Ιστορία σ'ένα δίχτυ

Κάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στη ζωή
μην περιμένεις να σε βρει το μεσονύχτι
έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί
γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ


Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
κανείς δε θα μπορέσει να σε βγάλει
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι.

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος

-Τι να χωρέσω σ'ένα δίχτυ; Μια στιγμή να βάλω μέσα τουλάχιστον τα  απαραίτητα ψώνια. 

"Έχει πλάκα αυτό το δίχτυ. Κοίτα, τι παράξενη πλέξη έχει! Τα δίχτυα πάντα μού θυμίζουν ψάρια. Μια φορά μού είχε πει η γειτόνισσα πως αν δεις ψάρι στον ύπνο σου είναι λαχτάρα. Λαχτάρα; Χα! Κοίτα να δεις τώρα πώς μπλέχτηκαν τα δάχτυλά μου εδώ μέσα. Κάτσε ξεμπέρδευέ τα τώρα. 

  Είναι που πάντα αισθανόμουν τα δίχτυα σαν παγίδα". 

-Κοίτα το πώς κόλλησε τώρα!..  

"Θυμήθηκα και κάτι ιστορίες με εμπλεκόμενους... Πολλοί ήταν νόμιζω. Έλεγαν μπερδεμένη ιστορία... Θυμάμαι κι ένα παραμύθι που μού έλεγαν μικρή, που ήταν λέει μια γοργόνα πιασμένη στα δίχτυα ενός ψαρά μαζί με κάτι παράξενες σειρήνες και ένα σωρό ψάρια. Η γοργόνα ήθελε να δραπετεύσει και δεν μπορούσε πια να σκεφτεί γιατί οι σειρήνες την είχαν τρελάνει με τις φωνές τους. Αστείο ήταν, ούτε την κραυγή της δεν μπορούσε να ακούσει. "Πάψτε επιτέλους!", φώναξε. "Θέλω να ακούσω την κραυγή μου!" Δεν θυμάμαι τι απέγινε εκείνη η γοργόνα". 

-Επιτέλους, βγήκε από το ένα χέρι. Μού έκοψε το αίμα τόση ώρα. Λίγο ακόμη...

"Κι αν ήμουν εγώ στη θέση της γοργόνας;.. Οι σειρήνες κάποτε σωπαίνουν, τα ψάρια ίσως αποδέχονται τη μοίρα τους. Εγώ θα έπρεπε να αντέξω, να βρω μια λύση. Θα έπρεπε να βρω την άκρη της κλωστής μόνη μου, ανάμεσα σε ψάρια και σειρήνες". 

-Να 'το.. και το άλλο χέρι... ανάθεμά σε για δίχτυ... 

"Μόνο ελπίζω να ήμουν τυχερή, για να ξεκινήσω πάλι". 

Etabel Niopa