Το πρόγραμμα της Πειραματικής Σκηνής -1 του Εθνικού Θεάτρου 2016-2017

(25-10-2016)

Οι Καλλιτεχνικοί Υπεύθυνοι της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου Πρόδρομος Τσινικόρης και Ανέστης Αζάς, παρουσιάζουν το πρόγραμμα της θεατρικής περιόδου 2016-2017.

11 Νοεμβρίου έως 11 Δεκεμβρίου 2016

"Πεδίο βολής (Αγριόπαπιες)" των influx και Πρόδρομου Τσινικόρη, σε σύλληψη και σκηνοθεσία Κορίνας Βασιλειάδου και Χάρη Πεχλιβανίδη.
Η παράσταση με αφορμή το έργο του Ερρίκου Ίψεν, "Αγριόπαπια", επιχειρεί να ανακαλύψει τι κρύβεται πίσω από την έννοια της ταυτότητας, της υιοθέτησης και της ερμηνείας "ρόλων" τόσο στο θέατρο όσο και στην καθημερινή ζωή. Μετά το "Ορυχείο Ίψεν: Ένας εχθρός του λαού συναντάει τον λαό", που συνδύαζε το ιψενικό έργο με τα γεγονότα των ορυχείων στις Σκουριές, οι influx –artist collective φιλοδοξούν με τη νέα τους παράσταση να διερευνήσουν το θέμα της ενοχής των γονιών, αλλά και να απαντήσουν στα διαχρονικά ερωτήματα: "Τι είμαι" και "Τι θα ήθελα να είμαι".

Δραματουργία: Πρόδρομος Τσινικόρης
Μετάφραση: Κορίνα Βασιλειάδου, Ειρήνη Κυριακού
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριλένα Κατρανίδου
Σκηνικά-κοστούμια: Διδώ Γκόγκου, Ελένη Κανακίδου, Σόνια Σαμαρτζίδου
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Μουσική: Γιώργος Δούσος, Λευτέρης Μουτσινάς
Οργάνωση παραγωγής: Σταυρούλα Δημητριάδου
Παίζουν: Ανθή Ευστρατιάδου, Ειρήνη Κυριακού, Χάρης Πεχλιβανίδης, Κλέα Σαμαντά.

Europoly-παραστάσεις για τη Γηραιά Ήπειρο που αλλάζει.

Το Europoly είναι ένα ευρωπαϊκό θεατρικό και κινηματογραφικό εγχείρημα του Goethe-Institut, σε συνεργασία με το Kammerspiele του Μονάχου, τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το Sirenos-International Theatre Festival του Βίλνιους, το Teatro Maria Matos της Λισαβόνας και το Tiger Fringe Festival του Δουβλίνου.

Στην Ευρώπη, οι κρίσεις ξεσπούν σήμερα η μια πίσω απ’ την άλλη. Πρόκειται πλέον για μια μόνιμη κατάσταση την οποία φαίνεται να έχουμε συνηθίσει. Ωστόσο, πίσω από κάθε κρίση υπάρχουν άνθρωποι, οι ζωές τους, η πραγματικότητα που βιώνουν. Τις ιστορίες των ανθρώπων αυτών αφηγούνται τρία νέα θεατρικά έργα από την Πορτογαλία την Ελλάδα και τη Γερμανία.

Οι παραστάσεις του Europoly:

17 και 18 Δεκεμβρίου 2016
Monday [Πορτογαλία]
Η Cláudia Dias μοιράζεται την "αρένα" με τον συγγραφέα και ποιητή Pablo Fidalgo Lareo και όπως οι πυγμάχοι, "γρονθοκοπούνται" με τις καίριες ερωτήσεις του καιρού μας: Γιατί φοβόμαστε τον διπλανό μας; Πώς μπορούμε να προσεγγίσουμε ο ένας τον άλλον; Πώς μπορούμε να βελτιώσουμε την κατάστασή μας;

Σύλληψη και σκηνοθεσία: Cláudia Dias
Περφόρμερς: Cláudia Dias, Jaime Neves, Karas
Κριτικό μάτι – Επτά χρόνια, Επτά κομμάτια: Jorge Louraço Figueire

Προπονητής Thai Boxing: Jaime Neves
Τεχνική διεύθυνση: Nuno Borda D’Água
Σχεδιασμός φωτισμών: Thomas Walgrave
Παραγωγή: Alkantara

22 Δεκεμβρίου 2016 έως 8 Ιανουαρίου 2017
Καθαρή πόλη [Ελλάδα]
Η παράσταση επιχειρεί να επαναπροσδιορίσει τα στερεότυπα μέσα από το βλέμμα και τις προσωπικές μαρτυρίες πέντε μεταναστριών καθαριστριών, "ειδικών" σε θέματα καθαριότητας. Ως θέατρο της πραγματικότητας, η παράσταση διερευνά την ιστορική, φιλοσοφική και πολιτική διάσταση της έννοιας του "καθαρού", ενός όρου που αποτέλεσε τον βασικό πυλώνα της ρατσιστικής προπαγάνδας και οδήγησε στο ιδεολόγημα της "καθαρής" φυλής. Στην παράσταση μιλούν πέντε πραγματικές καθαρίστριες από διαφορετικές χώρες (Αλβανία, Βουλγαρία, Νότια Αφρική, Μολδαβία, Φιλιππίνες). 

Οι ιστορίες τους διαμορφώνουν νέες εικόνες της καθαρίστριας μετανάστριας. Από καθηγήτριες πανεπιστημίου μέχρι αρχιτεκτόνισσες στις χώρες καταγωγής τους, μητέρες και αγωνίστριες, οι γυναίκες αυτές θυσιάζονται στην Αθήνα του σήμερα για τους δικούς τους και παλεύουν με υπερφυσική δύναμη, σαν σούπερ ηρωίδες της καθημερινότητας.

Έρευνα, κείμενο και σκηνοθεσία: Ανέστης Αζάς, Πρόδρομος Τσινικόρης
Δραματουργία: Μαργαρίτα Τσώμου
Σκηνoγραφία-ενδυματολογία: Ελένη Στρούλια
Βοηθός Σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Ζαΐρα Φαληρέα
Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Μουσική: Παναγιώτης Μανουηλίδης
Βίντεο: Νίκος Πάστρας
Βοηθοί σκηνοθέτη: Ιωάννα Βαλσαμίδου, Λιάνα Ταουσιάνη
Διεύθυνση Παραγωγής: Βασίλης Χρυσανθόπουλος
Εμφανίζεται στο βίντεο: Νέλλη Καμπούρη
Κατασκευή κούκλας: Γιάννης Κατρανίτσας

Ηθοποιοί: Mable Mosana, Rositsa Pandalieva, Fredalyn Resurreccion, Drita Shehi, Valentina Ursache.

13, 14 και 15 Ιανουαρίου 2017
Lessons of leaking [Γερμανία]
Στο "Lessons of Leaking" η γερμανική ομάδα machina eX αποτυπώνει τις ηθικές συγκρούσεις μεταξύ των αντικρουόμενων προτεραιοτήτων της δημοκρατίας, της διαφάνειας, της ελευθερίας του λόγου και των πολιτικών χειρισμών. Σε συνεργασία με τον συγγραφέα Dmitrij Gawrisch, η ομάδα machina eX (mediacollective) αναπτύσσει ένα θεατρικό παιχνίδι, όπου οι πολιτικές ιδέες και τα προσωπικά ενδιαφέροντα του ατόμου, αλληλοσυγκρούονται.
Ένα πολιτικό θρίλερ όπου το κοινό, σε ομάδες των δώδεκα ατόμων καλείται να πάρει αποφάσεις για ποικιλία ζητημάτων, όπως: να διαρρεύσει ή να μην διαρρεύσει η πληροφορία;

Σκηνοθεσία: machina eX ( Anna Fries)
Κείμενο : Dmitrij Gawrisch
Ηθοποιοί : Jan Jaroszek, Nora Decker, Ayana Goldstein
Ηθοποιοί (στα βίντεο): Benita Sarah Bailey, Cora Frost, Walter Hess, Maria José Morales Folgueras
Σύλληψη: machina eX, Clara Ehrenwerth
Σκηνογραφία : Anna Fries, Franziska Riedmiller
Τεχνική υποστήριξη, προγραμματισμός και σχεδιασμός διάδρασης: Lasse Marburg, Philip Steimel
Video animation: Konrad Jünger
Κάμερα: Paula Reissig
Σχεδιασμός ήχου: Mathias Prinz
Δραματουργία: Clara Ehrenwerth
Κοστούμια: Daniela Bayer
Βοηθός σκηνογράφου: Winnie Christiansen
Βοηθός προγραμματισμoύ και σχεδιασμού διάδρασης: Benedikt Kaffai
Οργάνωση παραγωγής (τεχνικό τμήμα): Philip Steimel
Οργάνωση παραγωγής : Sina Kießling
Μετάφραση : Lucy Renner Jones
Παραγωγή: machina eX

26 Ιανουαρίου έως 26 Φεβρουαρίου 2017
"Ο γενικός γραμματεύς" του Ηλία Καπετανάκη", σε σκηνοθεσία Σοφίας Μαραθάκη, από την Ομάδα Θεάτρου ΑΤΟΝΑλ.
Ο Ηλίας Καπετανάκης εξελίσσει και ενισχύει την κωμωδία της εποχής του, καυτηριάζοντας την πολιτική και την κοινωνική διαφθορά, καθώς και τις επιπτώσεις τους στον οικογενειακό βίο. 

Η κολακεία, η ξενομανία, τα προξενιά, η πολιτική διαφθορά, οι πελατειακές σχέσεις, η απάτη, η υποκρισία και η κλοπή, παρελαύνουν από μπροστά μας καταδεικνύοντας το ψηφιδωτό της Νέας Ελλάδας. Ταυτόχρονα όμως, η αφέλεια, η φαντασία και η αθωότητα των προσώπων, δημιουργούν μια απόλυτα χιουμοριστική εικόνα, ένα παιχνίδι ρόλων και μασκών σχεδόν σαν αυτό του καρναβαλιού.
Η παράσταση πειραματίζεται με στοιχεία της σλάπστικ κωμωδίας που διαπερνούν το είδος από τον Καπετανάκη και τους αδερφούς Μαρξ μέχρι τον Γκόγκολ και το θέατρο του Παραλόγου. Η χρήση της μουσικής, επιχειρεί να αναδείξει ακόμη περισσότερο τη σάτιρα καθιστώντας το γκροτέσκο ως πυρήνα του παραστασιακού γεγονότος.

Δραματουργική επεξεργασία: Ελένη Τριανταφυλλοπούλου
Σκηνικό: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Κίνηση: Βρισηίδα Σολωμού
Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης
Μουσική: Χαράλαμπος Γωγιός
Βοηθός σκηνοθέτη: Σοφία Γεωργιάδου

Παίζουν: Μιχάλης Βαλάσογλου, Λήδα Κουτσοδασκάλου, Ρένα Κυπριώτη, Σοφία Μαραθάκη, Λεονάρδος Μπατής, Κωνσταντίνος Παπαθεοδώρου, Φωτεινή Παπαχριστοπούλου, Γιώργος Σύρμας, Δημήτρης Τσιγκριμάνης, Νικόλας Χανακούλας.

9 Μαρτίου έως 9 Απριλίου 2017

"Το γελοίο σκότος" του Βόλφραμ Λοτς, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Γιαννοπούλου.
Δύο στρατιώτες, μία επικίνδυνη αποστολή στα τροπικά δάση του Αφγανιστάν, δύο Σομαλοί πειρατές, ένα Ιταλός κυανόκρανος, ένας Σέρβος ιθαγενής, ένας ιδιόρρυθμος πάστορας, ένας παπαγάλος που λέει τις ειδήσεις, ένας μυστηριώδης αντισυνταγματάρχης που αυτομόλησε στη ζούγκλα, ένας συγγραφέας ραδιοφωνικού έργου σε απόγνωση.
Βασισμένο στην "Καρδιά του σκότους" του Τζόζεφ Κόνραντ και στο "Αποκάλυψη τώρα" του Φράνσις Φορντ Κόπολα, το "Γελοίο σκότος" εξερευνά την αντίληψη των Ευρωπαίων σχετικά με το "ξένο", ασκεί κριτική στον οικονομικό και στρατιωτικό επεκτατισμό, και συνδυάζει την παρωδία με την υπαρξιακή αγωνία του μυθιστορήματος.

Μετάφραση-δραματουργία: Γρηγόρης Λιακόπουλος
Σκηνικά-κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού
Επιμέλεια κίνησης: Νάντη Γώγουλου
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Μουσική σύνθεση: Νεφέλη Σταματογιαννοπούλου, Πάνος Τσεκούρας
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Νικητοπούλου.

Παίζουν: Χρηστίνα Γαρμπή, Γιώργος Κισσανδράκης, Γιάννης Κότσιφας, Μάριος Παναγιώτου, Βασίλης Σαφός.

ΦΕΣΤΙΒΑΛ
20 έως 30 Απριλίου 2017

"7 χρόνια φαγούρα - Ο έρωτας στον καιρό των μνημονίων"
20 - 30 Απριλίου 2017

Τι σημαίνει έρωτας στην Ελλάδα της κρίσης;
Πώς διαμορφώνεται ο τρόπος που ερωτευόμαστε μέσα στη δίνη των οικονομικών μέτρων, της αβεβαιότητας και της αστάθειας; Αν "ο έρωτας είναι μια μορφή σκέψης", ποια σκέψη κυριαρχεί σ’ έναν κόσμο που αγωνίζεται να επιβιώσει;

Τέσσερις ομάδες καταθέτουν την άποψή τους:

"Το Μεγάλο κρεβάτι" (working title), σε σύλληψη Μάνου Βαβαδάκη, Χαράς Μάτας Γιαννάτου και Γιάννη Νιάρρου και σκηνοθεσία Μάνου Βαβαδάκη.

Χρησιμοποιώντας δομή και στοιχεία από την αθηναϊκή επιθεώρηση η παράσταση συνθέτει το τοπίο του έρωτα στην σύγχρονη Αθήνα. Παραποιώντας σκηνικά τις αναπαραστάσεις αθηναϊκών συμβόλων, και με αυτόνομα σκετς και τραγούδια, δημιουργεί ένα νέο αισθητικό περιβάλλον για να ενταχθούν οι ήρωες ενός σπονδυλωτού νέο-κιτς θεάματος.

" Όσοι κοιμούνται" (βασισμένο στο ποίημα "The Sleepers" του Walt Whitman), σε σύλληψη, σκηνοθεσία κι ερμηνεία Γιούλας Μπούνταλη.

H performance των "The Sleepers" καλεί με τα λόγια τουWhitman, με εικόνες και ήχους της Ελλάδας του σήμερα να κοιτάξουμε αυτούς που κοιμούνται στα κρεβάτια μιας χώρας σε ένταση, μετά την ένταση. Να σκύψουμε μπροστά στα κρεβάτια τους και να ανοίξουμε τα μάτια μας μπροστά στα ολόκλειστα δικά τους. Η Ιδέα είναι απλή: αν ανοίξεις τα μάτια σου στον άνθρωπο που έχεις μπροστά σου τότε τα οράματά του θα γίνουν και δικά σου. Είμαστε όλοι, λίγο πολύ μια οντότητα.

"Lolita Reversed", (εμπνευσμένο από το μυθιστόρημα του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ), σε σύλληψη, κείμενο και σκηνοθεσία Χρήστου Καρασαββίδη.

Ο Χρήστος Καρασαββίδης ξαναγράφει το μύθο του έρωτα ανάμεσα στο νυμφίδιο και στον καθηγητή προσπαθώντας να εξερευνήσει τα όρια της παιδικής σεξουαλικότητας και της εκμετάλλευσης ανάμεσα στο θύτη και το θύμα, ιδίως, όταν αυτοί οι ρόλοι είναι δυσδιάκριτοι. Σε μια ακραία σκηνική σύνθεση, η ιστορία της Λολίτας του σήμερα, δημιουργεί ένα πλέγμα που από τη μία αποτυπώνει ένα δυνατό έρωτα κι από την άλλη τον βυθίζει σε μια εποχή οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης, δοκιμάζοντας τις αντοχές της ανθρώπινης επιθυμίας και τα όρια του σύγχρονου θεάτρου.

"Όπερα για δύο", σε σκηνοθεσία κι ερμηνεία Βάσως Καμαράτου και Κώστα Κουτσολέλου.

μια όπερα για τη καθημερινή δυστυχία
μια όπερα για την φθορά του έρωτα και την μοναξιά που μας περιμένει
μια όπερα που αναρωτιέται αν μπορεί να τραγουδηθεί από απλούς ανθρώπους και όχι από λυρικούς τραγουδιστές


11 Μαΐου έως 11 Ιουνίου 2017
"Τυραννόσαυροι ΡΕΞ", σε κείμενο και σκηνοθεσία Λένας Κιτσοπούλου.

Εμείς οι τυραννόσαυροι του ΡΕΞ της οδού Πανεπιστημίου, είμαστε μία ομάδα ανθρώπων, μία κοινωνία τεράτων που προσπαθούμε να επιβιώσουμε με τα μικρά μας ατροφικά χέρια που δεν μπορούν να αγκαλιάσουν, παρά μόνο να πατήσουν κουμπιά διάφορων τηλεκοντρόλ, ή κουμπιά κινητών για να στείλουν μηνύματα τα οποία αποφεύγουν την κατά μέτωπο σύγκρουση με την πραγματικότητα. Το έργο αυτό θα θελήσει να γιορτάσει την τεράστια ανάγκη μας για επικοινωνία μέσα από την οδό της ανικανότητας μας για αυτήν. Θα είναι δηλαδή μια από τα ίδια. Μια βαρετή ιστορία ανθρωπιάς υπό εξαφάνιση. Το ανθρώπινο τέρας θα χωρέσει τελικά μέσα σε ένα μικρό διαμέρισμα κι ας εξέχει η ουρά του λίγο έξω από την πόρτα. Κι ας προσπαθεί το τεράστιο κεφάλι του να πάρει μια ανάσα έξω από το παράθυρο της πολυκατοικίας του.

Σκηνικά-κοστούμια: Ελλη Παπαγεωργακοπούλου
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Παίζουν: Λένα Κιτσοπούλου, Έμιλυ Κολιανδρή, Γιάννης Κότσιφας, Ιωάννα Μαυρέα, (κ.ά.)

Πειραματική Σκηνή Εθνικού Θεάτρου -1 (Πανεπιστημίου 48, Αθήνα, τηλ. 210 5288100)