4 έως 6 Ιουνίου
Arkadi Zaides "Talos"
Ο Αρκάντι Ζαΐντες γεννήθηκε στη Λευκορωσία, μετανάστευσε στο Ισραήλ σε ηλικία 11 ετών και ζει πλέον στη Γαλλία. Το συγκεκριμένο έργο είναι αποτέλεσμα διετούς έρευνας του καλλιτέχνη και των συνεργατών του, χορογράφων, δραματουργών, video artists και ειδικών τεχνητής νοημοσύνης. Διερευνά τη σχέση ανάμεσα στην κίνηση, τις νέες τεχνολογίες παρακολούθησης και το μέλλον των συνόρων.
11 και 12 Ιουνίου
Χριστίνα Γουζέλη και Paul Blackman "Τhe Art of Dying"
Το έργο "The Art of Dying", το οποίο η Χριστίνα Γουζέλη ερμηνεύει μαζί με τον βραβευμένο λαουτίστα Jozef Van Wissem, είναι ένα σόλο εμπνευσμένο από το τρίπτυχο του Ιερώνυμου Μπος "Ο κήπος των επίγειων ηδονών", που με λεπτό χιούμορ και σουρεαλισμό αποδίδει το εύθραυστο της ανθρώπινης ύπαρξης. Χορός, πολυμέσα και ζωντανή μουσική συνυπάρχουν σε μια παράσταση που εξετάζει τη διαδικασία του "ευ θνήσκειν", αποτυπώνοντας συγχρόνως την ομορφιά της στιγμής προτού επέλθει το τέλος της ζωής.
Το έργο "The Art of Dying", το οποίο η Χριστίνα Γουζέλη ερμηνεύει μαζί με τον βραβευμένο λαουτίστα Jozef Van Wissem, είναι ένα σόλο εμπνευσμένο από το τρίπτυχο του Ιερώνυμου Μπος "Ο κήπος των επίγειων ηδονών", που με λεπτό χιούμορ και σουρεαλισμό αποδίδει το εύθραυστο της ανθρώπινης ύπαρξης. Χορός, πολυμέσα και ζωντανή μουσική συνυπάρχουν σε μια παράσταση που εξετάζει τη διαδικασία του "ευ θνήσκειν", αποτυπώνοντας συγχρόνως την ομορφιά της στιγμής προτού επέλθει το τέλος της ζωής.
13 έως 15 Ιουνίου
Bruno Beltrão-Grupo de Rua "Inoah"
Μέσα σε μια σχεδόν άδεια σκηνή, δέκα χορευτές χτίζουν μια σχέση ανάμεσα στον εσωτερικό και τον εξωτερικό κόσμο και πραγματεύονται τη συνδιαλλαγή, τη σύγκρουση, τη συνύπαρξη και τη συλλογικότητα.
28 και 29 Ιουνίου
30 Ιουνίου και 1 Ιουλίου
1 έως 3 Ιουλίου
12 έως 14 Ιουλίου
25 και 26 Ιουνίου
Marlene Monteiro Freitas "οf ivory and flesh-statues also suffer"
Το "of ivory and flesh-statues also suffer" είναι το πρώτο έργο της χορογράφου για μεγάλο σύνολο και μουσικούς (κρουστά) και περιγράφεται από την ίδια ως "χορός από μαρμαρωμένες φιγούρες". Τα σώματα-αγάλματα παραδόξως χορεύουν, αψηφώντας τους νόμους που απαιτούν το πετρωμένο σώμα να μένει για πάντα καταδικασμένο στην ακινησία.
Το "of ivory and flesh-statues also suffer" είναι το πρώτο έργο της χορογράφου για μεγάλο σύνολο και μουσικούς (κρουστά) και περιγράφεται από την ίδια ως "χορός από μαρμαρωμένες φιγούρες". Τα σώματα-αγάλματα παραδόξως χορεύουν, αψηφώντας τους νόμους που απαιτούν το πετρωμένο σώμα να μένει για πάντα καταδικασμένο στην ακινησία.
28 και 29 Ιουνίου
Ηρώ Αποστολέλλη και Αγνή Παπαδέλη-Ρωσσέτου "Δωμάτια"
Τα "Δωμάτια" είναι ένα έργο για πέντε χορεύτριες, οι οποίες λειτουργούν ως ομάδα, διατηρώντας και αναπτύσσοντας, όμως, η καθεμιά τη δική της γλώσσα αφήγησης. Εμβαθύνοντας στο προσωπικό της λεξιλόγιο, κάθε χορεύτρια αρθρώνει την κίνηση ως λόγο στο παρόν, ενώπιον των υπολοίπων και πάντα σε σχέση μαζί τους, υπό τη συνοδεία ζωντανής μουσικής.
Τα "Δωμάτια" είναι ένα έργο για πέντε χορεύτριες, οι οποίες λειτουργούν ως ομάδα, διατηρώντας και αναπτύσσοντας, όμως, η καθεμιά τη δική της γλώσσα αφήγησης. Εμβαθύνοντας στο προσωπικό της λεξιλόγιο, κάθε χορεύτρια αρθρώνει την κίνηση ως λόγο στο παρόν, ενώπιον των υπολοίπων και πάντα σε σχέση μαζί τους, υπό τη συνοδεία ζωντανής μουσικής.
30 Ιουνίου και 1 Ιουλίου
El conde de Torrefiel "LA PLAZA"
Η παράσταση διερευνά την έννοια του χωροχρόνου μέσα από την ένταση, τη στάση και τη ρήξη που αποτελούν δομικά στοιχεία της βίας. Οι καλλιτέχνες παρατηρούν τα φυσικά όρια που θέτει ο χώρος και τις φυσικές δυνάμεις που καθορίζουν τις ζωές μας. Αντιμετωπίζουν το σκηνικό σαν είδος δημόσιας αγοράς μέσα στο οποίο διευρύνεται η αντίληψη για τον χωροχρόνο, ένα κυκλικό σκηνικό που κατοικείται από ανθρώπους και μνημεία.
Η παράσταση διερευνά την έννοια του χωροχρόνου μέσα από την ένταση, τη στάση και τη ρήξη που αποτελούν δομικά στοιχεία της βίας. Οι καλλιτέχνες παρατηρούν τα φυσικά όρια που θέτει ο χώρος και τις φυσικές δυνάμεις που καθορίζουν τις ζωές μας. Αντιμετωπίζουν το σκηνικό σαν είδος δημόσιας αγοράς μέσα στο οποίο διευρύνεται η αντίληψη για τον χωροχρόνο, ένα κυκλικό σκηνικό που κατοικείται από ανθρώπους και μνημεία.
1 έως 3 Ιουλίου
Γιάννης Μανταφούνης και Manon Parent "Sing the Positions"
Μέσα από ποικίλες μουσικές αναφορές, από όπερα μέχρι πειραματική μουσική, οι δύο ερμηνευτές μοιράζονται με το κοινό μια ανάλαφρη αίσθηση παιδικότητας και χαράς.
Μέσα από ποικίλες μουσικές αναφορές, από όπερα μέχρι πειραματική μουσική, οι δύο ερμηνευτές μοιράζονται με το κοινό μια ανάλαφρη αίσθηση παιδικότητας και χαράς.
12 έως 14 Ιουλίου
Boris Charmatz "enfant"
Συνεχίζοντας την έρευνα πάνω στις μηχανές που ξεκίνησε σε προηγούμενα έργα του, ο Σαρμάτς προτείνει μια χορογραφία παραδομένων σωμάτων χρησιμοποιώντας ένα αμφιλεγόμενο υλικό: τα παιδιά. Ένα εύθραυστο, εύπλαστο, αλλά και μη ελέγξιμο υλικό, που οι χορευτές μεταφέρουν, τοποθετούν, αποθέτουν στο έδαφος και χειρίζονται δημιουργώντας ένα τοπίο μεταμορφώσεων.
17 έως 19 Ιουλίου
Συνεχίζοντας την έρευνα πάνω στις μηχανές που ξεκίνησε σε προηγούμενα έργα του, ο Σαρμάτς προτείνει μια χορογραφία παραδομένων σωμάτων χρησιμοποιώντας ένα αμφιλεγόμενο υλικό: τα παιδιά. Ένα εύθραυστο, εύπλαστο, αλλά και μη ελέγξιμο υλικό, που οι χορευτές μεταφέρουν, τοποθετούν, αποθέτουν στο έδαφος και χειρίζονται δημιουργώντας ένα τοπίο μεταμορφώσεων.
17 έως 19 Ιουλίου
Σταύρος Γασπαράτος "Rage Park"
Μια εγκατάσταση - περφόρμανς με βάση το ομώνυμο νέο μουσικό έργο του συνθέτη Σταύρου Γασπαράτου, που χωρίζεται σε τρία μέρη και ερμηνεύεται ζωντανά από πενταμελές σύνολο μουσικών, μέσα σε μια εγκατάσταση η οποία λειτουργεί σαν σκηνικός χώρος αλλά και σαν μουσικό όργανο.
Μια εγκατάσταση - περφόρμανς με βάση το ομώνυμο νέο μουσικό έργο του συνθέτη Σταύρου Γασπαράτου, που χωρίζεται σε τρία μέρη και ερμηνεύεται ζωντανά από πενταμελές σύνολο μουσικών, μέσα σε μια εγκατάσταση η οποία λειτουργεί σαν σκηνικός χώρος αλλά και σαν μουσικό όργανο.
7 Ιουνίου
Ολοήμερη δράση: Μια μέρα γεμάτη χορό
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου