σαν σφραγίδα στο μπράτσο σου,
επειδή είναι δυνατή σαν το θάνατο η αγάπη,
σκληρή σαν τον άδη η ζήλια
οι σπίθες της αγάπης είναι σπίθες
φωτιάς, φλόγες είναι δικές της.
Πολύ νερό δεν μπορεί να σβήσει την αγάπη,
και τα ποτάμια δεν μπορούν να την καταπνίξουν.
(Σολομώντας, Άσμα Ασμάτων, Κεφάλαιο 8, Άσμα 6-7, μτφρ. Χρήστος Σ. Βαρνάβος)
Πίνακας:Elemental Earth Angel - Charlotte Phillips
Η αγάπη είναι φωτιά που έχει τη μορφή σου. Από χαμηλά δέεται να δημιουργήσει εσένα. Πραγματική σαν τον θάνατο, τον ακολουθεί προς το άπειρο. Ψηλά. Εκεί όπου ανήκεις, ανάμεσα στις ανοιχτές φτερούγες των πουλιών. Σ' εκείνον τον εγκλωβισμένο άνεμο, που αγγίζει το πρόσωπό μου όταν πετάς και με σημαδεύει με μηνύματα βουτηγμένα σε μελάνι της σιωπής.
Η φωτιά πυρογράφει την αρχή και το τέλος σου, σ'έναν χώρο όπου μου ανήκει. Καίω αγάπη για ζέστη το χειμώνα. Δεν είναι φθηνή. Αλλά είναι πολλαπλά τα οφέλη. Δημιουργώ έτσι και τη σκιά σου. Αυτή είναι δική μου, ακομη κι αν φαίνεται ότι λείπεις.
Σφραγίζει τις στιγμές μου, στα καλοκαιρινά αναίτια μεσημέρια. Τότε που ο ήλιος δανείζεται λίγη φωτιά από όλους μας και καίει χιλιάδες άστρα ανύπαρκτα στη θέα των θνητών. Ποιος είπε ότι τα άστρα λάμπουν μόνο το βράδυ; Καίει τα κόκκινα κεραμίδια των σπιτιών, όταν τα πουλιά ξαποσταίνουν. Έχουν ακόμη πολλά ταξίδια να διανύσουν.
Δεν σβήνει η αγάπη με νερό. Δεν ξεδιψάει. Είναι η κόλαση του παραδείσου, που γεννιέται πάλι από την αρχή. Από την εμπιστοσύνη ότι αφήνομαι στον εμπρησμό της ψυχής μου από σένα.
Etabel Niopa
0 comments: