Η δημιουργική ομάδα του Κέντρου Ελέγχου Τηλεοράσεων έχει ετοιμάσει για την περίοδο 2015–2016, ένα καλλιτεχνικό πρόγραμμα που περιλαμβάνει θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες, φεστιβάλ, σεμινάρια, εργαστήρια και θεάματα για παιδιά, site specific θεατρικές, χορευτικές, μουσικές και εικαστικές εγκαταστάσεις,
Οι θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις που θα παρουσιαστούν στον χώρο του Κέντρου Ελέγχου Τηλεοράσεων είναι:
Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου [ΧΟΡΟΣ]
"Stachtopetarida"
Έξι νέοι χορευτές από τη Σουηδία, την Ελβετία, την Ελλάδα, τη Χώρα των Βάσκων και την Αγγλία παρουσιάζουν το αποτέλεσμα του ερευνητικού εργαστηρίου τους. Οι καλλιτέχνες εξερευνούν τη σχέση παράδοσης και σύγχρονης τέχνης μέσα από μια χοροθεατρική σύλληψη που γεννήθηκε στο πλαίσιο του Kythnos Dance Week.
29 Σεπτεμβρίου έως 1 Δεκεμβρίου 2015 [ΘΕΑΤΡΟ]
"Κόλχαας" του Κλάιστ, σε σκηνοθεσία και ερμηνεία Νίκου Αλεξίου.
Αντλώντας από το ιστορικό διήγημα του Κλάιστ ο θεατρικός μονόλογος θέτει το καίριο ερώτημα της κοινωνικής δικαιοσύνης.
3 Οκτωβρίου έως 1 Νοεμβρίου 2015 [ΘΕΑΤΡΟ] (πανελλήνια πρώτη)"Αυτό που εγώ ονομάζω λήθη" του Laurent Mauvignier, σε σκηνοθεσία Άσπας Τομπούλη.
Ο πολυβραβευμένος γάλλος συγγραφέας Laurent Mauvignier βασίζει το κείμενο του στη δολοφονία ενός νεαρού από το προσωπικό ασφαλείας ενός σούπερ μάρκετ το Δεκέμβριο του 2009 στη Γαλλία. Ο Μauvignier εμπνέεται από αυτό το πραγματικό συμβάν, ωστόσο δεν γράφει ντοκουμέντο και δεν κάνει ρεπορτάζ. Τον ενδιαφέρει η λήθη και η σιωπή που σκεπάζουν τον θάνατο ενός αφανούς, ενός κοινωνικού παρία, ενός πολίτη που η φωνή του δεν ακούγεται ποτέ. Επιχειρώντας να διατυπώσει σε λόγο την απουσία και τον πόνο, το τραύμα μιας παράλογης δολοφονίας και μιας παράλογης καθημερινότητας που γλιστράει δίπλα μας, ο συγγραφέας δημιουργεί ένα κείμενο βαθύτατα πολιτικό αλλά και βαθιά υπαρξιακό. Ερμηνεύει ο Νίκος Νίκας.
8, 9, 15 και 16 Οκτωβρίου 2015
"Anvisible" από την ομάδα χορού tripodium [ΧΟΡΟΣ]
Ψηλαφίζοντας το αόρατο. Χορός που ακούγεται, ήχος που βλέπεται, ένας χώρος-χρόνος που χαρακτηρίζει μια άλλη αντίληψη και ένας ρυθμός που αισθανόμαστε στο δέρμα μας. Φυσικά τοπία, μικρόκοσμοι και περιβάλλοντα μεταμορφώνονται παράλληλα με τα σώματα αναζητώντας τον άνθρωπο. Tί είναι οργανικό, πώς συντονίζεται;
12 και 19 Νοεμβρίου 2015 [ΘΕΑΤΡΟ]
"Κυμβελίνος" του Σαίξπηρ, από το εργαστήρι υποκριτικής της ομάδας Elephas tiliensis.
Δύο ανοιχτές παρουσιάσεις, ως work in progress, του εργαστηρίου υποκριτικής της ομάδας Elephas tiliensis, με πεδίο εργασίας ένα έργο από την ώριμη περίοδο του Σαίξπηρ. Ο "Κυμβελίνος" είναι ένα σκοτεινό παραμύθι με αίσιο τέλος που πραγματεύεται την πάλη του κακού με το καλό και ένα ποιητικό κείμενο που ακροβατεί ανάμεσα στην τραγωδία και την κωμωδία.
2 Δεκεμβρίου 2015 έως 7 Ιανουαρίου 2016 [ΘΕΑΤΡΟ]
"Δαίμονας" της Μαρίας Ευσταθιάδη, σε σκηνοθεσία Μιχάλη Αγγελίδη.
Με αφορμή τους "Δαιμονισμένους" του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, η Μαρία Ευσταθιάδη επανεγγράφει την ιστορία που εξομολογείται ο ήρωας του μυθιστορήματος, Νικολάι Σταβρόγκιν, σε ένα από τα λογοκριμένα, στις πρώτες εκδόσεις του έργου, κεφάλαια του βιβλίου. Η συγγραφέας καταδύεται στις ρωγμές της εξομολόγησης, εντοπίζει τα σημεία εκείνα που θα ήταν ικανά να αλλάξουν την ιστορία φανερώνοντας την πιθανή κρυφή της αλήθεια και τα μεγεθύνει, αντιστρέφοντας το δραματικό υποκείμενο. Η μετεγγραφή της ιστορίας είναι ριζική. Η αρχική διατύπωση μεταστρέφεται στο έργο συνολικά με κυρίαρχο άξονα την άκρατη, πηγαία, ασύμβατη σε ηθικούς φραγμούς και κανόνες επιθυμία. Ερμηνεύει η Μαριέττα Σπηλιοπούλου.
12 Δεκεμβρίου 2015 έως 10 Ιανουαρίου 2016
"Ιστορία του γερασμένου παιδιού" της Jenny Erpenbeck, σε σκηνοθεσία Σεβαστιάνας Αναγνωστοπούλου.
Έξι χρόνια μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, η Jenny Erpenbeck βασισμένη σε μια πραγματική ιστορία γράφει το σπαρακτικό ψυχογράφημα μιας γυναίκας η οποία αδυνατώντας να διαπραγματευτεί με την ενήλικη ζωή και τον κόσμο, καταφεύγει σε έναν επαναπροσδιοριζόμενο εαυτό, σ’ ένα παιδί χωρίς παρελθόν. Ταυτόχρονα η συγγραφέας συνθέτει μια βαθιά πολιτική αλληγορία για το "πόσο δύσκολο είναι να απεκδυθεί κανείς την ιστορία του σαν πανωφόρι, και τι βάρος έχει το να ξεχνάς".
Από τον Ιανουάριο του 2016 κι έπειτα, θα παρουσιαστούν στον χώρο του Κέντρου Ελέγχου Τηλεοράσεων: 4 solo χορού από τη Λενιώ Κακλέα, θεατρική παράσταση για εφήβους βασισμένη στο διήγημα "Emma Zunz" του Μπόρχες, σε σκηνοθεσία Δέσποινας Αναστάσογλου και Δημήτρη Αγαρτζίδη, η θεατρική παράσταση "Στη χώρα μου, λένε ότι το Τσερνόμπιλ είναι ένα δέντρο που μεγαλώνει", σε κείμενο Δημήτρη Αλεξάκη και σκηνοθεσία Φωτεινής Μπάνου και η παράσταση devised theatre της Βίκυς Αδάμου, "Στρατηγικές επιβίωσης".
Πολυχώρος Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων (Κύπρου 91Α και Σικίνου 35Α, Κυψέλη, Αθήνα, τηλ: 213 00 40 496).
Οι θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις που θα παρουσιαστούν στον χώρο του Κέντρου Ελέγχου Τηλεοράσεων είναι:
Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου [ΧΟΡΟΣ]
"Stachtopetarida"
Έξι νέοι χορευτές από τη Σουηδία, την Ελβετία, την Ελλάδα, τη Χώρα των Βάσκων και την Αγγλία παρουσιάζουν το αποτέλεσμα του ερευνητικού εργαστηρίου τους. Οι καλλιτέχνες εξερευνούν τη σχέση παράδοσης και σύγχρονης τέχνης μέσα από μια χοροθεατρική σύλληψη που γεννήθηκε στο πλαίσιο του Kythnos Dance Week.
29 Σεπτεμβρίου έως 1 Δεκεμβρίου 2015 [ΘΕΑΤΡΟ]
"Κόλχαας" του Κλάιστ, σε σκηνοθεσία και ερμηνεία Νίκου Αλεξίου.
Αντλώντας από το ιστορικό διήγημα του Κλάιστ ο θεατρικός μονόλογος θέτει το καίριο ερώτημα της κοινωνικής δικαιοσύνης.
3 Οκτωβρίου έως 1 Νοεμβρίου 2015 [ΘΕΑΤΡΟ] (πανελλήνια πρώτη)"Αυτό που εγώ ονομάζω λήθη" του Laurent Mauvignier, σε σκηνοθεσία Άσπας Τομπούλη.
Ο πολυβραβευμένος γάλλος συγγραφέας Laurent Mauvignier βασίζει το κείμενο του στη δολοφονία ενός νεαρού από το προσωπικό ασφαλείας ενός σούπερ μάρκετ το Δεκέμβριο του 2009 στη Γαλλία. Ο Μauvignier εμπνέεται από αυτό το πραγματικό συμβάν, ωστόσο δεν γράφει ντοκουμέντο και δεν κάνει ρεπορτάζ. Τον ενδιαφέρει η λήθη και η σιωπή που σκεπάζουν τον θάνατο ενός αφανούς, ενός κοινωνικού παρία, ενός πολίτη που η φωνή του δεν ακούγεται ποτέ. Επιχειρώντας να διατυπώσει σε λόγο την απουσία και τον πόνο, το τραύμα μιας παράλογης δολοφονίας και μιας παράλογης καθημερινότητας που γλιστράει δίπλα μας, ο συγγραφέας δημιουργεί ένα κείμενο βαθύτατα πολιτικό αλλά και βαθιά υπαρξιακό. Ερμηνεύει ο Νίκος Νίκας.
8, 9, 15 και 16 Οκτωβρίου 2015
"Anvisible" από την ομάδα χορού tripodium [ΧΟΡΟΣ]
Ψηλαφίζοντας το αόρατο. Χορός που ακούγεται, ήχος που βλέπεται, ένας χώρος-χρόνος που χαρακτηρίζει μια άλλη αντίληψη και ένας ρυθμός που αισθανόμαστε στο δέρμα μας. Φυσικά τοπία, μικρόκοσμοι και περιβάλλοντα μεταμορφώνονται παράλληλα με τα σώματα αναζητώντας τον άνθρωπο. Tί είναι οργανικό, πώς συντονίζεται;
12 και 19 Νοεμβρίου 2015 [ΘΕΑΤΡΟ]
"Κυμβελίνος" του Σαίξπηρ, από το εργαστήρι υποκριτικής της ομάδας Elephas tiliensis.
Δύο ανοιχτές παρουσιάσεις, ως work in progress, του εργαστηρίου υποκριτικής της ομάδας Elephas tiliensis, με πεδίο εργασίας ένα έργο από την ώριμη περίοδο του Σαίξπηρ. Ο "Κυμβελίνος" είναι ένα σκοτεινό παραμύθι με αίσιο τέλος που πραγματεύεται την πάλη του κακού με το καλό και ένα ποιητικό κείμενο που ακροβατεί ανάμεσα στην τραγωδία και την κωμωδία.
2 Δεκεμβρίου 2015 έως 7 Ιανουαρίου 2016 [ΘΕΑΤΡΟ]
"Δαίμονας" της Μαρίας Ευσταθιάδη, σε σκηνοθεσία Μιχάλη Αγγελίδη.
Με αφορμή τους "Δαιμονισμένους" του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, η Μαρία Ευσταθιάδη επανεγγράφει την ιστορία που εξομολογείται ο ήρωας του μυθιστορήματος, Νικολάι Σταβρόγκιν, σε ένα από τα λογοκριμένα, στις πρώτες εκδόσεις του έργου, κεφάλαια του βιβλίου. Η συγγραφέας καταδύεται στις ρωγμές της εξομολόγησης, εντοπίζει τα σημεία εκείνα που θα ήταν ικανά να αλλάξουν την ιστορία φανερώνοντας την πιθανή κρυφή της αλήθεια και τα μεγεθύνει, αντιστρέφοντας το δραματικό υποκείμενο. Η μετεγγραφή της ιστορίας είναι ριζική. Η αρχική διατύπωση μεταστρέφεται στο έργο συνολικά με κυρίαρχο άξονα την άκρατη, πηγαία, ασύμβατη σε ηθικούς φραγμούς και κανόνες επιθυμία. Ερμηνεύει η Μαριέττα Σπηλιοπούλου.
12 Δεκεμβρίου 2015 έως 10 Ιανουαρίου 2016
"Ιστορία του γερασμένου παιδιού" της Jenny Erpenbeck, σε σκηνοθεσία Σεβαστιάνας Αναγνωστοπούλου.
Έξι χρόνια μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, η Jenny Erpenbeck βασισμένη σε μια πραγματική ιστορία γράφει το σπαρακτικό ψυχογράφημα μιας γυναίκας η οποία αδυνατώντας να διαπραγματευτεί με την ενήλικη ζωή και τον κόσμο, καταφεύγει σε έναν επαναπροσδιοριζόμενο εαυτό, σ’ ένα παιδί χωρίς παρελθόν. Ταυτόχρονα η συγγραφέας συνθέτει μια βαθιά πολιτική αλληγορία για το "πόσο δύσκολο είναι να απεκδυθεί κανείς την ιστορία του σαν πανωφόρι, και τι βάρος έχει το να ξεχνάς".
Από τον Ιανουάριο του 2016 κι έπειτα, θα παρουσιαστούν στον χώρο του Κέντρου Ελέγχου Τηλεοράσεων: 4 solo χορού από τη Λενιώ Κακλέα, θεατρική παράσταση για εφήβους βασισμένη στο διήγημα "Emma Zunz" του Μπόρχες, σε σκηνοθεσία Δέσποινας Αναστάσογλου και Δημήτρη Αγαρτζίδη, η θεατρική παράσταση "Στη χώρα μου, λένε ότι το Τσερνόμπιλ είναι ένα δέντρο που μεγαλώνει", σε κείμενο Δημήτρη Αλεξάκη και σκηνοθεσία Φωτεινής Μπάνου και η παράσταση devised theatre της Βίκυς Αδάμου, "Στρατηγικές επιβίωσης".
Πολυχώρος Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων (Κύπρου 91Α και Σικίνου 35Α, Κυψέλη, Αθήνα, τηλ: 213 00 40 496).
0 comments: