Όμως μόνο την ησυχία του δεν θα βρει! Από το "αμαρτωλό" διαμέρισμα περνάνε νόμιμοι σύζυγοι και παράνομοι εραστές, μια πελάτισσα του πρώην ραφτάδικου η οποία επιμένει να της πάρει ο "ράφτης" Μουλινό μέτρα για το καινούριο της φόρεμα, η μητέρα της Υβόν, κυρία Αιγκρεβίλ, υποψιασμένη για τις πονηρές προθέσεις του γαμπρού της και φυσικά ο μπάτλερ του Μουλινό, Ετιέν, το πρόσωπο που θα ανακατώσει ακόμα περισσότερο τα νερά προκαλώντας ξεκαρδιστικές καταστάσεις.
"Ράφτης κυριών" του Ζωρζ Φεντώ, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μυλωνά.
Στο έργο "Ράφτης κυριών" η φάρσα βρίσκει την πιο σπαρταριστή κι απολαυστική εκδοχή της. Γραμμένο στα τέλη του 19ου αιώνα αποτελεί την πρώτη μεγάλη επιτυχία του συγγραφέα και συνεχίζει από τότε τη λαμπρή του διαδρομή φτάνοντας μέχρι και σήμερα να καυτηριάζει με τόλμη και απίστευτο χιούμορ, συμπεριφορές και καταστάσεις που επιστρέφουν ξανά και ξανά. Ταχύς ρυθμός, ανατροπές, κοφτερές ατάκες, συνθέτουν ένα σύμπαν πικάντικο και κωμικό προσφέροντας άφθονο γέλιο.
Στο έργο "Ράφτης κυριών" η φάρσα βρίσκει την πιο σπαρταριστή κι απολαυστική εκδοχή της. Γραμμένο στα τέλη του 19ου αιώνα αποτελεί την πρώτη μεγάλη επιτυχία του συγγραφέα και συνεχίζει από τότε τη λαμπρή του διαδρομή φτάνοντας μέχρι και σήμερα να καυτηριάζει με τόλμη και απίστευτο χιούμορ, συμπεριφορές και καταστάσεις που επιστρέφουν ξανά και ξανά. Ταχύς ρυθμός, ανατροπές, κοφτερές ατάκες, συνθέτουν ένα σύμπαν πικάντικο και κωμικό προσφέροντας άφθονο γέλιο.
Το κλασικό σκηνικό περιβάλλον της φάρσας με τις πόρτες έχει την τιμητική του. Η χρήση της πόρτας δεν αποκτάει μόνο διακοσμητικό χαρακτήρα αλλά και δραματουργικό: το άνοιγμα ή το κλείσιμο της σηματοδοτεί όχι απλώς την είσοδο ή την έξοδο από το χώρο αλλά συνάμα την είσοδο ή την έξοδο στο γέλιο, την έκπληξη, την ανατροπή, την έκθεση, την αγωνία, την προσδοκία των ηρώων. Το σκηνικό αυτό "πολυεργαλείο" χρησιμοποιείται με ευφάνταστους τρόπους για να μετατραπεί τελικά σε έναν άλλου είδους καθρέφτη που αντανακλά ξεκαρδιστικά τη ψυχική διάθεση των ηρώων. Κι αν στο "Ράφτη κυριών" τα πρόσωπα και τα κοστούμια αλλάζουν, ποιος θα μπορούσε να αρνηθεί ότι και η δική μας εποχή δεν χαρακτηρίστηκε από εκείνον τον επιφανειακό καθωσπρεπισμό που τόσο εύστοχα και αστεία καυτηριάζει ο Ζωρζ Φεντώ με το έργο του;
Σκηνικά: Αμαλία Αντώνη
Κοστούμια: MILTOS
Φωτισμοί: Γιώργος Αγιαννίτης
Μουσική: Παύλος Κατσιβέλης
Επιμέλεια κίνησης: Ειρήνη Κυρμιζάκη
Βοηθος σκηνοθετη: Βίκυ Παναγιωτοπούλου
Βοηθοί σκηνογράφου: Ιωάννα Γιαννακοπούλου, Ανριέττα Γκιώνη
Παίζουν: Αλέξανδρος Μπουρδούμης, Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου, Ελένη Βαΐτσου, Άννα Ελεφάντη, Ευθύμης Μπαλαγιάννης, Δημοσθένης Φίλιππας, Ελεάννα Στραβοδήμου, Μαρία Χάνου, Γιάννης Σαμψαλάκης.
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00, από 30 Οκτωβρίου 2017 έως 9 Ιανουαρίου 2018
Εισιτήρια: 12€ (κανονικό), 10€ (φοιτητικό, άνω των 65 ετών), 8€ (ανέργων), 5€ (ατέλειες)
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου