Έρχονται μέρες ευτυχισμένες

Στις Ευτυχισμένες μέρες του Σάμουελ Μπέκετ παρακολουθούμε τον ακατάπαυστο και σπασμωδικό μονόλογο της Γουίνι —μιας γυναίκας μέσης ηλικίας— ο οποίος συμβολίζει την προσπάθεια της ηρωίδας να ζήσει όσο πιο έντονα μπορεί τις μικρές στιγμές της καθημερινότητας, αντιδρώντας έτσι στη σίγουρη πορεία της προς το τέλος. Ο Μπέκετ έγραψε το έργο το 1960-61, περιγράφοντας με σαρκασμό, τρυφερότητα αλλά και χιούμορ το αδήριτο αίσθημα μοναξιάς που αναδύεται από τις κατακερματισμένες ανθρώπινες σχέσεις και το υπαρξιακό αδιέξοδο.

Σε όλο το έργο η Γουίνι βρίσκεται χωμένη σε έναν αμμόλοφο, σε ένα απομεινάρι μιας κατεστραμμένης γης, κρατώντας μια μαύρη τσάντα γεμάτη με καθημερινά μικροαντικείμενα και μια μισοδιαλυμένη ομπρέλα. Κοντά της βρίσκεται ο Γουίλι, ο ακίνητος, σχεδόν άφωνος σύζυγος, που περιορίζει το λεξιλόγιο του σε μερικά μουγκρίσματα ή επιφωνήματα, αποτελώντας τη μοναδική συντροφιά για τη Γουίνι.

Ένα κουδούνι χτυπά και ξυπνά τη Γουίνι. Προσεύχεται και ξεκινά μια "τελετουργική" διαδικασία καθημερινών αναγκών (βούρτσισμα δοντιών κ.τ.λ), χρησιμοποιώντας αντικείμενα που βρίσκονται μέσα στην τσάντα. Θρηνεί για τον δυστυχή Γουίλι λέγοντας πως δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για τη ζωή και παραδέχεται πως ο ακατάπαυστος ύπνος του, είναι ένα δώρο που κι εκείνη θα λαχταρούσε να έχει. 

Η Γουίνι προσπαθεί να διαβάσει κάτι που είναι γραμμένο στη λαβή της οδοντόβουρτσας. Σπρώχνει τον Γουίλι με την ομπρέλα, για να τον ξυπνήσει. Βγάζει ένα περίστροφο από την τσάντα, το φιλά και το βάζει πάλι μέσα. Μετά βγάζει ένα κόκκινο μπουκαλάκι με φάρμακο. Πίνει λίγο και το πετά στον Γουίλι. Το μπουκάλι σπάει. Η Γουίνι διακηρύσσει πως θα είναι "άλλη μια ευτυχισμένη μέρα" και ο Γουίλι διαβάζει εφημερίδα. Διαβάζει τους τίτλους: ένας ιερέας πνίγηκε στην μπανιέρα του και δεκάδες νέες θέσεις εργασίας για τους νέους. Η Γουίνι με έναν μεγεθυντικό φακό κοιτά τις τρίχες της οδοντόβουρτσας. Βλέπει μια κάρτα που κρατά ο Γουίλι και ζητά να τη δει. Συγκλονίζεται από αυτό που βλέπει και του την επιστρέφει...   Η συνέχεια στη θεατρική σκηνή.

Ευτυχισμένες μέρες του Σάμουελ Μπέκετ, σε σκηνοθεσία Δήμητρας Χουμέτη.

Μετάφραση: Διονύσης Καψάλης, σκηνικά-κοστούμια: Μαρία Καβαλιώτη, βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Αναστασίου.

Ερμηνεύει η Ελένη Δημοπούλου.

Συμμετέχουν: Αλέξανδρος Κωχ, Ρίτσαρντ Άντονυ.

Μια παραγωγή της Πειραματικής Σκηνής της Τέχνης.

Στο θέατρο Άνετον, (Παρασκευοπούλου 42, Θεσσαλονίκη), από 16 έως 27 Ιανουαρίου.

Τετάρτη έως Σάββατο: 21.00, Κυριακή: 19.00.

Related Items ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 2012-2013 ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΠΡΙΣΜΑ