Το Ναι και το Όχι

Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ
και μυρσίνη εσύ δοξαστική
μη παρακαλώ σας μη
λησμονάτε τη χώρα μου!

Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά
στα ηφαίστεια κλήματα σειρά
και τα σπίτια πιο λευκά
στου γλαυκού το γειτόνεμα!

Τα πικρά μου χέρια με τον κεραυνό
τα γυρίζω πίσω απ’ τον καιρό
                                                                                    τους παλιούς μου φίλους καλώ
                                                                                    με φοβέρες και μ’ αίματα!

Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

-Νοητός ήλιος. Κι εμείς... στο σκοτάδι; 

-Ψάχνω να βρω τη δοξαστική χώρα μου. 

-Πρόσεχε, ό,τι θα πεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον σου. 

Έχω ευτυχώς πάντως το δικαίωμα να πω Ναι ή Όχι. Έτσι μού είπαν. 

-Το ζήτημα είναι σοβαρό. Σας παρακαλώ μη λησμονήσετε τη χώρα μου. 

-'Εννοια σου. Και κανείς δεν τη λησμονεί. Το τραγικό είναι ότι αυτοί που θα ψηφίσουν Ναι και αυτοί που θα ψηφίσουν Όχι, θα το κάνουν για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Από αγάπη για την πατρίδα. 

Ήρθε λοιπόν η στιγμή να σταθούμε αετόμορφοι; Πρέπει να αγκαλιάσω με την ίδια αγάπη το ηφαίστειο της απόφασής μου και το ηφαίστειο του διπλανού μου. Ναι. Όχι. 

Ας πιούμε από το ίδιο κρασί πλάι στο νερό και το χώμα που αγαπάμε. 

"Λάβετε, φάγετε"

Ψάχνω απεγνωσμένα προς τα πίσω. Θα ήθελα την Ιστορία σύντροφό μου. Φυσικά στους ποιητές θα ψάξω τους φίλους μου. Τα χέρια είναι κεραυνοί. Η ψήφος μου τότε αστραπή; Το ναι και το όχι.

 Θα φέρουν φως ή σκοτάδι;  

Etabel Niopa