«Με την ωμότητα του σκλάβου και την κρύα καρδιά του κυρίαρχου», ο υπηρέτης συντρίβει, μια νύχτα του μεσοκαλόκαιρου, την κόρη τού κόμη και –συμβολικά– την τάξη της. Το ανελέητο παιχνίδι σαγήνης και εξουσίας δίνεται από τους δύο διακεκριμένους –άγνωστους στο ελληνικό κοινό– Άγγλους δημιουργούς και τον φημισμένο γερμανικό θίασο, μέσα από το βλέμμα του τρίτου προσώπου: της λιγομίλητης μαγείρισσας Κριστίν.
21,22 Ιουνίου. Πειραιώς 260, Κτίριο Δ.
Παράσταση εν εξελίξει, η κορυφαία αναγεννησιακή τραγωδία με τον τυραννικό βασιλιά που "όχι μόνον την κεφαλήν αλλά και την καρδίαν και τα χέρια του Πανάρετου έδωκε της θυγατρός του διά κανίσκι", περνάει, σε αυτή την εκδοχή, από την αφήγηση σε ένα παιχνίδι με τους χαρακτήρες και τη χρήση μάσκας. Το κείμενο διασκευάζεται με μια μεγαλύτερη διάθεση ελευθερίας, φωτίζοντας κάποιες εικόνες από την εκπληκτική Ερωφίλη του Χορτάτση. Τρεις γυναίκες επί σκηνής. Η μάσκα το κύριο ερμηνευτικό μέσο. Το έργο πιο επίκαιρο από ποτέ.
22,23,24 Ιουνίου. Πειραιώς 260, Κτίριο Ε.
Η Επιστροφή του Οδυσσέα, από τη Σαουμπινε, σε σκηνοθεσία Ντάβιντ Μάρτον.
Η παράσταση στηρίζεται στην ομώνυμη όπερα του Μοντεβέρντι, εμπλουτισμένη με κείμενα του Ομήρου, του Giacomo Badoaro και του διάσημου σύγχρονου Ούγγρου συγγραφέα Peter Esterhazy. Μουσικοί που παίζουν θέατρο, ηθοποιοί που τραγουδούν, τραγουδιστές που ζωγραφίζουν, δεξιοτέχνες καλλιτέχνες που με ό,τι καταπιάνονται για τις ανάγκες του έργου, το κάνουν εξαιρετικά και επιπλέον το διασκεδάζουν: Παντρεύοντας τη μουσική με το κείμενο, τους χαρακτήρες με τις μελωδίες, ο ταλαντούχος σκηνοθέτης Ντάβιντ Μάρτον δημιούργησε τη μουσικoθεατρική παράσταση Η Επιστροφή του Οδυσσέα.
23,24 Ιουνίου. Πειραιώς 260, Κτίριο Η.
Ανοιχτή στο καινούργιο, η νεανική ομάδα Blitz, που πρόσφατα χειροκροτήθηκε στη σκηνή της βερολινέζικης Σαουμπύνε, εμπνέεται από τον θρυλικό Δον Κιχώτη, ακρογωνιαίο λίθο του σύγχρονου μυθιστορήματος. Η παράσταση ανασυνθέτει το μύθο του "ιππότη της κατηφούς μορφής", επιχειρώντας να εντοπίσει τη μοναξιά αυτού του προσώπου που κυνηγάει χίμαιρες διασχίζοντας, πάνω στο ψωραλέο άλογό του, έναν σκληρό και ακατανόητο κόσμο: ένα επινοημένο ντοκιμαντέρ-στατικό road movie για την περιπέτεια της ύπαρξης ή, με τα λόγια του László Krasznahorkai, για τη "μελαγχολία της αντίστασης".
28,29 Ιουνίου. Πειραιώς 260, Κτίριο Δ.
Ο Λάμπρος, Ζακύνθου αρ. 12 του Διονυσίου Σολωμού, σε σκηνοθεσία Σύλβιας Λιούλιου.
Με αυτή την παράσταση επιχειρείται μια σκηνική προσέγγιση των σπαραγμάτων του Σολωμικού ποιήματος που συγκροτούν την έμμετρη αφήγηση της τραγικής ιστορίας του Λάμπρου, του "κακοήθους αλλά μεγαλόψυχου άνδρα" και της "δυστυχούς" Μαρίας με την οποία "έλαβε τέσσερα τέκνα" και που έμελλε να "κάμει χωρίς να το γνωρίζει γυναίκα την εδική του κόρη". Η παράσταση εκκινεί από το Ζακύνθου αρ. 12 Σολωμικό χειρόγραφο, θέτει στο κέντρο της αυτό το "δηλωτικά κομματιασμένο, ατέλειωτο, ακρωτηριασμένο" έργο και με άξονα την τρομερά πολυσύνθετη προσωπικότητα του Σολωμού επιχειρεί μια θεατρική τοπογραφία του ποιητικού του χάρτη.
3,4 Ιουλίου. Πειραιώς 260, Κτίριο Ε.
Ο Ευριπίδης Λασκαρίδης και η ομάδα Οsmosis εξερευνούν την καθημερινή ζωή, τις μικρές λεπτομέρειες, το συλλογικό υποσυνείδητο, το φανταστικό και το γελοίο με τα μάτια στραμμένα στην αναπάντεχη ανθρώπινη συνθήκη. "Ώσμωση ονομάζεται το φαινόμενο της διέλευσης μορίων από το διάλυμα μικρότερης συγκέντρωσης προς το διάλυμα μεγαλύτερης συγκέντρωσης. Eίναι μια φυσική διαδικασία με σκοπό να εξισωθούν οι συγκεντρώσεις".
5,6 Ιουλίου. Πειραιώς 260, Κτίριο Η.
Η θεατρική εγκατάσταση Μουσείο ανθρώπινης συμπεριφοράς, σε σκηνοθεσία Νίκου Διαμαντή, χρησιμοποιεί τους χώρους του Μουσείου Μπενάκη για να παρουσιάσει ένα μεταδραματικό μωσαϊκό από ανθρώπινες δράσεις, ήχους, εικόνες, αντικείμενα. Οι ηθοποιοί αποτελούν τα ζωντανά εκθέματα – τα κτερίσματα του πολιτισμού μας. Οι θεατές αναλαμβάνουν να εξερευνήσουν την παράδοξη παράσταση, χρησιμοποιώντας, όπως αυτοί νομίζουν, χάρτες και ενδείξεις, μεταλλάσσοντας έτσι τόσο την ακολουθία των γεγονότων όσο και τη χωροταξία της εγκατάστασης. Το μουσείο, ξεγυμνωμένο από τα αρχικά του νοήματα, καθίσταται τόπος οριακός.
5,6,7 Ιουλίου. Μουσείο Μπενάκη.
Διαβάστε το πρώτο μέρος εδώ: http://theatreviewer.blogspot.gr/2012/06/2012.html
0 comments: