19ο Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας

Η Καλαμάτα, πόλη του χορού, υποδέχεται την 19η κατά σειρά διοργάνωση από 18 έως 25 Ιουλίου 2013.
Η πολυμορφία τάσεων που διαπερνά τον σύγχρονο χορό αλλά και η διεύρυνση του κοινού που προσεγγίζει και αγαπά αυτή την τέχνη αποτέλεσε από την πρώτη στιγμή βασικό μέλημα της πολιτικής προγραμματισμού του Φεστιβάλ.

Σήμερα στα δεκαεννέα χρόνια της πορείας του, ένα πολύχρωμο κοινό ανταποκρίνεται με ενθουσιασμό κάθε καλοκαίρι στο κάλεσμα του Φεστιβάλ.

Το πρόγραμμα της φετινής χρονιάς:

18 & 19 Ιουλίου, στις 22:00, Μέγαρο Χορού/Κεντρική Αίθουσα

Drumming, Rosas/Anne Teresa de Keersmaeker.

Η Βελγίδα Αν Τερέζα Ντε Κέερσμακερ είναι πλέον γνωστή στο ελληνικό κοινό ως μια από τους χορογράφους που σφράγισαν το πέρασμα από τη δεύτερη στην τρίτη χιλιετία. Στο Drumming η ιδιαίτερη γραφή της, γεμάτη μουσικότητα, με λεπτεπίλεπτη προσέγγιση του ρυθμού και μια αντίληψη για τη χορογραφική φράση που θυμίζει φούγκα, συναντά το ομώνυμο έργο του μινιμαλιστή συνθέτη Στηβ Ράιχ, γραμμένο για κρουστά και φωνές που μιμούνται τα κρουστά, για να γεννηθεί ένα χορογραφικό έργο μοναδικό στο παγκόσμιο ρεπερτόριο.

19 & 20 Ιουλίου, στις 20:00, Δημοτικό Θέατρο Καλαμάτας
Still / life, Qudus Onikeku

Η αμφισημία του κόσμου. Οι άνθρωποι. Οι παράξενες σχέσεις τους, εκτεταμένες, ταλαντευόμενες ανάμεσα σε ακραίες ηθικές, ψυχολογικές και ιστορικές αντιλήψεις. Αυτά τα ερωτήματα τις διατρέχουν· τις αφορούν απόλυτα τα σφάλματα στην ανθρώπινη ιστορία. Σ’ αυτό το σόλο, ο Qudus Onikeku εκθέτει ωμά επί σκηνής αυτές τις ουσιώδεις αντιφάσεις. "Τι κάνει τους ανθρώπους να μεταμορφώνονται ξαφνικά σε τέρατα;" ρωτάει, αναζητώντας την αποκαλυπτική ειλικρίνεια και όχι μια απάντηση, που ούτως ή άλλως δεν μπορεί να δοθεί.

20 Ιουλίου στις 22:00, 21 Ιουλίου στις 20:00, Μέγαρο Χορού/Στούντιο

Exposition universelle, L’A. / Rachid Ouramdane

Στο ποιητικό και ατμοσφαιρικό του σόλο, ο Ουραμντάν ταξιδεύει σε μια φανταστική "Παγκόσμια έκθεση" ιδεολογιών και σκηνών από την πολιτική ιστορία του κόσμου για να μελετήσει πώς αποκρυσταλλώνονται όλα αυτά στους σωματικούς μας κώδικες. Είδωλα που χτίζονται και γκρεμίζονται, εικόνες μιας ιστορίας που συσσωρεύει παλιούς ήρωες, ξεχασμένους εθνικούς ύμνους και πεταμένους ανδριάντες παρελαύνουν σε μια σιωπηλή αναζήτηση της γοητείας που μας ασκούν οι κατασκευασμένες εικόνες της προπαγάνδας.

21 Ιουλίου στις 22:00, Αμφιθέατρο Κάστρου

What the Body Does Not Remember, Ultima Vez / Wim Vandekeybus

Το έργο είναι μια ακόμα σημαντική αναβίωση μιας εξέχουσας στιγμής στην ιστορία του σύγχρονου χορού: τότε που, το 1987, η ομάδα του Βαντεκέυμπους, η Ultima Vez, δημιούργησε σχολή χορεύοντας αυτή την παράσταση, την πρώτη χορογραφία ενός δημιουργού που έμελλε να γίνει το αστέρι του βελγικού χορού. Συναρπαστική δραματουργία, αναδίφηση στη μνήμη και θεαματικές δυναμικές χορογραφίες: τα έργα του Βαντεκέυμπους, σκοτεινά και τολμηρά, ασκούν μιαν ανεξήγητη σαγήνη στο κοινό. Στο What the Body Does Not Remember, έλξη και απώθηση σε δυνατές δόσεις φέρνουν στην επιφάνεια την ένταση του ζώου που μυρίζεται τον κίνδυνο. Συνεχείς αντιπαραθέσεις χορευτών ή ομάδων, χορογραφίες στην κόψη του ξυραφιού και η υπέροχη μουσική των Τιερρύ Ντε Με και Πέτερ Φερμέερς συνθέτουν μια εκρηκτική παράσταση, που κρατά τον θεατή με κομμένη την ανάσα από την αρχή μέχρι το τέλος.

22 Ιουλίου, στις 22:00, Δημοτικό Θέατρο Καλαμάτας

Μια βραδιά χορού της Μαίρυ Βίγκμαν, Fabián Barba

Η παράσταση Μια βραδιά χορού της Μαίρυ Βίγκμαν έχει αποκαλύψεις για όλους: ένα ταξίδι στο χρόνο, ένα μοναδικό ταλέντο επί σκηνής, τη μεταμόρφωση ενός χορευτή σε ντίβα των αρχών του 20ού αιώνα, και ένα καταπληκτικό χορογραφικό ταλέντο που καταφέρνει ν’ ανασυστήσει ακόμα και χαμένες χορογραφίες κάνοντας δικό του όχι μόνο το χορογραφικό λεξιλόγιο, αλλά ακόμα και τις υποκλίσεις της μεγάλης Βίγκμαν.

23 Ιουλίου στις 22:00, Μέγαρο Χορού/Στούντιο Δοκιμών

Μητέρες, Ίρις Καραγιάν / ΖΗΤΑ

Μέσα σε μια εικαστική εγκατάσταση και με μια αέναη χορογραφική φράση, δύο γυναίκες χτίζουν μια πόλη. Κόσμοι, παιχνίδια, ήρωες χτίζονται και γκρεμίζονται σ’ ένα παιχνίδι με τη μνήμη, την ύλη και το χώρο. Η Ίρις Καραγιάν, βραβευμένη σε διεθνή φεστιβάλ και με μια αρκετά πλούσια διαδρομή παρά το νεαρό της ηλικίας της, αρθρώνει τη δική της φωνή για να μας θυμίσει έννοιες που σταδιακά θάβονται στα ερείπια της κρίσης, όπως η υπέρβαση.

24 Ιουλίου στις 20:30, Δημοτικό Θέατρο Καλαμάτας

μικρές ζωές ή το σώμα που κατοικώ, Ομάδα Ύψιλον / Αγγελική Στελλάτου

Οι μικρές ζωές ή το σώμα που κατοικώ είναι μια ιστορία για δύο σώματα που, στην προσπάθειά τους να πετύχουν τον απόλυτο συντονισμό, ανακαλύπτουν τη μοναδικότητά τους. Ανακαλύπτουν ότι οι κινητικές επιλογές τους σκιαγραφούν τις μικρές ιστορίες που κουβαλούν τα σώματα όλων μας: τη σχέση μας με το χρόνο, την απώλεια, την αγωνία, την ελπίδα.

24 Ιουλίου στις 22:00, Μέγαρο Χορού/Στούντιο Δοκιμών

Pausing, Cie Projet 11 / Γιάννης Μανταφούνης & May Zarhy

Το Pausing είναι ένα ντούο που χορογράφησε ο Γιάννης Μανταφούνης και ερμηνεύει μαζί με τη Μέυ Ζαρύ μόνο, στο πλαίσιο του νέου σχήματός τους. Μέσα σ' έναν λευκό χώρο οι δυο τους χτίζουν με τα σώματά τους αλλεπάλληλες εικόνες συνειρμικά, με χιούμορ, σουρεαλιστικά, μα πάντα ξεκινώντας από την καθαρή κίνηση. Το Pausing είναι μια παράσταση για τη στιγμιαία επαφή μας με το εφήμερο, για το άρωμα της ποίησης που θα μας διαφεύγει πάντα...

25 Ιουλίου στις 22:00, Αμφιθέατρο Κάστρου, (Διάρκεια 6 ώρες)

Μέσα - εγκατάσταση βίντεο, Δημήτρης Παπαϊωάννου

Το Μέσα είναι ένα σκηνικό πείραμα μεγάλων διαστάσεων του Δημήτρη Παπαϊωάννου που συνέβη σε ένα δωμάτιο που τοποθετήθηκε στο θέατρο Παλλάς στο κέντρο της Αθήνας. Έξι ώρες σκηνική δράση χωρίς αρχή, μέση, τέλος. Όταν έμπαιναν μέσα οι θεατές, η σκηνική δράση είχε ήδη αρχίσει και όταν έβγαιναν έξω, αυτή συνεχιζόταν. Οι θεατές μπορούσαν να δουν όσο ήθελαν, να καθίσουν όπου ήθελαν, να βγουν και να επιστρέψουν όσες φορές ήθελαν. Το Μέσα αντιμετώπιζε το θέατρο σαν εκθεσιακό χώρο και το έργο σαν έκθεμα· πρότεινε στον θεατή το ρόλο του επισκέπτη, να δει τη σχέση του με το θέαμα σαν ενατένιση τοπίου.

Ειδικά για το Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, μια μεγάλη οθόνη θα εγκατασταθεί στο Αμφιθέατρο του Κάστρου για να φιλοξενήσει την εξάωρη προβολή της τελευταίας βραδιάς του Μέσα, βιντεοσκοπημένη σε υψηλή ανάλυση — ένα αμοντάριστο ντοκουμέντο του έργου. Και εδώ, οι θεατές προσκαλούνται να δουν όσο θέλουν, να καθίσουν όπου θέλουν, να βγουν και να επιστρέψουν όσες φορές θέλουν. Ο δημιουργός ενθαρρύνει το κοινό να φορέσει άνετα ρούχα, να πάρει μέσα στο αμφιθέατρο το ποτό του, να φέρει μαξιλάρια και υπνόσακους και να περάσει αυτό το βράδυ έξω παρέα με την αδιάκοπη ροή του Μέσα.

Το πρόγραμμα του φεστιβάλ συμπληρώνουν σεμινάρια και πλήθος παράλληλων εκδηλώσεων.

Περισσότερες πληροφορίες: 

http://www.kalamatadancefestival.gr/gr/programme.php?IssueID=10&CategoryID=20

Related Items ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΧΟΡΟΣ