Ιανουάριος
Τον πρώτο μήνα της χρονιάς ξεχωρίζουν δύο ετερόκλητες παραγωγές. Η ομάδα Ασίπκα έρχεται στη Θεσσαλονίκη και στο Θέατρο Αυλαία, με το έργο του Δημήτρη Δημητριάδη "Η ζάλη των ζώων πριν τη σφαγή" και ο Κωνσταντίνος Ρήγος παρουσιάζει στο Μέγαρο Μουσικής το "Cabaret".
Φεβρουάριος
Η παράσταση της ομάδας Εν Δυνάμει "Ο άνθρωπος ανεμιστήρας ή πως να ντύσετε έναν ελέφαντα" συγκινεί με την αλήθεια της, τους θεατές που κατακλύζουν το Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς. Η παράσταση βασίζεται σε μια σειρά από καθημερινές, "ξεχωριστές" ιστορίες για την αναπηρία, τη διαφορετικότητα και τους ανθρώπους γύρω από αυτήν. Τον ίδιο μήνα η σύγκρουση δύο αδερφών, στο "Τίμημα" του Άρθουρ Μίλλερ, γεμίζει ασφυκτικά το Νέο Υπερώο του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. ενώ ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου Γιάννης Βούρος, σκηνοθετεί το έργο "Η μικρή μας πόλη" του Θόρντον Γουάιλντερ.
Το Θέατρο Επί Κολωνώ, στην πρώτη του θεατρική εξόρμηση εκτός αθηναϊκών τειχών, παρουσιάζει στο Θεάτρο Αυλαία, τις "Αλεπούδες" της Dawn King.
Μάρτιος
Δύο κυρίες "εφορμούν" στη θεατρική ζωή της πόλης. Η Μαρινέλλα "συναντά" τη Σοφία Βέμπο στη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής και η "Γηραιά κυρία" επιστρέφει στο Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς, σε μια παραγωγή της Πειραματικής Σκηνής της Τέχνης. Τον ρόλο της Κλαίρης Ζαχανασιάν, στο έργο του Φρίντριχ Ντύρενματ, ερμήνευσε η Έφη Σταμούλη.
Απρίλιος
Πλούσια η θεατρική κίνηση της πόλης στην προ-πασχαλινή και πασχαλινή περίοδο. Ξεχωρίζουν, η "Μπέττυ", μια παράσταση φοιτητών και αποφοίτων του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ., ο "Μουνής", από τη συλλογή διηγημάτων "Μεγάλοι δρόμοι" της Λένας Κιτσοπούλου, σε σκηνοθεσία Παντελή Δεντάκη και η "Αρρώστια της νιότης" του Φέρντιναντ Μπρούκνερ, με μία ομάδα ικανών, νεαρών ηθοποιών από το δυναμικό του Κρατικού Θεάτρου και σκηνοθεσία Πέμυς Ζούνη.
Μάιος
Μετά από διετή απουσία οι "Θεατρικές Συναντήσεις" του Δήμου Καλαμαριάς επιστρέφουν και φιλοξενούν παραγωγές που συζητήθηκαν στην αθηναϊκή τους διαδρομή. Ξεχωρίζουν οι παραστάσεις: "Ρωμαίος και Ιουλιέτα για 2" και "Περσινή αρραβωνιαστικιά".
Η ομάδα Passatempo "ξαναχτυπά, αυτή τη φορά στο Θέατρο Όρα, με το "Έγκλημα και τιμωρία" του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, σε σκηνοθεσία Γλυκερίας Καλαΐτζή, ενώ το Θέατρο Τέχνης Ακτίς Αελίου παρουσιάζει, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, το έργο της Ντέα Λόερ "Κλέφτες", μια παράσταση που σηματοδοτεί το φινάλε της δεκατετραετούς δημιουργικής παρουσίας του θιάσου στη θεατρική ζωή της πόλης.
Ιούνιος
Αμέσως μετά τη διπλή εκλογική διαδικασία και λίγο πριν τα καλοκαιρινά φεστιβάλ και τις περιοδείες, η θεατρική ζωή της πόλης παραδίδεται σε μια πρώιμη καλοκαιρινή ραστώνη.
Ιούλιος
Η Ρένη Πιττακή παρουσιάζει μια site specific εκδοχή του έργου της Λούλας Αναγνωστάκη "Ο ουρανός κατακόκκινος" στις φυλακές Επταπυργίου, ο Γιώργος Κιμούλης ανεβαίνει στο Δάσος με τις αριστοφανικές "Θεσμοφοριάζουσες" (δύο μήνες πριν κατεβεί βίαια η παράσταση λόγω έλλειψης θεατών και εισιτηρίων και ακολουθηθεί η δικαστική οδός), ο Τσέζαρις Γκραουζίνις παρουσιάζει μια "Λυσιστράτη" —πολυσυζητημένη πριν ανέβει και "πολύ κακό για το τίποτα" αφού ανέβηκε— και ο Κώστας Φιλίππογλου σκηνοθετεί "Φιλοκτήτη" με δυνατό πρωταγωνιστικό τρίο: Μαρκουλάκη, Μαρμαρινό, Χειλάκη.
Αύγουστος
Ο Γιάννης Καλατζόπουλος σκηνοθετεί το άγνωστο θεατρικό έργο του Πάμπλο Πικάσο "Τα τέσσερα κοριτσάκια" και η χειμερινή θεατρική περίοδος ξεκινά, στα τέλη Αυγούστου, από το Φουαγιέ του Βασιλικού Θεάτρου.
Σεπτέμβριος
Η Θεατρική Εταιρεία Χώρος επιστρέφει με την παράσταση "Goλfω! director's cut", στον "τόπο του εγκλήματος", στο Θέατρο Αυλαία. Το αποτέλεσμα: απανωτά sold out, παρατάσεις και extra παραστάσεις. Οι "Πέρσες" του Κρατικού Θεάτρου, σε σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη, ολοκληρώνουν την θριαμβευτική τους περιοδεία στο Θέατρο Δάσους.
Οκτώβριος
O μήνας φέρνει μαζί του 3 νέες θεατρικές σκηνές. Ο κινηματογράφος Φαργκάνη, στην Καμάρα, μετατρέπεται σε θεατρική σκηνή. Ποδαρικό στον νέο χώρο κάνει η "Γυναίκα της Ζάκυθος", σε σκηνοθεσία Δήμου Αβδελιώδη, με την Όλια Λαζαρίδου.
Μια νέα θεατρική γειτονιά δημιουργείται στην περιοχή της Φλέμινγκ. Το Θέατρο Τ είναι η νέα, μόνιμη θεατρική στέγη της ομάδας Passatempo, ενώ λίγα μέτρα πιο κάτω, στον πρώην κινηματογράφο Μετροπόλιταν, δημιουργήθηκε ένα ευέλικτο "μαύρο κουτί", το Θέατρο Black Box, που προσαρμόζεται ανάλογα με τις σκηνοθετικές ανάγκες των φιλοξενούμενων παραγωγών.
Νοέμβριος
Από την Αθήνα ορμώμενος, ο "Μένγκελε" του θεσσαλονικιού Θανάση Τριαρίδη, "καταλαμβάνει" τη σκηνή του Θεάτρου Αυλαία, ενώ στη "βροχή μονολόγων" του μήνα συγκαταλέγονται το "Μια κανονική μέρα" της Κατερίνας Γιαννάκου, μια καταγραφή της πορείας της αναγέννησης μέσα από τις στάχτες, το αφιέρωμα στον Βιζυηνό από την Άννα Κοκκίνου και η αμφιλεγόμενη "Μήδεια" του Ζαν Ρενέ Λεμουάν, με τη Δήμητρα Ματσούκα.
Δεκέμβριος
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος βρίσκεται για άλλη μια φορά στη δίνη σοβαρών προβλημάτων. Οι καθυστερήσεις της μισθοδοσίας και οι απλήρωτοι εργαζόμενοι, οι στάσεις εργασίας των ηθοποιών, η παραίτηση του καλλιτεχνικού διευθυντή Γιάννη Βούρου και η μη αποδοχή της, η σιωπή και η αδιαφορία του (διακοσμητικού;) Υπουργείου Πολιτισμού και της Πολιτείας, βάζουν (δυστυχώς, αλλά πώς αλλιώς;) σε δεύτερο πλάνο την καλλιτεχνική παραγωγή του θεάτρου. Ο αριστουργηματικός "Δον Κιχώτης" του Μπουλγκάκοφ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Λεοντάρη —συζητιέται έντονα στην πόλη από την πρεμιέρα του— και η ατμοσφαιρική, με άρωμα 70s "Προδοσία" του Πίντερ, σε σκηνοθεσία Γλυκερίας Καλαΐτζή, δίνουν ευκρινώς το φετινό, δυνατό καλλιτεχνικό στίγμα του Κρατικού Θεάτρου.
0 comments: