απόσπασμα[...]
ΜΑΡΚΟ: [...] Θα 'ρθει, ωστόσο, κάποια μέρα που θα μάθω να προσαρμόζομαι. Θα διαλέξω ένα μέρος και θα μείνω εκεί για πάντα. Θα το συνηθίσω. Γιατί ο άνθρωπος τα συνηθίζει, τελικά, όλα. Είναι απίστευτο πόσα πράγματα συνηθίζει... πόσα μπορεί ν'αντέξει... πόσα μπορεί να καταπιεί. Το κακό φαγητό που του δίνουν... τις ταπεινώσεις... τους χλευασμούς... τις προδοσίες... τους αποχαιρετισμούς. Είναι απίστευτο πόση πίκρα και πόσο πόνο καταπίνουμε κάθε μέρα, μαζί με το σάλιο μας. Ορισμένοι πεθαίνουν. Όμως αυτοί είν' ελάχιστοι. Οι περισσότεροι συνηθίζουν. Ζουν κι ανασαίνουν, σα να μη συμβαίνει τίποτα. Αντίο, Βέτα. Αντίο, Τζιάννι. Κρίμα που ήρθαμε σε μια τόσο άσχημη στιγμή...
ΝΤΕΜΠΟΡΑ: Οι στιγμές δεν είναι ποτέ άσχημες. Άσχημα είναι τα χρόνια.
ΜΑΡΚΟ: Α, ναι! Τα χρόνια είναι φρικτά! Καταπίνονται όμως κι αυτά. Πάνε κάτω. Θαρρούμε πως είμαστε αδύνατοι, μα στην πραγματικότητα είμαστε αφάνταστα δυνατοί! Σαν ρινόκεροι! Σαν αγριόχοιροι! Έχουμε δυνατή ιδιοσυγκρασία...
ΒΕΤΑ: Ρώτησα τον Αλβίζε αν θυμάται ακόμα το τραγούδι με τους αγριόχοιρους. Δεν το θυμάται.
ΤΖΙΑΝΝΙ: Δεν είναι η ιδιοσυγκρασία μας δυνατή, Μάρκο. Είναι η καρδιά μας. Η καρδιά μας είναι πολύ δυνατή! Επειδή πάντα περιμένει. Τι περιμένει, κανένας δεν το ξέρει. Ούτε η ίδια. Μα είναι προικισμένη με μιαν απέραντη υπομονή. Όλα τ'άλλα, σε μας, είναι τόσο αδύνατα... τόσο ευαίσθητα! Έχουμε ευαίσθητο στομάχι, ευαίσθητο δέρμα, ευαίσθητο ουρανίσκο, αδύνατα νεύρα... Έχουμε αϋπνίες, ρίγη, εφιάλτες, ιδρώνουμε τις νύχτες... Όμως η καρδιά μας δεν έχει ποτέ τίποτα. Είναι υγιέστατη! Τα καταπίνει όλα... αποξένωση, μοναξιά, φαρμάκια, αγωνίες, μαύρες σκέψεις, χρόνια φοβερά... όλα πάνε κάτω. Η καρδιά είναι δυνατή, Μάρκο! Μονάχα η καρδιά!
συνειρμοί - Etabel Niopa
ΑΙΝΙΓΜΑ
Είναι κόκκινη.
Στο ταξίδι της ζωής σου θέλεις να βρεις μία, αλλά έχεις ήδη μία δική σου. Σε δέχεται όπως είσαι, σε συγχωρεί πάντα, σ'αγαπάει δίχως τέλος.
Είναι πανσέληνη με χιλιάδες αστέρια. Σε κάθε της χτύπο βρέχεται από κύματα. Η άμμος της είναι πάντα σπαρμένη από χνάρια. Τα βουνά της είναι γεμάτα με κρυμμένους θησαυρούς.
Λεηλατείται μα ποτέ δεν εξαντλείται.
Τι είναι;
0 comments: