Η Κανιγκούντα δεν είναι μια θεατρική ομάδα με μόνιμα μέλη αλλά μια συνθήκη συνεργασίας η οποία τα τελευταία έξι χρόνια παίρνει μορφή κάθε φορά που προκύπτει η ανάγκη και η δυνατότητα για μια θεατρική παράσταση. Στόχος είναι η δοκιμασία των ορίων των μεθόδων δουλειάς που κατά καιρούς ακολουθούνται. Για το λόγο αυτό ο θίασος δοκιμάζεται κάθε φορά σε διαφορετικά θεατρικά είδη επιχειρώντας να «ασκηθεί» σε ποικίλους θεατρικούς κώδικες: τον τραγικό λόγο (Ηλέκτρα) το έμμετρο τοπικό ιδίωμα (Η Βοσκοπούλα), την πολιτική αλληγορία (Γένεσις Νο 2), την κωμωδία (Η Βεγγέρα), την πολιτική σάτιρα με στοιχεία επιθεώρησης (Πόλη-κράτος). Το ισχυρό συναισθηματικό και ιδεολογικό κίνητρο που δίνει η θεματική του κάθε έργου είναι η κοινή αφετηρία όλων των μελών του θιάσου, η αναζήτηση ύφους και φόρμας είναι το κοινό ζητούμενο.
- Ο θίασος παρουσίασε την Ηλέκτρα του Ούγκο φον Χόφμανσταλ (2005 - 2006), σε μορφή ανοιχτής πρόβας, ως εργασία εν εξελίξει, στην Αθήνα (Κρατήρας) και στη Θεσσαλονίκη (Στρατόπεδο Κόδρα).
-Το 2007, το έμμετρο κείμενο ανωνύμου συγγραφέα του 16ου αιώνα Βοσκοπούλα,στο θέατρο Αμόρε ("Δοκιμές", Μάιος 2007) και στο θέατρο Αμαλία (Θεσσαλονίκη, Μάιος 2008).
-Την άνοιξη του 2008, την οριστική εκδοχή της Ηλέκτρας του Χόφμανσταλ στο Θησείον, ένα θέατρο για τις τέχνες, και στη συνέχεια στο θεατρικό φεστιβάλ Αβινιόν (AVIGNON OFF) για 22 συνολικά παραστάσεις (10/7–2/8 2008).
- Το 2009, σε συμπαραγωγή με το Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το έργο Γένεσις Νο 2 του Ιβάν Βιριπάεφ (Θέατρο οδού Φρυνίχου, Μάρτιος–Μάιος 2009).
-Το 2009, σε συνεργασία με το Εθνικό Θέατρο, στα πλαίσια του προγράμματος Group Hostel, παρουσιάζει τη Βεγγέρα του Ηλία Καπετανάκη (Σύγχρονο θέατρο Αθήνας, Δεκέμβριος 2009-Φεβρουάριος 2010).
- Τον Ιούλιο του 2010, σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Φιλίππων-Καβάλας, το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Σερρών και τη Λυδία Φωτοπούλου, την παράσταση Ο Άμλετ του Γιώργου Χειμωνά σε δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη και Γιάννη Λεοντάρη.
- Τον Απρίλιο του 2011, σε συμπαραγωγή με τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση, την παράσταση Πόλη-κράτος, το κείμενο της οποίας είναι αποτέλεσμα συλλογικής δραματουργικής επεξεργασίας.
- Στην παράσταση Μεσοπόλεμος, που παρουσιάστηκε το 2012 στην Οικία Κατακουζηνού, αγνοημένα έργα ενός ελάσσονος πεζογραφικού λόγου (Α. Λευκός, Ν. Κατηφόρης, Ειρήνη Αθηναία, Στ. Ξεφλούδας) στάθηκαν με θάρρος δίπλα σε κείμενα της κυρίαρχης λογοτεχνικής μας παράδοσης (Σεφέρης, Θεοτοκάς, Τερζάκης, Μυριβήλης κ.α.)
Τον Ιούνιο του 2012 (14,15) ο θίασος Κανιγκούντα παρουσιάζει το έργο Πόλη κράτος στο Theatre de la Ville στο Παρίσι.
[1] http://www.kanigunda.gr/ Στην Έβδομη Σφραγίδα του Ingmar Bergman ο Σκάτ, θεατρίνος περιπλανώμενου μεσαιωνικού θιάσου κατά τη διάρκεια υπαίθριας παράστασης σε ένα χωριό κλέβει τη Λίζα, τη ζωηρή γυναίκα του σιδερά, εγκαταλείπει το θίασο και τις παραστάσεις και για μέρες περιπλανιέται μαζί της στα σκανδιναβικά δάση. Η περιπλάνηση φυσικά τελειώνει σύντομα και η Λίζα επιστρέφει χορτασμένη στον άντρα της. Κατά τη διάρκεια της περιπλάνησης, ο ηθοποιός δίνει στη Λίζα το όνομα —δηλαδή το ρόλο— Κανιγκούντα. Εκείνη, το αποδέχεται.
0 comments: