ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Η Μαρινέλλα συναντά τη Σοφία Βέμπο στο ομώνυμο μιούζικαλ που παρουσιάζεται για 10 παραστάσεις στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.
Ο Λάμπρος Λιάβας έκανε την έρευνα και την επιλογή των τραγουδιών και ο Πέτρος Ζούλιας σκηνοθέτησε την παράσταση. Το έργο παρακολουθεί τη ζωή της μεγάλης ελληνίδας τραγουδίστριας Σοφίας Βέμπο, από τα πρώτα της βήματα στο θέατρο μέχρι την καταξίωσή της ως "εθνική τραγουδίστρια", τις καινοτόμες προσπάθειές της στον χώρο της επιθεώρησης, τις διεθνείς περιοδείες της. (από 05/03)
Η Πειραματική Σκηνή της Τέχνης επιστρέφει με το έργο του Φρίντριχ Ντύρενματ, "Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας". Η ιστορία διαδραματίζεται στο Γκύλεν, μια κωμόπολη κάπου στην Κεντρική Ευρώπη, που βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Οι επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη, η ανεργία καλπάζει, όλος ο κόσμος είναι χρεωμένος, ο δικαστικός κλητήρας ετοιμάζεται να κάνει κατάσχεση στο δημαρχείο, οι αρχές του τόπου και οι απλοί πολίτες είναι σε απόγνωση. Ξαφνικά, μια ελπίδα. Η Κλαίρη Ζαχανασιάν, η πλουσιότερη γυναίκα του κόσμου, που επισκέπτεται έπειτα από σαράντα πέντε χρόνια απουσίας τη γενέτειρά της, θα μπορούσε με μια δωρεά να σώσει την πόλη. Η δισεκατομμυριούχος δέχεται να βοηθήσει, θέτοντας όμως έναν απροσδόκητο όρο... Οι κωμικοτραγικές σκηνές που ακολουθούν θα δείξουν πόσο δοκιμάζονται οι αντιστάσεις όταν πιέζει η ανάγκη. Σκηνοθετεί η Έρση Βασιλικιώτη. (Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς, από 08/03)
Η Θεατρική Ομάδα Όριο και η Δήμητρα Αράπογλου παρουσιάζουν στο Θέατρο Αυλαία για 5 μόνο παραστάσεις, την παράσταση "Κακούργες", σε συνεργασία με τον Θαλή Σταθόπουλο, στη θεατρική διασκευή του ομώνυμου βιβλίου της Μαριέλλης Σφακιανάκη Μανωλίδου. Μια σπονδυλωτή παράσταση-περφόρμανς, βασισμένη σε τρεις ιστορίες που ανακατεύονται και ξαναγράφονται με χιούμορ και ειρωνεία, στήνοντας το παιχνίδι των αληθειών. Ένας φανταστικός χώρος δημιουργείται στη σκηνή, με 3 γυναίκες, 3 τραπέζια και προβολές με animation, μέσα στον οποίο τα όρια του πραγματικού με το φανταστικό, δεν είναι πολύ ευδιάκριτα και ο προσδιορισμός του χρόνου γίνεται ρευστός. (12-16 Μαρτίου)
Η Δεσποινίδα Μαργαρίτα είναι αποφασισμένη να κάνει ένα μάθημα που θα μείνει αξέχαστο τόσο στους μαθητές της όσο και στους θεατές που θα αντέξουν να δουν και να ακούσουν τα λόγια της που ομολογουμένως "σπάνε" κόκκαλα. Η Δεσποινίδα Μαργαρίτα είναι ο δήμιος αλλά και το θύμα, είναι εξουσία αλλά και ένα πιόνι. Διδάσκει ένα μάθημα που θα φέρει αποτέλεσμα: λύτρωση. Ο Γιάννης Μποσταντζόγλου σκηνοθετεί το έργο του Ρομπέρτο Ατάυντε και η Δήμητρα Παπαδήμα ερμηνεύει τον ομώνυμο ρόλο (Θέατρο Αθήναιον, από 13/03)
Η θεατρική ομάδα Εclipses Group Theater παρουσιάζει την εικαστική παράσταση-performance ''Το Θηρίο'' από το ομώνυμο θεατρικό έργο του Νίκου Ορτετζάτου. Πρόκειται για έναν ποιητικό μονόλογο με ήρωα έναν ζωγράφο. "Να κάνει τέχνη κανείς ή να ερωτεύεται; Γιατί τόση απόσταση από το ένστικτο; Γιατί φοβόμαστε το θηρίο που κρύβουμε μέσα μας;" Ο ζωγράφος παλεύει να καταλήξει πριν χαθεί στο αέναο ιστορικό του "μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο άνθρωπος". Μια πορεία απ' το σκοτάδι προς το φως όπως από την γέννηση στο θάνατο. Η φύση είναι ο μεγαλύτερος καλλιτέχνης. Σκηνοθετεί ο Γρηγόρης Παπαδόπουλος. (Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, από 14/03)
Ο Κώστας Γακίδης προσεγγίζει και πάλι το "Κοντραμπάσσο" του Πάτρικ Ζίσκιντ. Πρόκειται για μια παράσταση σχοινοβασία ανάμεσα στο τραγικό και το κωμικό, στην αλήθεια και το ψέμα, στο μεγαλείο και την παρακμή, στον θρίαμβο και την αποτυχία, στην αγάπη και το μίσος, στον έρωτα και την φαντασίωση. Μια απελπισμένη κραυγή διαμαρτυρίας ενάντια στην μοναξιά, την αποξένωση και την κοινωνική απομόνωση. Ένας καθρέφτης του σημερινού ανθρώπου που ζει τρομοκρατημένος μέσα σε πλήρη εξασφάλιση. (Θέατρο Αυλαία, από 17/03)
Το "Μπετόν" του Τόμας Μπέρνχαρντ είναι ένας φιλοσοφικός μονόλογος έντονα αυτοβιογραφικός με χιουμοριστική τραγικότητα, κι ένας διαλογισμός πάνω στην ύπαρξη και το θάνατο. Μια ουσιαστική εξομολόγηση και μια συνεχής προσπάθεια επανάστασης ενός ήρωα που συγκρούεται μ' έναν κόσμο που μισεί και αγαπά ταυτόχρονα. Ερμηνεύει ο Πέρης Μιχαηλίδης. (Θέατρο Αυλαία, από 19/03)
Η "Μικρασία", που ανεβαίνει στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών από 21 Μαρτίου, σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Παπαδόπουλου, είναι μια παράσταση φόρος τιμής στις αλησμόνητες πατρίδες. Αφηγήσεις, τραγούδια και μνήμες μιας εποχής κι ενός τόπου που σημάδεψε τη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Η παράσταση, με στραμμένο τον νου στα 90 χρόνια από τον ξεριζωμό δύο εκατομμυρίων Ελλήνων από τις χαμένες πατρίδες, με ανοιχτή καρδιά σε μαρτυρίες επίσημες, ιστορίες που γέννησαν εκείνες οι φωτιές, καημούς χιλοτραγουδισμένους και όχημα τη μουσική που άνθισε από κείνη την καταστροφή, μας καλεί σε μια περιπλάνηση στον κόσμο που δεν κατάφεραν να αφανίσουν ούτε σφαγές, ούτε διαπλοκές.
ΑΘΗΝΑ
Το έργο του Άκη Δήμου "Τα λουλούδια στην κυρία" επιστρέφει στη θεατρικη σκηνή, σε μια νέα εκδοχή σε σκηνοθεσία Γιώργου Παλούμπη. Το έργο, με χιούμορ αλλά και προβληματισμό, με ευαισθησία αλλά και σκληρότητα, αφηγείται τις καθημερινές ανησυχίες μιας παρέας για το μέλλον τους, τη φιλία και τους "ανίατους έρωτες". Τρείς νεαροί φίλοι στοχεύουν, ο καθένας από τον δικό του λαβύρινθο, τον έρωτα στο απέναντι μπαλκόνι. Το προσκλητήριο φτάνει στον προορισμό του σε ελεύθερη πτώση. Ένα έργο που ξεγυμνώνει τις παθογένειες, τα αδιέξοδα αλλά και την ανομολόγητη ευαισθησία ενός φύλου και μιας φυλής. (Από Μηχανής Θέατρο, από 03/04)
Το έργο του Χρήστου Αγγελάκου, "Οι δυο μας τώρα" παρακολουθεί ανθρώπους που βρίσκονται στα όρια της αντοχής τους. Είναι άνθρωποι εμμονικά προσηλωμένοι στο παρελθόν. Άνθρωποι που κοκκινίζουν σαν παντζάρι σε κάθε επαφή. Άνθρωποι, οικείοι ή ξένοι μεταξύ τους, που διασταυρώνονται στο παγκάκι ενός πάρκου, μιας πόλης "σαν την Αθήνα". Μέσα σε 11 σύντομες σκηνές, τα πρόσωπα ξεκαθαρίζουν τους παλιούς τους λογαριασμούς ή δημιουργούν νέους. Ανταλλάσσουν τις ιστορίες τους. Αποκαλύπτουν τα μυστικά τους. Παλεύουν με την απώλεια. Συμφιλιώνονται με το τέλος. Οι ηθοποιοί εναλλάσσονται στους ρόλους τους από παράσταση σε παράσταση, αλλάζοντας τους όρους με τους οποίους παίζεται αυτό το "τώρα" κάθε φορά. Κι έτσι το έργο γίνεται κι αυτό με τη σειρά του ένα παιχνίδι που αλλάζει διαρκώς επί σκηνής. (Skrow, από 03/03)
Η Αγγελική Καρυστινού σκηνοθετεί το έργο του Άρθουρ Σνίτσλερ, "Το γαϊτανάκι του έρωτα". Πρόκειται για μία σπονδυλωτή σύνθεση αποτελούμενη από "ερωτικές-σεξουαλικές" ιστορίες ανθρώπων ηλικιακά και ταξικά διαφορετικών. Ο Σνίτσλερ με χιούμορ και σκωπτική διάθεση, αλλά πάντα με συμπόνοια και βαθιά κατανόηση περιγράφει τα σεξουαλικά ήθη και την κοινωνική συμπεριφορά της εποχής του. Τέσσερις ηθοποιοί έρχονται επί σκηνής να αφηγηθούν αυτές τις ιστορίες ως ένα ντοκιμαντέρ που καταγράφει την ερωτική συμπεριφορά των σύγχρονων ανθρώπων. (Beton 7, από 05/03)
Το έργο "Η προσευχή της κοπέλας που έπεσε μέσα στο πηγάδι, αλλά δεν θέλει να πεθάνει" ειναι μια παραγωγή της ομάδας "Kursk", που θα παρουσιαστεί στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων. Είναι ένα ενιαίο έργο μιας μη ρεαλιστικής ιστορίας: μια ρεαλιστική καταβύθιση σε δύο διαφορετικούς κόσμους. Σκηνοθετεί ο Άργύρης Πανταζάρας. (από 06/03)
Τέσσερα παιδιά στα ερείπια μιας ισοπεδωμένης από τον πόλεμο χώρας. Το παιχνίδι τους, κάθε άλλο παρά αθώο και ανώδυνο, είναι ένας καθρέφτης που αντανακλά έναν κόσμο καχυποψίας, αμοραλισμού, προδοσίας, υποκρισίας και παθητικότητας. Έναν κόσμο ωμής και συγκαλυμμένης βίας, όπου η προσωπική τάξη, η ευημερία και η ασφάλεια πρέπει να διατηρηθούν με οποιοδήποτε κόστος. Το έργο της σέρβας ακτιβίστριας, δημοσιογράφου και θεατρικής συγγραφέως Biljana Srbljanovic "Family Stories", γραμμένο το 1998, αντλεί από την ιστορική εμπειρία της διάσπασης της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Μια πολιτική αλληγορία που βρίσκει το φυσικό της χώρο σε μια σχολική τάξη, για να σκιαγραφήσει, μέσα από ένα ευφάνταστο δραματουργικό εύρημα (ενήλικες ηθοποιοί που υποδύονται παιδιά τα οποία υποδύονται ενήλικες) το τοπίο μιας κοινωνίας σε κρίση και ηθική αποσάθρωση. Με χρώματα γκροτέσκα, κραυγαλέα αστεία και κυνικά βίαια. Σκηνοθετεί η Esther Andre Gonzales. (2ο Πρότυπο Πειραματικό Λύκειο Αθηνών, από 07/03)
Μια παράξενη διαθήκη γραμμένη από το νεκροκρέβατο ενός ευγενούς το 1832, οδηγεί στην πιο συναρπαστική ιστορία μυστηρίου, και εμπλέκει 20 χρόνια αργότερα δύο νέους, κάτω από την κατάρα του κοινού ονόματός τους. "Αρμαντέιλ". Η πλοκή ξεδιπλώνεται μέσα από μοιραίους έρωτες, ίντριγκες, δολοπλοκίες, εξαπατήσεις, και δολοφονίες. Στο κέντρο όλων, είναι η μυστηριώδης και όμορφη Λύντια Γκουίλτ, μία από τις πιο σκοτεινές και συναρπαστικές γυναίκες στην ιστορία της λογοτεχνίας. Σκηνοθετεί ο Κωνσταντίνος Ασπιώτης (Σύγχρονο Θέατρο, από 17/03)
0 comments: