Ο στρατιώτης Βόυτσεκ ξυρίζει καθημερινά τον λοχαγό του και για λίγα χρήματα κάνει το πειραματόζωο στον γιατρό του στρατοπέδου, για να θρέψει την οικογένειά του. Ο Βόυτσεκ θα σκοτώσει τη Μαρία, τη μάνα του παιδιού του, γιατί τον απατά. Η φυλακή της κοινωνίας γίνεται τόσο ασφυκτική που του αφήνει μόνο μια διέξοδο, τη βία. Αυτή η μορφή βίας δεν στρέφεται ενάντια στους καταπιεστές του, αλλά ενάντια στη γυναίκα του και σε τελική ανάλυση, ενάντια στον ίδιο του τον εαυτό, οδηγώντας τον στην πιο επικίνδυνη φυλακή, αυτή του μυαλού του.
Ο "Βόυτσεκ", έργο τραύμα και κραυγή αγωνίας, βάζει στο μικροσκόπιο και αποδομεί ολόκληρο το θρησκευτικό, στρατιωτικό, επιστημονικό και οικογενειακό οικοδόμημα της σύγχρονης κοινωνίας, όπου η βία και η εκμετάλλευση βρίσκονται στον πυρήνα των ανθρώπινων σχέσεων κάθε είδους.
Τώρα στη θεατρική σκηνή
"Βόυτσεκ" του Γκέοργκ Μπύχνερ, σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου.
Ο Σάββας Στρούμπος επισημαίνει στο σκηνοθετικό του σημείωμα: "Γιατί ο Βόυτσεκ δεν εξεγείρεται; Γιατί δεν στρέφει τα πυρά του ενάντια στους βασανιστές του; Η κοινωνία της επιτήρησης, το θρησκευτικό και στρατιωτικό δίκαιο, μέσα απ’ τα οποία σκέφτεται και υπάρχει ο Βόυτσεκ, έχουν αφαιρέσει απ’ το μυαλό του κάθε δυνατότητα εξέγερσης, ακόμα και ως σκέψη.
Το αδιέξοδο, όμως, μέρα-τη-μέρα μεγαλώνει. Ο Βόυτσεκ ζητάει απεγνωσμένα τη ζεστασιά της ανθρώπινης παρουσίας, παλεύει να συναντήσει τον Άλλον που έχει απέναντι του —τη γυναίκα του Μαρία ή τον φίλο του Αντρές— αγωνίζεται να επουλώσει το τραύμα της κατακερματισμένης του ύπαρξης. Μάταια. Στο αποκορύφωμα του παραληρήματος του, ο Βόυτσεκ δολοφονεί τη γυναίκα του λόγω μοιχείας, στρέφεται ενάντια στον ίδιο του τον εαυτό κι όχι ενάντια στους βασανιστές του.
Το υπαρξιακό αδιέξοδο ενός παρία της κοινωνίας, μετατρέπεται σταδιακά σε τραγωδία του ανθρώπινου όντος, ώσπου τίθεται σε όλη του την ένταση το αγωνιώδες και βασανιστικό ερώτημα: "Προς τι ο άνθρωπος;"∙ αυτό το ερώτημα που δεν μας αφήνει να εφησυχάσουμε, που δεν μας αφήνει να δεχτούμε την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων, που μας οδηγεί στη ρήξη και την άρνηση και μας ωθεί να θέσουμε με τον πιο εμφατικό τρόπο το αίτημα για καθολική χειραφέτηση των ανθρώπων όπου γης".
Μετάφραση: Ιωάννα Μεϊτάνη
Δραματουργική επεξεργασία: Ομάδα Σημείο Μηδέν
Μουσική: Δαυίδ Μαλτέζε
Σκηνική εγκατάσταση: Γιώργος Κολιός
Κοστούμια: Ηλίας Παπανικολάου
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Κατασκευή σκηνικού: Χαράλαμπος Τερζόπουλος
Χειριστής φωτός: Δημήτρης Σταμάτης
Photo credits: Αντωνία Καντά
Video & trailer credits: Χρυσάνθη Μπαδέκα.
Παίζουν: Μελέτης Ηλίας, Ελεάνα Γεωργούλη, Δαβίδ Μαλτέζε, Δέσποινα Χατζηπαυλίδου.
Black Box (Βασ. Όλγας 65 και Φλέμινγκ 2, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310 829254)
Πέμπτη 2, Παρασκευή 3, Σάββατο 4 Απριλίου στις 21:00, Κυριακή 5 Απριλίου στις 19:00
Εισιτήρια: 15, 10 (μειωμένο)
Ο "Βόυτσεκ", έργο τραύμα και κραυγή αγωνίας, βάζει στο μικροσκόπιο και αποδομεί ολόκληρο το θρησκευτικό, στρατιωτικό, επιστημονικό και οικογενειακό οικοδόμημα της σύγχρονης κοινωνίας, όπου η βία και η εκμετάλλευση βρίσκονται στον πυρήνα των ανθρώπινων σχέσεων κάθε είδους.
Τώρα στη θεατρική σκηνή
"Βόυτσεκ" του Γκέοργκ Μπύχνερ, σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου.
Ο Σάββας Στρούμπος επισημαίνει στο σκηνοθετικό του σημείωμα: "Γιατί ο Βόυτσεκ δεν εξεγείρεται; Γιατί δεν στρέφει τα πυρά του ενάντια στους βασανιστές του; Η κοινωνία της επιτήρησης, το θρησκευτικό και στρατιωτικό δίκαιο, μέσα απ’ τα οποία σκέφτεται και υπάρχει ο Βόυτσεκ, έχουν αφαιρέσει απ’ το μυαλό του κάθε δυνατότητα εξέγερσης, ακόμα και ως σκέψη.
Το αδιέξοδο, όμως, μέρα-τη-μέρα μεγαλώνει. Ο Βόυτσεκ ζητάει απεγνωσμένα τη ζεστασιά της ανθρώπινης παρουσίας, παλεύει να συναντήσει τον Άλλον που έχει απέναντι του —τη γυναίκα του Μαρία ή τον φίλο του Αντρές— αγωνίζεται να επουλώσει το τραύμα της κατακερματισμένης του ύπαρξης. Μάταια. Στο αποκορύφωμα του παραληρήματος του, ο Βόυτσεκ δολοφονεί τη γυναίκα του λόγω μοιχείας, στρέφεται ενάντια στον ίδιο του τον εαυτό κι όχι ενάντια στους βασανιστές του.
Το υπαρξιακό αδιέξοδο ενός παρία της κοινωνίας, μετατρέπεται σταδιακά σε τραγωδία του ανθρώπινου όντος, ώσπου τίθεται σε όλη του την ένταση το αγωνιώδες και βασανιστικό ερώτημα: "Προς τι ο άνθρωπος;"∙ αυτό το ερώτημα που δεν μας αφήνει να εφησυχάσουμε, που δεν μας αφήνει να δεχτούμε την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων, που μας οδηγεί στη ρήξη και την άρνηση και μας ωθεί να θέσουμε με τον πιο εμφατικό τρόπο το αίτημα για καθολική χειραφέτηση των ανθρώπων όπου γης".
Μετάφραση: Ιωάννα Μεϊτάνη
Δραματουργική επεξεργασία: Ομάδα Σημείο Μηδέν
Μουσική: Δαυίδ Μαλτέζε
Σκηνική εγκατάσταση: Γιώργος Κολιός
Κοστούμια: Ηλίας Παπανικολάου
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Κατασκευή σκηνικού: Χαράλαμπος Τερζόπουλος
Χειριστής φωτός: Δημήτρης Σταμάτης
Photo credits: Αντωνία Καντά
Video & trailer credits: Χρυσάνθη Μπαδέκα.
Παίζουν: Μελέτης Ηλίας, Ελεάνα Γεωργούλη, Δαβίδ Μαλτέζε, Δέσποινα Χατζηπαυλίδου.
Black Box (Βασ. Όλγας 65 και Φλέμινγκ 2, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310 829254)
Πέμπτη 2, Παρασκευή 3, Σάββατο 4 Απριλίου στις 21:00, Κυριακή 5 Απριλίου στις 19:00
Εισιτήρια: 15, 10 (μειωμένο)
καλησπέρα σας
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα κι από μας!
Διαγραφή