Από το Blogger.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΧΩΣ: "Υπόγειο" (Αυλαία, 23-26/9), "Προσωπική συμφωνία" (Κολοσσαίον, 25/9-6/10), "Ρένα" (Αριστοτέλειον, 27/9-6/10), "Οθέλλος" (Αμαλία, 2-13/10), "Οι 12 ένορκοι" (Αθήναιον, 4-5/10)

Εταιρεία Θεάτρου Χώρος

Leave a Comment
Η Εταιρεία Θεάτρου Χώρος δημιουργήθηκε το 2004 από τον Σίμο Κακάλα, τον Θοδωρή Οικονομίδη, την Έλενα Μαυρίδου και στη συνέχεια προστέθηκε και η Δήμητρα Κούζα. Η πρώτη τους γνωριμία έγινε στη Θεσσαλονίκη —καθώς και οι τέσσερις έχουν σπουδάσει στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος— και εκεί παρουσιάστηκε και η πρώτη παραγωγή της ομάδας, η Γκόλφω του Σπυρίδωνος Περεσιάδη, σε σκηνοθεσία Σίμου Κακάλα. Αμέσως μετά ακολούθησε μια αναθεωρημένη εκδοχή της παράστασης, η Golfω 2.3 beta. H κλασική ιστορία του Περεσιάδη, το θέατρο σκιών και τα κόμικς συνυπάρχουν στην εκδοχή του Σίμου Kακάλα. Με ιδιαίτερη κινησιολογία, μάσκες, και αισθητικές επιρροές από το ιαπωνικό κόμικς και τα κινούμενα σχέδια manga, η Golfω! δημιουργήθηκε από το πάντρεμα δυο πολύ ισχυρών αναμνήσεων της παιδικής ηλικίας. Από τη μια η ελληνική παράδοση, έτσι όπως μας δόθηκε στο σχολικό περιβάλλον και από την άλλη η κουλτούρα που αποκτήσαμε μέσα από τα "παιδικά" της τηλεόρασης. Το έργο παρουσιάστηκε σε περιοδεία σε πόλεις της Ελλάδας και στην Αθήνα.
Ο Απόκοπος του Μπεργαδή σηματοδοτεί την αρχή της ενασχόλησης με την κρητική λογοτεχνία, κάτι που η ομάδα συνεχίζει μέχρι σήμερα. Το κρητικό ποίημα των αρχών του 16ου αιώνα παρουσιάζεται εξαιρετικά ευρηματικά από ένα αφηγητή, δύο μάσκες και ένα μουσικό σχήμα επί σκηνής. Σκηνοθετικά, επιχειρείται η σύνθεση μιας πρωτότυπης "οπτικής" γλώσσας μέσω των μασκών σε συνδυασμό με το θέατρο χαρτιού και την συνεχή ισχυρή παρουσία του αφηγηματικού λόγου και της ζωντανής μουσικής. Ο Απόκοπος πρωτοπαρουσιάστηκε στα Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου το 2007. Μέχρι σήμερα σημειώνει τρεις εκδοχές και πάνω από 85 παραστάσεις στην ελληνική περιφέρεια, ενώ το 2009-2010 παρουσιάστηκε σε Διεθνή Φεστιβάλ, στην Πολωνία και τη Φινλανδία.
Η Εταιρεία Θεάτρου Χώρος βραβεύτηκε για την παράσταση του Απόκοπου και το σύνολο της καλλιτεχνικής της δραστηριότητας από την Ένωση Ελλήνων Κριτικών.
Το 2008 έγινε η πρώτη επαφή του θιάσου με το έργο της Ερωφίλης. Δημιουργήθηκε ένα σχεδίασμα παράστασης επικεντρωμένο στη ρυθμική κατανόηση του δεκαπεντασύλαβου, με όχημα συγκεκριμένους χορούς και μουσική της Κρήτης. Η εκδοχή εκείνη, Ερωφίλη – άσκηση 1, πραγματοποίησε την πρεμιέρα της στα Ζωνιανά και παρουσιάστηκε σε χωριά του Ρεθύμνου. Η δεύτερη εκδοχή της παράστασης, πιο ελεύθερη και ανοιχτή στην αφηγηματικότητα, Ερωφίλη – άσκηση 2, φιλοξενήθηκε το καλοκαίρι του 2010 στην μικρή Επίδαυρο στα πλαίσια του Φεστιβάλ Επιδαύρου (ακολούθησε μετά τις παραστάσεις κρητικό γλέντι με θέμα τον Ερωτόκριτο) ενώ στην συνέχεια πραγματοποίησε περιοδεία κυρίως σε αρχαιολογικούς χώρους (πρεμιέρα παράστασης στο Ηράκλειο, Κηποθέατρο Καζαντζάκη).
Το "διάλειμμα" στην ενασχόληση με τον πλούτο της κρητικής λογοτεχνίας γίνεται με το Λιωμένο βούτυρο του Σάκη Σερέφα. Το θεατρικό έργο βασίζεται σε πραγματική ιστορία, από αυτές που είναι γραμμένες με ψιλά γράμματα στις τοπικές εφημερίδες. Στη Θεσσαλονίκη του 60 συνέβη ένα φονικό και ο Σάκης Σερέφας το θεώρησε ενδιαφέρον ως υλικό για το θέατρο για διάφορους λόγους. Όπως ότι το έγκλημα συνδέεται με δύο κοινόχρηστους χώρους, μια ταβέρνα και ένα ξενοδοχείο. Η παράσταση ανέβηκε στο θέατρο Χώρα σε συμπαραγωγή με το Εθνικό θέατρο και σημείωσε τεράστια επιτυχία. Το 2009 "ανηφορίζει" στη Θεσσαλονίκη και στις Προτάσεις της Πειραματικής Σκηνής της Τέχνης. 
Το 2010 παρουσιάστηκε και πάλι στο Εθνικό Θέατρο το έργο Recycle. Το κείμενο της παράστασης προέκυψε μέσα από τη διαδικασία των προβών.
Πιστή στην τρόπο εργασία της η ομάδα επιστρέφει στο κείμενο του Σερέφα την θεατρική περίοδο 2010-2011 και παρουσιάζει μια αναθεωρημένη εκδοχή του, το Λιωμένο βούτυρο - Revisited, με παραστάσεις σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο και στο θέατρο Θησείον στην Αθήνα. Στη νέα εκδοχή φωτίζονται τα κωμικά στοιχεία της τραγωδίας και αναθερμαίνεται η σχέση του θεατή με τα επί σκηνής τεκταινόμενα. 
Με την παράσταση Εrofili synopsis ο θίασος ολοκληρώνει την ερευνητική του δουλειά στην Κρητική Αναγέννηση (2007 – 2012). H παράσταση έκανε πρεμιέρα στο φετινό φεστιβάλ Αθηνών. Αυτή τη φορά επιχειρείται μία καθαρά θεατρική προσέγγιση. Το κείμενο διασκευάζεται με μεγαλύτερη διάθεση ελευθερίας φωτίζοντας επιλεγμένες εικόνες από το εκπληκτικό έργο του Χορτάτση. Επί σκηνής, τρεις γυναίκες, με τη μάσκα να λειτουργεί ως το κύριο ερμηνευτικό μέσο σε ένα πάντα επίκαιρο έργο. Στο αμέσως επόμενο διάστημα η παράσταση θα φιλοξενηθεί στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο των Δημητρίων (29,30 Οκτωβρίου), ενώ προηγούνται και ακολουθούν παραστάσεις στην ελληνική επικράτεια. Η πορεία, εξάλλου αυτής της καλλιτεχνικής ομάδας αναδεικνύει ευκρινώς τους δύο άξονες του τρόπου εργασίας της. Από τη μία πλευρά είναι η προσήλωση σε ένα ερευνητικό θέατρο, καθόλου απρόσιτο στον απλό θεατή και από την άλλη είναι η λειτουργία σαν ένα είδος ευέλικτου σύγχρονου μπουλουκιού, που μπορεί να βρεθεί με την ίδια άνεση από ένα ορεινό χωριό της Κρήτης ή της Δράμας, σε μια σκηνή της Αθήνας.


Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα

0 comments: