Ο διακεκριμένος γλύπτης Arnold Rubek και η νεαρή σύζυγος του απολαμβάνουν τις διακοπές τους σ' ένα τουριστικό θέρετρο στα νορβηγικά φιορδ. O Rubek έχει αποκτήσει φήμη και πλούτο με τη δημιουργία του αριστουργήματος του "Η μέρα της Αναστάσεως". H παρουσία στον ίδιο χώρο της γυναίκας που αποτέλεσε την πηγή έμπνευσης για να δημιουργήσει ο Rubek το έργο του κι ενός αθλητή που σκοπεύει να επιχειρήσει ανάβαση στο βουνό, ανατρέπει τις ισορροπίες και αποκαλύπτει τις κρυμμένες πτυχές των παθιασμένων και κυνικών χαρακτήρων.
Στο έργο "Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί" —τελευταίο έργο του Ερρίκου Ίψεν, παρουσιασμένο για πρώτη φορά στο Haymarket του Λονδίνου το 1899— o νορβηγός συγγραφέας επιχειρεί να αναδομήσει μια ολόκληρη θέση και θέαση της ζωής και του έργου του, με έναν κείμενο που διαρκώς ακροβατεί ανάμεσα στο ρεαλιστικό και το μεταφυσικό. Σε έναν τόπο παραθερισμού πέντε άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με τον "θάνατο" (τον θάνατο του εαυτού, το θάνατο των ιδιοτήτων, το θάνατο της νιότης) και προσπαθούν να ξαναβγούν στη ζωή, απαλλαγμένοι από "μεγάλες ιδέες", από εμπόδια, από τρόμους κι αγκυλώσεις.
Στο έργο "Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί" —τελευταίο έργο του Ερρίκου Ίψεν, παρουσιασμένο για πρώτη φορά στο Haymarket του Λονδίνου το 1899— o νορβηγός συγγραφέας επιχειρεί να αναδομήσει μια ολόκληρη θέση και θέαση της ζωής και του έργου του, με έναν κείμενο που διαρκώς ακροβατεί ανάμεσα στο ρεαλιστικό και το μεταφυσικό. Σε έναν τόπο παραθερισμού πέντε άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με τον "θάνατο" (τον θάνατο του εαυτού, το θάνατο των ιδιοτήτων, το θάνατο της νιότης) και προσπαθούν να ξαναβγούν στη ζωή, απαλλαγμένοι από "μεγάλες ιδέες", από εμπόδια, από τρόμους κι αγκυλώσεις.
Τώρα στη θεατρική σκηνή
"Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί" του Ερρίκου Ίψεν, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά.
Η παράσταση επιχειρεί μέσα από πέντε διαφορετικές οπτικές και πέντε διαφορετικές γενιές ηθοποιών να θέσει το ζήτημα της συνέχειας και της αποδοχής της "φύσης" της ανθρώπινης ύπαρξης και την απαλλαγή από εγκλωβιστικούς και εθελούσιους "προσωπικούς θανάτους". Στην αιώνια μάχη ανάμεσα στην τέχνη και τη ζωή, ο Ίψεν θέτει ως σκοπό το ζήτημα της εκπλήρωσης, μιλώντας για τη σκληρή συνειδητοποίηση της στιγμής εκείνης που το "όταν" καθίσταται επείγον και κρίσιμο και το "κάποτε" γίνεται επιτακτικά "τώρα".
"Το να γράφει κανείς είναι σαν να δικάζει τον εαυτό του", είπε κάποτε ο συγγραφέας.
Εδώ το πραγματοποιεί στον ύψιστο βαθμό.
Μετάφραση: Έρι Κύργια
Κίνηση: Ζωή Χατζηαντωνίου
Ηχητική δραματουργία: Δημήτρης Καμαρωτός
Σκηνικά: Πουλχερία Τζόβα
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Βοηθός σκηνοθέτη: Κέλλυ Παπαδοπούλου
Βοηθός ενδυματολόγου: Βασιλική Σουρρή
Φωτογραφίες: Μυρτώ Αποστολίδου
Παίζουν: Αλεξία Καλτσίκη, Μαρία Κεχαγιόγλου, Περικλής Μουστάκης, Ρένη Πιττακή, Μιχάλης Σαράντης, Μενέλαος Χαζαράκης.
Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν-Υπόγειο (Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα, τηλ. 210 3228706)
Κάθε Τετάρτη στις 20:00, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή στις 21:15, έως 29 Μαΐου 2016
Εισιτήρια: Τετάρτη, Παρασκευή, Κυριακή: 16, 12 (φοιτητικό, ΑμεΑ), 5 (άνεργων)
Σάββατο: 18, 12 (φοιτητικό, ΑμεΑ), 5 (άνεργων)
Πέμπτη: 10 (γενική είσοδος)
Σάββατο: 18, 12 (φοιτητικό, ΑμεΑ), 5 (άνεργων)
Πέμπτη: 10 (γενική είσοδος)
0 comments: