Από το Blogger.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΧΩΣ: "Υπόγειο" (Αυλαία, 23-26/9), "Προσωπική συμφωνία" (Κολοσσαίον, 25/9-6/10), "Ρένα" (Αριστοτέλειον, 27/9-6/10), "Οθέλλος" (Αμαλία, 2-13/10), "Οι 12 ένορκοι" (Αθήναιον, 4-5/10)

ΣΚΗΝΟΒΑΣΙΕΣ -- 'Άλκηστη': με αμφισημία και πικρή ειρωνεία

Leave a Comment
'Άλκηστη" του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου(18-6-2017)

Ο Απόλλωνας, τιμωρημένος από τον Δία, αναγκάστηκε να υπηρετήσει σαν κοινός θνητός τον βασιλιά των Φερών, Άδμητο. Ως αντάλλαγμα για τη φιλόξενη και ευγενική συμπεριφορά του βασιλιά, ο θεός τού χάρισε το μοναδικό προνόμιο να ξεφύγει από τον πρόωρο θάνατο, αρκεί κάποιος άλλος να πεθάνει αντί γι’ αυτόν με τη θέλησή του.

Οι ηλικιωμένοι γονείς του αρνούνται να τον υποκαταστήσουν στον Άδη. Η μόνη που δέχεται να πεθάνει στη θέση του είναι η γυναίκα του, η Άλκηστη. Το νεκρό της σώμα είναι ακόμα άταφο, όταν η αναπάντεχη επίσκεψη του Ηρακλή αλλάζει τα δεδομένα. Ο Άδμητος κρύβει το βαρύ πένθος από τον φίλο του και τον φιλοξενεί στο παλάτι. Ο Ηρακλής, χωρίς να γνωρίζει τη συμφορά που βαραίνει το σπίτι, πίνει και γλεντά, εξοργίζοντας με την προκλητική συμπεριφορά του τον υπηρέτη που του αποκαλύπτει τον θάνατο της Άλκηστης. Ντροπιασμένος ο ήρωας αποφασίζει να πράξει το αδύνατο: να φέρει πίσω τη νεκρή από το σκοτεινό βασίλειο του Άδη. Επιστρέφοντας από εκεί, παραδίδει στον Άδμητο την πεπλοφορεμένη γυναίκα που συνοδεύει. Όταν το πέπλο σηκωθεί, ο Άδμητος βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα βουβό αίνιγμα.

"Άλκηστη" του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου.

Η συνύπαρξη τραγικών και κωμικών στοιχείων στο έργο, καθώς και το αινιγματικό τέλος του, προκάλεσε ατελεύτητες συζητήσεις για το είδος στο οποίο ανήκει. Παράλληλα, η εμφανής σοφιστική επίδραση στο έργο πυροδότησε μια σειρά από θέματα ηθικής των διαπροσωπικών σχέσεων, δίνοντας αφορμή στον συγγραφέα του "Αθηναϊκού Διαφωτισμού" να θίξει διαχρονικά ζητήματα: ποιος αξίζει περισσότερο να ζήσει, ποιος να πεθάνει, και για ποιο λόγο; Μπορεί η πραγματικότητα του θανάτου να ανατραπεί χωρίς συνέπειες;

Η "Άλκηστη" του Ευριπίδη, ακόμα κι όταν σηκώσει το πέπλο της, παραμένει ανεξιχνίαστη, έχοντας ως θεμελιακές της αρχές την αμφισημία και την πικρή ειρωνεία.

Μετάφραση: Κώστας Τοπούζης
Επεξεργασία μετάφρασης: Κατερίνα Ευαγγελάτου:
Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Κίνηση: Πατρίσια Απέργη
Μουσική: Γιώργος Πούλιος
Φωτισμοί: Σίμος Σακερτζής
Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Δερμιτζάκη
Β΄Βοηθός σκηνοθέτη: Δημήτρης Οικονομίδης
Βοηθός χορογράφου: Ειρήνη Καλαϊτζίδη
Βοηθός ενδυματολόγου: Ειρήνη Γεωργακίλα

Μια παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου.

Παίζουν: Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος (Άδμητος), Κίττυ Παϊταζόγλου (Άλκηστη), Γιάννης Φέρτης (Φέρης), Δημήτρης Παπανικολάου (Ηρακλής), Κώστας Βασαρδάνης (Απόλλων), Σωτήρης Τσακομίδης (Θάνατος), Ερρίκος Μηλιάρης (Υπηρέτης)

Χορός: Κωνσταντίνος Γεωργαλής, Γιώργος Ζυγούρης, Στάθης Κόικας, Μιχάλης Μιχαλακίδης, Αντώνης Μιχαλόπουλος, Γιώργος Νούσης, Χρήστος Ξυραφάκης, Στέλιος Παυλόπουλος, Δημόκριτος Σηφάκης, Περικλής Σκορδίλης, Αλέξανδρος Σταυρόπουλος, Μιχαήλ Ταμπακάκης, Βαλάντης Φράγκος.

Μουσικοί επί σκηνής: Κωνσταντίνος Τσιώλης, Κωνσταντίνος Κωστίδης, Θοδωρής Σοφόπουλος.

Το πρόγραμμα της περιοδείας

ΙΟΥΛΙΟΣ 2017
28 και 29 Ιουλίου, Επίδαυρος, Αρχαίο Θέατρο

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2017
21 Αυγούστου, Ηράκλειο Κρήτης, Κηποθέατρο "Νίκος Καζαντζάκης"
24 Αυγούστου, Ρέθυμνο, Θέατρο Ερωφίλη
26 Αυγούστου, Χανιά, Θέατρο Ανατολικής Τάφρου

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2017
6 Σεπτεμβρίου, Θεσσαλονίκη, Θέατρο Δάσους
11 Σεπτεμβρίου, Ελευσίνα, Παλαιό Ελαιουργείο
14 Σεπτεμβρίου, Αθήνα, Ωδείο Ηρώδου Αττικού




Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα

0 comments: