Από το Blogger.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΧΩΣ: "Υπόγειο" (Αυλαία, 23-26/9), "Προσωπική συμφωνία" (Κολοσσαίον, 25/9-6/10), "Ρένα" (Αριστοτέλειον, 27/9-6/10), "Οθέλλος" (Αμαλία, 2-13/10), "Οι 12 ένορκοι" (Αθήναιον, 4-5/10)

Ο Στέφαν Τσβάιχ και το ατέλειωτο μαρτύριο του φόβου...

Leave a Comment
"Μικρή ή μεγάλη, η τιμωρία είναι πάντα καλύτερη από το αβέβαιο, το ατελείωτο μαρτύριο του φόβου" Στέφαν Τσβάιχ

Η Ιρένε, μιά νέα γυναίκα, παντρεμένη, έχει ένα νεαρό πιανίστα για εραστή. Κάθε φορά που φεύγει από το σπίτι του εραστή της, λέει μέσα της πως είναι η τελευταία φορά. Δε θέλει να διακινδυνεύσει την οικογενειακή ζωή της, το ασφαλές σπίτι της, τα δυο της παιδιά, ούτε να χάσει το σύζυγό της, που της είναι αφοσιωμένος. Την τελευταία φορά που βγαίνει από το σπίτι του εραστή της, στην εξώπορτα, έρχεται αντιμέτωπη με τον κίνδυνο, η ζωή της αλλάζει και οδηγείται σε μια σκοτεινή διαδρομή με αναπάντεχο τέλος.
Στη νουβέλα του "Ο φόβος", ο Στέφαν Τσβάιχ με χειρουργική ακρίβεια περιγράφει και μας αναλύει το φόβο ως ατομικό βίωμα, αλλά και τις κοινωνικές συνιστώσες του.

Τώρα στη θεατρική σκηνή
"Ο φόβος" του Στέφαν Τσβάιχ, σε σκηνοθεσία Έλενας Πέγκα.

Ένα κλασικό κείμενο γραμμένο την ίδια εποχή των σπουδαίων ψυχαναλυτικών κειμένων του Φρόυντ, ανοίγει την πόρτα στον θεατή σε μια κατάσταση αμείωτης δραματικής έντασης, όπου ο φόβος αλλάζει μορφές, αλλά παραμένει μπροστά του σε όλο το φάσμα των συναισθημάτων που τον συνοδεύουν. Ο έρωτας, ο γάμος, η πίστη, η ζήλια, η ίντριγκα, η απόρριψη, η αγωνία στροβιλίζονται στη σκηνή ανάμεσα στο γοητευτικό κουαρτέτο των εξαιρετικά χτισμένων χαρακτήρων του Τσβάιχ.

Η Έλενα Πέγκα σημειώνει: "Στο έργο με ενδιαφέρουν τα κλασικά ερωτήματα που θέτει. Γιατί η ηρωίδα φοβάται την τιμωρία; Ποιές κοινωνίες εκθρέφουν τον φόβο; Πρόκειται για τον φόβο του σώματος; Το έργο γράφτηκε στην Βιέννη του 1913 σε μιά κοινωνία που καλλιεργούσε την άρνηση των ενστίκτων. Σήμερα εκατό χρόνια μετά είμαστε λιγότερο συντηριτικοί; Τι ρόλο παίζει η κοινωνία στην επιλογή μας να είμαστε ή να μην είμαστε με έναν άνθρωπο και πώς; Τί κάνουμε με τις απαγορευμένες ερωτικές μας επιθυμίες; Πόσο διακινδυνεύουμε να διαταράξουμε την κανονικότητα της ζωής; Πώς ορίζουμε την απαγόρευση; Τί φοβόμαστε;

Μετάφραση-διασκευή: Έλενα Πέγκα
(Στη μετάφραση συνεργάστηκε με την Μαριλένα Καβάζη, στην διασκευή με την Ορσία Σοφρά).
Σκηνικό-κοστούμια: Αντώνης Δαγκλίδης
Μουσική: Ορέστης Τάνης
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Επιμέλεια Κίνησης: Ιρις Νικολάου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη
Κιθάρες: Αλέξανδρος Καραδήμος
Φωτογραφίες: Τάσσος Βρεττός
Μακιγιάζ: Αχιλλέας Χαρίτος

Παίζουν: Διαμαντής Καραναστάσης, Κατερίνα Μισιχρόνη, Κατερίνα Μαούτσου, Παναγιώτης Σούλης.

Μια συμπαραγωγή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καλαμάτας και του Γιώργου Λυκιαρδόπουλου.
Θεσσαλονίκη
Θέατρο Αυλαία (Κτήριο ΧΑΝΘ, είσοδος από Τσιμισκή, τηλ. 2310 237700)
Τρίτη 5 έως Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2016, στις 21:00

Καβάλα
Θέατρο Αντιγόνη Βαλάκου
Τρίτη 12 και Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2016, στις 21:00

Αθήνα
Νέο Θέατρο Βασιλάκου
από 21 Ιανουαρίου 2016

Εισιτήρια: 14, 12 (μειωμένο)




Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα

0 comments: