Η πόλις, Κ. Καβάφης
-.-.-.-.-.-.-
- Η πόλις πάντα σε ακολουθεί. Τα μάτια της είναι δυο φωτεινά παράθυρα.
-Κι αυτός ο ανοιχτός δρόμος;
-Το στόμα.
- Πού φτάνει;
- Στην ίδια. Το γράφει άλλωστε εδώ στην πινακίδα εισόδου. (Παύση)
Τα γιγάντια πόδια της είναι φτιαγμένα από πέτρα. Σείεται κάπου κάπου. Από το χώμα της και το νερό της, δημιουργούνται ΝΕΟΙ κάτοικοι.
ΠΑΛΙΑ φαντάσματα.
Τι είναι μια πόλη; Εγώ κι εσύ. Είμαστε όλοι μ α ζ ί. Μήπως αυτό δεν το αντέχεις;
Γιατί κοιτάζεις τόσο καχύποπτα; ...
Μιλώ για ΤΟ ΜΑΖΙ. (Παύση)
Το καταλαβαίνω. Έτσι κι αλλιώς λίγοι το αντέχουν. Σκέψου το, κι ας είναι η ώρα δύσκολη.
Μαζί πάει να πει θυσία.
Μαζί πάει να πει επιθυμία για πόλεμο αλλά αντοχή στην ειρήνη.
Μαζί στην ι σ ο ρ ρ ο π ί α.
Η ειρήνη είναι χειροποίητη.
Σταμάτησαν να την φέρνουν τα περιστέρια μέσα σε φακέλους ή πάνω σε κλαδιά.
Το μαζί είναι μια πρόσκληση.
Στην αντοχή της πόλης.
ΕTABEL NIOPA
0 comments: