Από το Blogger.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΧΩΣ: "Υπόγειο" (Αυλαία, 23-26/9), "Προσωπική συμφωνία" (Κολοσσαίον, 25/9-6/10), "Ρένα" (Αριστοτέλειον, 27/9-6/10), "Οθέλλος" (Αμαλία, 2-13/10), "Οι 12 ένορκοι" (Αθήναιον, 4-5/10)

Τέχνη σε περίοδο κρίσης και κρίση σε περίοδο τέχνης!

Leave a Comment
Το Δέρμα δεν είναι μια κλασική παράσταση. Πρόκειται για ένα παιχνίδι ενηλίκων, μια γιορτή, ένα "φόρο τιμής" στη μηχανιστική εργασία, τη μονοτονία και την απάθεια. Είναι μια ποιητική αλληγορία για την παρούσα κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας σε κρίση και της ανάπτυξης ενός πανίσχυρου εξουσιαστικού κράτους-Λεβιάθαν, ενός συντηρητικού δόγματος τραπεζών κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελεύθερης σκέψης.

Η παράσταση περιλαμβάνει:

Α) Δωρεάν βαρκάδα μέσα σε έναν παλιό βιομηχανικό κτίριο.
Απολαύστε τη μύηση στον Αχέροντα αλλά προσοχή: Μην πληρώσετε τον βαρκάρη μέχρι να σας περάσει απέναντι!

Β) Για τους μυημένους, δωρεάν μαθήματα εκδοράς και επί πλέον επεξεργασίας ανθρώπινου δέρματος με δυνατότητα έμπρακτης συμμετοχής.

Γ) Σχόλιο για το ρόλο της τέχνης σε περίοδο κρίσης και το ρόλο της κρίσης σε περίοδο τέχνης.

Δ) Προσωπική επαφή με τον Λεβιάθαν.
"Θα σε εκλιπαρεί για έλεος; Θα σου μιλήσει με λόγια ευγενικά;"
"Ποιος τολμά να ανοίξει τις πύλες του στόματός του που το περιφράσσουν τρομερά δόντια;"
"Δεν υπάρχει όμοιο του πάνω στη γη–ένα πλάσμα δίχως φόβο".
"Περιφρονεί τους αλαζόνες, βασιλεύει στους περήφανους".

Ε) Γνωριμία με έναν Γερμανό μετανάστη.

ΣΤ) Έναν επικήδειο λόγο μέσα σε ένα dance club, όπου ως συγγενείς των νεκρών δεχόσαστε θερμά συγχαρητήρια και ευχές για την περαιτέρω εξέλιξή σας, συμμετέχοντας στον Ιστορικό Εορτασμό.


Τώρα στη θεατρική σκηνή
Δέρμα, σε σύλληψη και σκηνοθεσία Έλλης Παπακωνσταντίνου.

Η σκηνοθέτης εμπνευσμένη από το αυταρχικό κράτος-Λεβιάθαν του Hobbes* δημιουργεί μια site specific performance η οποία δομείται ως τρίπτυχο και αναπτύσσεται σε τρεις διαφορετικούς χώρους.

Βοηθοί σκηνοθέτη: Σεμέλη Χαβιάρα, Θωμάς Διάφας 
Δραματουργία: Στάθης Γραφανάκης
Κίνηση: Βάλια Παπαχρήστου, Χριστίνα Σουγιουλτζή
Μουσική Σύνθεση: Τηλέμαχος Μούσας
Σκηνογραφία-Κοστούμια: Τέλις Καρανάνος, Αλεξάνδρα Σιάφκου.

Παίζουν: Adrian Frieling, Λευτέρης Ζημιανίτης, Άλκης Ζούπας, Άγγελος Καλίνογλου, Ευτυχία Κιουρτίδου, Νεφέλη Παπαδερού, Βάλια Παπαχρήστου, Νικόλας Στραβοπόδης, Εύα Αλεξανδρή - Φάκλαρη, Κοσμάς Χατζής, Στέλλα Χριστοδουλοπούλου.

Μια παραγωγή της ομάδας OΔC Ensemble.

Στο Βυρσοδεψείο (Ορφέως 174, Βοτανικός, Αθήνα), από 21 Μαΐου μέχρι 9 Ιουνίου 2013.
Κάθε Τρίτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή.


*Ο Thomas Hobbes έγραψε τον Λεβιάθαν, (Leviathan or the Matter, Form and Power of a Comonwealth Ecclesiastical and Civil), το σπουδαιότερο έργο του, το 1651. Ο άνθρωπος δεν έχει αγαθή φύση, υποστηρίζει ο φιλόσοφος, αλλά είναι εκ φύσεως εγωιστής και ηδονιστής. Το ότι τα ανθρώπινα κίνητρα σχηματίζονται εκ φύσεως από προσωπικό συμφέρον, θα μπορούσε να έχει καταστροφικές συνέπειες. Ανεξέλεγκτοι οι άνθρωποι, και καθοδηγούμενοι από την εσωτερική δυναμική, το πιθανότατο είναι πως θα αλληλοκαταστραφούν. Για να διατηρηθεί η κοινωνική ειρήνη, ο Hobbes δημιουργεί κάποιο τέχνασμα, τον Λεβιάθαν, το Κράτος είτε με τη μορφή της απόλυτης μοναρχίας είτε της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Το σημαντικό στοιχείο είναι ότι αυτό το Κράτος έχει το μονοπώλιο της βίας και της απόλυτης εξουσίας. Ως ανταπόδοση προς τον άνθρωπο το Κράτος ασκεί αυτήν την απόλυτη εξουσία μόνον υπέρ της διατήρησης της κοινωνικής ειρήνης.


Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα

0 comments: