Επιλογές από τις θεατρικές παραστάσεις του μήνα.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ιππής του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή.
Οι Ιππής περιγράφουν τον αγώνα για την εξουσία μεταξύ του Παφλαγόνα και του Αλλαντοπώλη, διακωμωδώντας τον τρόπο που ασκείται η πολιτική προκειμένου να αποκτηθεί η εύνοια των πολιτών. Καθοριστικό ρόλο στο ποιος θα υπερισχύσει στη σύγκρουση αυτή, παίζει ο χορός των Ιππέων.
Ιππής του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή.
Οι Ιππής περιγράφουν τον αγώνα για την εξουσία μεταξύ του Παφλαγόνα και του Αλλαντοπώλη, διακωμωδώντας τον τρόπο που ασκείται η πολιτική προκειμένου να αποκτηθεί η εύνοια των πολιτών. Καθοριστικό ρόλο στο ποιος θα υπερισχύσει στη σύγκρουση αυτή, παίζει ο χορός των Ιππέων.
Ερμηνεύουν: Πέτρος Φιλιππίδης, Γιάννης Ζουγανέλης, Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Τάκης Παπαματθαίου, Γιώργος Καύκας κ.α.
4,5 Ιουλίου. Θέατρο Δάσους.
4,5 Ιουλίου. Θέατρο Δάσους.
Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού του Ντάριο Φο, σε σκηνοθεσία Σπύρου Παπαδόπουλου.
Στην καυστική κωμωδία του 1971, ο Σπ. Παπαδόπουλος υποδύεται τον σχιζοφρενή που παριστάνει τον ανακριτή, ο οποίος διερευνά την παράξενη υπόθεση "αυτοκτονίας" ενός αναρχικού βομβιστή.
Ερμηνεύουν: Σπύρος Παπαδόπουλος, Χρήστος Μπίρος, Τάσος Γιαννόπουλος, Αλέξανδρος Καλπακίδης, Στέλιος Πέτσος, Νικολέτα Κοτσαηλίδου.
6,7,8 Ιουλίου. Θέατρο Κήπου.
Οι άθλοι του Ηρακλή, διασκευή του μύθου από την Κάρμεν Ρουγγέρη, σε σκηνοθεσία δική της.
Μέσα απ’ αυτή την παράσταση τα παιδιά θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν: τη γέννηση του ήρωα, τη ζωή του, τους άθλους του, την καθιέρωση των Ολυμπιακών αγώνων, το θάνατό του και τέλος τη μετάβασή του στον Όλυμπο όπου θα απολαμβάνει όλες τις τιμές και θα ζήσει ανάμεσα στους δώδεκα θεούς ίσος με αυτούς.
Ερμηνεύουν: Αλέξανδρος Αλεξανδράκης, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Πέτρος Κιοσσές, Στέφανος Κοσμίδης κ.α.
Ένας πυροβολισμός. Σκοτάδι.
Μια γυναίκα νεκρή. Κάπου κοντά σε μια παραλία. Ένα σύνολο γυναικών μάρτυρες του θανάτου, ανακρίνονται. Αυτοκτονία ή δολοφονία. Ο χορός αποκτά πρόσωπο, κάθε γυναίκα εκφράζεται διαφορετικά. Τα χορικά γίνονται το σημείο συνάντησης και αντιπαράθεσης με την ιστορία. Οι ήρωες αναζητούν καθένας τη δική του αλήθεια εκφράζοντας καθένας ένα διαφορετικό κόσμο, που αρνείται πεισματικά να συνυπάρξει με το αυτονόητο…
Η έννοια της θυσίας αποκτά πολλαπλές διαστάσεις. Συγγενεύει με τη δολοφονία…
9,10 Ιουλίου. Μονή Λαζαριστών.
Ιφιγένεια εν Αυλίδι του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη.
Η παράσταση επιχειρεί μια σύγχρονη σκηνική ανάγνωση του κειμένου, μέσα σε ένα ποιητικό εικαστικό περιβάλλον, με την σύγχρονη μουσική επεξεργασία του Κ. Βήτα.Ένας πυροβολισμός. Σκοτάδι.
Μια γυναίκα νεκρή. Κάπου κοντά σε μια παραλία. Ένα σύνολο γυναικών μάρτυρες του θανάτου, ανακρίνονται. Αυτοκτονία ή δολοφονία. Ο χορός αποκτά πρόσωπο, κάθε γυναίκα εκφράζεται διαφορετικά. Τα χορικά γίνονται το σημείο συνάντησης και αντιπαράθεσης με την ιστορία. Οι ήρωες αναζητούν καθένας τη δική του αλήθεια εκφράζοντας καθένας ένα διαφορετικό κόσμο, που αρνείται πεισματικά να συνυπάρξει με το αυτονόητο…
Η έννοια της θυσίας αποκτά πολλαπλές διαστάσεις. Συγγενεύει με τη δολοφονία…
Ερμηνεύουν: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Στέλιος Μάινας, Μηνάς Χατζησάββας, Ιωάννα Παππά, Γιάννης Στάνκογλου, Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου, Άγγελος Μπούρας κ.α.
10,11,12,13 Ιουλίου. Θέατρο Κήπου.
Οιδίποδας τύραννος του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Τσέζαρις Γκραουζίνις.
Ο Οιδίποδας, το παιδί της Τύχης. Ο Οιδίποδας, ως το αρχετυπικό πρόσωπο που προκαλεί τη μοίρα του. Ο Οιδίπους Τύραννος του Σοφοκλή είναι μια αρσενική τελετουργία που ψάχνει πως είναι να χάνει κανείς, παραμένοντας "νικητής", πως "κερδίζει" ενώ τα αρνείται όλα.
Οι ηθοποιοί, χρησιμοποιώντας τα ουσιώδη εργαλεία του θεάτρου, όχι μόνο παρουσιάζουν την ιστορία του Οιδίποδα, αλλά εκθέτουν στα μάτια του κοινού και την ίδια τη διαδικασία της θεατρικής δημιουργίας της.
Οι ηθοποιοί, χρησιμοποιώντας τα ουσιώδη εργαλεία του θεάτρου, όχι μόνο παρουσιάζουν την ιστορία του Οιδίποδα, αλλά εκθέτουν στα μάτια του κοινού και την ίδια τη διαδικασία της θεατρικής δημιουργίας της.
Ερμηνεύουν: Αιμίλιος Χειλάκης, Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, Χρήστος Σαπουντζής κ.α.
10,11 Ιουλίου. Ανοιχτό θέατρο Συκεών.
Δον Ζουάν, η επιστροφή του Έντεν φον Χόρβατ, σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιμούλη.
Ο Δον Ζουάν είναι ο μόνος επιζών άνδρας ενός ναυαγίου, που "ξυπνάει", σε έναν κόσμο που καταρρέει, ανήμπορος, σε ένα χειρουργικό κρεβάτι ενός παλιού εγκαταλελειμμένου νοσοκομείου σε κάποιο νησί. Επτά νοσοκόμες, επτά γυναίκες που έχει πληγώσει στο παρελθόν και στο πρόσωπό τους αντικατοπτρίζεται η συγνώμη του σε ολόκληρο το γυναικείο φύλο, καλούνται να τον περιθάλψουν!Δον Ζουάν, η επιστροφή του Έντεν φον Χόρβατ, σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιμούλη.
Ερμηνεύουν: Γιώργος Κιμούλης, Ταμίλα Κουλίεβα, Φαίη Ξυλά, Δήμητρα Παπαδήμα κ.α.
16,17 Ιουλίου. Θέατρο Κήπου.
Συσσίτιο, από την ομάδα angelus novus, σε σύνθεση κειμένων και σκηνοθεσία Δαμιανού Κωνσταντινίδη.
Με τον υπότιτλο: "μια θρεπτική παράσταση για καιρούς πείνας" η ομάδα βασίζεται σε κείμενα των Ιωνάθαν Σουίφτ, Ροδρίγκο Γκαρθία, Δαμιανού Κωνσταντινίδη, Μποστ, Μπρεχτ, Σωτήρη Παστάκα, Γιάννη Τσαρούχη, Στανισλάβ Στρατίεβ, Μάνου Χατζηδάκι και δημιουργεί ένα είδος επιθεώρησης, ένα ιδιότυπο καμπαρέ, ένα cafe chantant, με στόχο να μιλήσει για αυτά που μας συμβαίνουν.
Ερμηνεύουν: Κωστής Βοζίκης, Χριστίνα Γεωργίου, Πένυ Γραικού, Ηλέκτρα Γωνιάδου, Γιάννης Δρακόπουλος κ.α.
23,24 Ιουλίου. Θέατρο Κήπου.
Η όπερα του ζητιάνου του Τζον Γκέι, από την ομάδα passatempo, σε σκηνοθεσία Γλυκερίας Καλαϊτζή.
Η Όπερα του ζητιάνου είναι μια μουσική σατιρική κωμωδία των ηθών που επικρατούσαν στο μακρινό Λονδίνο των αρχών του 18ου αιώνα. Γράφτηκε το 1728 ως αντίδραση στη μόδα της ιταλικής όπερας που κυριαρχούσε εκείνη την εποχή στις λονδρέζικες σκηνές και δεν σταμάτησε ποτέ να παίζεται στους αιώνες που ακολούθησαν. Σήμερα πια θεωρείται έργο εμβληματικό, καθώς μ’ αυτό εγκαινιάζεται, ως νέο μουσικοθεατρικό είδος, η λαϊκή όπερα (ballad opera).
Ερμηνεύουν: Ειρήνη Αμπουμόγλι, Αργυρώ Ανανιάδου, Γιώργος Γιόκοτος, Γιώργος Καραβασίλης, Ιωάννα Μήτσικα, Νικόλας Νικητάκης, Σοφία Σακελλαρίου, Μιχάλης Συριόπουλος.
26,27 Ιουλίου Θέατρο Κήπου.
Όρνιθες του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα.
Ένα ταξίδι στην επιθυμία για ένα κόσμο ελεύθερο, ένα κόσμο δίκαιο, με αίτημα την Ευτυχία είναι οι Όρνιθες του Αριστοφάνη. Ο μεγάλος αυτός σατιρικός ποιητής μας διηγείται μια ιστορία ανατροπής μιας κοινωνίας διεφθαρμένης, παρακμιακής, μιας κοινωνίας που υποβαθμίζει την επιθυμία για Ζωή, σε αγωνιώδη προσπάθεια για Επιβίωση.
Ερμηνεύουν: Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Γιώργος Χρυσοστόμου κ.α.
30,31 Ιουλίου. Θέατρο Δάσους.
Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου.
Οι γυναίκες αξημέρωτα στην Εκκλησία του Δήμου, μεταμφιεσμένες σε άντρες βέβαια, σύμφωνα με το σχέδιο της Πραξαγόρας, πετυχαίνουν να δοθεί η εξουσία στις ίδιες, τελευταία ελπίδα για να σωθεί η πόλη από το ναυάγιο. Πώς θα είναι η ζωή από δω κι εμπρός; Γλέντι, κοινοκτημοσύνη σε όλα, ακόμα και στον έρωτα, αφού ο νόμος παρεμβαίνει για να διορθώσει τη φύση, δίνοντας δικαιώματα στους μη προνομιούχους ή, καλύτερα, στις μη προνομιούχες, τις γριές και τις άσχημες. Κάπως έτσι τραβάει το σχοινί ο Αριστοφάνης, σκορπίζοντας απλόχερα κωμικό υλικό μέσα στους αιώνες, χωρίς να ξέρουμε καλά καλά αν αγαπάει τις γυναίκες κι αν αντιδρά στο χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα της εποχής του. Δεν έχει καμιά σημασία άλλωστε. Εκείνο που μετράει είναι ο τρόπος που παρουσιάζει τα στραβά και τα ανάποδα του ανθρώπου και της κοινωνίας, κι αυτό είναι που τον φέρνει τόσο φρέσκο ανάμεσά μας.
Ερμηνεύουν: Δάφνη Λαμπρόγιαννη, Κώστας Κόκλας, Γιώργος Πυρπασόπουλος, Παντελής Δεντάκης κ.α.
30,31 Ιουλίου. Θέατρο Κήπου.
0 comments: