Από το Blogger.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΧΩΣ: "Υπόγειο" (Αυλαία, 23-26/9), "Προσωπική συμφωνία" (Κολοσσαίον, 25/9-6/10), "Ρένα" (Αριστοτέλειον, 27/9-6/10), "Οθέλλος" (Αμαλία, 2-13/10), "Οι 12 ένορκοι" (Αθήναιον, 4-5/10)

ΣΚΗΝΟΒΑΣΙΕΣ -- 'Ο Ξένος': η ιστορία ενός ανθρώπου που πεθαίνει για την αλήθεια

Leave a Comment
'Ο Ξένος' του Αλμπερ Καμύ, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τσιάμη(23-3-2017)

Ο "Ξένος" σύμφωνα με τον Αλμπέρ Καμύ, είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που δίχως τίποτα το ηρωικό στη συμπεριφορά του, δέχεται να πεθάνει για την αλήθεια. "Ο Μερσώ αρνείται να πει ψέμματα, τον κινεί μόνο το πάθος του απόλυτου. Αυτό και μόνο τον τοποθετεί εκτός κοινωνίας, για την οποία είναι ένας ξένος. Προσπάθησα ν’ αποδώσω με τον ήρωά μου τον μοναδικό Χριστό που μας αξίζει".

Ο ήρωάς του καταδικασμένος σε θάνατο για τον φόνο ενός Άραβα βρίσκεται μπροστά σε όλα τα μεγάλα ερωτήματα της ζωής και του νοήματός της. Χωρίς ποτέ να δίνει κάποια οριστική απάντηση, η ατομική του εξέγερση είναι τελικά αυτή που τον οδηγεί στην αποδοχή και την υπέρβαση της κατάστασής του.

"Ο Ξένος" του Αλμπέρ Καμύ, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τσιάμη.

Ο σκηνοθέτης της παράστασης σημειώνει: Ο "Ξένος" του Αλμπέρ Καμύ είναι μια πρόκληση στη συνήθεια. Ένα κάλεσμα για μια διαυγή οπτική της ζωής. Μια αδιάκοπη αναζήτηση νοήματος σε έναν κόσμο παράλογο. Ο Καμύ μεταφέροντας μας στην θέση του Ξένου μας διδάσκει. Αποκαλύπτει μια θέση απαλλαγμένη από συνήθειες, ασφάλειες, συμβάσεις και βεβαιότητες. Μια θέση που εντοπίζει στους κοινωνικούς ρόλους τον εγκλωβισμό της ύπαρξης. Ο "Ξένος" μας καλεί να δούμε καθαρά, και για να δούμε πιο καθαρά χρειάζεται να δούμε διαφορετικά. Να δούμε διαφορετικά και το ίδιο το θέατρο και τις δυνατότητές του.
Μέσα στην ιστορία του "Ξένου" συναντάμε την φιλοσοφική σκέψη του Καμύ πάνω στα θέματα που τον απασχόλησαν στο σύνολο σχεδόν του έργου του (Θάνατος, Μητέρα, Χρόνος, Νόημα, Παράλογο, Δικαιοσύνη, Βία, Εξέγερση κ.α.). Για την θεατρική του μεταφορά ανασυνθέτουμε την ιστορία του "Ξένου" κυρίως βάσει των θεμάτων του και λιγότερο των γεγονότων του. Εστιάζουμε έτσι στην ανάπτυξη της σκέψης του συγγραφέα γύρω από αυτά και στην ανάδειξη του πυρήνα και της κύριας αίσθησης του έργου.
Ο "Ξένος" μας συνδιαλέγεται σκηνικά με τον "Μύθο του Σίσυφου" (Δοκίμιο του Καμύ γραμμένο την ίδια περίοδο και δημοσιευμένο το ίδιο έτος με τον "Ξένο", 1942) σε μια παράλληλη και διαρκή αναφορά σε αυτόν, ως σύμβολο της μοίρας του ήρωα του "Ξένου", αλλά και της ανθρώπινης μοίρας ευρύτερα. Ο Καμύ μας λέει πως 'Πρέπει να φανταστούμε τον Σίσυφο ευτυχισμένο', το ίδιο ισχυεί και για τον "Ξένο".

Δραματουργική επεξεργασία: Δημήτρης Τσιάμης
Σκηνογραφία: Γιάννης Θεοδωράκης
Κινησιολογία: Ελένη Χατζηγεωργίου
Μουσική: Λάμπρος Πηγούνης
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Ενδυματολογία: Βασιλική Σύρμα
Βοηθός σκηνοθέτη: Ειρήνη Δένδη
Φωτογραφίες: Δομινίκη Μητροπούλου
Σκηνοθέτης teaser: Γιώργος Αποστολόπουλος
Σχεδιασμός εντύπου: Γιώργος Αμαραντίδης
Οργάνωση παραγωγής: Δήμητρα Κόλλια

Παίζουν: Γεράσιμος Μιχελής, Μιχάλης Οικονόμου, Κλεοπάτρα Μάρκου.

Θέατρο 104 (Ευμολπιδών 41, Αθήνα, τηλ. 210 3455020)
Κάθε Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή στις 21:00, από 20 Απριλίου έως 11 Ιουνίου 2017
Εισιτήρια: 12€, 8€ (μειωμένο), 5€ (ατέλειες)


Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα

0 comments: