(20-6-2017)
Το πρόγραμμα:
"Ru(i)ns", από το ZfinMalta Dance Ensemble, σε σύλληψη και χορογραφία Αθανασίας Κανελλοπούλου.
Η Αθανασία Κανελλοπούλου συνεργάζεται με την Κρατική Ομάδα Σύγχρονου Χορού της Μάλτας, και παρουσιάζει ένα έργο που περιστρέφεται γύρω από την έννοια της δόμησης και αποδόμησης μιας ομάδας. Θραύσματα μιας διαρκώς εναλλασσόμενης με ραγδαίους ρυθμούς κοινωνίας , σώματα σε κρίση, εξόριστα, μετέωρα σε αναζήτηση μιας έστω προσωρινής αλλά άμεσης στιγμής ηρεμίας. Σώματα που είναι σε μια βαθμιαία εξέγερση αναζητώντας το κύτταρο της Ιστορίας τους, χτίζοντας μέσα σε εναπομείναντα ερείπια. Πόσα σύνορα, γραμμές και γέφυρες πρέπει να διασχίζουμε για να φτάσουμε στον τελικό προορισμό; Πόσες πέτρες πρέπει να κουβαλήσουμε για να οικοδομήσουμε μια καινούρια ζωή; Πόσους κύκλους πρέπει να δημιουργήσουμε για να βρούμε τη θαμμένη Ιστορία;
Τρίτη 18 Ιουλίου [Βενιζέλειο Ωδείο Χανίων]
"These gentle heart are like shot birds falling" από τον Φώτη Νικολάου και το X-it Dancetheatre. (Κύπρος)Το έργο καταπιάνεται με το θέμα της αντρικής τρυφερότητας και την ανάγκη τους για αγάπη και συνύπαρξη. Βασισμένο σε στιγμιαίες συναντήσεις που έρχονται, χάνονται και επανέρχονται, οι τρυφερές καρδιές του έργου έρχονται αντιμέτωποι με τα πάθη τους, τις επιθυμίες τους και τους φόβους τους. Κύριος αντίπαλος τους πάντα, ο εαυτός και η μοναξιά τους.
"Cantando Sulle Ossa", σε δημιουργία κι εκτέλεση Francesca Foscarini. (Ιταλία)
Τι συμβαίνει όταν η θέληση παραιτείται και το σώμα αφήνεται να καθοδηγείται από την ίδια την κίνηση; Τι συμβαίνει όταν ενδίδει στην ευχαρίστησή του να χάνεται στην απεραντοσύνη και το κενό του διαστήματος; Ψάχνοντας για το κατάλληλο μέρος για το σώμα, ένα σώμα του οποίου τα οστά, όπως το γυαλί που σπάει, είναι το μόνο πράγμα που απομένει.
Τετάρτη 19 Ιουλίου
"Other Myths", σε χορογραφία Jonah Bokaer. (Η.Π.Α)
Ο J. Bokaer έχει επιλέξει πέντε χορευτές από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, για να αμφισβητήσει την κυβερνητική προκατάληψη. Κάθε ένας από τους καλλιτέχνες επέλεξε και παρουσίασε στον χορογράφο έναν Καρπάθιο μύθο από τη χώρα του, τον οποίο είχε ερμηνεύσει και δομήσει χορογραφικά. Έτσι ο χορογράφος υφαίνοντάς τους δημιούργησε ένα ενιαίο έργο που σχεδιάστηκε αρχικά για το Ludwig Múzeum.
Πέμπτη 20 Ιουλίου [Βενιζέλειο Ωδείο Χανίων]
"isson" σε χορογραφία Toula Limnaios. (Γερμανία)
Το μοτίβο του "doppelganger (σωσία)" ή εκείνου που μοιάζει είναι τόσο ενοχλητικό αλλά και συναρπαστικό ταυτόχρονα: η εμφάνισή του συγχέει τα όρια μεταξύ του εαυτού του και των άλλων. Οι ερωτήσεις του doppelganger (σωσία) περιλαμβάνουν τις έννοιες, ομοιότητα και διαφορά και προβληματίζουν σχετικά με το υποκείμενο και την ταυτότητά του.
Παρασκευή 21 Ιουλίου [Βενιζέλειο Ωδείο Χανίων]
"Complex Foreverafter", σε χορογραφία κι ερμηνεία Αλέξανδρου Μιχαήλ και Dara Milovanović-Michael. (Κύπρος)
Το έργο προσπαθεί να αποκαλύψει την πολυπλοκότητα των σύγχρονων σχέσεων και της ζωής. Σε αυτόν τον χορό, ο χορογράφος επηρεασμένος από την προσωπική του εμπειρία, αναζητά να παρουσιάσει την ένταση ενός ζευγαριού που ζει μέσω της σωματικής αναπηρίας του ενός συντρόφου και τις συναισθηματικές και ψυχολογικές δοκιμασίες που συνδέονται με αυτό. Πρόκειται για μία ιστορία αγάπης, υποστήριξης, ταλαιπωρίας, απογοήτευσης και σεβασμού. Η χορογραφία έχει ως στόχο να εξετάσει και να προσφέρει την συναισθηματική προοπτική και των δύο συντρόφων.
"Never The Less" από το Dafi Dance Group, σε χορογραφία Dafi Altabeb. (Ισραήλ)
Το έργο ασχολείται με τις επιλογές της ζωής. Τι πραγματικά επιλέγουμε στη ζωή μας και τι είναι απλώς προϊόντα μιας συνηθισμένης ρουτίνας; Πόσες φορές έχετε ρωτήσει τον εαυτό σας αν το άτομο που ζει μαζί σας είναι κάποιος που έχετε επιλέξει ή κάποιος που έχετε συνηθίσει; Συνήθως, παίρνουμε τις σχέσεις μας ως δεδομένες χωρίς να κάνουμε στον εαυτό μας αυτές τις ερωτήσεις.
Παρασκευή 21 Ιουλίου [Βενιζέλειο Ωδείο Χανίων]
"Twisted Genders" από το Χοροθέατρο Λυδία Λίθος, σε ιδέα και χορογραφία Φένιας Αποστόλου. (Ελλάδα)
Ένα σύγχρονο ζευγάρι βρίσκεται εγκλωβισμένο σε ένα τετράγωνο πλαίσιο με ρούχα της καθημερινής του γκαρνταρόμπας και με μοναδικό έπιπλο το αρχαιοελληνικό άγαλμα του Έρωτα, το οποίο τούς μεταμορφώνει μαγικά στο αντίθετό τους φύλο. Μοναδικός σκοπός είναι να γνωρίσει ο ένας την μύχια πλευρά του άλλου και να ταυτιστούν με τους αντίθετους τους ρόλους για πρώτη φορά βιώνοντας το διαφορετικό.
Σάββατο 22 Ιουλίου [Βενιζέλειο Ωδείο Χανίων]
"bluff" από το cieLaroque, σε χορογραφία Helene Weinzierl. (Αυστρία)
Ο κόσμος μας είναι σε απόλυτη τάξη. Είναι ένας κόσμος στον οποίο υπάρχουν αδιάψευστες αλήθειες για τις οποίες όλοι μπορούμε να μιλήσουμε. Έτσι δεν είναι; Όμως ίσως κάποιος να έχει την υποψία ότι μπορεί να είναι κάπως διαφορετικά. Ίσως να είναι αλήθεια κυρίως το τρομερό συναίσθημα ότι ζει κανείς σε λάθος έργο. Ίσως μια μέρα να υπάρξει μια ερώτηση, μια εμπειρία, ή απλά μια έκρηξη που θα εκθέσει και θα διευκρινίσει ότι ο κόσμος είναι μια γιγάντια θεατρική αυλαία, μια θεαματική παρουσίαση. Ότι μονάχα έχουμε πάρει το βολικό χάπι της ψευδαίσθησης, ότι όλα είναι μια απάτη.
"Zement, the solo", σε χορογραφία κι ερμηνεία Jill Crovisier. (Λουξεμβούργο)
Στο "Zement", η νεαρή καλλιτέχνης Jill Crovisier στηρίζει τη χορογραφική της έρευνα στο θέμα του διαχωρισμού, δίνοντας έμφαση στο συμβολισμό του τοίχου. Σύμφωνα με την χορογράφο, το ανθρώπινο χέρι χτίζει τοίχους, κι έτσι ο άνθρωπος είναι η πηγή όλων των μορφών διαχωρισμού αποσκοπώντας στην προστασία, στον εγκλεισμό ή στην καταστροφή. Πέρα από την ευθύνη των ανθρώπων για τις πολιτικές αποφάσεις, το χέρι είναι επίσης, ο καθρέφτης της ζωής.
"HUMAN ReCONSTRUCTIONS", σε σύλληψη, χορογραφία κι ερμηνεία Σοφίας Κονδυλιά. (Ελλάδα)
Ένα βιογραφικό solo της αρχιτέκτονα και χορογράφου Σοφίας Κονδυλιά. Μία θεατρική σύνοψη της έρευνας "Αρχιτεκτονική + Χορός". Mία διαδραστική παράσταση-διάλεξη που μιλά για την καλλιτεχνική δημιουργία - για τη δημιουργία χώρων μέσα από την κίνηση των σωμάτων.
Κυριακή 23 Ιουλίου [Βενιζέλειο Ωδείο Χανίων]
"Skins", σε χορογραφία κι ερμηνεία Jung In Lee. (Κορέα)
"Απαιτώ οικειότητα απλώνοντας ένα ιδρωμένο χέρι. Δεν μπορώ να μην απλώνω το χέρι, αλλά με πιάνει κρύος ιδρώτας από την στιγμιαία άβολη επαφή. Σύντομα, κλείνω τα μάτια μου. Από τις περίπλοκες καθημερινές αισθήσεις μέχρι τα υστερικά συναισθήματα. Ακούσια και άμεση επαφή, στιγμιαία ενόχληση, έντονες αισθήσεις με εκείνο το συναίσθημα. Μπορεί ο χορός να εκφράσει τα περιφερικά νεύρα; Βασισμένο στη δική μου εμπειρία".
"zielonooki" από το Pink Mama Theatre, σε χορογραφία Sławek Bendrat. (Ελβετία)
"Zielonooki" είναι το διαδικτυακό ψευδώνυμο ενός αφελούς και δυστυχισμένου νεαρού άνδρα που ξοδεύει το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του κάνοντας όνειρα online. Δημιουργεί ένα ειδύλλιο στο διαδίκτυο με έναν άγνωστο και σύντομα βρίσκει τον εαυτό του να χειραγωγείται και να ελέγχεται. Μεταξύ των δύο, αρχίζει να αναπτύσσεται μια επικίνδυνη σχέση, η οποία ελλοχεύει τον κίνδυνο καταλήξει σε τραγωδία.
"Έλβεντον", σε σύλληψη και χορογραφία Χρήστου Παπαδόπουλου. (Ελλάδα)
"Το κυριότερο στοιχείο που με συγκίνησε διαβάζοντας τα "Κύματα" της Βιρτζίνια Γουλφ, πέρα από τις εκφάνσεις της ζωής των ηρώων του έργου, είναι η έννοια της ροής του χρόνου μέσα σε αυτές. Ανεξάντλητος και ασταμάτητος. Η ζωή μας ξεκινά. Κι όταν ξεκινήσει αρχίζουμε να δονούμαστε και να κινούμαστε ασταμάτητα. Δεν έχουμε καμία επιλογή, δεν μπορούμε να σταματήσουμε, να κάνουμε μια παύση, μια ανάπαυλα. Η μόνη πραγματική παύση είναι ο θάνατος. Μέσα σε αυτή τη συνθήκη ζούμε όλοι μας. Αυτή η απλή παραδοχή υπάρχει διάχυτη μέσα σε όλο το κείμενο της Γουλφ. Δεν ονομάζει λοιπόν τυχαία το έργο της "Κύματα".
"My fire is still burning for you" σε χορογραφία κι ερμηνεία Jesus David Zambrano. (Βενεζουέλα)
"Ονομάζομαι Jesus David Zambrano. Κατάγομαι από μια μεγάλη οικογένεια με πολλά αδέρφια. Μου δόθηκε το πρώτο όνομα Jesus, γιατί η μητέρα και η γιαγιά μου ήλπιζαν ότι θα γίνω ο γιος που θα γίνει ιερέας. Με έστειλαν στις στρατιωτικές ακαδημίες από την ηλικία των 13 έως τα 17, πιστεύοντας ότι ίσως αν δεν γίνω ιερέας, θα γινόμουν στρατηγός σαν τον πατέρα μου. Δεν νομίζω πως η μητέρα και η γιαγιά μου αποδέχθηκαν ποτέ ότι τελικά έγινα χορευτής. Όταν χορεύω αυτό το έργο φοράω μια μακριά, χυτή μπλούζα, σαν αυτή ενός Hindu ιερέα. Είναι ότι πλησιέστερο μπορώ να κάνω για να εκπληρώσω την επιθυμία τους, και αυτό το έργο αφορά την επιθυμία".
Τετάρτη 26 Ιουλίου [Βενιζέλειο Ωδείο Χανίων]
"A solo for Mr. Folk", σε χορογραφία κι ερμηνεία Milan Herich. (Σλοβακία)
Για τις ανάγκες αυτού του έργου, έχει γίνει έρευνα στην αποδόμηση των παραδοσιακών χορών της Σλοβακίας. Έχουν ξαναχτιστεί και αναζωογονηθεί προκειμένου να διαμορφώσουν ένα σουρεαλιστικό και σύγχρονο ισοδύναμο της ποπ κουλτούρας. Έχοντας ως σημεία αναφοράς τη σύγχρονη τέχνη, τη μουσική και τον εξπρεσιονισμό, ακολουθείται το μονοπάτι της διαδρομής ενός ανθρώπου που αποκαλύπτει μια μανία ανάτασης και ανοχής οδηγώντας μας προς την εξιδανίκευση του εαυτού του και της παραδοσιακής κληρονομιάς του.
Πέμπτη 27 Ιουλίου [Βενιζέλειο Ωδείο Χανίων]
"KA-F-KA", σε σκηνοθεσία και χορογραφία Mehdi Farajpour, από το Oriantheatre Dance Company (Γαλλία)
Το "KA-F-KA" είναι η ιστορία του καθένα αλλά και του κανένα. Ένας άνδρας, χαμένος στη ρουτίνα της ζωής του, ξυπνάει για να ανακαλύψει ότι έχει μετατραπεί σε ένα άλλο ον. Υποφέρει από την απομόνωση, την πείνα και τον πόνο, αλλά συνεχίζει όλες τις κοινωνικές και ατομικές του υποχρεώσεις. Το έργο είναι μια ελεύθερη ερμηνεία από τον κόσμο του Franz Kafka γενικότερα αλλά και ειδικά από τη "Μεταμόρφωση"."KA-F-KA", σε σκηνοθεσία και χορογραφία Mehdi Farajpour, από το Oriantheatre Dance Company (Γαλλία)
Παρασκευή 28 Ιουλίου [Βενιζέλειο Ωδείο Χανίων]
"Silk Road, duet" από το Agudo Dance Company, σε χορογραφία Jose Agudo. (Ηνωμένο Βασίλειο)
"Silk Road, duet" από το Agudo Dance Company, σε χορογραφία Jose Agudo. (Ηνωμένο Βασίλειο)
Το "Silk Road" είναι μια οικουμενική και προσωπική ιστορία που η Ανατολή συναντά τη Δύση στον 21o αιώνα. Σε συνεργασία με τον διάσημο χορευτή του κλασικού ινδικού χορού Mavin Khoo, ο Agudo υφαίνει τις ρίζες του στο Flamenco με ένα μοναδικό, σύγχρονο στυλ.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου