Ένα παράδειγμα αποτελεί το τέλος της Μήδειας, μια δυναμική και συνταρακτική αλληλουχία σκηνών. Η τελική εμφάνιση της Μήδειας δεν είναι απροσδόκητη: αντιθέτως, όλα όσα έχουν προηγηθεί δείχνουν ότι επίκειται μια τελευταία σύγκρουση με τον Ιάσονα, και ο ίδιος έρχεται, για να χτυπήσει δυνατά την πόρτα του σπιτιού της και να ζητήσει επιτακτικά αυτή την σύγκρουση. Όμως ο τρόπος που εμφανίζεται η Μήδεια —επάνω από το σκηνικό κτίσμα, στο άρμα που της είχε δώσει ο παππούς της ο Ήλιος— είναι μια έκπληξη που έχει σχεδιαστεί και οργανωθεί με προσοχή. Ο Ιάσων μαθαίνει ότι η Μήδεια έχει σκοτώσει τα παιδιά τους. "Αν ανοίξεις τις πύλες, θα δεις των παιδιών σου τα πτώματα", λέει η κορυφαία του χορού. Το τακτικό κοινό της τραγωδίας γνωρίζει τί θα συμβεί στη συνέχεια. Έχουν δει αυτές τις ίδιες πύλες να ανοίγουν διάπλατα και να αποκαλύπτονται τα σώματα του Αγαμέμνονα και της Κασσάνδρας, της Κλυταιμνήστρας και του Αιγίσθου, αλλά χωρίς αμφιβολία και πολλές άλλες εξίσου τρομακτικές εικόνες πριν από την παράσταση της Μήδειας το 431. Έτσι όλα τα βλέμματα είναι προσηλωμένα στις πύλες -όμως δεν ανοίγουν. Αντί εκεί, η Μήδεια παρουσιάζεται εμφανώς να αιωρείται σε μεγάλο ύψος και οι περιφρονητικοί λόγοι της καλούν εκείνους που την παρακολουθούν να προσέξουν πόσο θεαματικά διαλύονται οι προσδοκίες τους. Αυτή την ανατριχιαστική στιγμή η Μήδεια φτάνει κυριολεκτικά έξω από τα όρια, και δεν έχει σημασία μόνο το σκηνικό αποτέλεσμα.
Η Μήδεια εμφανίζεται σαν θεά από μηχανής, γιατί, αντίθετα με όλες τις προσδοκίες μας, στο τέλος γίνεται θεότητα, ή σαφώς μοιάζει με θεότητα. Η φοβερή οργή της την έχει μετατρέψει σε μία δύναμη που μοιάζει με τα στοιχεία της φύσης: εξολοθρεύει τα πάντα στο πέρασμά της, έπειτα πετάει και φεύγει μακριά από την καταστροφή που απεργάστηκε.
Peter Burian, "Πως ένας μύθος γίνεται μύθος τραγωδίας", στο: P.E. Easterling (επίμ.), Οδηγός για την αρχαία ελληνική τραγωδία, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2010, σ. 294-295.
Τώρα στη θεατρική σκηνή
Μήδεια του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Σπύρου Α. Ευαγγελάτου.
Ο Σπύρος Α. Ευαγγελάτος σκηνοθετεί για δεύτερη φορά το έργο, 12 χρόνια μετά την παρουσίασή του από το "Αμφι-Θέατρο" στην Επίδαυρο το 2001, με τη Λήδα Τασοπούλου στον ομώνυμο ρόλο. Τώρα, επανέρχεται στο κείμενο του Ευριπίδη κάτω από μια ιδιαίτερη συνθήκη: η παράσταση ανεβαίνει με αποκλειστικά ανδρική διανομή και πρωταγωνιστή τον Γιώργο Κιμούλη. Πρόκειται για ένα εγχείρημα που στηρίζεται "μορφολογικά" σε κάποιες αρχές των παραστάσεων της αρχαιότητας: ανδρική παρουσία σε όλους τους ρόλους (και στον Χορό) και μάσκες.
Δραματουργική επεξεργασία: Σπύρος Α. Ευαγγελάτος
Σκηνικά: Γιώργος Πάτσας
Κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Κίνηση: Ζωή Χατζηαντωνίου
Μουσική διδασκαλία: Γιάννης Αναστασόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Χριστιάννα Μαντζουράνη
Πρωταγωνιστούν: Γιώργος Κιμούλης, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Τάσος Νούσιας, Μάνος Βακούσης, Νικόλας Παπαγιάννης, Νίκος Αναστασόπουλος, Δημήτρης Παπανικολάου.
Χορός: Τάσος Αλατζάς, Νίκος Αναστασόπουλος, Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Χάρης Γρηγορόπουλος, Δημήτρης Καραβιώτης, Σταύρος Καραγιάννης, Δημήτρης Καραμπέτσης, Δημήτρης Μόσχος, Δημήτρης Μυλωνάς, Δημήτρης Παπανικολάου, Παντελής Φλατσούσης, Γεράσιμος Σκαφίδας.
Μουσική διδασκαλία: Γιάννης Αναστασόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Χριστιάννα Μαντζουράνη
Πρωταγωνιστούν: Γιώργος Κιμούλης, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Τάσος Νούσιας, Μάνος Βακούσης, Νικόλας Παπαγιάννης, Νίκος Αναστασόπουλος, Δημήτρης Παπανικολάου.
Χορός: Τάσος Αλατζάς, Νίκος Αναστασόπουλος, Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Χάρης Γρηγορόπουλος, Δημήτρης Καραβιώτης, Σταύρος Καραγιάννης, Δημήτρης Καραμπέτσης, Δημήτρης Μόσχος, Δημήτρης Μυλωνάς, Δημήτρης Παπανικολάου, Παντελής Φλατσούσης, Γεράσιμος Σκαφίδας.
Το πρόγραμμα της περιοδείας:
5, 6 Ιουλίου: ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ8 Ιουλίου: ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ,
10 Ιουλίου: ΒΥΡΩΝΑΣ,
11 Ιουλίου: ΑΘΗΝΑ,
12 Ιουλίου: ΣΑΛΑΜΙΝΑ,
13 Ιουλίου: ΛΑΥΡΙΟ,
15, 16 Ιουλίου: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
17 Ιουλίου: ΒΕΡΟΙΑ,
18 Ιουλίου: ΛΑΡΙΣΑ,
19 Ιουλίου: ΒΟΛΟΣ,
20 Ιουλίου: ΝΕΜΕΑ,
24 Ιουλίου: ΚΕΡΚΥΡΑ,
25 Ιουλίου: ΓΙΑΝΝΕΝΑ,
26 Ιουλίου: ΟΙΝΙΑΔΕΣ,
27 Ιουλίου: ΗΛΙΔΑ,
28 Ιουλίου: ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟ,
29 Ιουλίου: ΑΡΓΟΣ,
31 Ιουλίου: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ,
2, 3 Αυγούστου: ΚΑΒΑΛΑ,
6 Αυγούστου: ΚΟΖΑΝΗ,
7 Αυγούστου: ΣΙΒΗΡΗ,
8 Αυγούστου: ΣΕΡΡΕΣ,
9 Αυγούστου: Ν. ΜΟΥΔΑΝΙΑ,
10 Αυγούστου: ΔΙΟΝ,
12, 13 Αυγούστου: ΚΑΛΑΜΑΤΑ,
18 Αυγούστου: ΚΩΣ,
19, 20 Αυγούστου: ΡΟΔΟΣ,
24 Αυγούστου: ΜΥΤΙΛΗΝΗ,
26 Αυγούστου: ΒΡΙΛΗΣΣΙΑ,
27 Αυγούστου: ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ,
28 Αυγούστου: ΡΑΦΗΝΑ,
29 Αυγούστου: ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ,
30 Αυγούστου: ΝΕΑ ΜΑΚΡΗ,
31 Αυγούστου: ΧΑΛΚΙΔΑ,
1 Σεπτεμβρίου: ΜΑΡΟΥΣΙ,
2, 3 Σεπτεμβρίου: ΠΑΠΑΓΟΥ,
4 Σεπτεμβρίου: ΓΑΛΑΤΣΙ,
7 Σεπτεμβρίου: ΑΙΓΑΛΕΩ,
8 Σεπτεμβρίου: ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ,
10 Σεπτεμβρίου: ΠΕΙΡΑΙΑΣ,
11 Σεπτεμβρίου: ΝΙΚΑΙΑ,
12 Σεπτεμβρίου: ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ,
15, 16 Σεπτεμβρίου: ΠΑΤΡΑ,
17,18 Σεπτεμβρίου: ΗΡΩΔΕΙΟ.
12 Ιουλίου: ΣΑΛΑΜΙΝΑ,
13 Ιουλίου: ΛΑΥΡΙΟ,
15, 16 Ιουλίου: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
17 Ιουλίου: ΒΕΡΟΙΑ,
18 Ιουλίου: ΛΑΡΙΣΑ,
19 Ιουλίου: ΒΟΛΟΣ,
20 Ιουλίου: ΝΕΜΕΑ,
24 Ιουλίου: ΚΕΡΚΥΡΑ,
25 Ιουλίου: ΓΙΑΝΝΕΝΑ,
26 Ιουλίου: ΟΙΝΙΑΔΕΣ,
27 Ιουλίου: ΗΛΙΔΑ,
28 Ιουλίου: ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟ,
29 Ιουλίου: ΑΡΓΟΣ,
31 Ιουλίου: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ,
2, 3 Αυγούστου: ΚΑΒΑΛΑ,
6 Αυγούστου: ΚΟΖΑΝΗ,
7 Αυγούστου: ΣΙΒΗΡΗ,
8 Αυγούστου: ΣΕΡΡΕΣ,
9 Αυγούστου: Ν. ΜΟΥΔΑΝΙΑ,
10 Αυγούστου: ΔΙΟΝ,
12, 13 Αυγούστου: ΚΑΛΑΜΑΤΑ,
18 Αυγούστου: ΚΩΣ,
19, 20 Αυγούστου: ΡΟΔΟΣ,
24 Αυγούστου: ΜΥΤΙΛΗΝΗ,
26 Αυγούστου: ΒΡΙΛΗΣΣΙΑ,
27 Αυγούστου: ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ,
28 Αυγούστου: ΡΑΦΗΝΑ,
29 Αυγούστου: ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ,
30 Αυγούστου: ΝΕΑ ΜΑΚΡΗ,
31 Αυγούστου: ΧΑΛΚΙΔΑ,
1 Σεπτεμβρίου: ΜΑΡΟΥΣΙ,
2, 3 Σεπτεμβρίου: ΠΑΠΑΓΟΥ,
4 Σεπτεμβρίου: ΓΑΛΑΤΣΙ,
7 Σεπτεμβρίου: ΑΙΓΑΛΕΩ,
8 Σεπτεμβρίου: ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ,
10 Σεπτεμβρίου: ΠΕΙΡΑΙΑΣ,
11 Σεπτεμβρίου: ΝΙΚΑΙΑ,
12 Σεπτεμβρίου: ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ,
15, 16 Σεπτεμβρίου: ΠΑΤΡΑ,
17,18 Σεπτεμβρίου: ΗΡΩΔΕΙΟ.
0 comments: