Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά εκπροσωπεί την αμιγή κλασικιστική παράδοση και είναι επηρεασμένο από τη γερμανική σχολή που εκπροσωπούσε ο Ερνέστος Τσίλλερ. Το κτίριο του θεάτρου είναι ορθογώνιου σχήματος, με διαστάσεις 34 Χ 45 μ.
Η ήρεμη και σχετικά συντηρητική αισθητική της όψης του τονίζεται από το πρόπυλο της κύριας εισόδου του, το οποίο αποτελείται από τέσσερις κορινθιακούς κίονες και αέτωμα. Στη στέγη του κτιρίου υπάρχει δώμα με στέγη, η οποία έχει κι αυτή αέτωμα στην πρόσοψη.
Στο εσωτερικό, η πεταλόσχημη αίθουσα κοινού, με πλατεία, θεωρεία και εξώστες σε τέσσερα επίπεδα, έχει χωρητικότητα περίπου 1.300 θέσεων. Την αίθουσα φώτιζε τεράστιος πολυέλαιος (σώζεται και σήμερα) που λειτουργούσε με γκάζι. Για τους ηθοποιούς είχαν προβλεφθεί άνετα καμαρίνια και ένα πολυτελές καθιστικό. Η σκηνή του θεάτρου διασώζεται σχεδόν αλώβητη: θεωρείται ένα από τα ελάχιστα ανάλογα σωζόμενα δείγματα της εποχής μπαρόκ στην Ευρώπη. Έχει διαστάσεις 20 Χ 14 μ. και διαθέτει προσκήνιο και χώρο ορχήστρας. Γύρω από το πέταλο της αίθουσας βρίσκεται το διώροφο φουαγιέ στο οποίο αρχικά δίνονταν χοροεσπερίδες φιλανθρωπικών συλλόγων και διάφορες εκθέσεις σπουδαίων ζωγράφων. Επίσης, το θέατρο φιλοξένησε για μεγάλο χρονικό διάστημα τη Δημοτική Βιβλιοθήκη και τη Δημοτική Πινακοθήκη του Πειραιά.
Αμέσως μετά τα εγκαίνια η Δημοτική Αρχή του Πειραιά παραχώρησε το θέατρο στους δύο θιάσους Δ. Αλεξιάδη και Ταβουλάρη για παρουσίαση θεατρικών έργων. Έτσι τα πρώτα έργα που ανεβάστηκαν με σπουδαία επιτυχία ήταν τα: Μαρία Δοξαπατρή του Δ. Βερναρδάκη, Προμηθεύς του Ι. Καλοστύπη, Κρίσπος του Αντωνιάδη, Βασίλειος Βουλγαροκτόνος του Γ. Στρατήγη, Ο Αγαπητικός της Βοσκοπούλας του Δ. Κορομηλά, Το πρώτον πυρ του Μ. Λάμπρου, Ο Γενικός Γραμματεύς του Καπετανάκη, Η Νίκη του Λεωνίδα του Χ. Άννινου κ.α.
Στη συνέχεια ανέλαβε ο θίασος του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου με εξαιρετικές επίσης παραστάσεις. Από τη σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά τα επόμενα χρόνια πέρασαν ο Δημήτρης Ροντήρης, ο Γκίκας Μπινιάρης, ο Στέφανος Νικολαΐδης, ο Μιχάλης Κουνελάκης, καθώς και οι σπουδαίοι ηθοποιοί Αιμίλιος Βεάκης, Γιάννης Πρινέας, Ζάχος Θάνος, Αδαμάντιος Λεμός, Απόστολος Αυδής, Μίμης Φωτόπουλος, Βασίλης Διαμαντόπουλος, Μίμης Τραϊφόρος, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Ανδρέας Μπάρκουλης κ.α.
Το 1980, ανακηρύχθηκε με υπουργική απόφαση, προστατευόμενο μνημείο ως "έργο τέχνης". Μετά από μια σειρά προσπαθειών αναστηλώσεων και ανακαινίσεων (το κτίριο υπέστη ζημιές από τους σεισμούς του 1981 και του 1999) που ξεκίνησαν ήδη από τη δεκαετία του 80, το θέατρο περνάει σε μια καινούργια εποχή. Οι εργασίες αποκατάστασης που ξεκίνησαν το 2008 ολοκληρώθηκαν και το έργο παραδίδεται στους κατοίκους του Πειραιά και όχι μόνο. Τα εγκαίνια του θεάτρου θα γίνουν στις 25 Σεπτεμβρίου 2013, ενώ την καλλιτεχνική διεύθυνσή του αναλαμβάνει ο σκηνοθέτης Τάκης Τζαμαργιάς.
Στο εσωτερικό, η πεταλόσχημη αίθουσα κοινού, με πλατεία, θεωρεία και εξώστες σε τέσσερα επίπεδα, έχει χωρητικότητα περίπου 1.300 θέσεων. Την αίθουσα φώτιζε τεράστιος πολυέλαιος (σώζεται και σήμερα) που λειτουργούσε με γκάζι. Για τους ηθοποιούς είχαν προβλεφθεί άνετα καμαρίνια και ένα πολυτελές καθιστικό. Η σκηνή του θεάτρου διασώζεται σχεδόν αλώβητη: θεωρείται ένα από τα ελάχιστα ανάλογα σωζόμενα δείγματα της εποχής μπαρόκ στην Ευρώπη. Έχει διαστάσεις 20 Χ 14 μ. και διαθέτει προσκήνιο και χώρο ορχήστρας. Γύρω από το πέταλο της αίθουσας βρίσκεται το διώροφο φουαγιέ στο οποίο αρχικά δίνονταν χοροεσπερίδες φιλανθρωπικών συλλόγων και διάφορες εκθέσεις σπουδαίων ζωγράφων. Επίσης, το θέατρο φιλοξένησε για μεγάλο χρονικό διάστημα τη Δημοτική Βιβλιοθήκη και τη Δημοτική Πινακοθήκη του Πειραιά.
Η μελέτη του θεάτρου εκπονήθηκε από τον αρχιτέκτονα Ιωάννη Λαζαρίμο κατά τα έτη 1881-1883. Η κατασκευή διήρκεσε από το 1884 έως το 1895. Στο θέατρο φιλοξενήθηκαν πολλοί γνωστοί ελληνικοί και ξένοι θίασοι του λυρικού και δραματικού ρεπερτορίου, καθώς επίσης και χορευτικά συγκροτήματα, μουσικά και χορωδιακά σύνολα κλπ.
Στη συνέχεια ανέλαβε ο θίασος του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου με εξαιρετικές επίσης παραστάσεις. Από τη σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά τα επόμενα χρόνια πέρασαν ο Δημήτρης Ροντήρης, ο Γκίκας Μπινιάρης, ο Στέφανος Νικολαΐδης, ο Μιχάλης Κουνελάκης, καθώς και οι σπουδαίοι ηθοποιοί Αιμίλιος Βεάκης, Γιάννης Πρινέας, Ζάχος Θάνος, Αδαμάντιος Λεμός, Απόστολος Αυδής, Μίμης Φωτόπουλος, Βασίλης Διαμαντόπουλος, Μίμης Τραϊφόρος, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Ανδρέας Μπάρκουλης κ.α.
Το 1980, ανακηρύχθηκε με υπουργική απόφαση, προστατευόμενο μνημείο ως "έργο τέχνης". Μετά από μια σειρά προσπαθειών αναστηλώσεων και ανακαινίσεων (το κτίριο υπέστη ζημιές από τους σεισμούς του 1981 και του 1999) που ξεκίνησαν ήδη από τη δεκαετία του 80, το θέατρο περνάει σε μια καινούργια εποχή. Οι εργασίες αποκατάστασης που ξεκίνησαν το 2008 ολοκληρώθηκαν και το έργο παραδίδεται στους κατοίκους του Πειραιά και όχι μόνο. Τα εγκαίνια του θεάτρου θα γίνουν στις 25 Σεπτεμβρίου 2013, ενώ την καλλιτεχνική διεύθυνσή του αναλαμβάνει ο σκηνοθέτης Τάκης Τζαμαργιάς.
0 comments: