(27-10-2016)
Μια αφήγηση, μια ομολογία, μια περιγραφή των γεγονότων που συνέβησαν εκείνο το καλοκαίρι ανάμεσα σε δύο αδέρφια σε μια παραθαλάσσια μικρή πόλη ή σε ένα παραθαλάσσιο μεγάλο χωριό.
Μια παραβολή για την αγάπη, τη διαστρέβλωση των ορίων, την εξουσία και τη συναισθηματική εξάρτηση. Το έργο του Ευθύμη Φιλίππου "Διάφορες Επιλογές Πέτρος" αποτελείται από ένα διήγημα για την ακραία παρεκτροπή μιας σχέσης και την επιλογή 13 ελληνικών λαϊκών και άλλων τραγουδιών γραμμένων σε κασέτα, που διακόπτουν και συνδέουν τον πεζό λόγο. Ένας άνθρωπος μόνος που αφηγείται και τραγουδά με τη συνοδεία ενός πιάνου.
"Διάφορες Επιλογές Πέτρος" του Ευθύμη Φιλίππου, σε σκηνοθεσία Αργυρώς Χιώτη.
"Διάφορες Επιλογές Πέτρος" του Ευθύμη Φιλίππου, σε σκηνοθεσία Αργυρώς Χιώτη.
Η Αργυρώ Χιώτη (ομάδα VASISTAS) και ο Ευθύμης Φιλίππου (συν-σεναριογράφος του Γιώργου Λάνθιμου μεταξύ άλλων στις ταινίες "Αστακός", "Άλπεις" και "Κυνόδοντας"), συνεργάζονται για τρίτη φορά μετά τα "Αίματα" (Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών 2014) και τις "Απολογίες 4&5" (Φεστιβάλ Αθηνών 2016), προσκαλώντας τον Χρήστο Στέργιογλου στο Θέατρο Τέχνης σε έναν μονόλογο για δύο αδέρφια και μια κασέτα.
Σκηνικός χώρος: Μπάμπης Χιώτης
Κοστούμια: Χριστίνα ΚάλμπαρηΦωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Βοηθός Σκηνοθέτη: Αντώνης Αντωνόπουλος
Φωτογραφίες: Κική Παπαδοπούλου.
Στο πιάνο ο Θανάσης Τσαουσέλης.
Κάθε Τετάρτη, Πέμπτη και Κυριακή στις 21:15, από 2 Νοεμβρίου 2016 έως 12 Ιανουαρίου 2017
Εισιτήρια: 15€ (κανονικό), 10€ (μειωμένο), 5€ (ανέργων)
Διάρκεια παράστασης: 60 λεπτά
[Η παράσταση είναι κατάλληλη για θεατές άνω των 18 ετών]
Οταν η απολυτη ΠΑΡΑΝΟΙΑ και η ανευ οριων ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ αποτυπωνονται σε ενα κειμενο ... Ο αδελφοκτονος που μεταφερει το πτωμα του αδελφου του, στο δικο του σπιτι, "συνυπαρχει" επι ημερες μαζι του, "τρωνε" μαζι (απορει μαλιστα γιατι ενοσω τον ταϊζει, αυτος ξερναει απ'το στομα), "κοιμωνται" στο ιδιο κρεβατι, στο οποιο ο νεκροφιλος αδελφοκτονος σοδομει κατ' επαναληψη στο πτωμα του αδελφου του ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι. Δυστυχως τα τελευταια χρονια, εχουμε πολλες φορες σοκαριστει και παγωσει, στο ακουσμα παρομοιων πραξεων. Ποια ομως ειναι τα λοιπα νοσηρα μυαλα που αποφασισαν, σκηνοθετησαν και οδηγησαν τον ανυποψιαστο θεατη στην πορτα του Θεατρου Τεχνης (!!!) που πληρωσε για να παρακολουθησει την πρωτοφανη αυτη παρανοια ;;;
Να ζητησω συγγνωμη. Ισως εγω να μην καταλαβα οτι ο φονος του αδελφου, οι συνεχεις "μεταφορες" του πτωματος απ’ το αυτοκινητο στο σπιτι και τουμπαλιν, το να "στηνεις" το πτωμα στο τραπεζι της κουζινας για να “φατε” μαζι, να το ταϊζεις και να μην καταλαβαινεις γιατι αυτο ξερναει το φαγητο και το ποτο που του δινεις, αλλα και η νεκροφιλια και ο σοδομισμος ειναι τεχνη.
ΝΤΡΟΠΗ ! Δεν βρισκω πιο κεφαλαια γραμματα ...
ΥΓ. Παρ'ολα αυτα, εαν βαζαμε ενα ΤΕΡΑΣΤΙΟ Χ στο "κειμενο", θα ηταν αδικια να μην επαινουσαμε τον κ. Στεργιογλου για την πολυ - πολυ καλη φωνη του και παραλειψη να μην τον ρωτουσαμε : Γιατι ;