Πρέπει να είναι χειμώνας. Για να μπορώ να φανταστώ μιαν άνοιξη.
Μια γυναίκα που διηγείται μια "μικρή", μεγάλη ερωτική ιστορία. Μια γυναίκα που αναρωτιέται τι θα πει "θα σε σκέφτομαι πάντα"; Τι άλλο από θα σ’ αδικώ ισόβια; Μια ιστορία σαν αυτές που έχουν λείψει πια από τη ζωή μας.
Μια ιστορία σαν αυτές που "περνούν πάνω απ' τις ζωές και τις σαρώνουν, τις αφήνουν γυμνές και έρημες".
Ένας νεκρός άντρας - μια νικημένη γυναίκα. Στην ίδια σκηνή, με φόντο την οριστική απουσία του πάθους. Μια μοναχική κατάδυση στον βυθό ενός άδοξου έρωτα, μια σκηνική εξομολόγηση χωρίς παραλήπτη.
Τώρα στη θεατρική σκηνή
Η αναγνώριση του Άκη Δήμου, σε σκηνοθεσία Γιώτας Φέστα.
Η Αναγνώριση πρωτογράφτηκε τον χειμώνα του 2002.
Δεν θυμάμαι την αφορμή.
Θυμάμαι μόνο το τετράδιο: μπλε, μεσαίου σχήματος. Πενήντα σελίδες, όλες με ρίγες. Σκεφτόμουν τη Λούλα Αναγνωστάκη.
Ένα τηλεφώνημα.
Κάτι αδιέξοδους έρωτες.
Γυναίκες και άντρες να χάνουν τα χρόνια τους λησμονώντας - πώς το ‘γραψε ο Καρούζος; - "τον ήχο ενός ανθρώπου μεσ’ στα ενδύματα".
Τις παραιτήσεις.
Ύστερα δεν σκεφτόμουν τίποτα.
Μονάχα ότι ήθελα να γράψω αυτή την ιστορία, μ’ αυτόν τον τρόπο.
Γι’ αυτή τη γυναίκα και γι’ αυτόν τον άντρα, που είναι ανυπόφορα παρών σ’ όλο το έργο κι ας μη μπορεί να προφέρει ούτε μια λέξη.
Για να ακούγεται εδώ, σημαίνει ότι τελικά τα κατάφερα.
Την έγραψα.
Δεν ξέρω το νόημά της.
(σημείωμα του συγγραφέα)
Σκηνικά–Κοστούμια Calliopi
Μουσική: Δημήτρης Μαραμής
Φωτισμοί: Φίλιππος Κουτσαφτής
Βοηθός σκηνοθέτη: Δημήτρης Μοθωναίος.
Ερμηνεύει η Γιώτα Φέστα.
Στο Γαλλικό Ινστιτούτο, Αίθουσα Αλλατίνη-Ντασσώ, (Λεωφόρος Στρατού 2Α, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310 821231).
Δευτέρα έως Σάββατο στις 20:30, Κυριακή στις 19:30, από 2 έως 9 Νοεμβρίου 2013.
Εισιτήρια: 10, 5 (μειωμένο)
Διάρκεια: 60'
Μια γυναίκα που διηγείται μια "μικρή", μεγάλη ερωτική ιστορία. Μια γυναίκα που αναρωτιέται τι θα πει "θα σε σκέφτομαι πάντα"; Τι άλλο από θα σ’ αδικώ ισόβια; Μια ιστορία σαν αυτές που έχουν λείψει πια από τη ζωή μας.
Μια ιστορία σαν αυτές που "περνούν πάνω απ' τις ζωές και τις σαρώνουν, τις αφήνουν γυμνές και έρημες".
Ένας νεκρός άντρας - μια νικημένη γυναίκα. Στην ίδια σκηνή, με φόντο την οριστική απουσία του πάθους. Μια μοναχική κατάδυση στον βυθό ενός άδοξου έρωτα, μια σκηνική εξομολόγηση χωρίς παραλήπτη.
Τώρα στη θεατρική σκηνή
Η αναγνώριση του Άκη Δήμου, σε σκηνοθεσία Γιώτας Φέστα.
Η Αναγνώριση πρωτογράφτηκε τον χειμώνα του 2002.
Δεν θυμάμαι την αφορμή.
Θυμάμαι μόνο το τετράδιο: μπλε, μεσαίου σχήματος. Πενήντα σελίδες, όλες με ρίγες. Σκεφτόμουν τη Λούλα Αναγνωστάκη.
Ένα τηλεφώνημα.
Κάτι αδιέξοδους έρωτες.
Γυναίκες και άντρες να χάνουν τα χρόνια τους λησμονώντας - πώς το ‘γραψε ο Καρούζος; - "τον ήχο ενός ανθρώπου μεσ’ στα ενδύματα".
Τις παραιτήσεις.
Ύστερα δεν σκεφτόμουν τίποτα.
Μονάχα ότι ήθελα να γράψω αυτή την ιστορία, μ’ αυτόν τον τρόπο.
Γι’ αυτή τη γυναίκα και γι’ αυτόν τον άντρα, που είναι ανυπόφορα παρών σ’ όλο το έργο κι ας μη μπορεί να προφέρει ούτε μια λέξη.
Για να ακούγεται εδώ, σημαίνει ότι τελικά τα κατάφερα.
Την έγραψα.
Δεν ξέρω το νόημά της.
(σημείωμα του συγγραφέα)
Σκηνικά–Κοστούμια Calliopi
Μουσική: Δημήτρης Μαραμής
Φωτισμοί: Φίλιππος Κουτσαφτής
Βοηθός σκηνοθέτη: Δημήτρης Μοθωναίος.
Ερμηνεύει η Γιώτα Φέστα.
Στο Γαλλικό Ινστιτούτο, Αίθουσα Αλλατίνη-Ντασσώ, (Λεωφόρος Στρατού 2Α, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310 821231).
Δευτέρα έως Σάββατο στις 20:30, Κυριακή στις 19:30, από 2 έως 9 Νοεμβρίου 2013.
Εισιτήρια: 10, 5 (μειωμένο)
Διάρκεια: 60'
0 comments: