"Η εκδοχή του Μπράουνινγκ" του Τέρενς Ράττιγκαν, σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη, στο θέατρο Εμπορικόν.
Το θέατρο Εμπορικόν φιλοξενεί φέτος μία ακόμη συνεργασία του Δημήτρη Καταλειφού και της Ελένης Σκότη, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά στην Ελλάδα, το έργο "Η εκδοχή του Μπράουνινγκ". Πρόκειται για το μονόπρακτο έργο που έγραψε ο καταξιωμένος Άγγλος θεατρικός συγγραφέας Τέρενς Ράττιγκαν το 1948, κερδίζοντας το βραβείο Ellen Terry.
Αφετηρία του έργου είναι η καταλυτική χρονική στιγμή στη ζωή του εξαιρετικού κλασικού φιλολόγου Άντριου Κρόκερ-Χάρις, όπου για λόγους υγείας αναγκάζεται να εγκαταλείψει την μόνιμη δουλειά του στο κολέγιο που εργαζόταν λίγο πριν την συνταξιοδότηση και να μετακομίσει σε άλλη πόλη. Η επίπονη διαδικασία αυτής της μετάβασης τον φέρνει αναγκαστικά αντιμέτωπο με το παρελθόν, την πορεία του, τις επιτυχίες και τις αποτυχίες του και φυσικά με τον αντίκτυπο που είχε στους ανθρώπους που υπήρξαν στη ζωή του. Σε μία ρεαλιστική απεικόνιση των εξελίξεων, παρακολουθούμε τη σχέση του με τη σύζυγό του, με τους συναδέλφους και τους μαθητές του, καθώς και με τον ίδιο του τον εαυτό.
Το έργο του Τέρενς Ράττιγκαν δεν χαρακτηρίζεται από δραματικές εντάσεις και κορυφώσεις. Αντίθετα, επενδύει στην ανάδειξη και την μελέτη των συναισθημάτων. Φέρνει επί σκηνής καθημερινούς ανθρώπους με πραγματικά προβλήματα, αισθήματα και ανάγκες, που του παρέχουν την πρώτη ύλη για να διαπραγματευτεί τις κρυφές ή φανερές επιθυμίες, τις σχέσεις, τις επιλογές και τις μύχιες σκέψεις. Χωρίς περιττές επεξηγήσεις κατορθώνει να φωτίσει τις διάφορες πτυχές των χαρακτήρων, παρέχοντας στον θεατή διαπιστώσεις και ερωτήματα για την ουσία της ζωής. Το έργο τελειώνει ήρεμα και ανατρεπτικά. Κάθε χαρακτήρας καλείται να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα, να αναλάβει τις ευθύνες του, να εκτιμήσει τα δεδομένα και να δράσει όπως κρίνει ότι είναι αναγκαίο, καθώς ο συγγραφέας, επιλέγοντας να μην δώσει συγκεκριμένη λύση, τους αφήνει να πάρουν τη ζωή και το μέλλον τους στα χέρια τους, με μοναδικό εφόδιο την γνώση και την αποδοχή της αλήθειας. Μιας αλήθειας προσωπικής που παρέχει σε καθέναν το δικαίωμα να ελπίζει στην αλλαγή και την εξέλιξη.
Η σκηνοθέτις Ελένη Σκότη επέλεξε μια λιτή, ρεαλιστική, σκηνοθετική γραμμή, αποφεύγοντας ευρήματα, αναδεικνύοντας τη δύναμη του θεατρικού κειμένου και δίνοντας βαρύτητα στις ερμηνείες των ηθοποιών. Τα σκηνικά και τα κοστούμια της Εύας Μανιδάκη, η μουσική του Σταύρου Γασπαράτου και οι φωτισμοί του Νίκου Βλασσόπουλου ακολούθησαν τη σκηνοθετική γραμμή, βοηθώντας τη ουσιαστικά. Η μετάφραση του Δήμου Κουβίδη απέδωσε με τις κατάλληλες λεξιλογικές επιλογές το περιεχόμενο και την ουσία του αγγλικού κειμένου.
Τον ρόλο του κεντρικού ήρωα ανέλαβε ο εξαιρετικός Δημήτρης Καταλειφός, που συγκέντρωνε διαρκώς την προσοχή των θεατών, φέρνοντας επί σκηνής τον πραγματικό Κρόκερ-Χάρις. Τον καταλυτικό ρόλο του μαθητή του ανέλαβε ο νεαρός Κυριάκος Ψύχαλης, προσεγγίζοντας τον με απειρία αλλά και γνησιότητα. Ο συνάδελφος καθηγητής Φρανκ Χάντερ του Άγη Εμμανουήλ ήταν πλήρως ενταγμένος στην αισθητική της παράστασης, όπως και ο Βύρων Σεραϊδάρης στον ρόλο του διευθυντή του κολεγίου. Η Μαρία Καλλιμάνη υποδύθηκε τον ρόλο της συζύγου του Κρόκερ-Χάρις κινούμενη σε αναμενόμενα πλαίσια. Το σύνολο των ηθοποιών συμπλήρωσαν με συνέπεια ο Αλέξανδρος Μαυρόπουλος και η Λουκία Μιχαλοπούλου.
0 comments: