(2-11-2016)
Τι κοινό έχουν ο Ανδρέας Παπανδρέου, η Μαρινέλλα και ο Πίκος Απίκος από την Φρουτοπία; Ο Βασίλης Τσιτσάνης με τον Κάρολο Κουν και ο Μανώλης Χιώτης με την Βούλα Πατουλίδου και την ξαδέρφη του ποιητή Γεώργιου Δροσίνη;
Η Νέλα κι η Ευτέρπη, οι "ωραιότερες των Ελληνίδων", ξεκινούν ένα κωμικό-μουσικό ταξίδι με σταθμούς σημαντικές, ή και... όχι τόσο σημαντικές, στιγμές της Ελλάδας του 20ού αιώνα. Μπρίο, κέφι και ζωντανή μουσική μόλις ανοίξετε το... Τρανζίστορ!
─ Οι ήρωες του Τρανζίστορ είναι ιστορικά πρόσωπα που έζησαν τον προηγούμενο αιώνα. Τι το κοινό μπορεί να έχει μαζί τους ένας άνθρωπος ─όπως είναι οι περισσότεροι συντελεστές της παράστασης─ που έχει γεννηθεί λίγο πριν ή σχεδόν μετά την αλλαγή του αιώνα; Και σε ποιο κοινό απευθύνεστε;
Θα μπορούσε πράγματι να πει κανείς πως τα πρόσωπα αυτά ανήκουν στο παρελθόν και πως καμία σχέση δεν έχουν με μας σήμερα ή και πως το παρελθόν είναι παρελθόν και καλύτερα να κοιτάξουμε το παρόν και το μέλλον. Όμως, κανείς από μας σήμερα, είτε πρόκειται για τους συντελεστές της παράστασης είτε για το κοινό ή για οποιονδήποτε κατοικεί αυτήν την χώρα, δεν θα είχε τη ζωή που έχει, ή και τον χαρακτήρα ακόμη αν θέλετε, αν με κάποιον τρόπο δεν είχαν επιδράσει σ’ αυτόν ή στο περιβάλλον του τα πρόσωπα αυτά. Πόσες φορές δεν αναφερόμαστε σε κάποια κοπέλα αποκαλώντας την Αλίκη Βουγιουκλάκη; Το πρόσωπο αυτό, πχ, φέρει κάποια χαρακτηριστικά, τα οποία αναγνωρίζουμε σε ανθρώπους πέρα από κάθε εποχή. Στο "Τρανζίστορ" τα πρόσωπα και τα γεγονότα λειτουργούν με έναν τρόπο αρχετυπικό. Κάτι μας θυμίζουν, κάπου τα έχουμε ζήσει, μπορεί και να τα έχουμε δει μόνο στην τηλεόραση αλλά τα κουβαλάμε στο DNA μας. Γενικότερα πιστεύω, πως κανείς δεν μπορεί να μιλήσει για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται στο "εδώ και το τώρα", όποια κατάσταση κι αν είναι αυτή, αν δεν στραφεί να δει το "αλλού κάποτε". Η παράστασή μας δεν απευθύνεται σε κάποιο συγκεκριμένο κοινό, υπό την έννοια ότι αφενός μάλλον μας αφορά όλους, λόγω του θέματός της και των προσωπικοτήτων που εμφανίζονται σ’ αυτήν, και αφετέρου λόγω της μορφής της παράστασης. Ας μην ξεχνάμε ότι είναι μια κωμική μουσικοθεατρική παράσταση. Ποιος δεν έχει την ανάγκη να γελάσει ή ποιος δεν αγαπά τη μουσική;
─ Οι ήρωες του Τρανζίστορ είναι ιστορικά πρόσωπα που έζησαν τον προηγούμενο αιώνα. Τι το κοινό μπορεί να έχει μαζί τους ένας άνθρωπος ─όπως είναι οι περισσότεροι συντελεστές της παράστασης─ που έχει γεννηθεί λίγο πριν ή σχεδόν μετά την αλλαγή του αιώνα; Και σε ποιο κοινό απευθύνεστε;
Θα μπορούσε πράγματι να πει κανείς πως τα πρόσωπα αυτά ανήκουν στο παρελθόν και πως καμία σχέση δεν έχουν με μας σήμερα ή και πως το παρελθόν είναι παρελθόν και καλύτερα να κοιτάξουμε το παρόν και το μέλλον. Όμως, κανείς από μας σήμερα, είτε πρόκειται για τους συντελεστές της παράστασης είτε για το κοινό ή για οποιονδήποτε κατοικεί αυτήν την χώρα, δεν θα είχε τη ζωή που έχει, ή και τον χαρακτήρα ακόμη αν θέλετε, αν με κάποιον τρόπο δεν είχαν επιδράσει σ’ αυτόν ή στο περιβάλλον του τα πρόσωπα αυτά. Πόσες φορές δεν αναφερόμαστε σε κάποια κοπέλα αποκαλώντας την Αλίκη Βουγιουκλάκη; Το πρόσωπο αυτό, πχ, φέρει κάποια χαρακτηριστικά, τα οποία αναγνωρίζουμε σε ανθρώπους πέρα από κάθε εποχή. Στο "Τρανζίστορ" τα πρόσωπα και τα γεγονότα λειτουργούν με έναν τρόπο αρχετυπικό. Κάτι μας θυμίζουν, κάπου τα έχουμε ζήσει, μπορεί και να τα έχουμε δει μόνο στην τηλεόραση αλλά τα κουβαλάμε στο DNA μας. Γενικότερα πιστεύω, πως κανείς δεν μπορεί να μιλήσει για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται στο "εδώ και το τώρα", όποια κατάσταση κι αν είναι αυτή, αν δεν στραφεί να δει το "αλλού κάποτε". Η παράστασή μας δεν απευθύνεται σε κάποιο συγκεκριμένο κοινό, υπό την έννοια ότι αφενός μάλλον μας αφορά όλους, λόγω του θέματός της και των προσωπικοτήτων που εμφανίζονται σ’ αυτήν, και αφετέρου λόγω της μορφής της παράστασης. Ας μην ξεχνάμε ότι είναι μια κωμική μουσικοθεατρική παράσταση. Ποιος δεν έχει την ανάγκη να γελάσει ή ποιος δεν αγαπά τη μουσική;
─ Το τρανζίστορ παραπέμπει σε ένα αντικείμενο με σπάνια χρήση πια. Σαν τίτλος του έργου σας, όμως, μοιάζει να του δίνετε περίοπτη θέση.
Το τρανζίστορ για μας κουβαλά μια ολόκληρη χαμένη εποχή, είναι κάτι που δεν ανήκει στον καιρό μας, και σπάνια μόνο ακούμε κάποιους, ηλικιωμένους συνήθως, να το αναφέρουν. Είναι μια λέξη ρετρό, και το ρετρό είναι μια λέξη που ίσως και να χαρακτηρίζει την ομάδα "Ιχθείς". Μας αρέσουν τα αντικείμενα και τα τραγούδια και οι ιδέες που μπορεί να χάθηκαν στο παρελθόν, όχι ως προσκόλληση σ’ αυτά μα περισσότερο ως μια νοσταλγία γι’ αυτά που δεν ζήσαμε. Η νοσταλγία αυτή θα μπορούσε να είναι η άλλη πλευρά του νομίσματος με κάποιον που ονειρεύεται και φαντασιώνεται την εξελιγμένη ζωή του έτους 3000. Ταυτόχρονα, όταν ακούμε την λέξη τρανζίστορ, όλοι μας συνειρμικά σκεφτόμαστε τραγούδια και μουσική. Οπότε κατευθείαν εισαγόμαστε στο θέαμα που πρόκειται να παρακολουθήσουμε, όπου τα τραγούδια και η μουσική εν γένει, παίζουν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο.
─ Στο δελτίο τύπου μάς καλείτε να γνωρίσουμε τη Νέλα και την Ευτέρπη, τις "ωραιότερες των Ελληνίδων". Είναι πιο ωραίες κι από την ωραία Ελένη;
Ασφαλώς! Μόνο που εκείνες δεν θα ζήσουν τον Τρωικό πόλεμο αλλά τον Β΄ Παγκόσμιο. Πρόκειται για δύο υπαρκτά πρόσωπα που βραβεύθηκαν όντως για την ομορφιά τους τη δεκαετία του 1930, όταν ο τίτλος που δινόταν ήταν "Η Ωραιοτέρα των Ελληνίδων». Μπορεί να μην υπάρχει Πάρις και Μενέλαος στην ιστορία μας, αλλά υπάρχουν και πάθη και ζήλιες και έρωτες και διαμάχες. Απ’ όλα έχει η ζωή!
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Το τρανζίστορ για μας κουβαλά μια ολόκληρη χαμένη εποχή, είναι κάτι που δεν ανήκει στον καιρό μας, και σπάνια μόνο ακούμε κάποιους, ηλικιωμένους συνήθως, να το αναφέρουν. Είναι μια λέξη ρετρό, και το ρετρό είναι μια λέξη που ίσως και να χαρακτηρίζει την ομάδα "Ιχθείς". Μας αρέσουν τα αντικείμενα και τα τραγούδια και οι ιδέες που μπορεί να χάθηκαν στο παρελθόν, όχι ως προσκόλληση σ’ αυτά μα περισσότερο ως μια νοσταλγία γι’ αυτά που δεν ζήσαμε. Η νοσταλγία αυτή θα μπορούσε να είναι η άλλη πλευρά του νομίσματος με κάποιον που ονειρεύεται και φαντασιώνεται την εξελιγμένη ζωή του έτους 3000. Ταυτόχρονα, όταν ακούμε την λέξη τρανζίστορ, όλοι μας συνειρμικά σκεφτόμαστε τραγούδια και μουσική. Οπότε κατευθείαν εισαγόμαστε στο θέαμα που πρόκειται να παρακολουθήσουμε, όπου τα τραγούδια και η μουσική εν γένει, παίζουν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο.
─ Στο δελτίο τύπου μάς καλείτε να γνωρίσουμε τη Νέλα και την Ευτέρπη, τις "ωραιότερες των Ελληνίδων". Είναι πιο ωραίες κι από την ωραία Ελένη;
Ασφαλώς! Μόνο που εκείνες δεν θα ζήσουν τον Τρωικό πόλεμο αλλά τον Β΄ Παγκόσμιο. Πρόκειται για δύο υπαρκτά πρόσωπα που βραβεύθηκαν όντως για την ομορφιά τους τη δεκαετία του 1930, όταν ο τίτλος που δινόταν ήταν "Η Ωραιοτέρα των Ελληνίδων». Μπορεί να μην υπάρχει Πάρις και Μενέλαος στην ιστορία μας, αλλά υπάρχουν και πάθη και ζήλιες και έρωτες και διαμάχες. Απ’ όλα έχει η ζωή!
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
"Τρανζίστορ", σε κείμενο και σκηνοθετική επιμέλεια Ιωάννας Λιούτσια.
Παίζουν: Μαρία Κατέχη, Μαριλένα Λιακοπούλου.
Μουσικοί: Αλέξανδρος Βοζινίδης (κιθάρα), Μανώλης Σταματιάδης (πλήκτρα – ακορντεόν)
Σχεδιασμός αφίσας: Μαριλένα Λιακοπούλου
Καφεθέατρο Ελληνικό (Ιουστινιανού 3, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310 237016)
Κάθε Πέμπτη στις 21:30, έως 17 Νοεμβρίου 2016
Εισιτήρια: 3€
Παίζουν: Μαρία Κατέχη, Μαριλένα Λιακοπούλου.
Μουσικοί: Αλέξανδρος Βοζινίδης (κιθάρα), Μανώλης Σταματιάδης (πλήκτρα – ακορντεόν)
Σχεδιασμός αφίσας: Μαριλένα Λιακοπούλου
Καφεθέατρο Ελληνικό (Ιουστινιανού 3, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310 237016)
Κάθε Πέμπτη στις 21:30, έως 17 Νοεμβρίου 2016
Εισιτήρια: 3€
0 comments: