(26-11-2016)
Συνομιλία της Ομάδας "Θέατρο εΦ" με την Αδαμαντία Ξηρίδου.
─ H βασική ιδέα του έργου είναι παρμένη από παιδικό βιβλίο του Ροντάρι; Η προσαρμογή στο μέτρο των ενηλίκων ήταν δύσκολη ή η τηλεόραση "μας ενώνει" όλους;
Το κείμενο —που ξαναγράφτηκε εξ ολοκλήρου— στηρίζεται σε δύο βασικές ιδέες ενός παραμυθιού του Τζιάνι Ροντάρι. Ο Ροντάρι ως δημοσιογράφος στις αρχές της τηλεόρασης, το 1960, την χρησιμοποιεί ως πύλη που φέρνει τον έξω κόσμο στο εσωτερικό του σπιτιού. Με ένα μυστήριο μαγικό τρόπο οι πρωταγωνιστές των ειδήσεων θα εισβάλουν στο σπίτι του πρωταγωνιστή μας και θα το κατακλύσουν. Όταν η κατάσταση θα φτάσει στο απροχώρητο ο Ροντάρι θα προσφέρει τρεις διαφορετικές εκδοχές για το τέλος της ιστορίας του. Αυτή η εισβολή από την τηλεόραση και ο πλουραλισμός των τελών είναι οι ιδέες που κρατήθηκαν και ενισχύθηκαν στο τελικό κείμενο.
Το δικό μας κείμενο, λοιπόν, εξαρχής γράφτηκε απευθυνόμενο σε ενήλικο κοινό και η διασκευή του δεν είχε στόχο αυτή την προσαρμογή αλλά την ενίσχυση κάποιων μορφών που υπήρχαν ήδη και την προσθήκη άλλων που θα φέρουν τελικά την ιστορία στα σημερινά δεδομένα. Εξάλλου ο Ροντάρι γράφει το δικό του παραμύθι το 1960 πιθανότατα δίνοντας στην τηλεόραση τη θετική χροιά του μέσου που θα κάνει την πληροφορία πιο εύκολα προσιτή στο ευρύ κοινό, μία αντιστοιχία με τη θέση που έχει σήμερα το διαδίκτυο.
Εμείς θα χρησιμοποιήσουμε την τηλεόραση με παρόμοιο τρόπο, είναι απλώς η οθόνη, η πύλη που θα φέρει το "έξω" στο "μέσα", χωρίς να χρωματίζεται θετικά ή αρνητικά η λειτουργία της.
─ Λέμε συνήθως ότι παρακολουθούμε ένα σήριαλ περιπέτειας. Εδώ, ο ήρωας μας χαζεύει σε κάποιο κανάλι όταν κάποια στιγμή κάτι φαίνεται να συμβαίνει συμβαίνει μέσα στο σαλόνι όπου λίγο πριν ήταν ολομόναχος. Η τηλεόραση θα γίνει συμπρωταγωνιστής ή τώρα η οθόνη θα παρακολουθεί τον ήρωα στην περιπέτειά του;
Όπως σας είπα και πριν η τηλεόραση εδώ είναι απλώς το μέσο που θα επιτρέψει στο "έξω" μαζί με όλα του τα προβλήματα να εισβάλει στο φαινομενικά ασφαλές εσωτερικό. Σήμερα θα μπορούσε να είναι το διαδίκτυο και η οθόνη του υπολογιστή, παλαιότερα θα μπορούσε να είναι το ραδιόφωνο και το ηχείο. Είναι μέσα που αν ενεργοποιηθούν, αν πατήσουμε εκείνο το κουμπί, επιβάλλονται. Η τηλεόραση στην ιστορία μας, είναι ο άρχων, το μέσο που θα οδηγήσει την κατάσταση στο κρίσιμο σημείο πριν την έκρηξη. Επιβάλλεται χωρίς να χρωματίζεται θετικά ή αρνητικά αυτή της η ικανότητα. Είναι απλώς ένα μέσο. Στο κάτω-κάτω μπορούμε οποιαδήποτε στιγμή να πατήσουμε το κουμπί της απενεργοποίησης, δε μπορούμε;
─ Η παράσταση ξεκίνησε στα πλαίσια του μαθήματος "Σκηνοθεσία 3" του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ, ανέβηκε, πέρυσι την άνοιξη, στη Μαύρη Τρύπα όπου και επαναλαμβάνονται φέτος οι παραστάσεις. Όπως φαίνεται πρόκειται για μια δουλειά που βρήκε ανταπόκριση και εκτός των ορίων των σπουδαστών στη Σχολή…
Από την πρώτη στιγμή η προσπάθεια στόχευε σε μία ολοκληρωμένη παράσταση που θα παρουσιαστεί και θα "επιτεθεί" στην πόλη. Στα πλαίσια του μαθήματος παρουσιάσαμε ένα μισάωρο αυτής, ενώ έπειτα από αρκετή δουλειά καταλήξαμε σε αυτήν την ολοκληρωμένη και πολύ καλά οργανωμένη παράσταση. Σιγά-σιγά ανακαλύπτουμε και εμείς και τοποθετούμε και τα τελευταία λιθαράκια. Σε αυτό φυσικά βοήθησε και ο πρώτος κύκλος παραστάσεων την Άνοιξη του 2016 στη "Μαύρη Τρύπα", η επαφή της παράστασης με το κοινό και οι μετέπειτα συζητήσεις. Δουλέψαμε το καλοκαίρι αρκετά πριν αποφασίσουμε και πάλι να φέρουμε την παράσταση στο κοινό με τις όποιες προσθήκες και εξελίξεις της δουλειάς. Στην τέχνη εξάλλου η δουλειά δεν τελειώνει ποτέ, το ολοκληρωμένο έργο είναι ευτυχώς ένα άφταστο όνειρο που σε τραβάει με δύναμη να συνεχίσεις το δρόμο σου.
─ Το "Θέατρο εΦ" ασχολείται με το "σωματικό θέατρο", μια έννοια που είναι παλιά όμως στην Ελλάδα, μάλλον, τα τελευταία χρόνια υποστηρίζεται ευρύτερα από τους καλλιτέχνες. Το "Θέατρο εΦ" οργανώνει και εργαστήρια για τη διερεύνηση του σωματικού θεάτρου. Δώστε μας μερικές πληροφορίες για τα εργαστήρια και αν θα γίνουν και στο προσεχές διάστημα.
Υπάρχει μία βασική αρχή στη λειτουργία του σωματικού θεάτρου και αυτός είναι ο λόγος που συνεχίζουμε να πιστεύουμε στη δύναμή του: το μόνο και πραγματικό εργαλείο του ηθοποιού είναι το σώμα του. Αυτό είναι που πρέπει να εκπαιδεύσει, αυτό πρέπει να γνωρίσει, να αγαπήσει, να φροντίσει. Είναι το πραγματικό μέσο που έρχεται σε επαφή με τους άλλους, είτε αυτοί είναι το κοινό είτε είναι οι άλλοι ηθοποιοί. Οι ιδέες αν και συναρπαστικές, εμπνευστικές, κατευθυντήριες δεν είναι τίποτα αν δεν μπορέσεις να τις πραγματοποιήσεις με κάποιο σώμα, αν δε μπορέσουν τα μάτια των παρευρισκομένων να τις δουν σε κάποιο σώμα. Θα παραμείνουν μόνο αέρας φαντασίας μέσα σε κάποιον νου. Το σώμα είναι αυτό που θα καταφέρει, κατάλληλα εκπαιδευμένο, να επικοινωνήσει τον κόσμο που καθένας κρύβει μέσα του με τα σώματα των άλλων και τον δικό τους κόσμο.
Δυστυχώς το σώμα παραμελείται ολοένα και περισσότερο, ενώ ο νους θεοποιείται. Το σώμα έχει καταλήξει να είναι ένας φορέας του κρανίου και του νου και η ικανότητά του να σε γειώνει στην πραγματικότητα αντιμετωπίζεται ως ενοχλητική καθήλωση. Εμείς προσπαθούμε μέσα από εντατικές απολαυστικότατες ασκήσεις να αντισταθούμε σε αυτή την ροπή και να επαναφέρουμε αυτήν τη χαμένη επαφή με το σώμα μας. Να ανακαλύψουμε τις συναρπαστικές του δυνατότητες και τις μυστήριες λειτουργίες του. Να εξερευνήσουμε αυτό το θησαυρό που φέρουμε κάθε στιγμή μαζί μας, αλλά αγνοούμε ή παραμελούμε.
Προσπαθούμε κάτι τέτοιο να το γνωρίσουμε και σε ένα διαρκώς διευρυνόμενο μέρος της πόλης. Τα εργαστήριά μας έχουν αυτόν το σκοπό. Είναι ένα ανοιχτό κάλεσμα γνωριμίας με τη δουλειά μας και γνωριμίας με το σώμα μας. Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μας οποιαδήποτε στιγμή.
Το δικό μας κείμενο, λοιπόν, εξαρχής γράφτηκε απευθυνόμενο σε ενήλικο κοινό και η διασκευή του δεν είχε στόχο αυτή την προσαρμογή αλλά την ενίσχυση κάποιων μορφών που υπήρχαν ήδη και την προσθήκη άλλων που θα φέρουν τελικά την ιστορία στα σημερινά δεδομένα. Εξάλλου ο Ροντάρι γράφει το δικό του παραμύθι το 1960 πιθανότατα δίνοντας στην τηλεόραση τη θετική χροιά του μέσου που θα κάνει την πληροφορία πιο εύκολα προσιτή στο ευρύ κοινό, μία αντιστοιχία με τη θέση που έχει σήμερα το διαδίκτυο.
Εμείς θα χρησιμοποιήσουμε την τηλεόραση με παρόμοιο τρόπο, είναι απλώς η οθόνη, η πύλη που θα φέρει το "έξω" στο "μέσα", χωρίς να χρωματίζεται θετικά ή αρνητικά η λειτουργία της.
─ Λέμε συνήθως ότι παρακολουθούμε ένα σήριαλ περιπέτειας. Εδώ, ο ήρωας μας χαζεύει σε κάποιο κανάλι όταν κάποια στιγμή κάτι φαίνεται να συμβαίνει συμβαίνει μέσα στο σαλόνι όπου λίγο πριν ήταν ολομόναχος. Η τηλεόραση θα γίνει συμπρωταγωνιστής ή τώρα η οθόνη θα παρακολουθεί τον ήρωα στην περιπέτειά του;
Όπως σας είπα και πριν η τηλεόραση εδώ είναι απλώς το μέσο που θα επιτρέψει στο "έξω" μαζί με όλα του τα προβλήματα να εισβάλει στο φαινομενικά ασφαλές εσωτερικό. Σήμερα θα μπορούσε να είναι το διαδίκτυο και η οθόνη του υπολογιστή, παλαιότερα θα μπορούσε να είναι το ραδιόφωνο και το ηχείο. Είναι μέσα που αν ενεργοποιηθούν, αν πατήσουμε εκείνο το κουμπί, επιβάλλονται. Η τηλεόραση στην ιστορία μας, είναι ο άρχων, το μέσο που θα οδηγήσει την κατάσταση στο κρίσιμο σημείο πριν την έκρηξη. Επιβάλλεται χωρίς να χρωματίζεται θετικά ή αρνητικά αυτή της η ικανότητα. Είναι απλώς ένα μέσο. Στο κάτω-κάτω μπορούμε οποιαδήποτε στιγμή να πατήσουμε το κουμπί της απενεργοποίησης, δε μπορούμε;
─ Η παράσταση ξεκίνησε στα πλαίσια του μαθήματος "Σκηνοθεσία 3" του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ, ανέβηκε, πέρυσι την άνοιξη, στη Μαύρη Τρύπα όπου και επαναλαμβάνονται φέτος οι παραστάσεις. Όπως φαίνεται πρόκειται για μια δουλειά που βρήκε ανταπόκριση και εκτός των ορίων των σπουδαστών στη Σχολή…
Από την πρώτη στιγμή η προσπάθεια στόχευε σε μία ολοκληρωμένη παράσταση που θα παρουσιαστεί και θα "επιτεθεί" στην πόλη. Στα πλαίσια του μαθήματος παρουσιάσαμε ένα μισάωρο αυτής, ενώ έπειτα από αρκετή δουλειά καταλήξαμε σε αυτήν την ολοκληρωμένη και πολύ καλά οργανωμένη παράσταση. Σιγά-σιγά ανακαλύπτουμε και εμείς και τοποθετούμε και τα τελευταία λιθαράκια. Σε αυτό φυσικά βοήθησε και ο πρώτος κύκλος παραστάσεων την Άνοιξη του 2016 στη "Μαύρη Τρύπα", η επαφή της παράστασης με το κοινό και οι μετέπειτα συζητήσεις. Δουλέψαμε το καλοκαίρι αρκετά πριν αποφασίσουμε και πάλι να φέρουμε την παράσταση στο κοινό με τις όποιες προσθήκες και εξελίξεις της δουλειάς. Στην τέχνη εξάλλου η δουλειά δεν τελειώνει ποτέ, το ολοκληρωμένο έργο είναι ευτυχώς ένα άφταστο όνειρο που σε τραβάει με δύναμη να συνεχίσεις το δρόμο σου.
─ Το "Θέατρο εΦ" ασχολείται με το "σωματικό θέατρο", μια έννοια που είναι παλιά όμως στην Ελλάδα, μάλλον, τα τελευταία χρόνια υποστηρίζεται ευρύτερα από τους καλλιτέχνες. Το "Θέατρο εΦ" οργανώνει και εργαστήρια για τη διερεύνηση του σωματικού θεάτρου. Δώστε μας μερικές πληροφορίες για τα εργαστήρια και αν θα γίνουν και στο προσεχές διάστημα.
Υπάρχει μία βασική αρχή στη λειτουργία του σωματικού θεάτρου και αυτός είναι ο λόγος που συνεχίζουμε να πιστεύουμε στη δύναμή του: το μόνο και πραγματικό εργαλείο του ηθοποιού είναι το σώμα του. Αυτό είναι που πρέπει να εκπαιδεύσει, αυτό πρέπει να γνωρίσει, να αγαπήσει, να φροντίσει. Είναι το πραγματικό μέσο που έρχεται σε επαφή με τους άλλους, είτε αυτοί είναι το κοινό είτε είναι οι άλλοι ηθοποιοί. Οι ιδέες αν και συναρπαστικές, εμπνευστικές, κατευθυντήριες δεν είναι τίποτα αν δεν μπορέσεις να τις πραγματοποιήσεις με κάποιο σώμα, αν δε μπορέσουν τα μάτια των παρευρισκομένων να τις δουν σε κάποιο σώμα. Θα παραμείνουν μόνο αέρας φαντασίας μέσα σε κάποιον νου. Το σώμα είναι αυτό που θα καταφέρει, κατάλληλα εκπαιδευμένο, να επικοινωνήσει τον κόσμο που καθένας κρύβει μέσα του με τα σώματα των άλλων και τον δικό τους κόσμο.
Δυστυχώς το σώμα παραμελείται ολοένα και περισσότερο, ενώ ο νους θεοποιείται. Το σώμα έχει καταλήξει να είναι ένας φορέας του κρανίου και του νου και η ικανότητά του να σε γειώνει στην πραγματικότητα αντιμετωπίζεται ως ενοχλητική καθήλωση. Εμείς προσπαθούμε μέσα από εντατικές απολαυστικότατες ασκήσεις να αντισταθούμε σε αυτή την ροπή και να επαναφέρουμε αυτήν τη χαμένη επαφή με το σώμα μας. Να ανακαλύψουμε τις συναρπαστικές του δυνατότητες και τις μυστήριες λειτουργίες του. Να εξερευνήσουμε αυτό το θησαυρό που φέρουμε κάθε στιγμή μαζί μας, αλλά αγνοούμε ή παραμελούμε.
Προσπαθούμε κάτι τέτοιο να το γνωρίσουμε και σε ένα διαρκώς διευρυνόμενο μέρος της πόλης. Τα εργαστήριά μας έχουν αυτόν το σκοπό. Είναι ένα ανοιχτό κάλεσμα γνωριμίας με τη δουλειά μας και γνωριμίας με το σώμα μας. Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μας οποιαδήποτε στιγμή.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
"Περιπέτεια με την τηλεόραση", σε κείμενο και σκηνοθεσία Γιωργή Σφυρή.
"Περιπέτεια με την τηλεόραση", σε κείμενο και σκηνοθεσία Γιωργή Σφυρή.
Σενάριο: Gianni Rodari
Στίχοι–τραγούδια: θέατρο εΦ
Γραφιστική Επιμέλεια: Ειρήνη Σφυρή
Παίζουν: Μαρία Ιωσηφίδου, Αρετή Μακρολειβαδίτη, Ελευθερία Μπίκου, Μαριαλένα Παπατριανταφύλλου, Ελένη Σταυρακίδου, Άννα Μαργαριτίδου.
Ζωντανή Μαύρη Τρύπα (Βαΐου 5, Λαδάδικα, Θεσσαλονίκη, τηλ. 6980 494644 και 6979903705)
Κάθε Τρίτη στις 22:00, έως 29 Νοεμβρίου 2016
Στίχοι–τραγούδια: θέατρο εΦ
Γραφιστική Επιμέλεια: Ειρήνη Σφυρή
Παίζουν: Μαρία Ιωσηφίδου, Αρετή Μακρολειβαδίτη, Ελευθερία Μπίκου, Μαριαλένα Παπατριανταφύλλου, Ελένη Σταυρακίδου, Άννα Μαργαριτίδου.
Ζωντανή Μαύρη Τρύπα (Βαΐου 5, Λαδάδικα, Θεσσαλονίκη, τηλ. 6980 494644 και 6979903705)
Κάθε Τρίτη στις 22:00, έως 29 Νοεμβρίου 2016
0 comments: