Carson Anne, Λίγα λόγια, μτφρ. Χάρης Βλαβιανός, Αθήνα, 2013.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΘΕΩΡΟΥΝ ΤΑ ΤΡΕΝΑ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΑ
Είναι τα ονόματα Northland Sante Fe Nickle Plate Line Delta Jump Dayliner Heartland Favourite Taj Express είναι τα μακρόστενα φωτισμένα παράθυρα τα βελούδινα καθίσματα οι καπνιστές οι κουκέτες οι ερωτήσεις στην αποβάθρα η άγνωστη Γαλλίδα που με κοιτάζει από την άλλη μεριά του διαδρόμου τα μικρά φωτάκια που ανάβουν ξαφνικά πάνω από το κεφάλι σου οι φωσφορίζουσες τοποθεσίες η επιφυλακτική σελίδα που γυρίζει ασφαλώς έχω μία σύζυγο αφοσιωμένη στο σπίτι είναι οι γαλάζιοι σταθμοί οι κόκκινοι διακόπτες η πλάκα σοκολάτα που μένει τυλιγμένη στο χαρτί οι παράξενες ζαρωμένες μικρές κάλτσες που τρέχουν με 130 χιλιόμετρα την ώρα τα μαύρα δέντρα που συνωστίζονται στις γέφυρες δημιουργώντας ένα πανδαιμόνιο καθώς περνούν μπροστά από τα γυαλιά της κάνοντάς τη να μοιάζει με τον Ρακίνα ή τον Μπωντλαίρ je ne sais plus lequel μπουκώνοντας το στόμα της με τις σκιές τους qui sait meme qui sait.
συνειρμοί Etabel Niopa
Ανάμεσα στο βαγόνι και στην ταχύτητά του,
βυθίζεται η ψυχή μου.
¨Μην πέσει στις ράγες,
μην πέσει"
Την κρατώ σφιχτά,
πετάει ψηλά
στ'αστέρια που κρέμονται από την οροφή,
στον καινούριο ουρανό
στα κεφάλια που κοιτάνε
το ανακάτεμα
στην τράπουλα του κόσμου.
Με πλατύ χαμόγελο αποκρίνομαι
στο μυστήριο του τρένου.
Να φτάσω. Θα φτάσω. Αν θα φτάσω.
Δεν με νοιάζει.
Μόνο
πάλι ξανά από την αρχή
θέση να βρίσκω δίπλα μου
να βυθίζεται
η ψυχή μου.
0 comments: