ΣΚΗΝΟΒΑΣΙΕΣ -- Το Φεστιβάλ Αθηνών 2017 πάει Πειραιά

(8-4-2017)

Το Φεστιβάλ Αθηνών 2017 εγκαινιάζει τον θεσμό "Άνοιγμα στην πόλη", που περιλαμβάνει πλήθος εκδηλώσεων και δράσεων σε μη θεατρικούς χώρους εκτός των καθιερωμένων χώρων του Φεστιβάλ. Το φετινό Φεστιβάλ ανοίγει δίαυλο επικοινωνίας και με την πόλη του Πειραιά.
Όπως επισήμανε στη συνέντευξη τύπου του Φεστιβάλ ο καλλιτεχνικός του διευθυντής Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος: "Το "Άνοιγμα στην πόλη", ο δεύτερος σημαντικός θεσμός εντός του Φεστιβάλ που εγκαινιάζουμε φέτος, με δράσεις σε μη θεατρικούς χώρους, δραματουργίες site specific, ποιητικές και μουσικές παραστάσεις, αλλά και ακτιβιστικές παρεμβάσεις σε ευαίσθητες περιοχές της πόλης, είναι για μας μια σημαντική απάντηση στην εσωστρέφεια που τείνει να κατακλύσει τη δημόσια σφαίρα. Μια απάντηση στον φόβο απέναντι στο διαφορετικό, στη μονολιθικότητα, στις ρατσιστικές συμπεριφορές".

ΠΕΙΡΑΙΑΣ

Γεφυρώνοντας τις διαφορετικότητες

[ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ]

"B.ound - το σκηνικό που φοβάται" της Christiana Lambrinidis, σε σκηνοθεσία Μάνιας Παπαδημητρίου.

Μια παράσταση που πραγματεύεται το θέμα της ιθαγένειας. Άνθρωποι φερμένοι από αλλού και άλλοι γεννημένοι σε χώρες που δεν υπάρχουν πια. Άνθρωποι που είχαν πατρίδες μέχρι πριν λίγο και άλλοι που τους δεξιώνονται στις δικές τους πρέπει τώρα να αναγνωριστούν από την αρχή και να προσδιορίσουν τις σχέσεις τους υπό τις νέες συνθήκες, που και αυτές δεν είναι μόνιμες. Τι άλλο μένει να τους συνδέει εκτός από την αφήγηση των προσωπικών ιστοριών, της μνήμης του καθενός;
Παίζουν: Τάσος Αντωνίου, Ιουλία Γεωργίου, Γιώργος Γιαννακάκος, Καίτη Ιωαννίδου, Μάτα Καστρησίου, Μαρία Κόμη-Παπαγιαννάκη, Ιωάννα Μακρή, Ανδρέας Μαυραγάνης, Μάνια Παπαδημητρίου.

[ΠΛΑΖ ΒΟΤΣΑΛΑΚΙΑ]

"Στη σκιά των ήχων" από το Ντουέτο Κριστόφ Κα Ρολ.

Από το 2007 η Καρόλ Ριεσσέκ και οΖι-Κριστόφ Καμπ συλλέγουν αφηγήσεις ονείρων και δημιουργούν μια ηχητική βιβλιοθήκη. Οι Κριστόφ Κα Ρολ αναζητούν έναν "μηχανισμό μετάφρασης" για τις αφηγήσεις των ονείρων, που να επιτρέπει να ξεχωρίσει το ηχητικό μέρος από τη σημασιολογία τους. Πίσω από κάθε σημείο με ακουστικά θα υπάρχει ένα μικρό ηχείο, το οποίο θα δημιουργεί ένα τρίτο σημείο –έμμεσης– ακρόασης, "θολώνοντας" την κυρίως αφήγηση.
Ηχητική βιβλιοθήκη με αφηγήσεις ονείρων.
Με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου

[ΝΑΥΠΗΓΟΕΠΙΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ ΖΩΝΗ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ]

"Ιφιγένεια εν Αυλίδι" του Ευριπίδη, σε χορογραφία Κωνσταντίνου Μίχου.
Οι θυσίες για να πλεύσουν τα πλοία. Αυτό είναι το θέμα της τραγωδίας του Ευριπίδη, την οποία διασκευάζει ο Κωνσταντίνος Μίχος κάνοντας να συναντηθούν δεκάδες επαγγελματίες ηθοποιοί και ερασιτέχνες, κάτοικοι, εργαζόμενοι και σπουδαστές του Πειραιά.

[ΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΣ]

"Διαδρομές" από τον Χρήστο Οικονόμου και τον Γιάννη Χρυσούλη.

Δύο σύγχρονοι Έλληνες συγγραφείς επεξεργάζονται με τη μορφή μονολόγων δύο από τα πιο βασανιστικά προβλήματα της σημερινής κοινωνίας: τη μετανάστευση και την ανεργία. Με πρωταγωνιστές έναν άντρα και μια γυναίκα, κάθε συγγραφέας με τον δικό του τρόπο και την προσωπική του αισθητική, κάποτε με το στοιχείο του τραγικού, συχνά με εκείνο του σουρεαλισμού και του χιούμορ, προσπαθεί να καταδείξει τις βαθύτατες επιδράσεις αυτών των προβλημάτων στην καθημερινή ζωή, στον ψυχισμό και στα ματαιωμένα όνειρα πολλών συνανθρώπων μας.

[ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ]
"In the Eyes of God -Ολονυχτία", σε σκηνοθεσία και χορογραφία Αποστολίας Παπαδαμάκη. 

Ο Πειραιάς υπήρξε πάντα ένας τόπος συνάντησης Ανατολής και Δύσης. Οι θεατές-πρωταγωνιστές καλούνται να συναντηθούν σε μια ολονυχτία, να αλληλεπιδράσουν, να εγκαθιδρύσουν μια βαθιά ανθρώπινη επαφή μέσα από την τέχνη, σε ένα υπερβατικό δικό τους δημιούργημα με θέμα την πίστη και γύρω από το ερώτημα: "Τι νομίζουμε ότι είναι ο θεός;". Καθοδηγητές η χορογράφος Αποστολία Παπαδαμάκη μαζί με τον συνθέτη Τρύφωνα Κουτσουρέλη και τους συνεργάτες τους από τον επιστημονικό και τον καλλιτεχνικό χώρο.

[ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ]

"dance meetings (piraeus version)", από την Άρια Μπουμπάκη.

Το dance meetings (piraeus version) είναι ένα χορευτικό πρότζεκτ που θέτει σε κίνηση τον Πειραιά. Κάτοικοι της πόλης συναντιούνται με τη χορογράφο και χτίζουν μαζί έναν κόσμο με κύρια εργαλεία το σώμα, την κίνηση, το περιβάλλον τους (εικαστικό, φυσικό, αστικό), τον ρυθμό και τον χορό. Χωρίς προκαθορισμένο σενάριο ή χορογραφία, σώματα που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους ακολουθούν τη φυσική πορεία των βημάτων τους, δίνοντας έναν νέο χορευτικό ρυθμό στην πόλη.

[ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ]
"Ορίζοντας δρόμου", από τη Βάσια Βαλκανιώτη.
Μια χορευτική διαδήλωση, ένα ανοιχτό κάλεσμα στους ανθρώπους της πόλης του Πειραιά να συναντηθούν, να εκφραστούν ξυπνώντας το σώμα τους κινητικά, να πορευτούν προς του καθενός το "ιερό", το "ασφαλές", το "αγαπημένο", να νιώσουν πιο ζωντανοί μέσω του χορού. Μια διαδρομή στους δρόμους του Πειραιά, που αναζητά νέους τρόπους/πιθανότητες/προοπτικές να βιώσει κανείς την ελευθερία τόσο σε προσωπικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Ο χορός ανοίγει στον δημόσιο χώρο σαν αφορμή διαπολιτισμικού, καλλιτεχνικού και πολιτικού διαλόγου.

[ΤΑΒΕΡΝΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ]
"Κώστας Νούρος: ξένος δυο φορές" της Ανθής Γουρουντή.
Ο Κώστας Μασσέλος ή Νούρος υπήρξε μια ιδιαίτερη περίπτωση τραγουδιστή, του οποίου το ταλέντο άνθησε τόσο στη Σμύρνη όσο και στον Πειραιά. Η φωνή, αλλά και η ζωή του σφράγισαν μοναδικά και ανατρεπτικά το ρεμπέτικο. Μοναχικός και αλύτρωτος τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο βίο του, σφράγισε με τη βελούδινη φωνή του την πρώτη περίοδο του σμυρνέικου-ρεμπέτικου τραγουδιού και δημιούργησε ρήγμα στα στερεότυπα ερωτικής συμπεριφοράς του ρεμπέτη. Δύο φορές πρόσφυγας, μπόλιασε με τη φινέτσα του το μπρούτο πειραιώτικο ρεμπέτικο, μένοντας συγχρόνως αόρατος, μια ντελικάτη φιγούρα που δεν χωρούσε στα στερεότυπα μιας συντηρητικής κοινωνίας.

[ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ]
"Χαιρετισμοί" (Βίντεο 10’) της Εύας Στεφανή.
Πορτρέτα γυναικών διαφορετικών ηλικιών, κοινωνικών τάξεων και εθνοτήτων από την ευρύτερη περιοχή του Πειραιά. Μέσα από αποσπάσματα αφηγήσεων επιχειρείται ένα παλίμψηστο ιστοριών και μια τοιχογραφία προσώπων. Η διαφορετικότητα γίνεται το έναυσμα για την αφήγηση, στο κέντρο της οποίας παραμένει η γυναικεία μορφή.

[ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΛΙΠΑΣΜΑΤΩΝ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ]
"Παίζοντας με την Ιστορία", από την Ελένη Κυραμαργιού.
Οι πυκνοί καπνοί, η κόκκινη από το θειάφι θάλασσα, το μολυσμένο υπέδαφος, οι ήχοι των μηχανών θα περιμένουν τους μικρούς μαθητές των σχολείων της πόλης που θα ξεχυθούν στον χώρο του πρώην εργοστασίου της Εταιρείας Λιπασμάτων. Μέσα από δημιουργικά παιχνίδια και κατασκευές ζωντανεύει η ιστορία ενός εγκαταλειμμένου εργοστασίου και οι μικροί μαθητές μεταμορφώνονται από θεατές σε πρωταγωνιστές παιχνιδιού. Στο τέλος της δράσης δημιουργούν οικολογικές κατασκευές και φυτεύουν φυτά στον χώρο.

[ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ ΝΙΚΑΙΑΣ, ΠΑΡΚΟ ΔΗΛΑΒΕΡΗ, ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΣΤΕΛΛΑΣ, ΜΑΝΙΑΤΙΚΑ]
"Πειραιολογία", από τον Γιάννη Γονατίδη και τον Χρήστο Χρυσανθόπουλο (Αρχείων Τάξις)

Συναντήσεις μνήμης: άνθρωποι με αφηγήσεις, φωτογραφίες, αντικείμενα, αρχεία, γεύματα σε δημόσιους χώρους διαμορφώνουν ένα πλαίσιο διαλόγου ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν. Ένα ζωντανό μουσείο για την καταγωγή, το φύλο και τη θρησκεία μέσα στην πόλη του Πειραιά. Ανταλλαγή εμπειριών και αναμνήσεων σε μια επανεξέταση του ιδιωτικού και του δημόσιου, του ατομικού και του συλλογικού. 

[ΣΠΙΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ]
"Οι Πειραιώτες ανοίγουν τα σπίτια τους" από την Ειρήνη Μαργαρίτη
Τι είναι το σπίτι μας; Η πατρίδα μας, το μέρος όπου γεννηθήκαμε, το σπίτι όπου ζουν οι αγαπημένοι μας, ή απλώς ο χώρος όπου κατοικούμε; Το καταφύγιό μας ή το μέρος όπου μπορεί ακόμη και να κινδυνεύουμε; Τα σπίτια έχουν να πουν τις δικές τους ιστορίες. Μικρές και μεγάλες. Μια σειρά δράσεων που λαμβάνει χώρα σε σπίτια. Μια αφορμή για να ανακαλύψουμε τις ιστορίες των άλλων. Να επισκεφτούμε τις διαφορετικές ζωές που κρύβονται σε τέσσερις τοίχους, και που ίσως στην πραγματικότητα να μην είναι τόσο διαφορετικές.

[ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ ΠΕΙΡΑΙΑ, ΑΝΟΙΧΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ]
"Κοινός τόπος" από τον Χρήστο Χρυσόπουλο και το Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών.
Ο συγγραφέας Χρήστος Χρυσόπουλος και η εικαστικός Αναστασία Δούκα επιμελούνται, σε συνεργασία με το Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά και με την υποστήριξη της πλατφόρμας Fairead, ένα πρόγραμμα συμμετοχικής δημιουργίας στο οποίο οι διδάσκοντες και οι μαθητές του ΑΣΜΠ διερευνούν συνεργατικά και παρουσιάζουν με ποικίλα μέσα το "σχολείο" ως ιδανικό κοινό τόπο μάθησης, κατανόησης, ονείρου και ζωής.

[ΣΤΑΘΜΟΣ ΗΣΑΠ]

"Έρωτας ή τίποτα. Ιστορίες του Πειραιά" από την Άννα Τσίχλη και το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.
Ιστορίες από διαφορετικές εποχές, διαφορετικές καταστάσεις και διαφορετικούς χώρους: οι βομβαρδισμοί του Πειραιά στον πόλεμο, οι πρόσφυγες του χτες και του σήμερα, οι άνθρωποι και οι χώροι, η πύλη Ε7 του λιμανιού, ο σταθμός του ΗΣΑΠ, τα παράνομα στέκια του Πειραιά φωτίζονται μέσα από τις παραστάσεις των φοιτητών του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Οι παραστάσεις βασίζονται στις τεχνικές του θεάτρου-ντοκουμέντου και του θεάτρου της επινόησης.

[ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ]
"Καπέλων δρώμενα" από τη Σεβαστή Στρογγυλού και το Ενιαίο Λύκειο Καμινίων.
Ένα πρόγραμμα συλλογικής δημιουργικής συγγραφής θεατρικού έργου με άξονα τη σημειολογία του καπέλου και στόχο τη γεφύρωση οικογενειακών, κοινωνικών και πολιτισμικών αντιθέσεων. Βασισμένο σε συνεντεύξεις από άτομα που φορούν καπέλο από επιλογή ή υποχρεωτικά, με στόχο τον αυτοπροσδιορισμό ή/και τον ετεροπροσδιορισμό τους. 

[ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΣΤΗ ΠΟΛΗ, ΤΡΟΥΜΠΑ, ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ]
"Bridging Diversities", από τον Νίκο Διαμαντή και το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών Ε.Κ.Π.Α.

Πώς να γεφυρώσεις διαφορετικότητες μέσα από την τέχνη; Προσευχές, όνειρα, συναισθήματα και γνώσεις συνδιαμορφώνουν ποικίλες δράσεις σε διάφορα σημεία του Πειραιά. Στο επίκεντρο των δράσεων των φοιτητών του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών βρίσκονται θέματα όπως τα άτομα με αναπηρία, διαφορετικές εκδοχές του τόπου, το φύλο κ.ά.

http://greekfestival.gr/gr/home