Πρόκειται για μια παραγωγή του Royal Court Theatre που φωτίζει τις συνέπειες που θα έχει στον πλανήτη μια ραγδαία πληθυσμιακή αύξηση.
Ο Τόμας Οστερμάιερ —πιστός στο φεστιβάλ της Αβινιόν— σκηνοθετεί τον Εχθρό του λαού του Ίψεν και ο Romeo Castellucci, στο The Four Seasons Restaurant, σκιαγραφεί την αληθινή ιστορία του ζωγράφου Μαρκ Ρόθκο, ο οποίος κατέβασε από τους τοίχους του γνωστού εστιατορίου τους πίνακες πoυ είχε δημιουργήσει.
Ο χορογράφος Sidi Larbi Cherkaoui παρουσιάζει την παραγωγή Puz/zle: έναν στοχασμό για τη θέση του ατόμου στο κοινωνικό σύνολο.
Ένα αφιέρωμα για τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννηση του σκηνοθέτη Ζαν Βιλάρ, έχει ετοιμάσει η κολεκτίβα Komplexkapharnaum, με τίτλο Place Public.
Ένα δείγμα πολιτικού θεάτρου δίνουν οι Heidi και Rolf Abderhalden με την παράσταση Los Santos Inocentes (Day of Innocent Saints). Το κείμενο, που αναφέρεται στην πολιτική βία στην Κολομβία, προέκυψε έπειτα από ένα ταξίδι που έκανε ο Heidi Anderhalden στην πόλη Guapi της Κολομβίας, το 2009. Την ημέρα εκείνη οι κάτοικοι —οι περισσότεροι απόγονοι σκλάβων από τη βόρεια Αφρική— γιόρταζαν την ημέρα των "αθώων αγίων". Ψευδαίσθηση και πραγματικότητα μπερδεύονται στη σκηνή, μέσα σε έναν καταιγισμό από σφαίρες από καουτσούκ και σερπαντίνες της γιορτής. Ο εχθρός φτάνει γρήγορα και μπαίνει στη γιορτή...
Λόγος και κίνηση των σωμάτων
Tragedie, μια δημιουργία του Olivier Dubois. Ο χορογράφος μας μεταφέρει μια αίσθηση του κόσμου που ξεπερνά τα όρια μιας χορογραφίας. Η τραγωδία της ύπαρξης μας, έγκειται στην απλή διαπίστωση πως ένας άνθρωπος μόνος του δεν κάνει την ανθρωπότητα.
Atem-the breath, σε χορογραφία και σκηνοθεσία Josef Nadj. Μετασχηματίζοντας τη στενότητα ενός μικρού κουτιού 3-4 μέτρων σε έναν απέραντο χώρο και καταργώντας τα χρονικά όρια, ο Josef Nadj και η Anne-Sophie Lancelin μοιράζονται μια σωματική, θεατρική εμπειρία με τους 60 θεατές τους.
Very Wetr, μια χορογραφία των Regine Chopinot και Umuissi Hnamano, εμπλουτισμένη με κείμενα του Walles Kotra. Ακροβατώντας ανάμεσα στην ακινησία και στη δυναμική αλληλεπίδραση των σωμάτων, η Chopinot και το χορευτικό γκρουπ των Le Wetr παρουσιάζουν ένα σύνθετο θέαμα με χορό, λόγο και πολυφωνικά τραγούδια. Ο Jean Paul Gaultier σχεδιάζει τα κοστούμια και κάνει body painting στα σώματα των χορευτών εικονογραφώντας τη σύνδεση των οστών και των μυών τους.
Το φεστιβάλ εμπλουτίζεται με εικαστικές εκθέσεις, κινηματογραφικά αφιερώματα, συναυλίες και παραστάσεις από σπουδαστές δραματικών σχολών.
Αναλυτικά το πρόγραμμα: http://www.festival-avignon.com/en/Prog
0 comments: