Ο ρόλος της Εκάβης, αρχετυπικής μορφής του πάσχοντος ανθρώπου, από θεατρική άποψη είναι εκπληκτικός. Από τον πρόλογο, όπου ο Ποσειδώνας δείχνει τη μορφή η οποία κείτεται με το πρόσωπο καταγής, μέχρι την τελευταία στιγμή του έργου οι θεατές τη βλέπουν διαρκώς επί σκηνής.
Μετά την αποχώρηση των θεών βρίσκεται στο επίκεντρο της δράσης με πρωτεύοντα ρόλο, είτε ως λυρική ερμηνεύτρια, είτε ως ομιλήτρια, είτε ως ο δραματικός χαρακτήρας που περισσότερο άμεσα τον επηρεάζουν όλα τα άλλα γεγονότα - ό,τι συμβαίνει στην Κασσάνδρα, στην Ανδρομάχη, στον Αστυάνακτα, στην ίδια την πόλη. Τα λόγια, οι μουσικές απαγγελίες και τα λυρικά άσματα της Εκάβης
καταλαμβάνουν σχεδόν το ένα τέταρτο των στίχων του έργου, εκτός από τις μονωδίες και τα ρετσιτατίβι που εκτελεί, συμμετέχει σε λυρικά αμοιβαία με τον χορό και την Ανδρομάχη, απαντά με αδόμενους στίχους σε απαγγελόμενους στίχους του Ταλθύβιου, κυριαρχεί στις διαλογικές σκηνές και εκφωνεί τέσσερις μεγάλες "προσχεδιασμένες" ρήσεις.
[...] Η Εκάβη είναι συνεπώς ένα θεατρικό πρόσωπο με ισχύ, μολονότι αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αδυναμίας. Αυτή η αίσθηση του κύρους που διαθέτει επιβεβαιώνεται από τις μακρές ρήσεις της, καθεμία από τις οποίες συμβάλλει με νέα στοιχεία στην κατανόηση του έργου από το κοινό.
P. E. Easterling, "Μορφολογία και παράδοση", στο: P.E. Easterling (επίμ.), Οδηγός για την αρχαία ελληνική τραγωδία, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2010, σ. 261-262.
Τώρα στη θεατρική σκηνή
Τρωάδες του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Θοδωρή Αμπαζή.
Οι Τρωάδες απηχούν, όχι τον πόλεμο ή την ήττα, αλλά την υπέρβαση παντός ορίου στη διαχείριση κρίσεων εκ μέρους των "διαχειριστών", δηλαδή των νικητών.
Η ιστορία αναπτύσσεται στη "νεκρή ζώνη" μεταξύ μιας κατάκτησης και ενός ολοκληρωτικού αφανισμού και κλείνει με την εξάλειψη της προοπτικής των ηττημένων και την απαρχή της καταστροφής των νικητών, εντέλει την έναρξη μιας νέας εποχής που προκαλεί δέος και δεν υπόσχεται τίποτα.
Μετάφραση: Έλσα Ανδριανού
Σκηνικό-κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου
Μουσική: Θοδωρής Αμπαζής
Χορογραφία- Κίνηση: Ζωή Χατζηαντωνίου
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Επεξεργασία Μουσικού υλικού: Μιχάλης Παπαπέτρου
Βοηθοί Σκηνοθέτη: Ελεάννα Τσίχλη, Κύνθια Βουκουβαλίδου
Βοηθός Σκηνογράφου: Τίνα Τζόκα
Βοηθός Μουσικού: Μιχάλης Παπαπέτρου.
Μετά την αποχώρηση των θεών βρίσκεται στο επίκεντρο της δράσης με πρωτεύοντα ρόλο, είτε ως λυρική ερμηνεύτρια, είτε ως ομιλήτρια, είτε ως ο δραματικός χαρακτήρας που περισσότερο άμεσα τον επηρεάζουν όλα τα άλλα γεγονότα - ό,τι συμβαίνει στην Κασσάνδρα, στην Ανδρομάχη, στον Αστυάνακτα, στην ίδια την πόλη. Τα λόγια, οι μουσικές απαγγελίες και τα λυρικά άσματα της Εκάβης
καταλαμβάνουν σχεδόν το ένα τέταρτο των στίχων του έργου, εκτός από τις μονωδίες και τα ρετσιτατίβι που εκτελεί, συμμετέχει σε λυρικά αμοιβαία με τον χορό και την Ανδρομάχη, απαντά με αδόμενους στίχους σε απαγγελόμενους στίχους του Ταλθύβιου, κυριαρχεί στις διαλογικές σκηνές και εκφωνεί τέσσερις μεγάλες "προσχεδιασμένες" ρήσεις.
[...] Η Εκάβη είναι συνεπώς ένα θεατρικό πρόσωπο με ισχύ, μολονότι αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αδυναμίας. Αυτή η αίσθηση του κύρους που διαθέτει επιβεβαιώνεται από τις μακρές ρήσεις της, καθεμία από τις οποίες συμβάλλει με νέα στοιχεία στην κατανόηση του έργου από το κοινό.
P. E. Easterling, "Μορφολογία και παράδοση", στο: P.E. Easterling (επίμ.), Οδηγός για την αρχαία ελληνική τραγωδία, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2010, σ. 261-262.
Τώρα στη θεατρική σκηνή
Τρωάδες του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Θοδωρή Αμπαζή.
Η ιστορία αναπτύσσεται στη "νεκρή ζώνη" μεταξύ μιας κατάκτησης και ενός ολοκληρωτικού αφανισμού και κλείνει με την εξάλειψη της προοπτικής των ηττημένων και την απαρχή της καταστροφής των νικητών, εντέλει την έναρξη μιας νέας εποχής που προκαλεί δέος και δεν υπόσχεται τίποτα.
Σκηνικό-κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου
Μουσική: Θοδωρής Αμπαζής
Χορογραφία- Κίνηση: Ζωή Χατζηαντωνίου
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Επεξεργασία Μουσικού υλικού: Μιχάλης Παπαπέτρου
Βοηθοί Σκηνοθέτη: Ελεάννα Τσίχλη, Κύνθια Βουκουβαλίδου
Βοηθός Σκηνογράφου: Τίνα Τζόκα
Βοηθός Μουσικού: Μιχάλης Παπαπέτρου.
Παίζουν: Άννα Κοκκίνου, Κατερίνα ∆ιδασκάλου, Κόρα Καρβούνη, ∆ανάη Σαριδάκη, Τζωρτζίνα ∆αλιάνη, Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Απόστολος Πελεκάνος, Μιχαήλ Μαρμαρινός (φωνή Ποσειδώνα).
Χορός: Κέλυ Γιακουμάκη, Αναστασία Κατσανεβάκη, Κατερίνα Λάττα, Φιλιώ Λούβαρη, Μαρία Παρασύρη, Ελίνα Ρίζου, Αντιγόνη Φρυδά
Συμμετέχει ο Γιώργος Ζυγούρης.
Συμμετέχει ο Γιώργος Ζυγούρης.
Συμπράττει η ορχήστρα νυκτών εγχόρδων Πάτρας.
Μια παραγωγή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας.
Κάστρο Πάτρας, 20 έως 30 Ιουλίου,
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, 23 & 24 Αυγούστου.
καλή επιτυχία!
ΑπάντησηΔιαγραφή