επιλογή από το βιβλίοΓώγου Κατερίνα, Τώρα να δούμε εσείς τι θα κάνετε, Καστανιώτης, Αθήνα, 2013.
(via Gwgw)
(Ποιητική συλλογή: Ο μήνας των παγωμένων σταφυλιών)
[...]
Και ήρθε -και χάμω- στα γόνατα έπεσα
και χωμάτινος βόλος έγινα
και μέσα μου κύλησα
και σε μια ανάσα της ψυχής μου
που είχε μείνει φεγγερή
-εκεί ακούμπησα-
κι έκλαιγα νερό. Νερό πολύ.
Κι όσο νερό έβγαλα
νερό δεν είχε για μένα
στέρεψα -λέπια- γοργόνα έγινα
κι ο άνθρωπος φοβήθηκε ακόμα πιο πολύ...
Κι όταν τα μάτια άνοιξα
και πλάι και γύρω και παντού
μεγάλη λίμνη έγινε
που πλέανε αιωνόβια μικρούτσικα ανθάκια.
[...]
συνειρμοί Etabel Niopa
Ο Μονόλογος της Γοργόνας
Για δες την ουρά μου.
Με χίλια δάκρυα την κέντησα-
Διάφανη.
Τα πόδια μου τώρα αιχμάλωτα
μες στις αόρατες κλωστές μου
στο νερό αδιάκοπα
δραπετεύουν.
Όμηρη
στα πλοκάμια του νερού
μουδιάζω.
Έτσι μπορώ και έρχομαι
και πάλι για να φεύγω.
Έτσι μπορώ και ίπταμαι
και πάλι για να πέφτω.
Να σας συστήσω...
Ο σύντροφός μου:
το νερό.
Τις μουντές Κυριακές
Άνθη με γεμίζει.
Κατάθεση
στο μνημείο
των άγνωστων δακρύων μου.
0 comments: