(18-5-2017)-Πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με το stand up?
Έχω μια μπάντα από πιτσιρικάς και έτσι συνήθισα την έκθεση στο κοινό. Κάθε φορά που παίζαμε κυνηγάγαμε τα όργια, τον χαβαλέ και το γέλιο με αποτέλεσμα να περνάμε πάρα πολύ καλά και να αναπτύσσουμε μια ιδιαίτερη επικοινωνία με τον κόσμο. Κάποια στιγμή ένας φίλος μου είπε "Ρε, αφού το έχεις γιατί δεν τσεκάρεις τι παίζει με το stand up comedy;" Δεν είχα ιδέα για τι πράγμα μίλαγε αλλά μου έβαλε ιδέες να το ψάξω. Οπότε στα 28 μου, είπα να δω τι παίζει με το stand up comedy στην Αθήνα και ανακάλυψα τις παραστάσεις του Λάμπρου Φισφή.
-Έχετε ακόμα αυτή τη μπάντα;
Ναι, την έχουμε ακόμα.
-Έχετε ακόμα αυτή τη μπάντα;
-Και πως λέγεται;
Day Oof την λένε. Είναι η καλύτερη punk rock μπάντα στο ηλιακό σύστημα της Ευρώπης.
-Και τι μουσική παίζετε;
Παίζουμε πανκ ροκ -ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Είναι μεγάλο κομμάτι της ζωής μου και το stand up ήρθε να συμπληρώσει ό,τι κενά έχει αφήσει η μπάντα.
-Τι σου αρέσει στο stand up comedy; Γιατί αποφάσισες να ασχοληθείς επαγγελματικά με αυτό;
Δεν αποφασίζεις να ασχοληθείς επαγγελματικά με το stand up. Αντιθέτως είναι το τελευταίο πράγμα που σκέφτεσαι. Δεν το ξεκινάς σκεπτόμενος την επαγγελματική αποκατάσταση. Το δοκιμάζεις πρώτα, λες "αυτό που γίνεται εκεί είναι ωραίο". Ανεβαίνει ένας πάνω στη σκηνή και κάνει τον κόσμο να γελάει κι αυτό είναι γαμώ. Όταν πάει καλά είναι μαγικό. Θυμάμαι τις πρώτες παραστάσεις που είδα, δεν το πίστευα! Λέω θέλω να το δοκιμάσω και να μπορέσω να το κάνω και εγώ. Είναι πολύ δύσκολο, αλλά αν πιάσει και πάει καλά, αυτό που νιώθεις είναι υπέροχο. Αλλά αν δεν πάει καλά, αυτό που νιώθεις είναι τόσο… μαύρο, που σου ρουφάει την ψυχή.
-Και πώς το διαχειρίζεσαι;
Στην αρχή, στον πρώτο χρόνο (τώρα έκλεισα 4 χρόνια σκέψου) όποτε ανέβαινα στη σκηνή έτρεμα, διαλυόμουν. Μέχρι να έρθουν τα πρώτα γέλια, αυτό είναι το ηρεμιστικό μας. Αν δεν ερχόντουσαν, σου λέω χάλια. Εμείς αυτό, όταν δεν πάει κάτι καλά στη σκηνή το λέμε "θάνατο". Ακραίο συναίσθημα. Αλλά άρχισα να το διαχειρίζομαι με την εμπειρία. Ακόμη αγχώνομαι, αλλά έχω τουλάχιστον την εμπειρία να μην το δείξω. Είναι πολύ σημαντικό να μη δείξεις στο κοινό ότι το χάνεις, γιατί σε μυρίζονται και θα σε φάνε.
-Τα κείμενα σου τι θέμα έχουν;
Θα προσπαθήσω να πιάσω κάποια έξυπνη παρατήρηση. Θα μιλήσω για τα προσωπικά μου, δηλαδή τα τελευταία χρόνια έμενα με τη μητέρα μου, αυτό μου έδωσε μπόλικο υλικό (γέλια). Μου αρέσει η ελληνική ιστορία, ψάχνω να βρω αστεία μέσα σ’ αυτό. Θέλω να γράψω για τα πάντα χωρίς περιορισμούς. Πας για την παρθενογένεση. Αυτό είναι που μου αρέσει στο stand up, είναι γνήσιο δε προσπαθεί να αντιγράψει ο ένας τον άλλο.
-Υπάρχει κάτι που δεν σ’ ενδιαφέρει σαν θέμα;
-Ποιο είναι το πιο τολμηρό πράγμα για το οποίο έχεις μιλήσει και πως αντέδρασε το κοινό;
Τολμηρά θέματα ίσως είναι τα των μειονοτήτων. Πάντα γελάμε με τις μειονότητες για κάποιο λόγο. Όταν ξεκινάς stand up είσαι επιθετικός λόγω άγχους. Έκανα αστεία για Αλβανούς και γύφτους, για παράδειγμα, σε μια ελληνική σκηνή που δε τα ‘χε υιοθετήσει και είχε τραβήξει την προσοχή, αλλά έπαιρναν πάντα γέλια. Μου αρέσει να λέω για μια μειονότητα και στο τέλος να το γυρνάω στο πόσο ανόητος ή κατώτερος είμαι εγώ. Παράδειγμα: είμαι 32 και ένα γυφτάκι μπορεί να με κάνει να χεστώ επάνω μου γιατί ένα γυφτάκι δουλεύει πιο πολύ από μένα, κάνει σεξ πιο πολύ από μένα, καπνίζει πιο πολύ από μένα και είναι 12. Οι γύφτοι είναι το αγαπημένο μου θέμα. Χαχα! Είναι λεπτή γραμμή. Κάποιος μπορεί να γυρίσει να πει "είσαι ρατσιστής;", αλλά το φτάνουμε στο "φίλε, έχεις δίκιο" γιατί απλά παρατηρώ, δεν είμαι εμπαθής. Είδα μια κοπέλα στα 17 με 3 παιδιά. Θα τη δεις στα 19 και θα πεις "μαλάκα τι milfάρα είναι αυτή!" (γέλια) Αυτό είναι απλά μια παρατήρηση στην κοινωνία των Ρομά. Δεν είμαι ρατσιστής. Γενικά με γοητεύει το αιχμηρό. Δε θα μου αρέσει να είμαι ο κωμικός που λέει για σχέσεις ανδρών-γυναικών, τσόντες κλπ. Αυτά είναι ωραία θέματα, αλλά η μαγεία είναι να βγεις από τα mainstream και να βρεις τα αστεία με το δικό σου χρώμα και ταυτότητα. Δύσκολος δρόμος.
-Το κοινό αντέδρασε περίεργα όταν είπες αυτό για το γυφτάκι - για τις μειονότητες;
Τολμηρά θέματα ίσως είναι τα των μειονοτήτων. Πάντα γελάμε με τις μειονότητες για κάποιο λόγο. Όταν ξεκινάς stand up είσαι επιθετικός λόγω άγχους. Έκανα αστεία για Αλβανούς και γύφτους, για παράδειγμα, σε μια ελληνική σκηνή που δε τα ‘χε υιοθετήσει και είχε τραβήξει την προσοχή, αλλά έπαιρναν πάντα γέλια. Μου αρέσει να λέω για μια μειονότητα και στο τέλος να το γυρνάω στο πόσο ανόητος ή κατώτερος είμαι εγώ. Παράδειγμα: είμαι 32 και ένα γυφτάκι μπορεί να με κάνει να χεστώ επάνω μου γιατί ένα γυφτάκι δουλεύει πιο πολύ από μένα, κάνει σεξ πιο πολύ από μένα, καπνίζει πιο πολύ από μένα και είναι 12. Οι γύφτοι είναι το αγαπημένο μου θέμα. Χαχα! Είναι λεπτή γραμμή. Κάποιος μπορεί να γυρίσει να πει "είσαι ρατσιστής;", αλλά το φτάνουμε στο "φίλε, έχεις δίκιο" γιατί απλά παρατηρώ, δεν είμαι εμπαθής. Είδα μια κοπέλα στα 17 με 3 παιδιά. Θα τη δεις στα 19 και θα πεις "μαλάκα τι milfάρα είναι αυτή!" (γέλια) Αυτό είναι απλά μια παρατήρηση στην κοινωνία των Ρομά. Δεν είμαι ρατσιστής. Γενικά με γοητεύει το αιχμηρό. Δε θα μου αρέσει να είμαι ο κωμικός που λέει για σχέσεις ανδρών-γυναικών, τσόντες κλπ. Αυτά είναι ωραία θέματα, αλλά η μαγεία είναι να βγεις από τα mainstream και να βρεις τα αστεία με το δικό σου χρώμα και ταυτότητα. Δύσκολος δρόμος.
-Το κοινό αντέδρασε περίεργα όταν είπες αυτό για το γυφτάκι - για τις μειονότητες;
Ήρθανε γέλια. Αν και η αγαπημένη μου αντίδραση είναι: αστείο-κενό-μέχρι που γελάει ο πρώτος θαρραλέος και πάνε παρορμητικά όλοι.
-Γιατί οι γυναίκες είναι λιγότερες;
Γιατί τα σάντουιτς εκεί έξω δε μπορούν να γίνουν μόνα τους. (γέλια) Να ξέρεις, μου αρέσει να πετάω συνειδητά βλακείες. Το συνειδητά κακό αστείο είναι καλό αστείο.
-Ποια διαδικασία ακολουθείς για να γράψεις το κείμενο σου;
Πρέπει να σκέφτεσαι, πρέπει να είσαι παρατηρητικός, πρέπει να έχεις μια έμφυτη βλακεία μέσα σου. Πολλοί κωμικοί και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, από το τίποτα μπορούν να σου γεννήσουν αστεία. Και πάρα πολύ γράψιμο. Θα γράψεις 10 σελίδες και η μία μπορεί να είναι καλή. Είσαι με ένα στυλό και γράφεις, γράφεις, γράφεις.
-Δηλαδή εσύ δε γράφεις στον υπολογιστή;
Προσωπικά, είμαι σε φάση χαρτί, πατσαβουρογράμματα και σκισίματα. Ένα από τα αγαπημένα μου τετράδια έχει λεκέ από αρακά. Άθλια κατάσταση αλλά το αγαπώ.
-Δηλαδή σημειώνεις πράγματα που τα βρίσκεις αστεία και ύστερα τα αναπτύσσεις σε κείμενο;
Ακριβώς. Ας πούμε είμαι εχθές στο δρόμο, στο μετρό και σχολιάζει μια κυράτσα και λέει "καλά εδώ βρήκανε να βάλουνε τις σκάλες" (γέλια) και το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν "ρε φίλε, είσαι μια κωλοκυράτσα, τι ξέρεις εσύ από μηχανική; Εσύ πού θα τα τοποθετούσες;" πέρασε δηλαδή από δίπλα μου και κατευθείαν άρχισα να σκέφτομαι και σημείωσα "Κατηγορία γυναικών που με ενοχλεί: κυράτσα και εδώ βρήκανε να βάλουνε τις σκάλες" και θα πάω να τα δουλέψω.
-Έχεις δει κάποια περίεργη αντίδραση από το κοινό σε κάποιο θέμα σου;
Έχω δει κόσμο να σηκώνεται να φεύγει. Να στραβώνει γενικά με την φάση, όχι τόσο με κάτι συγκεκριμένο. Και σε κάθε παράσταση υπάρχει πάντα ένας μεταλάς που δεν γελάει ποτέ.
-Σου έχει τύχει ποτέ κάποιο ευτράπελο;
Μικρόφωνα που κλείνουν, ο μπάρμαν που τώρα αποφάσισε να σπάσει τον πάγο, σερβιτόροι που γκαρίζουν παραγγελίες. Θυμάμαι σε μια παράσταση έτσι όπως είμαι επί σκηνής και παίζω, χτυπάει ο συναγερμός του μαγαζιού και εγώ είμαι σε φάση "ντάξει παιδιά, ένα αστείο έκανα". Το κοινό ταράχτηκε, ήταν πολύ άβολο αλλά νομίζω το έσωσα. Αν σε βγάλει κάτι από τη ροή σου είναι καταστροφικό. Κάτι άλλο ακραίο όχι.
-Η σχέση σου με το ίντερνετ;
-Η σχέση σου με το χρήμα;
Χειμώνα καλοκαίρι κυνηγάμε το κασέρι.
-Ασχολείσαι με την πολιτική;
Για την ηλικία μου ελάχιστα. Μια πολύ γενική εικόνα. Καμία εμπάθεια. Ίσως απάθεια. Μια βασική εικόνα, τι συμβαίνει γύρω μου. Λιγότερο από τα βασικά. Το θεωρώ και λίγο καρκινογόνο.
Δε φταίει η Ευρώπη. Εμείς ψηφίζουμε. Απογοητεύομαι από τους Έλληνες ψηφοφόρους μαζί και μ' εμένα.
-Πιστεύεις πως στις επόμενες εκλογές θα αλλάξει το εκλογικό αποτέλεσμα;
Μπα, απλά βλέπουμε κύκλους. (γέλια) Η αντιπολίτευση υπογραμμίζει τα λάθη της κυβέρνησης and vice versa. Είναι λες και δεν ψηφίζουμε βάση ικανότητας, είναι σαν να ψηφίζουμε βάση ποιος θα τα failarei λιγότερο.
-Ποιος είναι ο αγαπημένος σου κωμικός;
Με εμπνέουν όλες οι παραστάσεις stand up. Τίποτα δε συγκρίνεται με μια καλή παράσταση. Δεν έχω συγκεκριμένο σε ότι έχει να κάνει στην ελληνική σκηνή. Στην Ελλάδα, όλα τα παιδιά στον χώρο έχουν κάτι το μοναδικό. Όλοι είναι αγαπημένοι μου. Από όξω, λατρεύω Dave Chapelle, Bill Burr, Chris D’Elia.
-Ποια είναι τα μεγαλύτερα προτερήματα-ελαττώματα σου;
Είμαι πολύ easy going. Χαλαρά και ωραία. Αν δε μ’ αρέσει κάτι φεύγω. Αυτό το προτέρημά μου είναι και το ελάττωμά μου, το να είμαι τόσο χαλαρά και ωραία.
-Τι αγαπάς στους ανθρώπους;
Κοίτα. Μίλησες με πολλούς στον χώρο. Δε ξέρω αν παρατήρησες, αλλά μας αρέσει να γκρινιάζουμε. Εγώ τώρα ξεκίνησα, και τώρα παρατηρώ τους ανθρώπους. Όσο μελετάς τους ανθρώπους υπογραμμίζεις πιο πολλά ελαττώματα. Και λέω "μα καλά τι μαλάκες είμαστε;" "τι κακομαθημένοι!" "μας απασχολούν λάθος πράγματα". Άσχημο τριπάκι αυτό. Δεν περιτριγυρίζομαι από λαμπρά μυαλά. Χρησιμοποιώ τα Μ.Μ.Μ, πάω για καφέ στο κέντρο της Αθήνας και βλέπω πολύ βλακεία. Δε ξέρω τι μ’ αρέσει στον κόσμο. Αλλά σίγουρα ο άνθρωπος είναι σε θέση να πράξει και υπέροχα πράγματα. Λίγοι όμως θα ξεχωρίσουν. Μ’ αρέσει η δημιουργικότητα στον άνθρωπο. Με στεναχωρεί όταν ο άνθρωπος ζει χωρίς να δημιουργεί.
-Τι κάνεις 5 λεπτά πριν βγεις στη σκηνή;
Έχει πλάκα όταν βλέπεις παραστάσεις, σε μπαράκια π.χ, θα δεις ότι οι κωμικοί πριν βγούνε κόβουν βόλτες στους δρόμους, μιλάνε μόνοι τους, κάνουν χειρονομίες – σα να περνά το κείμενο σου μπροστά από τα μάτια σου. Εγώ προσπαθώ να διοχετεύσω το άγχος και πάω και γράφω σε ένα χαρτί το τι θέλω να κάνω.
-Πώς και δεν επιχείρησες το musical comedy αφού ασχολείσαι με τη μουσική;
Είναι ένα πολύ ωραίο άνοιγμα αυτό. Ο Αριστοτέλης Ρήγας έπαιζε μια μελωδία και μετά την άλλαζε και ήταν πραγματικά τόσο αστείο χωρίς να μιλήσει καν και του λέω "μαλάκα έχεις κάνει το πρώτο μουσικό αστείο με set up και punch line". Αλλά δεν σημαίνει πως όποιος γνωρίζει μουσική θα το επιχειρήσει. Μου έχουν περάσει κάποια πράγματα από το μυαλό. Στο Stand up είναι ένας άνθρωπος στη σκηνή με ένα μικρόφωνο. Από εκεί και πέρα αν μπορείς να το εμπλουτίσεις, χωρίς να φύγεις, μ’ αρέσει. Το έχω σαν σχέδιο. Ίσως βάλω φλόγες, κωλοτούμπες δε ξέρω...-Τι θα κάνεις στο Athens Comedy Festival;
-Μετά;
Mε τη νέα σεζόν θα πάρω το έργο μου και θα το εξελίξω. Έχω κάτι σχέδια, αλλά δεν τα αποκαλύπτω. Έχω πολλή όρεξη και γενικά πάει καλά. Να πάει ο κόσμος να δει stand up! Αυτό ακριβώς, τίποτα άλλο.
0 comments: