Η αφύσικη ιστορία ενός ανθρώπου που για λίγο έζησε ως ολοκληρωμένη ύπαρξη, έξω από τα κοινώς αποδεκτά "πρέπει", ακολουθώντας μόνο τα ορμέμφυτά του —την επιθυμία για ηδονή, πλούτο, εξουσία, δημοφιλία— και όχι τα ήθη. Ήταν, όμως, έτοιμος για μια τέτοια ελευθερία;
Έτρεμε στην ιδέα της προδοσίας και της ταπεινής καταγωγής. Ο φόβος του δεν βγήκε αληθινός. Η καταστροφή του ήταν η κοσμική ταυτότητά του. Ο Νόμος των Άλλων και η αγωνία του για αποδοχή τον έδιωξαν κακήν κακώς από τον ασφαλή παράδεισο της άγνοιάς του και της ηδονικής μητρικής αγκαλιάς. Τον ανάγκασαν να σηκώσει την ευθύνη του «πραγματικού» του Εγώ, ένα βάρος ασήκωτο για τις πλάτες του. Αυτοτυφλώνεται για να τιμωρηθεί ή για να μη βλέπει πια τον κόσμο στον οποίο τον υποχρεώνουν να ζήσει; Μήπως όφειλε να ακολουθήσει τη μητρική συμβουλή ζήσε, όπως μπορείς, χωρίς να ψάχνεις: Χωρίς να φοβάσαι;
Η σκηνοθέτρια της παράστασης σημειώνει: "Ο μύθος είναι πάντα ένας ασφαλής τ(ρ)όπος για να συστηθούμε, σαν μια αρχή για να μας εμπιστευθούν, για να εμπιστευθούμε. Όμως, για να τον νιώσεις, αντικαθιστάς τα αλλότρια με τα οικεία, παρομοιάζεις, μεγαλύνεις τις αντιθέσεις ανάμεσα σε απόκοσμα επεισόδια και απολύτως γειωμένες, εγκόσμιες ατμόσφαιρες και χειρονομίες, χρησιμοποιείς ακραίες κλίμακες. Έτσι, είτε κοντοζυγώνεις σε κρυμμένα νοήματα είτε απομακρύνεσαι αυθαιρετώντας. Ο Σοφοκλής, με "επίσημο" τέχνασμά του την αμφιλογία, μιλάει για την Όραση, την προσωπική οπτική. Όπως και να διαβάσεις μια ιστορία, το μόνο που προκύπτει είναι μια ιδιωτική ερμηνεία, τόσο θνητή όσο και η στιγμή".
Διασκευή: Ο θίασος, με οδηγό τη μετάφραση του Ι.Ν. Γρυπάρη
Σκηνικός Χώρος: Μαρία Πρωτόπαππα
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Χορογραφία: Rhythm Hoppers (Αυγουστίνος Τραν & Βάσια Παναγιώτου)
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ανδρέας Ανδρέου
Φωτογράφος παράστασης: Kάρολ Τζάρεκ
Παίζουν: Γιώργος Παπανδρέου, Θοδωρής Σκυφτούλης, Μιχάλης Τιτόπουλος, Γιάννης Κλίνης, Μαρία Αποστολακέα, Μάνος Στεφανάκης.
Έτρεμε στην ιδέα της προδοσίας και της ταπεινής καταγωγής. Ο φόβος του δεν βγήκε αληθινός. Η καταστροφή του ήταν η κοσμική ταυτότητά του. Ο Νόμος των Άλλων και η αγωνία του για αποδοχή τον έδιωξαν κακήν κακώς από τον ασφαλή παράδεισο της άγνοιάς του και της ηδονικής μητρικής αγκαλιάς. Τον ανάγκασαν να σηκώσει την ευθύνη του «πραγματικού» του Εγώ, ένα βάρος ασήκωτο για τις πλάτες του. Αυτοτυφλώνεται για να τιμωρηθεί ή για να μη βλέπει πια τον κόσμο στον οποίο τον υποχρεώνουν να ζήσει; Μήπως όφειλε να ακολουθήσει τη μητρική συμβουλή ζήσε, όπως μπορείς, χωρίς να ψάχνεις: Χωρίς να φοβάσαι;
Τώρα στη θεατρική σκηνή
"Η γλυκιά τυραννία του Οιδίποδα" (βασισμένο στον "Οιδίποδα" του Σοφοκλή), σε σκηνοθεσία Μαρίας Πρωτόπαππα.
Σκηνικός Χώρος: Μαρία Πρωτόπαππα
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Χορογραφία: Rhythm Hoppers (Αυγουστίνος Τραν & Βάσια Παναγιώτου)
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ανδρέας Ανδρέου
Φωτογράφος παράστασης: Kάρολ Τζάρεκ
Εθνικό Θέατρο, Πειραματική Σκηνή -1 (Πανεπιστημίου 48, Αθήνα, τηλ. 210 3305074)
Κάθε Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή στις 21:30, έως 5 Ιουνίου 2016
Εισιτήρια: 10 (γενική είσοδος)
0 comments: