Από το Blogger.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΧΩΣ: "Υπόγειο" (Αυλαία, 23-26/9), "Προσωπική συμφωνία" (Κολοσσαίον, 25/9-6/10), "Ρένα" (Αριστοτέλειον, 27/9-6/10), "Οθέλλος" (Αμαλία, 2-13/10), "Οι 12 ένορκοι" (Αθήναιον, 4-5/10)

Μηνολόγιο Ιανουαρίου 2016

Leave a Comment
Καλή χρονιά!

Μια επιλογή από τις θεατρικές πρεμιέρες του μήνα.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Η Έλενα Πέγκα διασκευάζει και σκηνοθετεί τη νουβέλα του αυστριακού συγγραφέα Στέφαν Τσβάιχ "Ο φόβος". Ένα κλασικό κείμενο γραμμένο την ίδια εποχή των σπουδαίων ψυχαναλυτικών κειμένων του Φρόυντ, που ανοίγει την πόρτα στον θεατή σε μια κατάσταση αμείωτης δραματικής έντασης όπου ο φόβος αλλάζει μορφές, αλλά παραμένει μπροστά του σε όλο το φάσμα των συναισθημάτων που τον συνοδεύουν. Ο έρωτας, ο γάμος, η πίστη, η ζήλια, η ίντριγκα, η απόρριψη, η αγωνία στροβιλίζονται στη σκηνή ανάμεσα στο γοητευτικό κουαρτέτο των εξαιρετικά χτισμένων χαρακτήρων του Τσβάιχ. (Αυλαία, 5-10/1)

Το έργο του Φερνάντο Ρενχίφο "Requiem" είναι η νέα παραγωγή της ομάδας Oberon. Τρεις άνδρες, τρεις παρουσίες, ένας διάλογος που αγγίζει τα όρια του μονολόγου... Bουτιές στο παρελθόν και αναμνήσεις που γίνονται παρόν και αβέβαιο μέλλον... Το νόημα της ανθρώπινης ύπαρξης, η διαδρομή, οι σταθμοί και η αξιολόγηση της ζωής. Σκηνοθετεί η Δήμητρα Σιάχου (Black Box, από 11/1)

H ομάδα Eclipses Group Theater παρουσιάζει το έργο της Μαρί Τζόουνς "Πέτρες στις τσέπες του" , μια κωμωδία με πανευτυχή δάκρυα και λυπημένα γέλια, στο Studio Vis Motrix (από 13/1)

Τρεις πρεμιέρες φέρνει στις σκηνές του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, ο πρώτος μήνας του νέου έτους. Η Αναστασία Ρεβή σκηνοθετεί τον σαιξπηρικό "Μακμπέθ", σε μετάφραση του Δημήτρη Δημητριάδη και με μια νέα αισθητική προσέγγιση που θυμίζει γοτθικό παραμύθι. (Θέατρο Ε.Μ.Σ, από 15/1) Ο Γιώργος Παλούμπης παρουσιάζει στη Σκηνή "Σωκράτης Καραντινός" της Μονής Λαζαριστών, την "Αγγέλα" του Γιώργου Σεβαστίκογλου (από 22/1) και ο Σταύρος Τσακίρης τον "Βόυτσεκ" του Γκέοργκ Μπύχνερ, ένα έργο για τους καταπιεσμένους, για τους προλετάριους, τους αδικημένους. (Βασιλικό Θέατρο, από 29/1)


ΑΘΗΝΑ

Το Θέατρο Σημείο/LAB παρουσιάζει το έργο του David Harrower, "Μαυροπούλι (Blackbird)". Δεκαπέντε χρόνια μετά τον παράξενο ερωτικό δεσμό της 12χρονης Oύνα και του 42χρονου Ρέυ, η Ουνα εμφανίζεται μπροστά του. Οργισμένη, μπερδεμένη, χαμένη στο παρελθόν, η Ούνα ζητάει από τον Ρέυ απαντήσεις. Σκηνοθετεί ο Γρηγόρης Καραντινάκης (από 5/1)

Η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών υποδέχεται την παράσταση "Το άλλο σπίτι", της Ομάδας "Εν Δυνάμει", σε σκηνοθεσία Ελένης Ευθυμίου. Μετά την παράσταση "Ο άνθρωπος ανεμιστήρας ή πώς να ντύσετε έναν ελέφαντα", στο νέο της εγχείρημα η ομάδα διερευνά την έννοια του χώρου ως αντανάκλαση της ταυτότητας του ατόμου. (Μικρή Σκηνή, από 9/1)

Η ομάδα bijoux de kant παρουσιάζει στη σκηνή της Φρυνίχου, του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν, το νέο έργο του Άκη Δήμου "Όσα η καρδιά μου στην καταιγίδα", εμπνευσμένο από τη νουβέλα του Ιωάννη Κονδυλάκη "Πρώτη Αγάπη" (1919) Με όχημα το κείμενο του Κονδυλάκη και με στοίχημα την ποιητική διαχρονία της γλώσσας ως ακριβού και αναντικατάστατου αγωγού του αισθήματος, το έργο παρακολουθεί βήμα βήμα τη μεταμόρφωση ενός θαύματος σε εφιάλτη, το πάθος να τρέχει ξέφρενο μέχρι το χείλος της απόγνωσης και τον έρωτα να πέφτει σ’ έναν βαθύ γκρεμό για να βυθιστεί εκεί όπου κανένα πειρατικό δεν θα τον ψάξει. (από 14/1)

Η πολυβραβευμένη ταινία του Τόμας Βίντερμπεργκ —ένα από τα κορυφαία φιλμ της τελευταίας δεκαπενταετίας και ίσως το καλύτερο του "Δόγματος 95"— "Festen (Oικογενειακή Γιορτή)" μεταφέρεται επί σκηνής, σε σκηνοθεσία Μιχάλη Πανάδη. Ένα αριστοτεχνικό εκρηκτικό ψυχολογικό θρίλερ, μια σκοτεινή κωμική γιορτή. (Baumstrasse, από 18/1)

Η Ιώ Βουλγαράκη δραματοποιεί την τελευταία από τις τέσσερις ιστορίες της θρυλικής ταινίας του βωβού κινηματογράφου "Μισαλλοδοξία" του D.W. Griffith, στην οποία ένας αθώος καταδικάζεται για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε ποτέ, με φόντο τον άγριο καπιταλισμό και πουριτανισμό της Αμερικής του 1914-15, και συνθέτει με σημερινούς θεατρικούς όρους, ένα βωβό μουσικοθεατρικό έπος γύρω από το δίπολο "αδιαλλαξία Vs αλληλεγγύη". (Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, 20-31/1)

Το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Ραπτόπουλου, "Λούλα" μεταφέρεται για πρώτη φορά στο θέατρο από την ομάδα Elephas tiliensis. Ο αυτιστικός κόσμος της Λούλας. Η Λούλα ως σύμβολο μιας ολόκληρης γενιάς που πάλεψε να ενηλικιωθεί στις τοξικές δεκαετίες απο το ’90 και μετά. Η Λούλα αναζητά απελπισμένα και ασυνείδητα την εκτόνωση του σώματος καθώς δεν μπορεί να συνδεθεί με την πραγματικότητα, την χώρα και την Ιστορία. (Θέατρο του Νέου Κόσμου, από 25/1)



Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα

0 comments: