ΣΚΗΝΟΒΑΣΙΕΣ -- Θέατρο στο Φεστιβάλ Αθηνών 2017

(4-4-2017)

Το θεατρικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών 2017 απλώνεται και αυτή τη χρονιά στις σκηνές των κτηρίων της Πειραιώς 260, στο Εθνικό Θέατρο, το Ωδείο Ηρώδου Αττικού, αλλά και στο Θέατρο Ολύμπια. To Φεστιβάλ πραγματοποιεί φέτος και "Άνοιγμα στην πόλη" με παραστάσεις εκτός των τειχών.
Το θεατρόφιλο κοινό θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει —μεταξύ άλλων— την επιστροφή του Ρομέο Καστελλούτσι και του Ζυλιέν Γκοσλέν, τη σύμπραξη του Ρόμπερτ Γουίλσον και του Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ, το αφιέρωμα στη γερμανική Φόλκσμπύνε, αλλά και τις νέες θεατρικές προτάσεις του Σίμου Κακάλα, της Λίλο Μπάουρ, της ομάδας blitz. Αφιερωμένη στη μνήμη του Σπύρου Α. Ευαγγελάτου παρουσιάζεται η περσινή τελευταία του σκηνοθετική εργασία, στον "Αμύντα" του Γεωργίου Μόρμορη.

Το πρόγραμμα:

ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ 

[ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

"Η σφαγή των Παρισίων" του Κρίστοφερ Μάρλοου, σε σκηνοθεσία Χρήστου Θεοδωρίδη, από την Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων.
Το έργο του Μάρλοου εστιάζει σε μια από τις πιο αιματηρές σελίδες της ιστορίας, το 1572, ανήμερα της γιορτής του αγίου Βαρθολομαίου, όταν Γάλλοι Καθολικοί σφαγιάζουν γύρω στους 3.000 Ουγενότους (Γάλλους Προτεστάντες). Μια τέτοια νύχτα κάθε άνθρωπος μπορεί να έχει μόνο έναν ρόλο: του σφαγιαστή ή του σφαγιαζόμενου. (2ος χρόνος)
Παίζουν: Παναγιώτης Εξαρχέας, Ξένια Θεμελή, Γιώργος Κισσανδράκης, Ντένης Μακρής, Μαρία Μπαγανά, Κατερίνα Πατσιάνη, Τατιάνα-Άννα Πίττα, Σαμψών Φύτρος, Σπύρος Χατζηαγγελάκης, Γιώργος Χριστοδούλου. 

[ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]
"Το γεφύρι του Δρίνου" (βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ίβο Άντριτς), σε σκηνοθεσία Νικίτα Μιλιβόγεβιτς.

Η ιστορία μιας γέφυρας που παραμένει σταθερό σημείο αναφοράς ανά τους αιώνες, ενώ γύρω της τα πάντα έρχονται και παρέρχονται.

Παίζουν: Σοφία Κόκκαλη, Θάνος Τοκάκης, Κώστας Μπερικόπουλος, Προμηθέας Αλειφερόπουλος.

ΘΕΑΤΡΟ ΟΛΥΜΠΙΑ
"Greek Freak all star game"
Ο Σίμος Κακάλας καταπιάνεται με το αγαπημένο του είδος, δίνοντας ένα αυτοσαρκαστικό, αυτοαναφορικό βαριετέ. Παρουσιάζει έναν χορό σεσημασμένων καλλιτεχνών, καταδικασμένων από την Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Διαδικτύου να βρίσκονται ισοβίως επί σκηνής, με την υποχρέωση να παράγουν συνεχώς άρτια καλλιτεχνικά προϊόντα, να διασκεδάζουν και να γοητεύουν κοινό και κριτικούς. Η παράσταση αφιερώνεται στη μνήμη των "εκατοντάδων θυμάτων της διαδικτυακής κριτικής".
Παίζουν: Σίμος Κακάλας, Δήμητρα Κούζα, Μιχάλης Βαλάσογλου κ.ά.

[ΑΙΘΟΥΣΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΕΘΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ]
"Festen / Οικογενειακή γιορτή", (βασισμένο στην ταινία του Τόμας Βίντερμπεργκ), σε σκηνοθεσία Γιάννη Παρασκευόπουλου. 

Μια οικογενειακή γιορτή γίνεται αφορμή να διαταραχτεί η επίπλαστη αρμονία που για χρόνια επικρατούσε μέσα στο σπίτι της οικο- γένειας Χάνσεν. Τιμώμενο πρόσωπο είναι ο πατέρας, ο Χέλγκε, ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας, ο οποίος γιορτάζει τα εξηκοστά του γενέθλια περιστοιχισμένος από συγγενείς και στενούς φίλους. Τα καλά κρυμμένα μυστικά της οικογένειας αποκαλύπτονται, χωρίς όμως στην πραγματικότητα να συγκλονίζουν κανέναν.

Παίζουν: Χρίστος Στυλιανού, Στεφανία Ζώρα, Κωνσταντίνος Χατζησάββας, Σταυρούλα Αραμπατζόγλου, Κωνσταντίνος Λιάρος, Ιωάννα Παγιατάκη, Γιολάντα Μπαλαούρα, Βασίλης Σπυρόπουλος, Κλειώ-Δανάη Οθωναίου, Νίκος Καπέλιος, Αλέξανδρος Τσακίρης, Νεφέλη Ανθοπούλου, Γιάννης Παρασκευόπουλος, Βασίλης Παπαγεωργίου.
 

[ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

"Ο αλαβροστοισειώτης" του Παύλου Λιασίδη, σε σκηνοθεσία Νίκου Χατζόπουλου.

Έμμετρο έργο, γραμμένο σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο στην Κύπρο του ’60 από τον λαϊκό ποιητή Παύλο Λιασίδη, ο Αλαβροστοι-σειώτης πραγματεύεται τη σύγκρουση ανάμεσα στο φυσικό και το μεταφυσικό, όπως μαρτυρά και ο τίτλος του, που σημαίνει "ο ονειροπαρμένος, ο κυριευμένος από νεράιδες".

Παίζουν: Μαρίνα Αργυρίδου, Άντρη Θεοδότου, Κλείτος Κωμοδίκης, Γιωργής Τσουρής κ.α. 

[ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

"Ξαφνικά πέρυσι το καλοκαίρι" του Τέννεση Ουίλιαμς, σε σκηνοθεσία Γεωργίας Μαυραγάνη. 

Ένας ομοφυλόφιλος ποιητής κατασπαράσσεται από ένα αγριεμένο πλήθος παιδιών. Αυτό είναι και το τελευταίο του –άγραφο– ποίημα. Πίσω του αφήνει μια γυναίκα-μάρτυρα του έργου και της μοίρας του, που δεν θα διστάσει να αρθρώσει αυτό το ποίημα, παρά τον αδυ- σώπητο πόλεμο που υφίσταται από τους συγγενείς προκειμένου να σωπάσει. Όχι σαν επιθανάτια κραυγή μιας ενοχικής συνείδησης που αυτοτιμωρείται, αλλά σαν σπαραχτικό ύμνο στην αγάπη που, παρ’ όλ’ αυτά, επιβιώνει. 

Παίζουν: Μαρία Κεχαγιόγλου, Βαγγέλης Αμπατζής, Ευδοξία Ανδρουλιδάκη, Άννα Μάσχα, Γρηγόρης Μπαλλάς, Ελίνα Ρίζου, Ναζίκ Αϊδινιάν.

[ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]
"Θερμά θαλάσσια λουτρά" (βασισμένο σε διηγήματα του Η.Χ. Παπαδημητρακόπουλου), σε σκηνοθεσία Βασίλη Νούλα.
Η περφόρμανς της ομάδας Nova Melancholia θα κινηθεί σε μια ατμόσφαιρα θερινής αμεριμνησίας και ραστώνης· η μελαγχολία, όμως, και το υπαρξιακό άλγος θα ελλοχεύουν, όπως τα σκοτεινά φύκια κάτω από τη γαλανή θάλασσα. Το ύφος των διηγημάτων είναι χαμηλόφωνο, οικείο, ακριβές και ρέει με έναν απλό, φυσικό τρόπο, σε αντίθεση με την ανησυχία των προσώπων, που κάνει παραπλανητική την επιφάνεια της καλοκαιρινής σαγήνης.
Παίζουν: Αντώνης Γκρίτσης, Ελένη Καραγεώργη, Αθανάσιος Κουβούσης, Βίκυ Κυριακουλάκου, Αλέξια Σαραντοπούλου, Δέσποινα Χατζηπαυλίδου.

[ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

"Ο άγιος Κάρτακ και το μικρό λουλούδι" (βασισμένο στον "Θρύλο του αγίου Πότη" του Γιόζεφ Ροτ), σε σκηνοθεσία Μαρίας Πανουργιά. 

Και άγιος και πότης; Την παράθεση δυο φαινομενικά ασύνδετων κόσμων επιχειρεί στη "διαθήκη" του, το τελευταίο του διήγημα, ο συγγραφέας Γιόζεφ Ροτ. Ωστόσο, γρήγορα διαπιστώνει κανείς πως η αγιότητα, όπως και η μέθη, ανήκουν αποκλειστικά στον χώρο μιας άστατης ιδιοτροπίας: το μόνο που τις εμψυχώνει είναι η επιθυμία. Η παράσταση, βασισμένη στο έργο του Ροτ σε διασκευή του Ευθύμη Φιλίππου, στήνεται ως παραμύθι μέσα σε μια εφήμερη κατασκευή. 

Παίζουν: Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Φιντέλ Ταλαμπούκας, Δομνίκη Μητροπούλου, Σοφία Ίτο.

[ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ-ΡΕΞ]

"Το κορίτσι που πέφτει, πέφτει, πέφτει" (εμπνευσμένο από διηγήματα του Ντίνο Μπουτζάτι), σε σκηνοθεσία Λίλο Μπάουρ.

Μια νεαρή κοπέλα, η Μάρτα, στέκεται στην κορυφή ενός ουρανοξύστη και ατενίζει την απίστευτη κοσμοσυρροή στην πόλη, που φα- ντάζει πανέμορφη στο νυχτερινό φως. Τέτοια ώρα οι πόλεις γεμίζουν με έμπνευση. Στους δρόμους συναντήσεις, φώτα, γλέντια, πόθοι. Τα πνευμόνια της Μάρτας φουσκώνουν από έναν αέρα γεμάτο υποσχέσεις. Γέρνει πάνω στο κιγκλίδωμα και αφήνεται στο κενό. Τι είναι αυτό που την περιμένει; Η Μάρτα δεν φοβάται. Χωρίς να το καταλάβει, δραπετεύει από τους νόμους αυτού του κόσμου, του χρόνου και της βαρύτητας. Το κορίτσι που πέφτει μας οδηγεί σ’ ένα ταξίδι μέσα στη ζωή. Η Λίλο Μπάουρ σκηνοθετεί αυτό το παραμύθι για τη νιότη και τη δύναμη της φαντασίας, που αντλεί την έμπνευσή του από κείμενα του Ιταλού συγγραφέα Ντίνο Μπουτζάτι.

Παίζουν: Μαρία Καλλιμάνη, Κώστας Φιλίππογλου, Γιώργος Συμεωνίδης, Εριφύλη Στεφανίδου, Καλλιρρόη Μυριαγκού, Τάσος Δημητρόπουλος, Εύα Οικονόμου-Βαμβακά, Θάνος Λέκκας, Αναστασία-Ραφαέλα Κονίδη, Κίττυ Παϊταζόγλου.

[ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]
"Το Ινστιτούτο της παγκόσμιας μοναξιάς" (εμπνευσμένο από το "Μαγικό βουνό" του Τόμας Μαν), σε σκηνοθεσία ομάδας blitz.  

Η ομάδα blitz, επηρεασμένη από την ατμόσφαιρα του βιβλίου, γράφει και σκηνοθετεί την ιστορία μιας ομάδας ανθρώπων που έχουν καταφύγει οικειοθελώς σε ένα ιδιότυπο ινστιτούτο, μακριά από τον υπόλοιπο κόσμο, προκειμένου να θεραπευθούν από τον ιό της μοναξιάς που απειλεί την ανθρωπότητα. Κάποιοι είναι εκεί για χρόνια, κάποιοι θεωρούν τη διαμονή τους πρόσκαιρη, μια κατάσταση που δεν θα κρατήσει πολύ, κάποιοι είναι χαρούμενοι καθώς πιστεύουν ότι η μοναξιά είναι πάντα ένας τρόπος να ατενίζει κανείς την εσωτερική του ησυχία. Η παράσταση αφηγείται το ημερήσιο πρόγραμμα στο ινστιτούτο, τις ασκήσεις εναντίον της μοναξιάς, τις εξομολογήσεις των ηρώων για τη ζωή τους, τα παιχνίδια που επινοούν προκειμένου να περάσει ο χρόνος, τις συζητήσεις τους αργά το βράδυ.

Παίζουν: Γιώργος Βαλαής, Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Ρωμανός Καλοκύρης, Γιάννης Παπαδόπουλος, Αγγελική Παπούλια, Χρήστος Πασσαλής, Catherine Hargreaves.

[ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

"Όταν σε λίγο κατεβήκαμε στη θάλασσα", σε σκηνοθεσία Φωτεινής Παπαδόδημα.

Πέντε νέοι ηθοποιοί-τραγουδιστές και πέντε μουσικοί επί σκηνής δημιουργούν μια δική τους γλώσσα παίζοντας με τον λόγο, τον ρυθμό, τη μελωδία, το σώμα. Ανοίγουν έναν διάλογο ανάμεσα στην ομηρική Οδύσσεια και τη σύγχρονη πραγματικότητα. Μέσα από μαρτυρίες, στοχασμούς, ανοιχτά ερωτήματα, τραγούδια και μουσική μιλούν για τη μνήμη, την απώλεια, τον ξεριζωμό, τη νοσταλγία, την αγωνία, τη δικαιοσύνη, το πρόσωπο, την ταυτότητα, τον ξένο, το οικείο και το ανοίκειο.

Παίζουν: Φωτεινή Παπαδόδημα, Αμαλία Τσεκούρα, Ελεάνα Καυκαλά, Χρυσούλα Παππά, Αλέξανδρος Αχτάρ, Νίκος Λεκάκης.

[ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

"Ορκισμένη παρθένα" της Ελβίρας Ντόνες, σε σκηνοθεσία Ένκε Φεζολλάρι. 

Η ορκισμένη παρθένα Χάνα/Μαρκ, μια ιδιόμορφη βαλκάνια Αντιγόνη, διαμαρτυρόμενη ενάντια στον ανορθολογισμό της εξουσίας αιώνες μετά από εκείνη την κόρη-σύμβολο, αποφασίζει να θάψει όχι το σώμα ενός νεκρού αδελφού, αλλά το δικό της σώμα, στα πέτρινα τοπία της Σκόδρας, στη Βόρεια Αλβανία. 

Παίζουν: Παρθενόπη Μπουζούρη, Γεωργιάννα Νταλάρα, Γιούλικα Σκαφιδά, Μαρία Σκαφτούρα, Στάθης Σταμουλακάτος, Αντώνης Φραγκάκης.

[ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

"Οι προεδρίνες" του Βέρνερ Σβαμπ, σε σκηνοθεσία Ζωής Χατζηαντωνίου.

Οι προεδρίνες –η Έρνα και η Γκρέτε, συνταξιούχες καθαρίστριες, και η Μαριέντλ, καθαρίστρια με ειδικότητα στο ξεβούλωμα των απόπατων– δεν ομιλούν, "ομιλούνται", "σέρνονται πίσω από τη γλώσσα όπως σέρνονται τα τσίγκινα κουτάκια πίσω από την ουρά ενός σκυλιού". Η Έρνα, η Γκρέτε και η Μαριέντλ μαζεύονται να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα και την καινούργια έγχρωμη τηλεόραση της Έρνας. Ο πνευματικός τους ορίζοντας δεν ξεπερνάει ποτέ τη μικροαστική μπαναλιτέ, τη βιαιότητα και τον θρησκευτικό φανατισμό. Ζούνε σ’ έναν φαντασιακό κόσμο και η απώλεια του ελέγχου των φαντασιώσεών τους οδηγεί σε αποτρόπαιο φινάλε.

Παίζουν: Μαρία Κατσιαδάκη, Εύη Σαουλίδου κ.α.
 

[ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]
Δημήτρης Κουρτάκης, 

"Αποτυχημένες απόπειρες αιώρησης στο εργαστήριό μου" (σύνθεση κειμένων βασισμένη σε πεζά του Σάμιουελ Μπέκετ), σε σκηνοθεσία Δημήτρη Κουρτάκη. 

Ένας περφόρμερ, κλεισμένος στο εργαστήριό του, αποχωρισμένος από τον κόσμο, χρησιμοποιεί το σώμα του ως υλικό και πεδίο για πείραμα, μέχρι την οριστική διάλυση του Εαυτού και την εξάντληση των λέξεων, σε έναν χώρο στον οποίο προσπαθεί, διαρκώς και μάταια, να κατοικήσει· έναν μη-τόπο. Μέσα στο εκμαγείο του εσωτερικού ενός διώροφου κτίσματος, ο περφόρμερ κινηματογραφεί, σαν άλλος Κραπ, τον εαυτό του και τον χώρο. Οι θεατές, καθισμένοι εκατέρωθεν του κτίσματος, προσκαλούνται σε μια λαθραία και εν τέλει απατηλή θέαση, αφού σύντομα ανακαλύπτουν ότι και αυτοί μοιράζονται τη συνθήκη του: είναι και οι ίδιοι έγκλειστοι στον δικό τους προθάλαμο· σε μια μάταιη αναμονή.

Ερμηνεύει ο Άρης Σερβετάλης.
 

[ΗΡΩΔΕΙΟ]
Μνήμη Σπύρου Α. Ευαγγελάτου

"Αμύντας" του Γεωργίου Μόρμορη, σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου. 

Στη μνήμη του Σπύρου Ευαγγελάτου θα παρουσιαστεί εκ νέου στο Ηρώδειο ο "Αμύντας", η τελευταία του παράσταση, που έκανε πρεμιέρα πέρυσι στο Φεστιβάλ Αθηνών.

Παίζουν: Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Φαίη Ξυλά, Βίκυ Βολιώτη, Θανάσης Κουρλαμπάς, Θανάσης Δήμου, Χριστιάννα Μαντζουράνη, Θωμάς Γκαγκάς, Γεράσιμος Σκαφίδας, Μάριος Σαραντίδης.

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ 

Αφιέρωμα στη Φόλκσμπύνε 

Η Φόλκσμπύνε καταλαμβάνει για δέκα μέρες την Πειραιώς 260 στήνοντας ένα μεγάλο πάρτι που θα περιλαμβάνει παραστάσεις, ταινίες, μουσικές, χορό αλλά και συναρπαστικές συζητήσεις

"Ο παίκτης" του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι, σε σκηνοθεσία Φρανκ Κάστορφ.

Στον "Παίκτη", ο απερχόμενος καλλιτεχνικός διευθυντής της Φόλκσμπύνε χρησιμοποιεί την τεχνική της ζωντανής κινηματογράφησης, σε συνδυασμό με το χαρακτηριστικό σκηνοθετικό του στυλ. Ο σκηνοθέτης βλέπει το λογοτεχνικό μανιφέστο που έγραψε ο Ντοστογιέφσκι για τον εθισμό στα τυχερά παιχνίδια σαν "ένα μεγαλειώδες, ζωηρό, δυναμικό πυροτέχνημα στασιμότητας και ακινησίας", που εμπνέεται από τη σπαρακτική ζωή του συγγραφέα.

"Μουρμουρητό" του Ντίτερ Ροτ, σε σκηνοθεσία Χέρμπερτ Φριτς.

Ο Χέρμπερτ Φριτς μεταφέρει στο θέατρο τη νουβέλα του Dieter Roth (Ντίτερ Ροτ) "Μουρμουρητό". Στις 178 σελίδες του βιβλίου επαναλαμβάνεται μία μόνο λέξη: "Murmel". Στην παράσταση, δεκατέσσερις ηθοποιοί μουρμουρίζουν αδιαλείπτως τη μοναδική λέξη του βιβλίου και μεταμορφώνουν το κείμενο σε μια υπνωτιστική, ψυχεδελική εμπειρία.

"Σ’ αγαπώ, αλλά επέλεξα την αποδραματοποίηση", σε δραματουργία και σκηνοθεσία Ρενέ Πόλλες.
Μια καυστική, αστεία παράσταση που θέτει σημαντικά φιλοσοφικά ερωτήματα γύρω από την πολιτική, τον χρόνο, τον χώρο, την πραγματικότητα και την πρόοδο, και θα διαδραματίζεται στα φορτηγά του "Rollende Road Show" της Φόλκσμπύνε

Μάστερκλας με τον Χανς-Τις Λέμαν 

Με αφορμή το αφιέρωμα στη Φόλκσμπύνε, προσκεκλημένος του Φεστιβάλ είναι ο σπουδαίος γερμανός θεωρητικός του θεάτρου Χανς-Τις Λέμαν. Συγγραφέας της μελέτης-ορόσημο "Postdramatisches Theater" ο Λέμαν θα δώσει μάστερκλας με τίτλο "Το μεταδραματικό θέατρο, ο Ρενέ Πόλλες και η βερολινέζικη Φόλκσμπύνε".

[ΘΕΑΤΡΟ ΟΛΥΜΠΙΑ]

"Γράμμα σ’ έναν άντρα" των Ρόμπερτ Γουίλσον και Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ.

Οι σπουδαίοι Ρόμπερτ Γουίλσον και Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ ενώνουν τις δυνάμεις τους για να διεισδύσουν στο διαλυμένο μυαλό ενός από τους διασημότερους χορευτές όλων των εποχών, του Βάσλαβ Νιζίνσκι. Η σόλο παράσταση βασίζεται στα ημερολόγια του εμβληματικού χορευτή, ένα πραγματικό έργο τέχνης που καταγράφει την κάθοδό του στην τρέλα και σκιαγραφεί τη βασανισμένη σεξουαλικότητα και πνευματικότητά του, όπως επίσης και την τρικυμιώδη σχέση του με τον ιδρυτή των Ρωσικών Μπαλέτων, ιμπρεσάριο Σεργκέι Ντιαγκίλεφ, στον οποίον αναφέρεται και το γράμμα του τίτλου. 

[ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

"Τα στοιχειώδη σωματίδια" του Μισέλ Ουελμπέκ, σε σκηνοθεσία Ζυλιέν Γκοσλέν. 

Μετά το "2066" του Ρομπέρτο Μπολάνιο, που παρουσιάστηκε πέρυσι, ο τριαντάχρονος Ζυλιέν Γκοσλέν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με τα 'Στοιχειώδη σωματίδια" του βραβευμένου, αλλά και αμφιλεγόμενου Μισέλ Ουελμπέκ. Στη διασκευή του ο Γκοσλέν αξιοποιεί το εγγενώς θεατρικό, πολυφωνικό, μεταμοντέρνο ύφος του συγγραφέα για να ζωντανέψει ένα βιβλίο που συνιστά ανατρεπτική εκδοχή του κλασικού οικογενειακού μυθιστορήματος.

[ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

"Αυτοκρατορία", σε σκηνοθεσία Μίλο Ράου.

Ποια μορφή θα έχει η νέα Ευρώπη; Μήπως η λέξη "πατρίδα" έχει αποκτήσει μια καινούργια έννοια; Ο ελβετός Μίλο Ράου επανέρχεται φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών με το "Empire", το φινάλε της Ευρωπαϊκής Τριλογίας, μιας τριετούς διερεύνησης του ουμανιστικού μύθου και της πραγματικότητας της Ευρώπης, που μας παρουσιάζει τις βιογραφίες προσφύγων. Ηθοποιοί από την Ελλάδα, τη Συρία και τη Ρουμανία αφηγούνται ιστορίες βασανιστηρίων, φυγής, θρήνου, θανάτου και αναγέννησης.

[ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260

"Από το υπόγειο στην ταράτσα" της Μαχίν Σαντρί, σε σκηνοθεσία Αφσανέχ Μαχιάν.

Το θέατρο-ντοκουμέντο της Μαχίν Σαντρί αφηγείται την ιστορία των "Yellow Dogs", ενός αντεργκράουντ ροκ συγκροτήματος από την Τεχεράνη. Αντιμέτωπο με τις δυσκολίες της ζωής στο Ιράν, το συγκρότημα μετανάστευσε στη Νέα Υόρκη. Το 2013, ένα από τα μέλη του συγκροτήματος δολοφόνησε τρία και τραυμάτισε ένα από τα υπόλοιπα μέλη. Κατόπιν αυτοκτόνησε. 

[ΘΕΑΤΡΟ ΟΛΥΜΠΙΑ]

"Democracy in America", σε σκηνοθεσία Ρομέo Καστελλούτσι.

Το 1835 ο γάλλος διπλωμάτης Αλεξίς ντε Τοκβίλ έγραψε ένα δίτομο δοκίμιο για την ανθούσα δημοκρατία των Ηνωμένων Πολιτειών με τίτλο "Η δημοκρατία στην Αμερική". Εμπνευσμένος από το έργο του Τοκβίλ, ο Καστελλούτσι με την παράσταση αυτή θα επιχειρήσει να αναδείξει τις σκοτεινές πλευρές της "δημοκρατικής τυραννίας", η οποία, εν ονόματι της πλειοψηφίας, αδρανοποιεί τον πολίτη και περιορίζει τις θεμελιώδεις ελευθερίες του. 

[ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

"Όλος ο Σαίξπηρ σ’ ένα τραπέζι" από τη Forced Entertainment.

Αλατιέρα και πιπεριέρα στη θέση του βασιλιά και της βασίλισσας αντίστοιχα. Βάζο στη θέση του πρίγκιπα. Σπιρτόκουτο στη θέση του υπηρέτη. Χαρτί υγείας στη θέση του πανδοχέα. Μπουκάλι νερό στη θέση του αγγελιαφόρου. Μέσα σε εννιά μέρες, οι ερμηνευτές της Forced Entertainment δημιουργούν συμπυκνωμένες εκδοχές όλων των έργων του Σαίξπηρ, το ένα μετά το άλλο, μέσα από 36 μικρογραφίες έργων του, χρησιμοποιώντας καθημερινά αντικείμενα τα οποία υποκαθιστούν τους χαρακτήρες. Η δράση εκτυλίσσεται στην επιφάνεια ενός τραπεζιού, μια θεατρική σκηνή ενός μέτρου όπου τα έργα ζωντανεύουν σε μορφή μινιατούρας μέσα από απλές, χειροποίητες μαριονέτες.

[ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260]

"Ο ύμνος στον έρωτα" σε σκηνοθεσία Μάρτα Γκόρνιτσκα.

Η Πολωνή σκηνοθέτιδα παρουσιάζει το τελευταίο μέρος του τρίπτυχου "(M)other Courage", όπου στηλιτεύεται η υποκρισία της Πολωνίας και κατ’ επέκταση ολόκληρης της Ευρώπης στο ζήτημα των ανθρωπιστικών αξιών. Η Γκόρνιτσκα στηλιτεύει την πανάρχαια λογική του "εμείς" εναντίον "αυτών" και θολώνει τα όρια μεταξύ "εαυτού" και "άλλου".

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ

[ΠΑΛΑΙΟΣ ΑΤΜΟΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΔΕΗ, ΝΕΟ ΦΑΛΗΡΟ]

'Πεντηκοστή" του Ντέιβιντ Έντγκαρ, σε σκηνοθεσία Αγγελικής Γκιργκινούδη.
Παίζουν: Ελένη Ουζουνίδου, Γιάννης Τσορτέκης, Χρήστος Σαπουντζής, Θύμιος Κούκιος, Γρηγόρης Ποιμενίδης, Κρις Ραντάνοφ και 15 πρόσφυγες.

[ΣΗΜΕΙΟ ΕΚΚΙΝΗΣΗΣ: ΣΤΟΑ ΑΤΤΑΛΟΥ]

"Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας" του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία Μαργαρίτας Αμαραντίδη.
Παίζουν: Δημήτρης Μαμιός, Κώστας Μαγκλάρας, Αποστόλης Ψαρρός, Νότης Παρασκευόπουλος, Νικόλας Παπαδομιχελάκης, Γιάννης Δενδρινός, Γιώργος Αβραμίδης, Κλείτος Κωμοδίκης, Ευθύμης Γεωργόπουλος.

[ΜΙΚΡΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΑΘΗΝΩΝ]

"Στο στόμα του λύκου", σε σύλληψη και σκηνοθεσία Αντώνη Κουτρουμπή, από την Ομάδα Πλεύσις.
Ερμηνεία – Χορογραφία: Όλγα Γερογιαννάκη, Αντώνης Κουτρουμπής

"Το ξύπνημα της μνήμης. Παιδιά-πρόσφυγες του ελληνικού Εμφυλίου", από την Εταιρεία Θεάτρου Παίκτες, σε σκηνοθεσία Μαρίας Σάββα.

Παίζουν: Θωμάς Καζάσης, Μαρία Σάββα, Άννα Χανιώτη, Γιώργος Ψυχογιός, Φαίδρα Παπανικολάου, Κώστας Ξυκομηνός.

[ΠΑΛΑΙΟ ΕΛΑΙΟΥΡΓΕΙΟ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ]

"Λουιζιέττα: το καμαρίνι μιας επανάστασης', από το ODC Ensemble, σε σκηνοθεσία Έλλης Παπακωνσταντίνου. 

Παίζουν: Adrian Frieling, Δάφνη Μαρκάκη, Αντώνης Πριμηκύρης, Άλκηστις Πολυχρόνη, Ρόζα Προδρόμου, Θοδωρής Σκυφτούλης, καθώς και εθελοντές, εκπαιδευτικό προσωπικό και μαθητές του Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου Ελευσίνας.