.jpg)
.jpg)
Στο πρώτο μέρος του μυθιστορήματος η ιστορία παρουσιάζεται από την σκοπιά του Clegg. Έχει εμμονή με την Miranda Grey, μια φοιτήτρια της σχολής καλών τεχνών. Την θαυμάζει από απόσταση, αλλά δεν είναι σε θέση να έχει οποιαδήποτε επαφή μαζί της, λόγω των περιορισμένων κοινωνικών δεξιοτήτων του. Μια μέρα κερδίζει ένα μεγάλο χρηματικό ποσό σε λοταρία και αποφασίζει να εγκαταλείψει την εργασία του και να αγοράσει ένα απομονωμένο σπίτι στην εξοχή. Νιώθει μόνος, παρόλα αυτά, και θέλει να είναι μαζί με την Miranda. Αδυνατώντας να έχει οποιαδήποτε επαφή μαζί της, αποφασίζει να την "προσθέσει" στη συλλογή με τα πολύτιμα αντικείμενα του, με την ελπίδα πως αν την κρατήσει δέσμια για μεγάλο χρονικό διάστημα, θα γιγαντωθεί η αγάπη της για εκείνον. Μετά από σχολαστική προετοιμασία, απαγάγει τη Miranda ναρκώνοντας την με χλωροφόρμιο και την κλειδώνει στο κελάρι του σπιτιού. Είναι πεπεισμένος πως η γυναίκα θα τον ερωτευτεί σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, όταν εκείνη ξυπνά, η αντίδραση της είναι διαφορετική. Ο Clegg υπόσχεται πως θα της χαρίσει την ελευθερία σε ένα μήνα και πως όλο αυτό το διάστημα θα τη σεβαστεί, παρέχοντας τις όλες τις ανέσεις, χωρίς όμως να την αφήσει να βγει από το κελάρι.
Το δεύτερο μέρος του μυθιστορήματος καλύπτεται από την αφήγηση της Miranda, μέσα από αποσπάσματα από το ημερολόγιο που κρατούσε η κοπέλα κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας της. Η Miranda αναπολεί τις μέρες της ελευθερίας της. Πολλές από τις καταχωρήσεις στο ημερολόγιο απευθύνονται στην αδερφή της και σε έναν άνδρα με τα αρχικά G.P., που η κοπέλα θαύμαζε ως καλλιτέχνη. Η Miranda αποκαλύπτει πως ο G.P. ήταν ερωτευμένος μαζί της. Μέσα από τις σκέψεις της Miranda o συγγραφέας θέτει μια σειρά από φιλοσοφικά ζητήματα όπως τη φύση της τέχνης, τη σχέση του ανθρώπου με τον Θεό.
Στο τρίτο μέρος πρωταγωνιστεί —και πάλι— αφηγηματικά ο Clegg. Αποφασίζει να αυτοκτονήσει όταν μαθαίνει για τον θάνατο της Miranda, αλλά όταν διαβάζει στο ημερολόγιό της πως ποτέ δεν τον αγάπησε, νιώθει πως δεν ευθύνεται ο ίδιος. Το μυθιστόρημα τελειώνει με την απόφαση του να απαγάγει μια άλλη γυναίκα.
Τώρα στη θεατρική σκηνή
Ο Συλλέκτης (εμπνευσμένο από το μυθιστόρημα του John Fowles, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κωνσταντακόπουλου.
"… Λένε πως, "σε κάθε ιστορία υπάρχουν δύο πλευρές". Πιστεύω πως αυτό είναι πέρα για πέρα αληθινό. Οι άνθρωποι βγάζουν πάντα λανθασμένα συμπεράσματα, κρίνοντας καταστάσεις τις οποίες, στην πραγματικότητα, δεν γνωρίζουν καθόλου...".
Με αφορμή την παραδοχή ότι τα πάντα στη ζωή έχουν περισσότερες από μία όψεις, η θεατρική προσαρμογή προσπαθεί να αποκρυπτογραφήσει τις λειτουργίες των ακραίων αντιθέσεων.
Τα δίπολα "Ζωή-Θάνατος", "Άνδρας-Γυναίκα", "Θύτης-Θύμα", "Ψέμα-Αλήθεια", "Ελευθερία- Εξάρτηση" συγκρούονται επί σκηνής, για να εξετάσουν το πώς δύο άνθρωποι που ζουν το ίδιο ακριβώς γεγονός αναπτύσσουν εντελώς διαφορετικά συναισθήματα, εντελώς διαφορετικές άμυνες απέναντί του.
Υπάρχει τρόπος, κόντρα στην περίοδο που μας θέλει να αυτοτοποθετούμαστε στη θέση του θύματος, να δούμε και την άλλη όψη του νομίσματος τοποθετώντας τον εαυτό μας στη θέση του θύτη; Του ανθρώπου που με τη βεβαιότητα των επιλογών του επιλέγει να παραμένει όρθιος και να συνεχίζει;
Σκηνικά: Γιάννης Αρβανίτης
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Κίνηση: Σάσα Κωνσταντακοπούλου
Φωτισμοί: Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μυρσίνη Γιαννακοπούλου
Φωτογραφίες παράστασης: Ρούλα Ρέβη.
Παίζουν: Ιωάννης Παπαζήσης, Ειρήνη Φαναριώτη.
Στο θέατρο 104 (Κεντρική Σκηνή), Ευμολπιδών 41, Γκάζι, Αθήνα.
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:30.
Στο θέατρο 104 (Κεντρική Σκηνή), Ευμολπιδών 41, Γκάζι, Αθήνα.
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:30.
0 comments: