Από το Blogger.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΧΩΣ: "Υπόγειο" (Αυλαία, 23-26/9), "Προσωπική συμφωνία" (Κολοσσαίον, 25/9-6/10), "Ρένα" (Αριστοτέλειον, 27/9-6/10), "Οθέλλος" (Αμαλία, 2-13/10), "Οι 12 ένορκοι" (Αθήναιον, 4-5/10)

ΣΚΗΝΟΒΑΣΙΕΣ -- Συνέντευξη: Ο Stand Up κωμικός Θωμάς Ζάμπρας

Leave a Comment
(3-6-2017)

Η Κατερίνα Πεσταματζόγλου συνομιλεί με τον κωμικό Θωμά Ζάμπρα.

-Πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με το Stand up Comedy;

Ξεκίνησα να ασχολούμαι με το Stand up comedy το 2013. Ήμουν πολύ μεγάλος φαν της κωμωδίας και ειδικά του Stand up λόγω της αμεσότητας που έχει και του τεράστιου ταλέντου που απαιτεί για να είσαι πραγματικά καλός. Έμαθα μέσω ενός φίλου ότι γίνονταν open mic (βραδιές στις οποίες μπορείς να δοκιμάσεις ένα πεντάλεπτο που έχεις γράψει). Τότε ψήφιζε ο κόσμος ποιος ήταν ο αγαπημένος του για εκείνη τη βραδιά και ο νικητής κέρδιζε συμμετοχή σε επαγγελματική παράσταση. Στην αρχή φοβόμουν να πάω, αλλά μετά έκατσα, έγραψα ένα πεντάλεπτο και πήγα μόνος μου, χωρίς να το πω σε κανέναν. Πήγα με στόχο να μην είμαι ο χειρότερος της βραδιάς. Αν δεν ήμουν ο χειρότερος, θα ήταν μια επιτυχημένη βραδιά για μένα. Είχα βάλει τόσο χαμηλά τον πήχη. Κι επειδή συνήθως κέρδιζε αυτός που είχε φέρει τους περισσότερους φίλους, σκέφτηκα να φύγω αμέσως μετά την δική μου παρουσίαση, αφού δεν είχα κανέναν. Αλλά επειδή τα είχα πάει καλά και ανέβηκε η αυτοπεποίθησή μου, κάθισα να δω και τους άλλους. Εν τέλει, κέρδισα! Μάλλον δε θα 'χαν φέρει πολλούς φίλους…

-Τι σου αρέσει στο συγκεκριμένο είδος;

Μου αρέσει πάρα πολύ ότι είσαι ο δημιουργός ολόκληρου του performance απ' την αρχή μέχρι το τέλος. Είναι η δική σου φωνή 100%. Σε άλλες δουλειές, όπως στην τηλεόραση π.χ., το γράψιμο γίνεται συνεργατικά και όσο καλή κι αν είναι η συνεργασία, πάντα τίθεται ένας περιορισμός. Στο Stand up είσαι εντελώς ελεύθερος. Και στην καθημερινή μου ζωή μου αρέσει να είμαι αστείος, να κάνω τους άλλους να γελάνε, οπότε μου φαίνεται μαγικό ότι μπορεί ένας άνθρωπος να ανέβει πάνω στη σκηνή και να κάνει ένα ολόκληρο δωμάτιο να χειροκροτεί από τα γέλια. Αφού σκέφτομαι καμιά φορά ότι θα ξυπνήσει ο κόσμος δε θα γελάει έτσι πια και θα ήταν απλά μια μαζική υστερία που ζήσαμε όλοι για λίγο.

-Μιας που αναφέρθηκες στην τηλεόραση, το Cineλθετε που κάνατε στο ΣΚΑΪ θα συνεχιστεί;

Όχι. Δεν μας δόθηκε η ευκαιρία λόγω διαφόρων συγκυριών. Η τηλεόραση φέτος έκλινε περισσότερο προς τα ριάλιτι και λιγότερο σε ψυχαγωγικές εκπομπές. Επίσης κάποιες συζητήσεις με το κανάλι έπεσαν στο κενό, οπότε το αφήσαμε και ετοιμάζουμε ένα διαφορετικό project τώρα που μπορεί να είναι τηλεοπτικό.

-Ποια είναι η θεματολογία των κειμένων σου;

Ένα πράγμα που μου αρέσει στο Stand up είναι η ελευθερία, οπότε και το κείμενό μου δεν έχει μία συγκεκριμένη θεματολογία. Έχει λίγο απ' όλα. Προσωπικές ιστορίες, η ματιά μου πάνω στα πράγματα κ.α. Αυτό που μου αρέσει πολύ να κάνω είναι να πιάνω ένα θέμα και να του βρίσκω μια οπτική γωνία που δεν έχουν σκεφτεί οι περισσότεροι. Δεν είναι δική μου τεχνική, γίνεται στο Stand up comedy, αλλά μου αρέσει πάρα πολύ, είναι δημιουργικό.

-Σε ποια θέματα δεν έχεις αναφερθεί καθόλου;

Σε κοινωνικά και πολιτικά θέματα. Θέλω να νιώσω ότι πατάω καλύτερα στα πόδια μου από άποψη συγγραφική και εμπειρίας, γιατί δε θέλω να το κάνω επιφανειακά και με τρόπο κλισέ που έχει γίνει εκατό φορές. Θα ήθελα να το κάνω, αλλά με το σωστό τρόπο, τη σωστή ώρα. Επίσης δεν με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή να κάνω τέτοιο.

-Ποιο είναι το πιο τολμηρό θέμα για το οποίο έχεις μιλήσει σε παράστασή σου;

Δεν έχω πολύ τολμηρά θέματα. Μέχρι το σεξ έχω φτάσει και λίγο τη θρησκεία, που και πάλι δεν ήταν σάτιρα προς τη θρησκεία, απλά αναφέρθηκα στο όνομα ενός αγίου. Δεν είχα κάποια αντίδραση, απλά εισέπραττα την παγωμάρα του κοινού. Μου άρεσε σαν κείμενο αλλά το έκοψα γιατί με χαλούσε που ορισμένοι πάγωναν κι έπρεπε μετά να ξαναμπούν κτλ.

-Όποιος έχει χιούμορ μπορεί να γίνει κωμικός;

Όχι. Όπως επίσης γίνεται το αντίστροφο. Κάποιος που είναι αστείος στη σκηνή δεν είναι απαραίτητο να είναι αστείος και στην καθημερινότητά του. Η κωμωδία έχει συγκεκριμένες δομές, είναι συνδυασμός performance και κειμένου και όλα αυτά τα αποκτάς με την εμπειρία. Πολλοί λίγοι είναι αυτοί που είναι αστείοι και μπορούν να το μεταφέρουν κατευθείαν πάνω στη σκηνή.

-Στο δικό σου performance είσαι αρκετά δωρικός, δεν κάνεις τρελές κινήσεις κτλ, πράγμα που σημαίνει ότι το κοινό δίνει μεγαλύτερη βάση στο κείμενο, σωστά;

Ναι, δεν έχω πολλά act out. Δεν είμαι ο τύπος που φωνάζει πολύ, που κινείται πολύ. Θέλω η περσόνα μου πάνω στη σκηνή να είναι κοντά σε αυτό που είμαι στην πραγματικότητα γιατί διαφορετικά δε θα μπορέσω να το κάνω ειλικρινές. Το θεωρώ μεγάλο στοίχημα με τον εαυτό μου να είμαι ήρεμος και ψύχραιμος πάνω στη σκηνή, χωρίς να παρασέρνω το κοινό με κινησιολογία ή με ενέργεια.

-Γιατί είναι λιγότερες οι γυναίκες στο Stand up;


Είναι συνδυασμός σύμπτωσης και κοινωνίας. Η Ελλάδα έχει έναν συντηρητισμό· δεν έχουμε ξεπεράσει ακόμη αυτό το "ξέχωροι ρόλοι" ανδρών και γυναικών σε διάφορα πράγματα. Αλλά οι γυναίκες διαρκώς αυξάνονται και εδώ και στη Θεσσαλονίκη και στην πορεία θα εξισορροπηθεί.

-Πιστεύεις δηλαδή ότι είναι ελληνικό φαινόμενο;

Εντάξει, δεν μπορώ να πω ότι είναι ελληνικό φαινόμενο. Παντού η αναλογία των γυναικών είναι μικρότερη. Στην Αμερική πχ, η αναλογία γνωστών κωμικών γέρνει προς τους άνδρες, αλλά υπάρχουν πολύ περισσότερες γυναίκες writers, κωμικοί, ηθοποιοί ίδιου βεληνεκούς.

-Το πιο αστείο πράγμα που σου έχει τύχει την ώρα που παίζεις;


Παίζαμε μαζί με τον Διονύση Ατζαράκη μία παράσταση στο Χαλάνδρι. Το μαγαζί δεν είχε κάνει καμία διαφήμιση και ο κόσμος δεν ήξερε ότι θα γινόταν παράσταση Stand up. Δεν είχαν μετακινήσει ούτε καν τις καρέκλες για να δημιουργηθεί μια σκηνή για να παίξουμε· όλα αυτά έγιναν αφού πήγαμε. Υπήρχε απίστευτη φασαρία, σαν να ήσουν σε γήπεδο, οχλαγωγία. Εν τω μεταξύ, είχαμε νωρίτερα μια συζήτηση με τον Διονύση για το πόση ώρα θα παίξει ο καθένας και μου έλεγε γύρω στα 30 λεπτά. Η φασαρία ήταν πάνω από τον ήχο του μικροφώνου κι έπρεπε να φωνάζουμε για να μας ακούει ο κόσμος. Με το που κατέβηκε ο Διονύσης από τη σκηνή και πήγαινα εγώ, μου δίνει το μικρόφωνο και μου λέει: "Παίξε όσο θες". Ανεβαίνω, παίζω και από τις πρώτες σειρές μου έκαναν νόημα ότι δεν με ακούν. Σε κάποια φάση καταφέρνω και κερδίζω δύο κοπέλες από μία παρέα που μιλούσαν συνέχεια και ξαφνικά πετάγεται ένας τύπος από την παρέα τους, μεσ' τα νεύρα και τους λέει "Ρε κορίτσια, ήρθαμε εδώ να μιλήσουμε ή να δούμε Stand up Comedy;". Αντιπροσωπευτικό σκηνικό για το πώς πήγαινε η παράσταση…

-Πώς νιώθεις όταν ένα αστείο σου δε λειτουργεί;

Είναι τόσο προσωπική δημιουργία το Stand up, που είναι δύσκολο να μην το πάρεις προσωπικά. Λες κάτι δεν πάει καλά με μένα, δεν υπάρχει κάποιος για να διοχετεύσεις την ευθύνη. Είναι βαρύ συναίσθημα. Είναι και οι άλλοι κωμικοί που παρακολουθούν, οπότε έχεις κι αυτό. Όλοι είδαν ότι δεν πήγες καλά και θα είναι το μεγάλο θέμα που όλοι ξέρουν ότι υπάρχει αλλά δεν το συζητάνε. Ξέρεις ότι όλοι ξέρουν. Αλλά μαθαίνεις να το διαχειρίζεσαι. Πλέον η εμπειρία μου έχει δείξει ότι όσο λιγότερο άσχημα αντιδράσεις εσύ σε ένα αστείο που δεν πήγε καλά, τόσο λιγότερο άσχημα θα αντιδράσει και το κοινό σε αυτό. Αν δείξεις στο κοινό την αμηχανία σου, περνάει και σ' αυτούς και τους κλειδώνεις. Έχοντας αυτή τη φιλοσοφία πλέον στο μυαλό μου, με επηρεάζει πιο λίγο. Πονάει, αλλά συνεχίζεις.

-Η σχέση σου με το Internet;

Πολύ καλή.

-Η σχέση σου με το χρήμα;

Μίσους-πάθους. Μία είμαστε μαζί, μία χωρίζουμε, την άλλη τα βρίσκουμε…

-Παρακολουθείς τις πολιτικές εξελίξεις;

Ναι, ήταν και η σχολή μου σχετική, οπότε ασχολούμαι.

-Σε ποια σχολή ήσουν;

Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών στο ΠΑ.ΠΕΙ. Πολύ καλό τμήμα, αλλά έχει περίεργη επαγγελματική αποκατάσταση.

-Πώς θα περιέγραφες με σύντομο κωμικό τρόπο την πολιτική σκηνή της Ελλάδας σε σχέση με την παγκόσμια;


Ψιλοχάος παντού.

-Τι αντιπαθείς και τι λατρεύεις στους ανθρώπους;

Μου αρέσει πάρα πολύ το να είσαι πραγματικά ανοιχτόμυαλος και ανοιχτός στο να παραδεχτείς ότι έκανες λάθος. Αντιπαθώ την έλλειψη αυτού του χαρακτηριστικού και ομολογώ ότι δεν το έχω ούτε εγώ. Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι μπαίνουν σε μια συζήτηση με σκοπό να προωθήσουν τη γνώμη τους. Ελάχιστοι παραδέχονται ότι έχουν άδικο και στο τέλος αλλάζουν γνώμη. Το θεωρώ μεγάλο ατού. Εγώ είμαι ισχυρογνώμων και πεισματάρης και προσπαθώ να το δουλέψω με τον εαυτό μου. Επίσης δε μου αρέσει η οπισθοδρομικότητα και ο συντηρητισμός που υπάρχει στην Ελλάδα γιατί είναι πολύ περισσότερος απ' ό,τι πίστευα -είχα μια πιο ρομαντικοποιημένη άποψη για το πώς ήταν η κατάσταση.

-3 πλεονεκτήματα και 3 μειονεκτήματά σου.

Είμαι αστείος και θα ήθελα να με κάνω παρέα. Έχω πολλά ενδιαφέροντα και είμαι καλή παρέα αν εξαιρέσεις ότι είμαι ισχυρογνώμων. Άμα κάποιος ψάχνει να χώσει κανέναν στην παρέα, μπορώ να περάσω οντισιόν. Από μειονεκτήματα, προσπαθώ πολύ έντονα να προωθήσω την άποψή μου σε μια κουβέντα -συχνά δεν καταλαβαίνω ότι το κάνω- και μερικοί που δεν με ξέρουν μπορεί να με πουν εριστικό ή αλαζόνα.


-Τι κάνεις πριν βγεις στη σκηνή;

Προσπαθώ να είμαι όσο πιο ήρεμος γίνεται και δε μιλάω με κανέναν. Πολλούς τους πιάνει άγχος γιατί δεν μπορούν την αναμονή. Εγώ ούτε το κινητό μου δεν κοιτάω. Θέλω να μπω στην ψυχολογία ότι βγαίνω.

-Τι σχεδιάζεις για το μέλλον;

Ο πρώτος στόχος είναι να γράψω μια καινούργια παράσταση και να παίξω σόλο, ανεξάρτητα από το αν θα κάνουμε κάτι παρέα με το Διονύση. Και ο δεύτερος είναι το project που ετοιμάζουμε με το Διονύση, αλλά δε θέλω να αποκαλύψω περισσότερα. Θα το δείτε από τη νέα σεζόν.




Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα

0 comments: