[...]Δίχως άλλο, ο μοναδικός και διαιώνιος στόχος της ψυχής είναι ακριβώς αυτό που δεν υπάρχει: αυτό που υπήρξε και που δεν υπάρχει πια, - αυτό που μέλλεται και που δεν είναι ακόμη- , αυτό που είναι δυνατό, αυτό που είναι αδύνατο, - να ποια η υπόθεση της ψυχής, μα ποτέ, ουδέποτε αυτό που είναι! [...]
(Valery Paul, Χορός και Ψυχή, μτφρ. Μελισσάνθη, Διάττων, χ.χ.)
-.-.-..-.-.-.-
Ψυχή, δέντρο αειθαλές.
Οι καρποί της έχουν στόχο το παρά πέρα.
Οι ρίζες της, το παρά μέσα.
Ψυχή, δέντρο αιωνόβιο.
Τα άνθη της βιάζονται ξανά και ξανά.
Επίλεκτοι οι επισκέπτες στα κλαδιά της.
Συζητούν χαμηλόφωνα.
Σέβονται τα χρόνια που μετρά ο κορμός της.
Καμιά φορά την χαράζουν με λόγια
που δεν κατάλαβαν πως μπορούν να γίνουν πράξη.
Φυσικά όταν υπερτερεί η ψυχή,
φυσάει.
Πάνω της μένουν
οι πιο αφοσιωμένοι
των φύλλων.
Etabel Niopa
0 comments: