Από το Blogger.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΧΩΣ: "Υπόγειο" (Αυλαία, 23-26/9), "Προσωπική συμφωνία" (Κολοσσαίον, 25/9-6/10), "Ρένα" (Αριστοτέλειον, 27/9-6/10), "Οθέλλος" (Αμαλία, 2-13/10), "Οι 12 ένορκοι" (Αθήναιον, 4-5/10)

Δυνατότητα: ο Παράδεισος

Leave a Comment
Της Δυνατότητας κάτοικος είμαι-
Πιο όμορφο  απ'την Πρόζα Σπιτικό-
Πιο πολλά είναι τα Παράθυρά του-
Στις Πόρτες- όμοια είν' υπέρτερο-


Με Δώματα καθώς αυτά των Κέδρων-
Που στέκουν απ'το μάτι απόρθητα-
Και για Οροφή παντοτινή του έχει
Τις Στέγες τις ψηλές στα Ουράνια-

Τους πιο ωραίους έχει- Επισκέπτες-
Η Ασχολία του- είναι Αυτό-
Πλατιά ν'απλώνω τα στενά μου Χέρια
Για να μαζέψω τον Παράδεισο -

(Emily Dickinson, μτφρ. Α. Γρίβα, Gutenberg, Aθήνα, 2013).

  Σ'αυτό το ποίημα, η Έμιλυ Ντίκινσον, περιγράφει τη Δυνατότητα σαν ένα σπίτι, το οποίο κατοικεί. Είναι ένα σπίτι με πολλά παράθυρα και πόρτες, με οροφή του τον ουρανό και με τους πιο ωραίους επισκέπτες. Η ίδια, στο τέλος του ποιήματος, μοιάζει να προσπαθεί να εναγκαλίσει έναν γενναιόδωρο Παράδεισο που γεννιέται μέσα από τη Δυνατότητα. 

  Πολλές φορές σκέφτηκα πως ο Παράδεισος, μπορεί να αποτελεί κι αυτός μίμηση της ζωής. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ ποτέ ένα Παράδεισο για παράδειγμα, χωρίς Ευθύνες. 

  Φαντάζομαι πως αν η Δυνατότητα ήταν παραδεισένιος κήπος, θα ήταν σπαρμένος από τριαντάφυλλα. Το λουλούδι αυτό, καθόλου παράξενο που είναι συχνό στον έρωτα, ενέχει το ενδεχόμενο του τραυματισμού, παρά την ομορφιά που προσφέρει. Δεν θα παρέλειπα από αυτό το προσωπικό κολάζ, το δέντρο της Γνώσης. Ναι, μια μηλιά, φυσικά για τη γευστική διαφοροποίηση του Παραδείσου. Επίσης πολλά παιδιά. Γιατί χωρίς παιδιά δεν θα μπορούσα να φανταστώ κανένα Παράδεισο. Κυρίως αυτόν που δημιουργείται από τη Δυνατότητα. Αυτόν, τον φτιάχνουν ενήλικες που εγκυμονούν τις πράξεις για τα ενδεχόμενα. 

  Οι πράξεις, είναι τα δώρα των ενηλίκων στα παιδιά και αυτά ανταποδίδουν γεμίζοντας τα παράθυρα της Δυνατότητας με φαρδιά χαμόγελα και φτιάχνοντας με τα χέρια τους χιλιάδες φωλιές χελιδονιών που φέρνουν την Άνοιξη. 

Ίσως τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, να στερήθηκε σε πολλούς ανθρώπους η Δυνατότητα. Ίσως και γι'αυτό στο στόχαστρο της φραστικής επίθεσης να βρίσκεται η παραδεισένια φύση της χώρας μας. Π.χ. "Τι να τον κάνω τον ήλιο, αν δεν μπορώ να επιβιώσω;" 

Ίσως η Δυνατότητα να είναι ο επίγειος Παράδεισος του καθενός και το πώς τον οραματίζεται να διαφοροποιείται σχετικά με το τι θεωρεί Δυνατότητα ο καθένας. 

Etabel Niopa


                                      
Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα

0 comments: