Φεστιβάλ Θάλασσας 2013

Στις 6 Ιουλίου ξεκινά το φετινό φεστιβάλ Θάλασσας, στο ανοιχτό θέατρο Νέων Μουδανιών Χαλκιδικής.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει:

Σάββατο 6 Ιουλίου
Ελένη Βιτάλη, Δρόμοι που αγάπησα.

Σάββατο 13 Ιουλίου
Άνδρες έτοιμοι για όλα, σε κείμενο και σκηνοθεσία Μιχάλη Ρέππα και Θανάση Παπαθανασίου.
Παίζουν: Κώστας Κόκλας, Θανάσης Ευθυμιάδης, Κώστας Ευριπιώτης, Γιάννης Τσιμιτσέλης, Μάνος Ιωάννου κ.α.

Σάββατο 20 Ιουλίου
Μια απίθανη νταντά, βασισμένο στο βιβλίο της Π.Λ. Τράβελς Μαίρη Πόππινς, σε σκηνοθεσία Ταμίλα Κουλίεβα.

Παίζουν: Ταμίλα Κουλίεβα, Φώτης Σπύρος κ.α.

Κυριακή 21 Ιουλίου
Γιώργος Νταλάρας–Γλυκερία, Μικρά Ασία-Βυζαντινός Εσπερινός.

Πέμπτη 25 Ιουλίου
Ο επιθεωρητής του Νικολάι Γκογκόλ, σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου.
Παίζουν: Κ. Μαρκουλάκης, Γ. Αρμένης, Αρ. Μουτούση, Μ. Μητρούσης κ.α.

Σάββατο 27 Ιουλίου
Τα παιδιά θα ῤθουνε στις οκτώ, σε κείμενο και σκηνοθεσία Αλέξανδρου Ρήγα και Δημήτρη Αποστόλου.
Παίζουν: Β. Ανδρίτσου, Αλ. Ρήγας.

Τετάρτη 31 Ιουλίου
Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες του Ιούλιου Βερν, σε σκηνοθεσία Κώστα Γάκη.

Παίζουν: Κλείτος Αρτσάκης, Βασιλική Κουλουμπή κ.α.

Σάββατο 3 Αυγούστου
Η Χάρις Αλεξίου με τους Nouveou Sextet.

Παρασκευή 9 Αυγούστου
Μήδεια του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου.
Παίζουν: Γιώργος Κιμούλης, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Τάσος Νούσιας, Μάνος Βακούσης, Νικόλας Παπαγιάννης, Νίκος Αναστασόπουλος, Δημήτρης Παπανικολάου κ.α.

Σάββατο 10 Αυγούστου
Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα του Μενέλαου Λουντέμη, σε σκηνοθεσία Βαρβάρας Δούκα.
Παίζουν: Κώστας Βουτσάς, Θανάσης Τσαλταμπάσης κ.α.

Σάββατο 17 Αυγούστου
Το γάλα του Βασίλη Κατσικονούρη, σε σκηνοθεσία Άννας Βαγενά.
Παίζουν: Άννα Βαγενά, Λευτέρης Δημηρόπουλος, Βασίλης Παλαιολόγος και Κατερίνα Θεοχάρη.

Μήδεια: "Μια θνητή θεότητα"

Υπάρχει ένα είδος διακειμενικότητας, που δεν βασίζεται τόσο στην υπόμνηση παράλληλων αφηγήσεων, όσο στην ανάκληση μιας προηγούμενης θεατρικής εμπειρίας. Στην περίπτωση αυτή οι ίδιες οι συμβάσεις της τραγωδίας χρησιμοποιούνται για να ανατρέψουν τις προσδοκίες του κοινού.
Ένα παράδειγμα αποτελεί το τέλος της Μήδειας, μια δυναμική και συνταρακτική αλληλουχία σκηνών. Η τελική εμφάνιση της Μήδειας δεν είναι απροσδόκητη: αντιθέτως, όλα όσα έχουν προηγηθεί δείχνουν ότι επίκειται μια τελευταία σύγκρουση με τον Ιάσονα, και ο ίδιος έρχεται, για να χτυπήσει δυνατά την πόρτα του σπιτιού της και να ζητήσει επιτακτικά αυτή την σύγκρουση. Όμως ο τρόπος που εμφανίζεται η Μήδεια —επάνω από το σκηνικό κτίσμα, στο άρμα που της είχε δώσει ο παππούς της ο Ήλιος— είναι μια έκπληξη που έχει σχεδιαστεί και οργανωθεί με προσοχή. Ο Ιάσων μαθαίνει ότι η Μήδεια έχει σκοτώσει τα παιδιά τους. "Αν ανοίξεις τις πύλες, θα δεις των παιδιών σου τα πτώματα", λέει η κορυφαία του χορού. Το τακτικό κοινό της τραγωδίας γνωρίζει τί θα συμβεί στη συνέχεια. Έχουν δει αυτές τις ίδιες πύλες να ανοίγουν διάπλατα και να αποκαλύπτονται τα σώματα του Αγαμέμνονα και της Κασσάνδρας, της Κλυταιμνήστρας και του Αιγίσθου, αλλά χωρίς αμφιβολία και πολλές άλλες εξίσου τρομακτικές εικόνες πριν από την παράσταση της Μήδειας το 431. Έτσι όλα τα βλέμματα είναι προσηλωμένα στις πύλες -όμως δεν ανοίγουν. Αντί εκεί, η Μήδεια παρουσιάζεται εμφανώς να αιωρείται σε μεγάλο ύψος και οι περιφρονητικοί λόγοι της καλούν εκείνους που την παρακολουθούν να προσέξουν πόσο θεαματικά διαλύονται οι προσδοκίες τους. Αυτή την ανατριχιαστική στιγμή η Μήδεια φτάνει κυριολεκτικά έξω από τα όρια, και δεν έχει σημασία μόνο το σκηνικό αποτέλεσμα.
Η Μήδεια εμφανίζεται σαν θεά από μηχανής, γιατί, αντίθετα με όλες τις προσδοκίες μας, στο τέλος γίνεται θεότητα, ή σαφώς μοιάζει με θεότητα. Η φοβερή οργή της την έχει μετατρέψει σε μία δύναμη που μοιάζει με τα στοιχεία της φύσης: εξολοθρεύει τα πάντα στο πέρασμά της, έπειτα πετάει και φεύγει μακριά από την καταστροφή που απεργάστηκε.

Peter Burian, "Πως ένας μύθος γίνεται μύθος τραγωδίας", στο: P.E. Easterling (επίμ.), Οδηγός για την αρχαία ελληνική τραγωδία, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2010, σ. 294-295.

Τώρα στη θεατρική σκηνή
Μήδεια του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Σπύρου Α. Ευαγγελάτου.

Ο Σπύρος Α. Ευαγγελάτος σκηνοθετεί για δεύτερη φορά το έργο, 12 χρόνια μετά την παρουσίασή του από το "Αμφι-Θέατρο" στην Επίδαυρο το 2001, με τη Λήδα Τασοπούλου στον ομώνυμο ρόλο. Τώρα, επανέρχεται στο κείμενο του Ευριπίδη κάτω από μια ιδιαίτερη συνθήκη: η παράσταση ανεβαίνει με αποκλειστικά ανδρική διανομή και πρωταγωνιστή τον Γιώργο Κιμούλη. Πρόκειται για ένα εγχείρημα που στηρίζεται "μορφολογικά" σε κάποιες αρχές των παραστάσεων της αρχαιότητας: ανδρική παρουσία σε όλους τους ρόλους (και στον Χορό) και μάσκες.

Μετάφραση Κ. Χ. Μύρης
Δραματουργική επεξεργασία: Σπύρος Α. Ευαγγελάτος
Σκηνικά: Γιώργος Πάτσας
Κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος

Κίνηση: Ζωή Χατζηαντωνίου
Μουσική διδασκαλία: Γιάννης Αναστασόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Χριστιάννα Μαντζουράνη

Πρωταγωνιστούν: Γιώργος Κιμούλης, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Τάσος Νούσιας, Μάνος Βακούσης, Νικόλας Παπαγιάννης, Νίκος Αναστασόπουλος, Δημήτρης Παπανικολάου.

Χορός: Τάσος Αλατζάς, Νίκος Αναστασόπουλος, Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Χάρης Γρηγορόπουλος, Δημήτρης Καραβιώτης, Σταύρος Καραγιάννης, Δημήτρης Καραμπέτσης, Δημήτρης Μόσχος, Δημήτρης Μυλωνάς, Δημήτρης Παπανικολάου, Παντελής Φλατσούσης, Γεράσιμος Σκαφίδας.

Το πρόγραμμα της περιοδείας:

5, 6 Ιουλίου: ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ
8 Ιουλίου: ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ,
10 Ιουλίου: ΒΥΡΩΝΑΣ,

11 Ιουλίου: ΑΘΗΝΑ,
12 Ιουλίου: ΣΑΛΑΜΙΝΑ,
13 Ιουλίου: ΛΑΥΡΙΟ,
15, 16 Ιουλίου: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
17 Ιουλίου: ΒΕΡΟΙΑ,
18 Ιουλίου: ΛΑΡΙΣΑ,
19 Ιουλίου: ΒΟΛΟΣ,
20 Ιουλίου: ΝΕΜΕΑ,
24 Ιουλίου: ΚΕΡΚΥΡΑ,
25 Ιουλίου: ΓΙΑΝΝΕΝΑ,
26 Ιουλίου: ΟΙΝΙΑΔΕΣ,
27 Ιουλίου: ΗΛΙΔΑ,
28 Ιουλίου: ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟ,
29 Ιουλίου: ΑΡΓΟΣ,
31 Ιουλίου: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ,
2, 3 Αυγούστου: ΚΑΒΑΛΑ,
6 Αυγούστου: ΚΟΖΑΝΗ,
7 Αυγούστου: ΣΙΒΗΡΗ,
8 Αυγούστου: ΣΕΡΡΕΣ,
9 Αυγούστου: Ν. ΜΟΥΔΑΝΙΑ,
10 Αυγούστου: ΔΙΟΝ,
12, 13 Αυγούστου: ΚΑΛΑΜΑΤΑ,
18 Αυγούστου: ΚΩΣ,
19, 20 Αυγούστου: ΡΟΔΟΣ,
24 Αυγούστου: ΜΥΤΙΛΗΝΗ,
26 Αυγούστου: ΒΡΙΛΗΣΣΙΑ,
27 Αυγούστου: ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ,
28 Αυγούστου: ΡΑΦΗΝΑ,
29 Αυγούστου: ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ,
30 Αυγούστου: ΝΕΑ ΜΑΚΡΗ,
31 Αυγούστου: ΧΑΛΚΙΔΑ,
1 Σεπτεμβρίου: ΜΑΡΟΥΣΙ,
2, 3 Σεπτεμβρίου: ΠΑΠΑΓΟΥ,
4 Σεπτεμβρίου: ΓΑΛΑΤΣΙ,
7 Σεπτεμβρίου: ΑΙΓΑΛΕΩ,
8 Σεπτεμβρίου: ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ,
10 Σεπτεμβρίου: ΠΕΙΡΑΙΑΣ,
11 Σεπτεμβρίου: ΝΙΚΑΙΑ,
12 Σεπτεμβρίου: ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ,
15, 16 Σεπτεμβρίου: ΠΑΤΡΑ,
17,18 Σεπτεμβρίου: ΗΡΩΔΕΙΟ.

"Επιχείρηση Ειρήνη"

Ο Πόλεμος έχει φυλακίσει σε μια σπηλιά τη θεά Ειρήνη και ετοιμάζεται να βάλει μέσα σ' ένα πελώριο γουδί τις ελληνικές πόλεις και να τις "κοπανίσει". Τότε, ο Τρυγαίος, ένας αμπελουργός, ανεβαίνει στον ουρανό μαζί με τον Ερμή και καλεί τους Έλληνες να ελευθερώσουν την Ειρήνη.

Ο Τρυγαίος θέλει να φέρει από τον ουρανό την εξαφανισμένη Ειρήνη και κατευθύνεται προς τα εκεί καβάλα σ' ένα βρομερό σκαθάρι: σκηνοθετεί μια μεταφορά —"κατεβάζω από τον ουρανό"— που θέλει να εκφράσει ένα αδύνατον, και το αδύνατον αποδεικνύεται ως κάτι απολύτως δυνατό για την πλούσια σε επινοήσεις και φαντασία τέχνη. Κατά τα άλλα, η σκηνή αποκτά μια περαιτέρω διάσταση, γιατί με το βρομερό σκαθάρι παρωδείται η ιππασία ενός ήρωα τραγωδίας πάνω στον Πήγασο, το φτερωτό άλογο. Όταν όμως πρόκειται να παρουσιαστεί η ειρήνη με τη μορφή αγάλματος της θεάς Ειρήνης, αυτό αποδεικνύεται, όπως είναι φυσικό, δύσκολο και, την ώρα που ανασύρεται η θεά στο φως, αποδίδονται συμβολικά οι δυσκολίες των ειρηνευτικών συνομιλιών με τις πέτρες που είναι συσσωρευμένες μπροστά στο σπήλαιο, όπου ο Πόλεμος έχει φυλακίσει την Ειρήνη, και με την διελκυστίνδα στην οποία συμμετέχουν Έλληνες κάθε φυλής και πόλης. Οι αγρότες, ως οι πλέον ενδιαφερόμενοι για την ειρήνη, κατορθώνουν τελικά να ανασύρουν τη θεά Ειρήνη μαζί με τις συνοδούς της. 

[...] Μπορούμε να πούμε γι' αυτή την κωμωδία εν κατακλείδι: η ειρήνη που επιτεύχθηκε σ' αυτήν είναι η πραγματική ειρήνη για όλη την Ελλάδα. Ο Τρυγαίος δεν επιτυγχάνει μιαν ιδιωτική αλλά τη γενική ειρήνη και ευεργετεί, εντελώς διαφορετικά από ότι ο Δικαιόπολις στους Αχαρνείς, τη γενέτειρα πόλη του και όλη την Ελλάδα. Τις κοινές προσπάθειες για ειρήνη αντιπροσωπεύει ο χορός, που εκπροσωπεί όλους τους Έλληνες. Έστω κι αν εδώ η ειρήνη έχει αντιμετωπισθεί κυρίως από την οπτική γωνία του αγρότη, ειδικά το πρώτο μέρος της κωμωδίας κυριαρχείται από το πνεύμα ενός πανελλήνιου τρόπου σκέψης, μιας ειρήνης για όλες τις πόλεις και για όλες τις τάξεις. 

Hans Joachim Newiger, "Πόλεμος και ειρήνη στην κωμωδία του Αριστοφάνη", στο: Γεώργιος Δ. Κάτσης (επιμ.), Θάλεια, Αριστοφάνης Δεκαπέντε μελετήματα, Σμίλη, Αθήνα 2007, σ. 383-384.

Τώρα στη θεατρική σκηνή

Ειρήνη του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη.

Μετάφραση: Κ.Χ Μύρης
Σκηνικά-Κοστούμια: Έρση Δρίνη
Μουσική: Μίνως Μάτσας
Χορογραφία: Κική Μπάκα

Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος
Μουσική διδασκαλία: Νίκος Βουδούρης
Στιχουργός: Ελένη Φωτάκη
Βοηθοί σκηνοθέτη: Φωτεινή Μπαξεβάνη, Μαρίνα Χατζηιωάννου.

Παίζουν: Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Φάνης Μουρατίδης, Γιώργος Κωνσταντίνου, Σταυρούλα Αραμπατζόγλου, Κατερίνα Γιαμαλή, Μιχάλης Γούναρης, Δημήτρης Διακοσάββας, Ειρήνη Καζάκου,
Νίκος Καπέλιος, Γιώργος Κολοβός, Αννέτα Κορτσαρίδου, Έφη Λιάλιου, Νίκος Μαγδαληνός, Δημήτρης Μορφακίδης, Μαρίνα Μυρτάλη, Χρήστος Νίνης, Χάρης Πεχλιβανίδης, Βασίλης Σεϊμένης,
Μιχάλης Συριόπουλος, Στέλιος Τράκας, Ευάγγελος Χαλκιαδάκης, Γιάννης Χαρίσης, Βαγγέλης Χατζηνικολάου.

Χορεύουν: Έλσα Σίσκου, Παναγιώτα Αλεξίου, Μπέτυ Δραμισιώτη.

Μια παραγωγή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.

Το πρόγραμμα της περιοδείας:

Καβάλα, Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων (05/07/2013 - 06/07/2013)
Θεσσαλονίκη, Θέατρο Δάσους (10/07/2013 - 11/07/2013)
Μεσολόγγι, Αρχαίο Θέατρο Οινιάδων (14/07/2013)
Αμαλιάδα, Αρχαίο Θέατρο Ήλιδας (17/07/2013)
Πάτρα, Ρωμαϊκό Ωδείο (18/07/2013 - 19/07/2013)
Επίδαυρος, Αρχαίο Θέατρο (26/07/2013 - 27/07/2013)
Αθήνα, Βύρωνας, Θέατρο Βράχων "Μελίνα Μερκούρη" (30/07/2013)
Δελφοί, Θέατρο Φρύνιχος (01/08/2013)
Νεμέα, Θέατρο Αρχαίων Κλεωνών - Green Theatre (03/08/2013)
Λάρισα, Θέατρο "Αλκαζάρ" (06/08/2013)
Χαλκιδική, Αμφιθέατρο Σίβηρης (09/08/2013)
Αλεξανδρούπολη, Θέατρο Πάρκου Εγνατία (22/08/2013)
Δίον, Αρχαίο Θέατρο (24/08/2013)
Τρίκαλα, Υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο "Φρούριο" (26/08/2013)
Ιωάννινα, Υπαίθριο Θέατρο ΕΗΜ Φρόντζου (30/08/2013)

Θέατρο στο Δάσος

Με αισθητά μειωμένες θεατρικές επιλογές σε σχέση με προηγούμενες χρονιές, το φετινό πρόγραμμα του θεάτρου Δάσους στη Θεσσαλονίκη.

Η "αυλαία" ανοίγει με την Ειρήνη του Αριστοφάνη, από το Κ.Θ.Β.Ε., σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη. (10, 11/7).
Ακολουθεί η Μήδεια του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου, με τον Γιώργο Κιμούλη στον ομώνυμο ρόλο. (15, 16/7).
Τον κύκλο παραστάσεων του Ιουλίου κλείνει το μουσικοθεατρικό αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη, Ποιος τη ζωή μου..., σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη (22-25/7).
Τον Αύγουστο το κοινό θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει τις Τραχίνιες του Σοφοκλή από το Εθνικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου (27/8) και μια μέρα μετά τη συμπαραγωγή των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καλαμάτας και Αγρινίου, Ελένη του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Βασίλη Νικολαΐδη, με την Πέμυ Ζούνη και τον Αντώνη Καφετζόπουλο.
Ο Σεπτέμβρης ανοίγει με τα Βαφτίσια των Νίκου Μουτσινά και Τζένης Διαγούπη (2/9) και συνεχίζεται με τη δεύτερη παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου, τον Κύκλωπα του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου (9/9).

Η σύγχρονη θεατρική δημιουργία στην Ελευσίνα

Με στόχο την ενίσχυση της θεατρικής δημιουργίας και την υποστήριξη των νέων θεατρικών σχημάτων, ο Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου Ελευσίνας οργανώνει, για 4η χρονιά φέτος και στο πλαίσιο των Αισχυλείων 2013, το θεσμό "Σύγχρονη Θεατρική Δημιουργία".

Οι δέκα παραγωγές που θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει το κοινό το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιουλίου στις θεατρικές εγκαταστάσεις του παλαιού Ελαιουργείου είναι, στην πλειοψηφία τους, "φετινής εσοδείας", μια και, μόλις το χειμώνα, παρουσιάστηκαν σε αθηναϊκές σκηνές. Κάποιες από τις ομάδες που συμμετέχουν είναι νεοσύστατες (η παράσταση που παρουσιάζεται είναι το πρώτο δείγμα δουλειάς τους), άλλες κάνουν τα πρώτα τους βήματα, ενώ πλάι τους εμφανίζονται σχήματα με ολιγόχρονη θεατρική πορεία. Η φετινή διοργάνωση προέκρινε την ελληνική δραματουργία: οι περισσότερες παραγωγές παρουσιάζουν σύγχρονα ελληνικά θεατρικά κείμενα, διασκευασμένα λογοτεχνικά έργα ή ποίηση, χωρίς να λείπει ο λόγος του Παπαδιαμάντη ή το αρχαίο δράμα. Αντιστικτικά λειτουργούν μεγάλοι κλασικοί της παγκόσμιας λογοτεχνίας (Ντοστογιέφσκι) και του ευρωπαϊκού θεάτρου (Μπύχνερ).

14 Ιουλίου 2013

Τρωάδες του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Μίρκας Γεμεντζάκη.

15 Ιουλίου 2013

Solo, δραματοποιημένη σύνθεση ποιημάτων της Μαρίας Πολυδούρη σε site specific performance, σε σύλληψη και σκηνοθεσία Δήμητρας Μπάρλα.

17 Ιουλίου 2013

Γράμματα στα κοριτσάκια, σε σύλληψη και σκηνοθεσία Violet Louise.

Mια παράσταση βασισμένη στις επιστολές του Lewis Carrol, συγγραφέα της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων, προς τις ανήλικες φίλες του.

19 Ιουλίου 2013

Να 'ρθω μαζί σου; της Αλεξάνδρας Κ*, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ασπιώτη.

Τέσσερις άνθρωποι εκτός τόπου και χρόνου, με μόνη αφορμή το σεξ, μοιράζονται μια βεράντα, ένα καλοκαιρινό βράδυ και μια Αθήνα που σε λίγες ώρες μπορεί και να μην υπάρχει πια. Καθώς η πόλη διανύει την τελευταία της -ίσως- νύχτα, οι τέσσερις καλούνται να επιλέξουν.

21 Ιουλίου 2013

Οι πτυχιούχοι του Χρήστου Βακαλόπουλου, σε σκηνοθεσία Βάσιας Ατταριάν.

Οι πτυχιούχοι είναι βασισμένοι στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Χρήστου Βακαλόπουλου, μιας από τις πιο ενδιαφέρουσες φυσιογνωμίες της ελληνικής μεταπολιτευτικής πεζογραφίας.

24 Ιουλίου 2013

Στον Τύχωνα, μία εικαστική εγκατάσταση/παράσταση βασισμένη στο μυθιστόρημα του Ντοστογιέφσκι Δαίμονες, σε σκηνοθεσία Γιάννη Τσορτέκη.

26 Ιουλίου 2013

Η βλαμμένη του Διαμαντή Γκιζιώτη, σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Χατζάκη.

Μία παραλλαγή της Ωραίας Κοιμωμένης, σε απευθείας μετάδοση από το σχολείο που βρισκόταν ο Μπους την 11η Σεπτεμβρίου 2001.

28 Ιουλίου 2013

Χταποδάκια και άλλα διηγήματα, μια παράσταση βασισμένη σε διηγήματα των Μ. Καραγάτση, Κώστα Ταχτσή, Μάριου Χάκκα, Δημήτρη Χατζή, Ντίνου Χριστιανόπουλου, σε σκηνοθεσία Ηλία Βογιατζηδάκη, Νατάσας Παπανδρέου, Μυρτώ Πανάγου.

29 Ιουλίου 2013

Συνέβη χτες, μια παράσταση βασισμένη στο έργο του Mark Ravenhill, Shoot/Get treasure/Repeat, σε σκηνοθεσία Πηνελόπης Φλουρή και Ειρήνης Ασημακοπούλου.

Η καθημερινή τραγωδία του σύγχρονου ανθρώπου, ξετυλίγεται κάτω από την σκιά μίας βίαιης επίθεσης. Ήρωες χωρίς ταυτότητα, κομμάτια του ίδιου χορού, γίνονται τα μέλη ενός θιάσου και απαιτούν από τους θεατές να πάρουν θέση.

31 Ιουλίου 2013

Η χαμένη τιμή της Κatharina Blum, βασισμένο στο έργο του Heinrich Böll, σε σκηνοθεσία Ελεάνας Τσίχλη.

Μια παράσταση–αφήγηση της ιστορίας μιας κοπέλας απολύτως καθημερινής, που όμως στην πορεία μετουσιώνεται σε ένα σύμβολο, σε ένα "αρχέτυπο" πίστης και ηθικής.

Στο Παλιό Ελαιουργείο Ελευσίνας, (Παραλία Ελευσίνας)

Οι παραστάσεις αρχίζουν στις 21:00, με τιμή εισιτηρίου 5 ευρώ.

Περλιμπλίν + Μπελίσα

Ο έρωτας του Δον Περλιμπλίν και της Μπελίσα στον κήπο (The Love of Don Perlimplín and Belisa in the Garden) γράφτηκε το 1928 από τον ισπανό δραματουργό Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1933.
Το έργο αφηγείται την ιστορία ενός ηλικιωμένου εργένη, του Περλιμπλίν. Ο άνδρας πείθεται από την υπηρέτρια του την Μαρκόλφα να αναζητήσει γυναίκα για να παντρευτεί καθώς αυτή είναι ηλικιωμένη και σύντομα δεν θα μπορεί να τον φροντίζει. Ο Δον Περλιμπλίν εκφράζει τις αμφιβολίες του αλλά τελικά συμφωνεί να παντρευτεί την κατά πολύ νεότερη του, Μπελίσα. Η νεαρή κοπέλα οδηγείται σε αυτόν τον γάμο παρακινούμενη από την άπληστη μητέρα της, που την πείθει πως ένας τέτοιος γάμος θα την κάνει πιο ελκυστική για τους άλλους άνδρες.
Την πρώτη νύχτα του γάμου τους, η Μπελίσα απατάει τον Περλιμπλίν. Αυτός, όμως, θα γίνει ο μυστικοσύμβουλός της και θα χαίρεται να την ακούει να του μιλάει για τα ηδονικά όνειρα που πλέκει για κάποιον άγνωστο, ο οποίος τριγυρνάει τη νύχτα κάτω από τα παράθυρά της, με το πρόσωπο κρυμμένο μέσα στην κόκκινη κάπα του. Ο τυλιγμένος με κόκκινα άνθρωπος, διακρίνεται ανάμεσα στα κλαριά του κήπου, παραπατάει και πέφτει. Είναι ο Περλιμπλίν: ο μασκοφόρος εραστής ήταν αυτός. Αυτοκτονώντας σκοτώνει τον αντίζηλο του.
Η Μαρκόλφα θα τον σαβανώσει με το κόκκινο νεανικό του κοστούμι και η Μπελίσα θα αγαπήσει για πάντα και με πάθος νεκρό τον Περλιμπλίν.

Ο Λόρκα συνδυάζει με έναν μοναδικό τρόπο το κωμικό με το τραγικό στοιχείο, αναζητώντας την πνευματική ουσία του έρωτα και ανάγοντας τον από το επίπεδο του σώματος στο επίπεδο της ψυχής.

Τώρα στη θεατρική σκηνή

Περλιμπλίν και Μπελίσα του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, σε σκηνοθεσία Δήμου Αβδελιώδη.

Ο Δήμος Αβδελιώδης, μεταφέρει το έργο με τη μορφή λαϊκής όπερας και στιλ κουκλοθέατρου, με ζωντανή μουσική και ζωντανές κούκλες τους μουσικούς και τους ηθοποιούς, που ερμηνεύουν τους ρόλους και τα τραγούδια της παράστασης.

Μετάφραση: Νίκος Γκάτσος

Σκηνικός χώρος: Δήμος Αβδελιώδης

Μουσική: Βαγγέλης Γιαννάκης

Εικαστική παρέμβαση, ενδυματολογία, μάσκες: Αριστείδης Πατσόγλου.

Παίζουν: Στέλιος Μάινας, Δήμητρα Ματσούκα, Ελένη Καστάνη, Βιργινία Ταμπαροπούλου, Πατρίκιος Κωστής.

Στο πιάνο η Ιώ Κυριακίδη.

Πρώτη παράσταση: Θέατρο Βράχων, Βύρωνας, 1 Ιουλίου
Θέατρο Κήπου, Θεσσαλονίκη, 8, 9, 10 Ιουλίου και περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.

Το πρόγραμμα αναλυτικά:
http://noizy.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=2796:perlimplin-belisa&catid=99:2012-02-07-20-11-31&Itemid=642

Εγκλήματα στον οίκο των Ατρειδών

Ο Αγαμέμνων —το πρώτο έργο της μοναδικής σωζόμενης τριλογίας, της Ορέστειας— αρχίζει, όταν φτάνει στο Άργος η είδηση για την άλωση της Τροίας, που μεταδίδεται μέσω μιας σειράς από φωτεινά σήματα.

[…] Ο χορός των γερόντων θυμάται την αναχώρηση του στρατού και τα προμηνύματα που πήραν οι αρχηγοί του. Θυμάται ακόμη ότι ο Αγαμέμνων, ο βασιλιάς του Άργους και αρχηγός της εκστρατείας, αναγκάστηκε να θυσιάσει την ίδια του την κόρη την Ιφιγένεια, γιατί του δόθηκε χρησμός ότι δεν θα φυσούσε διαφορετικά ευνοϊκός άνεμος για το ταξίδι. Ο στρατός ανησυχούσε, βασανιζόταν από την πείνα, δυνατές θύελλες από τον βορρά κρατούσαν τον στόλο αποκλεισμένο στο λιμάνι. Μπροστά σε αυτό το δίλημμα, να παρατήσει τον στρατό ή να σφάξει με το ίδιο του το χέρι την κόρη του, ο Αγαμέμνων αποφασίζει υπέρ του στρατού.

Η βασίλισσα Κλυταιμνήστρα κάνει την εμφάνισή της και περιγράφει στον χορό τη διαδρομή των φωτεινών σημάτων. Αμέσως μετά έρχεται ο αγγελιοφόρος που θα περιγράψει με λεπτομέρειες τη νίκη των Ελλήνων και τις μεγάλες τους απώλειες. Τελικά εμφανίζεται ο ίδιος ο Αγαμέμνων, ο νικητής. Η Κλυταιμνήστρα τον υποδέχεται με σεβασμό˙ κάτι περισσότερο: με υποταγή. Θέλει να βάλει να καλύψουν τον δρόμο για το παλάτι με ένα πορφυρό χαλί. Ο Αγαμέμνων αντίθετα διαμαρτύρεται: αυτό ταιριάζει σε θεούς και μπορεί να αρέσει στους βαρβάρους. Φοβάται. Ντρέπεται την κατηγόρια του λαού. Αλλά η σύζυγος του επιμένει περισσότερο. Έτσι εκείνος υποχωρεί για το χατίρι της και βάζει μόνο να του λύσουν τα σανδάλια, για να περπατήσει μετά πάνω στη «θαλασσινή πολυτέλεια». Πρόκειται για κάτι που δεν του ταιριάζει και που αποτελεί καταπάτηση εκείνου του ορίου που χωρίζει τους Έλληνες από τους βαρβάρους, όσο και του ορίου που οι θεοί έχουν θέσει στους ανθρώπους.

Μπροστά στην πόρτα μένει η Κασσάνδρα, που ο ελληνικός στρατός είχε προσφέρει στον Αγαμέμνονα σαν «ξεχωριστό άνθος» ανάμεσα στα πολλά λάφυρα. Δεν θέλει να μπει στο παλάτι, σιωπά και δεν πείθεται, μέχρι που μένει μόνη με τον χορό, για να αποκαλύψει σιγά σιγά την τρομερή, αιματηρή ιστορία του παλατιού των Ατρειδών, μπροστά από το οποίο στέκεται, εκείνου του «σφαγείου ανθρώπων», για να αποκαλύψει το πεπρωμένο του βασιλιά, του οποίου η δολοφονία συντελείται ακριβώς εκείνη τη στιγμή, και, τέλος, για να αποκαλύψει το δικό της επερχόμενο τέλος.

[…] Στο τέλος της πρώτης τραγωδίας η Κλυταιμνήστρα βγαίνει μπροστά από το παλάτι, ενώ ο χορός της επιρρίπτει βαριές κατηγορίες. Έρχεται και ο εραστής της, ο Αίγισθος, και απειλεί τους γέρους ότι θα τους «φέρει πίσω στα λογικά τους». Στα πόδια της βασίλισσας είναι ξαπλωμένα τα πτώματα του Αγαμέμνονα και της Κασσάνδρας.

Christian Meier, Η πολιτική τέχνη της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, μετ. Φλώρα Μανακίδου, Ινστιτούτο του Βιβλίου, Α. Καρδαμίτσα, Αθήνα 1997.

Τώρα στη θεατρική σκηνή

Αγαμέμνων του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη.

Μετάφραση: Νικολέτα Φριντζήλα
Σκηνικά-Κοστούμια: Γιώργος Πάτσας
Μουσική Σύνθεση και διδασκαλία: Σοφία Καμαγιάννη
Χορογραφία: Ερμής Μαλκότσης
Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ
Δραματουργική ανάλυση-βοηθός σκηνοθέτη: Λεωνίδας Παπαδόπουλος
Βοηθός Σκηνογράφου: Δώρα Γαζή
Μακιγιάζ φωτογράφισης και παράστασης: Αχιλλέας Χαρίτος.

Διανομή:

Κλυταιμνήστρα: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Αγαμέμνων: Μηνάς Χατζησάββας,
Κασσάνδρα: Θεοδώρα Τζήμου, Αίγισθος: Βασίλης Μπισμπίκης,
Κήρυκας: Θέμης Πάνου, Φύλακας: Βασίλης Χαλακατεβάκης

Κορυφαίοι (με αλφαβητική σειρά)
Θύμιος Κούκιος, Βασίλης Πουλάκος, Κρις Ραντάνοφ, Κώστας Φαλελάκης, Μενέλαος Χαζαράκης.

Κλαρινέτο: Χρήστος Καλκάνης.

Μια παραγωγή του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Κοζάνης.

Πρώτη παράσταση: 25 Ιουνίου Βύρωνας

Θεσσαλονίκη: 1, 2, 3, 4 Ιουλίου, Θέατρο Κήπου

Το πρόγραμμα της περιοδείας:  http://www.aixmi.gr/index.php/aisxylouagamemnwnsum2013/

Προσεχώς στον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου

10 νέες παραγωγές περιλαμβάνει το ρεπερτόριο του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου για τη θεατρική περίοδο 2013-2014.
Η Κεντρική Σκηνή θα φιλοξενήσει την Όπερα της Πεντάρας του Μπρεχτ, σε σκηνοθεσία Στέφανου Κοτσίκου, ενώ για πρώτη φορά θα συνεργαστούν με τον κυπριακό θεατρικό οργανισμό ο Κωνσταντίνος Ρήγος που θα μεταφέρει στη σκηνή την θρυλική κινηματογραφική επιτυχία του Γιώργου Τζαβέλλα, Μια ζωή την έχουμε και ο σέρβος Νικήτα Μιλιβόγιεβιτς που θα σκηνοθετήσει τον Εχθρό του λαού του Ερρίκου Ίψεν.

Η Νέα Σκηνή θα παρουσιάσει πέντε σύγχρονα θεατρικά κείμενα. Πρόκειται για το έργο του Nick Payne Αστερισμοί (2012) που θα σκηνοθετήσει ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος και θα παίζεται παράλληλα και στο Θέατρο του Νέου Κόσμου στην Αθήνα, την Πέτρα του Marius Von Mayenburg (2008) που παρουσιάζεται για πρώτη φορά, σε σκηνοθεσία Αθηνάς Ξενίδου.
Το ρεπερτόριο της Νέας Σκηνής συμπληρώνουν μια παράσταση με δραματοποίηση κυπριακών ποιημάτων και δύο έργα που θα προκύψουν από το Πρόγραμμα Play, που αποτελεί από κοινού πρωτοβουλία του Κυπριακού Κέντρου Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου και του ΘΟΚ.

Στη νεανική σκηνή 018 οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να δουν το έργο Ρωμαίος και Ιουλιέτα για δύο, όπου δύο νέοι ηθοποιοί αναλαμβάνουν να αναμετρηθούν με το γνωστό κείμενο του Σαίξπηρ παίζοντας όλους τους ρόλους του έργου σε ένα τρελό παιχνίδι παρενδυσίας και μεταμορφώσεων σε σκηνοθεσία και μουσική Κώστα Γάκη.
Στα τέλη της θεατρικής περιόδου  θα ανέβει το νέο θεατρικό έργο του Κύπριου συγγραφέα Λουκά Πραστίτη, Οι μπλε ιστορίες της κόκκινης καρδιάς σε σκηνοθεσία της Αίγλης Σπυριδάκη.

Η θεατρική περίοδος 2013-14 θα ξεκινήσει με τις παραγωγές της Σκηνής 018, Τρελαντώνης της Πηνελόπης Δέλτα σε σκηνοθεσία Βασίλη Μυριανθόπουλου και του μιούζικαλ τσέπης Κάλι-Κατζάρ & Σία!... των Λέας Μαλένη, Χριστίνας Κωνσταντίνου, Βαλεντίνου Κόκκινου σε σκηνοθεσία Λέας Μαλένη. Οι δύο παραγωγές επανέρχονται μετά τον επιτυχημένο πρώτο κύκλο παραστάσεων τους τη θεατρική περίοδο 2012-13.

Ένα σκηνικό μάθημα

Το μάθημα (La Lecon), το μονόπρακτο του Ευγένιου Ιονέσκο, πρωτοπαρουσιάστηκε το 1951 σε μια παραγωγή που σκηνοθέτησε ο Marcel Cuvelier. Από το 1957 παρουσιάζεται σε εναλλασσόμενο ρεπερτόριο με την Φαλακρή τραγουδίστρια, στο παρισινό Theatre de la Huchette.

Στο μάθημα, ένας καθηγητής, ο οποίος παραδίδει μαθήματα γεωγραφίας, αριθμητικής και γλωσσολογίας σε νεαρές κοπέλες, οδηγεί σταδιακά μια ιδιόρρυθμη μαθήτριά του στην πλήρη υποταγή. Mε την πάροδο του χρόνου η δυσκολία των μαθημάτων μεγαλώνει και η μαθήτρια δεν αντιλαμβάνεται πια το δάσκαλό της.

Το έργο πραγματεύεται την ανικανότητα επικοινωνίας των ανθρώπων και τα απολιθωμένα γλωσσικά σχήματα, τα οποία υποδηλώνουν τον κομφορμισμό και την έλλειψη εσωτερικότητας της αστικής κοινωνίας. Επιχειρεί μέσα από την ανανέωση της γλώσσας, την πραγμάτωση ενός γενικότερου οράματος για τον άνθρωπο, την τέχνη, τον κόσμο. Το μάθημα συνδυάζει το παράλογο του τσίρκου με την τραγικότητα των συμβάντων, αποτελώντας ένα δηκτικό σχόλιο για την πολιτική και την έννομη τάξη.

"Οι ήχοι πρέπει να πιάνονται από τις φτερούγες τους την ώρα που πετάνε για να μην πέφτουν στ' αυτιά των κουφών..."

Τώρα στη θεατρική σκηνή

Λα λεσόν του Ευγένιου Ιονέσκο, σε σκηνοθεσία Σπύρου Αθηναίου.

Μετάφραση-διασκευή: Βασιλική Τζάμου

σκηνογραφία: Torre Antre Flo
ενδυματολογία: Αγάπη Τσιτιρίδου
graphic art: Κώστας Παυλίδης.

Παίζουν: Κίμων Κουρής, Βασιλική Τζάμου, Κωνσταντίνα Καστέλλου.

Μια παραγωγή του Group Perros.

Στο Δημοτικό θέατρο Καλαμαριάς, (Μεταμορφώσεως 7, Καλαμαριά)

28, 29, 30 Ιουνίου στις 21:15.

Γιορτές ανοιχτού θεάτρου

Οι Γιορτές Ανοιχτού Θεάτρου επιστρέφουν στο Θέατρο Κήπου στη Θεσσαλονίκη από την 1η μέχρι την 30ή Ιουλίου.

Το φετινό πρόγραμμα περιλαμβάνει οχτώ παραστάσεις:

1, 2, 3, 4 Ιουλίου

Αγαμέμνων του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη.

8, 9, 10 Ιουλίου

Περλιμπλίν και Μπελίσα του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, σε σκηνοθεσία Δήμου Αβδελιώδη.

11, 12 Ιουλίου

Οθέλλος του Σαίξπηρ από τη Δημοτική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης και τη χορωδία του Α.Π.Θ.

14, 15 Ιουλίου

Σύντροφε... μεγαλειότατε του Αλέκου Σακελλάριου, σε σκηνοθεσία Γιάννη Ζαφείρη.

16, 17, 18, 19 Ιουλίου

Κοινός λόγος της Έλλης Παπαδημητρίου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου.

21, 22, 23 Ιουλίου

Νταντά από τον ουρανό, βασισμένο στη Μαίρη Πόππινς της Π.Λ Τράβελς, σε σκηνοθεσία Ταμίλα Κουλίεβα.

25, 26 Ιουλίου

Φαύστα του Μποστ, σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου

29, 30 Ιουλίου

Ένας εχθρός του λαού του Ερρίκου Ίψεν, σε σκηνοθεσία Θωμά Κινδύνη.

Θεάτρο Κήπου, (Νικολάου Γερμανού, Θεσσαλονίκη)

42o Φεστιβάλ Ολύμπου

Το Φεστιβάλ Ολύμπου, αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια το κορυφαίο πολιτιστικό γεγονός της Πιερίας και ευρύτερα της Μακεδονίας και Θεσσαλίας με πανελλήνια εμβέλεια και διεθνή προοπτική. Oι εκδηλώσεις του πραγματοποιούνται σε μεγάλης ιστορικής και αρχαιολογικής σημασίας χώρους, όπως είναι το Αρχαίο Θέατρο Δίου, το Κάστρο Πλαταμώνα, ο Βυζαντινός Ναός της Παναγίας στην Κονταριώτισσα και αρκετοί άλλοι.

Από το 2010 έχει καθιερώσει τον θεσμό της τιμώμενης χώρας και συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα πολιτιστικά κέντρα και μουσεία των χωρών αυτών ( Μουσείο Λούβρου, Ίδρυμα Σαλβαντόρ Νταλί, Ινστιτούτο Θερβάντες και Πολιτιστικό Κέντρο Ρωσίας). Τιμώμενη χώρα αυτής της χρονιάς η Νορβηγία.


Το πρόγραμμα του 42ου Φεστιβάλ Ολύμπου

Σάββατο 6 Ιουλίου στις 19:00, Επίσημη έναρξη
Έκθεση φωτογραφίας της Δήμητρας Ζήρου με θέμα Αρκτικό Φώς φωτογραφίζοντας το Βόρειο Σέλας και τους Σάμι (Λάπωνες).
Έκθεση φωτογραφίας του Γιάννη Σκουλά με τίτλο Κατηφορίζοντας Βόρεια.
Έκθεση ζωγραφικής της Ναταλίας Σαμαρκάντε εμπνευσμένη από την Μυθολογία της Νορβηγίας.

Κέντρο Μεσογειακών Ψηφιδωτών Δίου.

Σάββατο 6 Ιουλίου, στις 21:30

Συναυλία με έργα Μίκη Θεοδωράκη & Νορβηγική μουσική με τις χορωδίες Socialist Choir of Oslo – The Hum choir.
Αρχαίο θέατρο Δίου.

Κυριακή 7 Ιουλίου, στις 21:30
Συναυλία Γιώργος Νταλάρας-Γλυκερία.
Αρχαίο θέατρο Δίου.

Παρασκευή 12 Ιουλίου, στις 21:30
Κοινός λόγος της Έλλης Παπαδημητρίου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου.
Αρχαίο θέατρο Δίου.

Σάββατο 13 Ιουλίου, στις 21:30
Συναυλία Ελένη Βιτάλη
Ρέμα Αγίας Τριάδας-Βροντού.

Κυριακή 14 Ιουλίου, στις 21:30
Συναυλία Locomondo
Ρέμα Αγίας Τριάδας-Βροντού.

Τετάρτη 17 Ιουλίου, στις 21:30
Φαύστα του Μποστ, σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου
Αρχαίο Θέατρο Δίου.

Σάββατο 20 Ιουλίου, στις 21:30
Βάκχες του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λιγνάδη.
Αρχαίο Θέατρο Δίου.

Κυριακή 21 Ιουλίου στις 21:30
Συναυλία ορχήστρας δημοτικού ωδείου Κατερίνης, με τραγούδια του ελληνικού και ξένου κινηματογράφου.
Αρχαίο Θέατρο Δίου.

Τετάρτη 24 Ιουλίου, στις 21:30
Ο επιθεωρητής του Νικολάι Γκόγκολ, σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου.
Αρχαίο Θέατρο Δίου.

Σάββατο 27 Ιουλίου, στις 21:30
Ποιος τη ζωή μου, αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη, σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλιδη.
Αρχαίο Θέατρο Δίου.

Παρασκευή 2 Αυγούστου, στις 21:00
Αρχαιολογικές ομιλίες
Αγιονέρι-Αρχαιολογικός χώρος Δίου.

Σάββατο 3 Αυγούστου, στις 21:00
Αγαμέμνων του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη
Αρχαίο Θέατρο Δίου.

Κυριακή 4 Αυγούστου, στις 19:00
Νορβητικά και ελληνικά παραμύθια
Κέντρο Μεσογειακών Ψηφιδωτών Δίου.

Κυριακή 4 Αυγούστου, στις 21:00
Συναυλία Χάρις Αλεξίου και Nouvelle Sextette
Αρχαίο Θέατρο Δίου.

Τετάρτη 7 Αυγούστου, στις 21:00
Συναυλία με τη λαϊκή ορχήστρα δημοτικού ωδείου Κατερίνης
Αρχαία Πύδνα

Παρασκευή 9 Αυγούστου, στις 21:00
Άισωπος! Κάτι θέλει να μας πει..., σε κείμενο και σκηνοθεσία Κάρμεν Ρουγγέρη.
Αρχαίο Θέατρο Δίου.

Σάββατο 10 Αυγούστου, στις 21:00
Μήδεια του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου
Αρχαίο Θέατρο Δίου

Κυριακή 11 Αυγούστου, στις 21:00
Συναυλία Θάνος Μικρούτσικος, Μανώλης Μητσιάς, Γιάννης Κότσιρας, Δημήτρης Μπάσης.
Αρχαίο Θέατρο Δίου.

Τρίτη 13 Αυγούστου, στις 21:00
Πλούτος του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Διονύση Σαββόπουλου.
Αρχαίο Θέατρο Δίου.

Πέμπτη 15 Αυγούστου, στις 21:00
Παραδοσιακό μουσικό αφιέρωμα "Μακεδονική γη" από τη δημοτική χορωδία Λιτοχώρου
Βυζαντινός Ναός Παναγία Κονταριώτισσα.

Παρασκευή 16 Αυγούστου, στις 21:00
Συναυλία Αλκίνοος Ιωαννίδης
Κάστρο Πλαταμώνα.

Σάββατο 17 Αυγούστου, στις 21:00
Συναυλία Νατάσα Μποφίλιου
Κάστρο Πλαταμώνα.

Κυριακή 18 Αυγούστου, στις 21:00
Τραχίνιες του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου
Αρχαίο Θέατρο Δίου.

Τετάρτη 21 Αυγούστου, στις 21:00
Κύκλωψ του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου
Αρχαίο Θέατρο Δίου.

Παρασκευή 23 Αυγούστου, στις 21:00
Συναυλία Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης με έργα των Έντβαρντ Γκριγκ και Μπετόβεν.
Αρχαίο Θέατρο Δίου

Σάββατο 24 Αυγούστου, στις 21:00
Ειρήνη του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη
Αρχαίο Θέατρο Δίου

Κυριακή 25 & Δευτέρα 26 Αυγούστου, στις 18:00
Τρωάδες του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Σιακάρα
Αρχαία Λειβήθρα.

Σάββατο 31 Αυγούστου, στις 21:00
Alexander Rock Opera, σε λιμπρέτο Penny Turner και μουσική Κώστα Αθυρίδη.
Αρχαίο Θέατρο Δίου

Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου, στις 21:00
Συναυλία Μαρινέλα, Κώστας Χατζής.
Αρχαίο Θέατρο Δίου

http://www.festivalolympou.gr/

Οι Αντιγόνες της ζωής μας

Αντιγόνη, θυγατέρα του Οιδίποδος, βασιλέως των Θηβών, και της μητέρας του, της Ιοκάστης. Η Αντιγόνη έθαψε νύχτα τον αδελφό της Πολυνείκη παρά την αρνητική διαταγή του Κρέοντος, ο οποίος όταν πληροφορήθηκε το συμβάν, διέταξε να την θάψουν ζωντανή. Εκείνη, όμως, αυτοκτόνησε πριν εκτελεσθεί η ποινή. Ο Αίμων, ο γιος του βασιλέως, ο οποίος έτρεφε παράφορον έρωτα για την Αντιγόνη και δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει την συγχώρησή της, αυτοκτόνησε πάνω στον τάφο της. Ο θάνατος της Αντιγόνης είναι το θέμα μιας από τις τραγωδίες του Σοφοκλή. Άρεσε τόσο πολύ στους Αθηναίους όταν διδάχθηκε για πρώτη φορά, ώστε εκείνη δώρισαν στον ποιητή την διακυβέρνηση της Σάμου. Αυτή η τραγωδία παραστάθηκε 32 φορές χωρίς διακοπή στην Αθήνα.

[...] Το δράμα γεννιέται και ξαναγεννιέται μέσα στην παράσταση. Κάθε νέο ανέβασμα της Αντιγόνης, μετά το πρώτο, αποτελεί μια δυναμική παράσταση της κατανόησης. Οι Αντιγόνες που εδώ και πάνω από δύο χιλιετίες συνωστίζονται στη φαντασία, είναι, σε μεγάλο βαθμό, δημιουργίες και αναδημιουργίες των ηθοποιών, των σκηνογράφων και των σκηνοθετών. Μπορεί να επισημανθεί η Αντιγόνη των Τικ-Μέντελσον ή οι περίφημες παραστάσεις του Μουνέ Σουλί στο Theatre Antique της Οράγγης, το καλοκαίρι του 1894. Εξίσου σημαντικές για την γένεση της διανοητικής εμπειρίας και της φαντασιακής ενσάρκωσης είναι παραστάσεις όπως αυτή του Στανισλάβσκι (Θέατρο Τέχνης της Μόσχας, 1899), οι παραστάσεις του Living Theatre το 1967 ή η Αντιγόνη του Πιετ Ντρέσερ, όπως ανέβηκε στη Λειψία το 1972. Η υπαίθρια παράσταση του Μαζαάκι Κούμπο στο Τόκυο το 1959 λέγεται ότι σημαδεύει μιαν εποχή στην πολύπλοκη εκδίπλωση των ιαπωνικών αντιλήψεων και μεταλλαγών της δυτικής εμπειρίας.[1]

Πρώτη παράσταση στο νεοελληνικό θέατρο θεωρείται αυτή που δόθηκε στο θέατρο Ναούμ στην Κωνσταντινούπολη από τον θίασο Κοσμά και Οδυσσέα Δημητράκου σε μετάφραση Ραγκαβή και διδασκαλία Αsti Nocci (1863). Ακολούθησε μια νέα εκδοχή το 1867 σε σκηνοθεσία Αθανασίου Ρουσσόπουλου, από τον Πανεπιστημιακό Θίασο στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, όπου ο φύλακας, ο Αίμων, ο Άγγελος, ο Κορυφαίος καθώς και ο 15μελής Χορός ήταν φοιτητές. Το 1868 η Αντιγόνη παρουσιάστηκε από τον Ερασιτεχνικό Θίασο, στον ίδιο χώρο, με πρωταγωνίστρια στο ρόλο της Αντιγόνης την Πολυξένη Σούτσα.[2]

[1]George Steiner, Οι Αντιγόνες, μετ. Βασίλης Μάστορης, Πάρις Μπουρλάκης, Καλέντης, Αθήνα 2001.
[2]http://el.wikipedia.org/wiki/Αντιγόνη_(Σοφοκλή)

Τώρα στη θεατρική σκηνή

Αντιγόνη του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Νατάσας Τριανταφύλλη.

Η Αντιγόνη βρίσκεται μονήρης και τραγική στο μεταίχμιο του παλιού με το νέο, στο κρίσιμο σημείο όπου η Ατη βυθίζει τον άνθρωπο στο πιο βαθύ σκοτάδι. Οι ταλαντούχοι ηθοποιοί της νέας ελληνικής σκηνής που συμμετέχουν στην παράσταση, ανατέμνουν με τόλμη τις πράξεις των ηρώων και αποκαλύπτουν τα υψηλά νοήματα. 

Η παράσταση παρουσιάζεται στους χώρους του Μουσείου Μπενάκη, εκεί όπου οι δράσεις των τραγικών προσώπων πραγματοποιούνται στο σκοτάδι και αποκαλύπτονται στο φως, σε χρόνο ενεστώτα και αμφιλεγόμενο.

Μετάφραση: Νίκος Παναγιωτόπουλος
Πρωτότυπη μουσική: Monika
Φωτισμοί: Scott Bolman
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Σκηνικός χώρος: Ιωάννα Τσάμη, Νατάσα Τριανταφύλλη.

Διανομή: Λένα Παπαληγούρα (Αντιγόνη), Λάζαρος Γεωργακόπουλος (Κρέων), Βίκυ Παπαδοπούλου (Ισμήνη), Χρήστος Σαπουντζής (Φύλακας), Ορφέας Αυγουστίδης (Αίμων), Λυδία Φωτοπούλου (Χορός/Τειρεσίας/Ευρυδίκη). 

Στο Μουσείο Μπενάκη, (Πειραιώς 138 και Ανδρόνικου, Αθήνα)

19-30 Ιουνίου & 3-7 Ιουλίου στις 22:00.

Βιβλιοπαρουσίαση: Κουκλοθέατρο, τέχνη και τεχνική, έμπνευση και δημιουργία

Μάγια Μπάριτς, Κουκλοθέατρο, Τέχνη και τεχνική, έμπνευση και δημιουργία, μετ. Γεωργία Κακουδάκη, εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2012.

Κουκλοθέατρο!

- Στο σπίτι
- Στο σχολείο
- Στην ώρα δημιουργικής απασχόλησης
- Στις δραστηριότητες των πολιτιστικών συλλόγων
- Στα εργαστήρια θεάτρου.

Οι δώδεκα ενότητες του βιβλίου εισάγουν τον αναγνώστη στα μυστικά του κουκλοθεάτρου. Ένας λεπτομερής οδηγός, με όμορφη εικονογράφηση, τόσο για αρχάριους όσο και για επαγγελματίες κουκλοπαίκτες που μας καθοδηγεί στη συναρπαστική, γεμάτη φαντασία τέχνη του κουκλοθεάτρου!
Κατασκευάστε κούκλες και θεατρικές σκηνές από αντικείμενα καθημερινής χρήσης και απολαύστε τις αξέχαστες εμπειρίες του κουκλοθεάτρου!
Συγγραφέας του βιβλίου είναι η αναγνωρισμένη και γνωστή στη Φινλανδία κουκλοπαίκτρια και παιδαγωγός Μάγια Μπάριτς, ενώ η εικονογράφηση έχει γίνει από τη ζωγράφο Κριστίνα Λούχι.
Ένας φανταστικός κόσμος ψυχαγωγίας και δημιουργικότητας για όλη την οικογένεια ανοίγεται μπροστά μας!

Φεστιβάλ Grec 2013 στη Βαρκελώνη

Το φεστιβάλ παραστατικών τεχνών Grec επιστρέφει τον Ιούλιο για 37η χρονιά στη Βαρκελώνη. Από την πρώτη μέχρι την τελευταία μέρα του Ιουλίου, θέατρο, χορός, μουσική και τσίρκο θα πλημμυρίσουν τις σκηνές της πόλης.

Από το φετινό θεατρικό πρόγραμμα ξεχωρίζουν:
η διασκευή των Τριών αδερφών του Τσέχοφ, από την ανερχόμενη δύναμη του σύγχρονου ιαπωνικού θεάτρου, τον σκηνοθέτη Oriza Hirata. Μια "android" εκδοχή του έργου, στην οποία ο πατέρας των τριών αδελφών, ένας κατασκευαστής ρομπότ, αντικαθιστά τη νεκρή κόρη του με ένα geminoid, ένα ρομπότ με ανθρώπινα συναισθήματα. (2/7-4/7)

Alma i Elizabeth, σε σκηνοθεσία Magda Puyo. Με βάση το σενάριο της ταινίας του Μπέργκμαν Persona και με οδηγό την προτροπή του δημιουργού να "χρησιμοποιηθεί το δημοσιευμένο υλικό του ελεύθερα", η Puyo δημιουργεί ένα συλλογικό ταξίδι με άξονα τα συναισθήματα δύο γυναικών που αναζητούν την ταυτότητά τους. (3/7-28/7)

L' accident του Αλμπέρ Καμύ, σε σκηνοθεσία Carme Cané και Rosa M. Sardà. Ένας φιλοσοφικός στοχασμός, εμποτισμένος με άπλετο χιούμορ για τη ζωή και τον θάνατο, σε ένα έργο με πρωταγωνιστές τους φύλακες-αγγέλους του Αλμπέρ Καμύ και του Michel Gallimard. (4/7-7/7)

Tragedies Romanes (Κοριολανός, Ιούλιος Καίσαρας, Αντώνιος και Κλεοπάτρα) του Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία Ivo van Hove.
Με την παράσταση αυτή πραγματοποιείται η πρώτη εμφάνιση του ολλανδικού Toneelgroep στη Βαρκελώνη. Ο σκηνικός χώρος θυμίζει την αίθουσα του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου. Οι θεατές βρίσκονται στο κέντρο μιας πολιτικής αρένας, μετακινούνται διαρκώς και μπορούν να φτάσουν στη σκηνή για να δουν τα δρώμενα από μια διαφορετική οπτική γωνία. Ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί το θέατρο και το βίντεο για να μιλήσει για την πολιτική εξουσία, με άξονα τον λόγο του Σαίξπηρ. (5/7-7/7)

Utopies. Ανερχόμενοι καλλιτέχνες από το Βερολίνο, το Μονπελιέ και τη Βαρκελώνη μιλούν για τους φόβους και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει μια γενιά νέων ανθρώπων που ζει σε περίοδο κρίσης και παγκοσμιοποίησης. Σπουδαστές από δραματικές σχολές των τριών πόλεων αυτοσχεδίασαν πάνω στο ερώτημα: "Πως θα είναι το αύριο;" Το αποτέλεσμα είναι μια performance που προσπαθεί να δώσει πολλαπλές απαντήσεις στο ερώτημα αυτό. (9/7)

Ρινόκερος του Ευγένιο Ιονέσκο, σε σκηνοθεσία Emmanuel Demarcy-Mota. Σ' αυτή την παραγωγή του εμβληματικού έργου του θεάτρου του παραλόγου, το φως στο κείμενο δίνεται μέσα από αποκαλυπτικές στιγμές σωματικού θεάτρου και κίνησης, με σκηνικές εικόνες αισθητικής απόλαυσης που "συνοδεύονται" από τον εκκωφαντικό ήχο των ρινόκερων. (12/7-14/7)

Hate Radio. Πως προετοιμάζεται το έδαφος για μια σφαγή όπως αυτή που έγινε στη Ρουάντα το 1994; Ο ελβετός θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης Milo Rau δημιουργεί μια νέα μορφή πολιτικού θεάτρου με πιστές αναπαραστάσεις επεισοδίων της πρόσφατης ιστορίας. (17/7-19/7)

Jo Mai. Μερικοί από τους καλύτερους, νεαρούς ηθοποιούς της καταλανικής σκηνής παρουσιάζουν μια δουλειά πλημμυρισμένη από τους ήχους εφηβικού rock n roll. O Ivan Morales και η θεατρική εταιρεία Prisamata παρουσιάζουν ένα σκοτεινό θέαμα σε ένα εγκαταλειμμένο bar. Εκεί μια ομάδα νέων αγοριών και κοριτσιών προσπαθούν να βιώσουν την οικογενειακή θαλπωρή που δεν ένιωσαν ποτέ. (25/7-28/7)

Φεστιβάλ Φιλίππων Θάσου 2013

Το φετινό φεστιβάλ Φιλίππων Θάσου είναι αφιερωμένο στην πόλη της Καβάλας και στον Κ. Π. Καβάφη. Στην πόλη λόγω των 100 χρόνων από την απελευθέρωσή της, και στο μεγάλο μας ποιητή για τα 150 χρόνια από τη γέννησή του.

Και φέτος το Φεστιβάλ, προνόησε να δοθούν αρκετές θεατρικές παραστάσεις μέσα στην πόλη της Καβάλας. Στο Φρούριο, στην Παλιά Μουσική, στο Ιμαρέτ, στους Κήπους του Μεχμέτ Αλή, αλλά και σε καινούριους, αναπάντεχους, αντισυμβατικούς χώρους όπως το λαϊκό καφενείο "Μαύρη Θάλασσα" στο Σούγελο, στο Μέγαρο Τόκου και στην οδό Ελευθερίας. 

Η Καβάλα του σήμερα αναδεικνύεται μέσα από ποικίλες τοποθεσίες, δράσεις, αλλά και μέσα από την
έκθεση φωτογραφίας του Φωτογραφικού Ομίλου Καβάλας, που θα "φωτίσει" την πόλη μέσα από βιτρίνες κλειστών μαγαζιών στο Εμπορικό Κέντρο.
Το αφιέρωμα του Φεστιβάλ στον Καβάφη επικεντρώνεται σε δράσεις που αφορούν τον μεγάλο ποιητή. Παραστάσεις θεάτρου, χορού, αναλόγια, αναγνώσεις ποιημάτων, προβολές ταινιών, έκθεση εικαστικών καθώς και η συγγραφή ενός καινούργιου θεατρικού έργου, που αφορά τη ζωή του και θα παρουσιαστεί σε συμπαραγωγή με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας.

Το φετινό πρόγραμμα:

Αφιέρωμα στον Καβάφη

7 Ιουλίου: Η Πόλις, Μαρία Χούκλη-Θοδωρής Οικονόμου (Κήποι οικίας Μεχμέτ Αλή).

15 Ιουλίου: Καβάφης του Γιάννη Σμαραγδή και Τη νύχτα που ο Φερνάντο Πεσόα συνάντησε τον Κ.Π. Καβάφη του Στέλιου Χαραλαμπόπουλου. Προβολή των δύο ταινιών στην Παλιά Μουσική.

29 Ιουλίου: Γιάννης Ρίτσος, 12 Ποιήματα για τον Καβάφη. (Καφενείο Μαύρη θάλασσα)

Ποιήματα για τον χώρο που εργάζεται ο ποιητής, τη λάμπα του, τα γυαλιά του και όλα αυτά τα ταπεινά αντικείμενα που συνθέτουν το εργαστήρι ενός μεγάλου ποιητή. Ερμηνεύει η Λυδία Φωτοπούλου.

20 Ιουλίου-10 Αυγούστου: Έκθεση εικαστικών Ο Αόρατος θίασος (Οικία Μεχμέτ Αλή)

32 εικαστικοί καλλιτέχνες συνομιλούν μέσα από τα έργα τους με ποιήματα του Κ. Π. Καβάφη. 

11, 12, 13 Αυγούστου: Ο γηραιός πατήρ μου του Κώστα Ακρίβου, σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη. (Ιμαρέτ)

Τέσσερις αφηγηματικές φωνές γύρω από την υποψία: άφησε απόγονο ο Κ. Π. Καβάφης; Ήταν ο κληρονόμος της περιουσίας και του έργου του Αλέκος Σεγκόπουλος φυσικό του τέκνο, έτσι όπως αφήνεται να υπονοηθεί από τον Γ. Σαββίδη;

14 Αυγούστου: Ο Γιώργος Χρονάς διαβάζει Καβάφη (Κήποι οικίας Μεχμέτ Αλή)

17 Αυγούστου: Ο Ακύλλας Καραζήσης διαβάζει Καβάφη (Αίθριο Μέγαρο Τόκου)

ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΦΙΛΙΠΠΩΝ

5,6 Ιουλίου

Ειρήνη του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη. 

13. 14 Ιουλίου

Βάκχες του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λιγνάδη. 

19, 20 Ιουλίου

Ποιος τη ζωή μου..., αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη, σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη.

24 Ιουλίου

Γιώργος Νταλάρας-Γλυκερία, αφιέρωμα στον Απόστολο Καλδάρα.

27, 28 Ιουλίου

Αγαμέμνων του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη.

2, 3 Αυγούστου

Μήδεια του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου.

9, 10 Αυγούστου

Πλούτος του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Διονύση Σαββόπουλου. 

16 Αυγούστου

Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, Gala όπερας-Έτος Βέρντι.

18 Αυγούστου

Κύκλωψ του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου.

24 Αυγούστου

Τραχίνιες του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου.

30 Αυγούστου

Ντον Κάρλος του Τζουζέπε Βέρντι, από την Εθνική Όπερα και Μπαλέτο Σόφιας.

31 Αυγούστου

Ζορμπάς ο Έλληνας, από την Εθνική Όπερα και Μπαλέτο Σόφιας.

1 Σεπτεμβρίου

Ένα παιδί μετράει τ΄ άστρα, σε σκηνοθεσία Ισμήνης Σακελλαροπούλου.

ΚΑΣΤΡΟ ΚΑΒΑΛΑΣ

10 Ιουλίου

Το τάβλι του Δημήτρη Κεχαΐδη, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Κάππα.

18 Ιουλίου

Περλιμπλίν και Μπελίσα του Λόρκα, σε σκηνοθεσία Δήμου Αβδελιώδη.

22 Ιουλίου

Χορός από την Hellenic Dance Company.

25, 26 Ιουλίου

Κοινός λόγος της Έλλης Παπαδημητρίου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου.

31 Ιουλίου

Ο επιθεωρητής του Νικολάι Γκόγκολ, σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου.

5 Αυγούστου

Το αστέρι κι η ευχή, συναυλία της Ευανθίας Ρεμπούτσικα.

7 Αυγούστου

Ελένη του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Βασίλη Νικολαΐδη.

29 Αυγούστου

Υπάρχει και φιλότιμο των Αλέκου Σακελλάριου-Χρήστου Γιαννακόπουλου, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μπέζου.

Στη Θάσο θα παρουσιαστούν οι παραστάσεις: Το τάβλι (21/7) και Κοινός λόγος (27/7).

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ

8-13 Ιουλίου (Οδός Ελευθερίας)

Memorandum Καβάλα Lab.

Η Τζένη Αργυρίου πραγματοποιεί ένα βιωματικό εργαστήρι σε δημόσιο χώρο στην πόλη της
Καβάλας, την οδό Ελευθερίας. Το Memorandum Καβάλα Lab είναι ένα project πολυμέσων
και παραστατικών τεχνών που βασίζεται στις έννοιες της ιστορίας, της μνήμης και της ει-
κόνας. Στόχος του είναι να ξυπνήσει μνήμες των τελευταίων 100 χρόνων που δεν πρέπει
να ξεχαστούν. Τα αποτελέσματα του εργαστηρίου θα παρουσιαστούν την τελευταία μέρα
της 6ήμερης διάρκειάς του. 

9 Ιουλίου-10 Αυγούστου (Εμπορικό Κέντρο Καβάλας)

Ο Φωτογραφικός Όμιλος Καβάλας εκθέτει τη δουλειά του πίσω από τις βιτρίνες κλειστών

καταστημάτων στο Εμπορικό Κέντρο Καβάλας. Οι φωτογραφίες αποτυπώνουν την Καβάλα

του σήμερα, το αληθινό της πρόσωπο, εικόνες της σκληρής πραγματικότητας, αλλά και της

πραγματικής της ομορφιάς. Οι εικόνες αυτές θα κοσμούν την πόλη για όλο το καλοκαίρι,

μέσα από τα μπάνερ του Φεστιβάλ Φιλίππων.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

5 Ιουλίου & 9 Αυγούστου

Επόμενη στάση...1961. 

Με αφορμή το αφιέρωμα στα 100 χρόνια απελευθέρωσης της πόλης, η ερασιτεχνική ομάδα
"Παραμυθάδες" ταξιδεύει πίσω στο χρόνο και αναβιώνει την πρώτη παράσταση του Κ.Θ.Β.Ε.
στους Φιλίππους. Το δρώμενο θα λάβει χώρα σε ένα υπεραστικό λεωφορείο, και θα ακολουθήσει την παλιά διαδρομή, όπου 52 χρόνια πριν, άνθρωποι πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους, θα ξεκινήσουν για την πρώτη παράσταση του Κρατικού Θεάτρου.

4 Αυγούστου (Κάστρο Καβάλας)

ΠΥΡΟτεχνηΜΑΤΑ του Δημήτρη Λέντζη.

Η ερασιτεχνική ομάδα "Χ-ΟΔΟΣ", παρουσιάζει το θεατρικό αναλόγιο Πυροτεχνήματα για δεύτερη φορά. 14 χρόνια μετά το πρώτο ανέβασμα, επιστρέφει στον ίδιο τόπο με την ίδια διανομή. Στίχοι Καβαλιωτών ποιητών, μουσική και εικόνες της πόλης, συνθέτουν αυτό το θεατρικό αναλόγιο.

6 Αυγούστου (Παλιά Μουσική)

Εις το φως της ημέρας του Καβάφη, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Ανδρέου.

Η ομάδα "Θεονόη" παρουσιάζει το μοναδικό διήγημα του Καβάφη. Ακροβατώντας ανάμεσα στο συνειδητό και το ασυνείδητο, το πραγματικό και το υπερφυσικό, ο Καβάφης κατάφερε να αποτυπώσει το "κλίμα του φανταστικού". 

Απολογισμός της θεατρικής περιόδου 2012-2013

222 παραγωγές έφερε η θεατρική περίοδος 2012-2013, σε θεατρικούς και μη θεατρικούς χώρους, σε σκηνές και μπαρ της Θεσσαλονίκης.

 ΚΡΑΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

Η θεατρική περίοδος για το Κ.Θ.Β.Ε. κύλησε με αρκετές επαναλήψεις και άτολμες επιλογές στο καλλιτεχνικό κομμάτι και κόντρες και αντεγκλήσεις στο διοικητικό πεδίο.

Τα ακαλαίσθητα μαύρα πανιά που «κοσμούν» την πρόσοψη του θεάτρου της Ε.Μ.Σ. και τα γηπεδικής λογικής συνθήματα που μετέτρεψαν την είσοδο σε ιδιόμορφο φόρουμ έκφρασης θέσεων και αντιθέσεων, υποδέχτηκαν τους θεατές που πήγαν να δουν τον Κατά φαντασία ασθενή και τον Μπαμπά που εκπαιδεύεται, ένα δείγμα των συντηρητικών επιλογών του απερχόμενου καλλιτεχνικού διευθυντή, Σωτήρη Χατζάκη.

Η εικόνα του γίγαντα που κοιμάται συνόδευσε για άλλη μια χρονιά το Κ.Θ.Β.Ε., που συνέχισε απτόητο να έχει στραμμένη την πλάτη στο πολυάριθμο νεανικό δυναμικό μιας πόλης με τέσσερα πανεπιστημιακά ιδρύματα και να επιθυμεί να προσφέρει στο κοινό του —κυρίως μαζικές προσελεύσεις συλλόγων και Κ.Α.Π.Η.— αυτό που έχει συνηθίσει να βλέπει, χωρίς ίχνος πειραματισμού και ανίχνευσης νέων τάσεων.

Το ενδιαφέρον εντύπων και συζητήσεων αυτή τη χρονιά, μονοπώλησε η κόντρα ανάμεσα στον πρόεδρο του θεάτρου, Θωμά Τρικούκη και στον καλλιτεχνικό διευθυντή, Σωτήρη Χατζάκη. Ένα «μεταθεατρικό δρώμενο» σε συνέχειες, ένα ιδιότυπο reality show, με ανταλλαγές επιστολών, καταψήφιση απολογισμών, συνεντεύξεις τύπου, προτροπές σε παραιτήσεις, διακοπές διοικητικών συμβουλίων από ηθοποιούς. Και η καλλιτεχνική δημιουργία σε δεύτερη μοίρα. Εξαντλείται στις —αδικαιολόγητα— λίγες παραστάσεις του καλοστημένου, αυτοαναφορικού έργου της Καρίνας Ιωαννίδου, Τζοκόντα vs Ντα Βίντσι, του Blasted της Σάρας Κέιν, από την ιέρεια της ουσιαστικής εκκεντρικότητας, Ρούλα Πατεράκη, αλλά και στον πολυσυζητημένο Γύρο του θανάτου που σκηνοθέτησε ο Νίκος Μαστοράκης. Λίγο πριν την εκπνοή της σαιζόν το θεατρικό αναλόγιο Πρώτη Γραφή, με κείμενα νέων δημιουργών —έργα που ηχηρά απουσιάζουν από το ρεπερτόριο του Κρατικού— έφερε μια μικρή πνοή αισιοδοξίας για τη σύγχρονη θεατρική δημιουργία.

Η χρονιά για το Κρατικό έκλεισε με την παραίτηση του Σωτήρη Χατζάκη —για να αναλάβει τη διεύθυνση του Εθνικού θεάτρου— και τον διορισμό του ηθοποιού και θεατρολόγου Γιάννη Βούρου στο τιμόνι της δεύτερης κρατικής σκηνής της χώρας.

ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

Πρώτη χρονιά χωρίς το θέατρο Αμαλία, μια απώλεια αισθητή στους θεατρόφιλους της πόλης. Η Πειραματική Σκηνή της Τέχνης συνέχισε —ευτυχώς— τη δραστηριότητα της και έδωσε μια site specific εκδοχή του Βυσσινόκηπου, στο σαλόνι της βίλας Καπαντζή. Μια παράσταση που αγκαλιάστηκε από το κοινό —sold out για τέσσερις μήνες— και θα επαναληφθεί το προσεχές φθινόπωρο. Μέσα στο χειμώνα ο θίασος πρότεινε και τις εμβληματικές Ευτυχισμένες Μέρες, με την Ελένη Δημοπούλου. Η νομαδική αυτή παρουσία του ιστορικού θιάσου και η «συνομιλία» με εναλλακτικούς χώρους και νέους δημιουργούς άνοιξε νέους δρόμους στη σχέση θεατή και θεάματος. Παρόλα αυτά η απουσία μόνιμης σκηνής με το χαρακτηριστικό εναλλασσόμενο ρεπερτόριο της Πειραματικής Σκηνής καταγράφονται στις σημαντικές απώλειες της θεατρικής περιόδου που ρίχνει αυλαία.

ΜΕΤΑΚΛΗΣΕΙΣ

Ο θεατρικός κορεσμός της Αθήνας (με τις 600 περίπου παραγωγές φέτος) καθιστά τη Θεσσαλονίκη έναν ιδανικό προορισμό για θεατρικές εξορμήσεις των θιάσων του αθηναϊκού κέντρου. Για άλλη μια χρονιά η παλέτα των επιλογών είχε από όλα. Από τη μια πολυάριθμοι μονόλογοι —αρκετοί από τους οποίους έχουν παρουσιαστεί στην πόλη επανειλημμένα— όπως η Γυναίκα της Πάτρας, η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, ο Συμβολαιογράφος, ο Caveman και από την άλλη τα λαμπερά μιούζικαλ που φιλοξενήθηκαν στο Μέγαρο, το Chicago και Απατεώνες και Τζέντλεμεν. Τη μερίδα του λέοντος στις σημαντικότερες μετακλήσεις είχε και φέτος το θέατρο Αυλαία με σημαντικές παραστάσεις που κέντρισαν το ενδιαφέρον του κοινού: Όταν έκλαψε ο Νίτσε, Erofili Synopsis, Γυάλινος Κόσμος, Γιοι και κόρες, Mistero Buffo.

ΟΜΑΔΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Αρκετές ομάδες προσπάθησαν και αυτή τη χρονιά να δημιουργήσουν καλλιτεχνικά και να επικοινωνήσουν τη δουλειά τους. Χωρίς να μπορεί να εντοπιστεί μια θεατρική πρόταση που «συγκλόνισε» για τη νεωτερικότητα και την ανανεωτική διάθεση της, υπήρξαν, ωστόσο, παραστάσεις άξιες λόγου σε θεατρικούς και μη θεατρικούς χώρους. Το μαύρο νερό από την Eclipses Group Theatre, η Und από την ομάδα Oberon, η Όπερα του ζητιάνου από την ομάδα Passatempo, η Άγρια μοναξιά από τους Perros, το Nordost στο θέατρο Όρα είναι παραγωγές που αγαπήθηκαν από το κοινό της πόλης.
Σημαντικό βήμα για τις ομάδες στάθηκε το θεατρικό φεστιβάλ του δήμου Θεσσαλονίκης που πραγματοποιήθηκε για δεύτερη χρονιά στο Άνετον, αλλά και το Σχήμα εκτός Άξονα που έδωσε χώρο σε νέους δημιουργούς και ομάδες.

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ

Την απώλεια της ηθοποιού Λίνας Λαμπράκη.

Τη θεατρική επιστροφή του Δημήτρη Βάγια με τον Αγαμέμνονα του Γιάννη Ρίτσου.

Τις ερμηνείες δύο θεατρικών μητέρων: της Έφης Σταμούλη-Λιουμπόβ Αντρέγεβνα στον Βυσσινόκηπο και της Ναταλίας Τσαλίκη-Αμάντα στον Γυάλινο κόσμο.

Την πρόκριση του σκηνικού της παράστασης Φόβος, που επιμελήθηκε ο Νίκος Καλαϊτζίδης, στα 100 καλύτερα του κόσμου, στον παγκόσμιο διαγωνισμό σκηνογραφίας που θα διεξαχθεί στο Κάρντιφ της Ουαλίας.

Την άριστη σωματική εκφραστικότητα του Αναστάση Δ. Ροϊλού στο Insenso και της Έλενας Μαυρίδου στην παράσταση Erofili Synopsis.

Την σπαρταριστή υποκριτική ακροβασία του Θάνου Τοκάκη στο Mistero Buffo.

Τη διπλή θεατρική παρουσία του διαρκώς εξελισσόμενου Μιχάλη Συριόπουλου στην Όπερα του ζητιάνου και στον Βυσσινόκηπο.

Την εύθραυστη Λόρα της Αμαλίας Νίνου στον Γυάλινο κόσμο και την κωμική μαεστρία της Εύης Σαρμή στο Τζοκόντα vs Ντα Βίντσι.

Την επιστροφή της Ρούλας Πατεράκη με το Blasted και την επανεμφάνιση του Δημήτρη Παπαϊωάννου με την Πρώτη ύλη.

Την πρώτη σκηνοθετική παρουσία της Κατερίνας Ευαγγελάτου στη Θεσσαλονίκη.

Το Testament από την ομάδα She She Pop, τη μοναδική αξιόλογη ξένη παραγωγή της χρονιάς.

Την επί σκηνής σύμπραξη του Δημήτρη Καταλειφού, της Άννας Κοκκίνου και της Ράνιας Οικονομίδου, στο Ρίττερ, Ντένε, Φος του Τόμας Μπέρνχαρντ.

Κορνήλιος Ρουσάκης  

Μόνος στη σκηνή, μόνο μια φωνή

Για τρίτη χρονιά φέτος, το θέατρο Eliart, διοργανώνει Φεστιβάλ, δίνοντας σε νέους δημιουργούς την ευκαιρία να δείξουν τη δουλειά τους διαγωνιζόμενοι με παραστάσεις-μονολόγους.
Θα βραβευτεί η καλύτερη παράσταση και θα παρουσιαστεί στο θέατρο Eliart τον Σεπτέμβρη του 2013. Η επιτροπή αποτελείται από τους: Χάρη Σώζο, Χρήστο Ευθυμίου, Ιωσήφ Βαρδάκη, Αννέτα Παπαθανασίου, Γιώργο Φρατζεσκάκη

Αναλυτικά το πρόγραμμα των παραστάσεων:

Πέμπτη 6 Ιουνίου 2013

20:00, Μαρόν γλασέ της Ειρήνης Σταματοπούλου, με τον Γιάννη Μακρόπουλο.
Ο εσωστρεφής μονόλογος ενός αλλόκοτου ήρωα που επιχειρεί να επικοινωνήσει ή να "παραστήσει" τις πιο πραγματικές φαντασιοπληξίες του σχετικά με τη ζωή του ως ιερόδουλου.

21:00 Lucy, του Γιάννη Μακρόπουλου, με την Σωτηρία Μαράθου.
Μια νεαρή, ευαίσθητη κοπέλα, που εξασκεί το επάγγελμα της πόρνης, μας παρουσιάζεται σαν μια άλλη Ιουλιέτα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ δίπλα στο κοιμισμένο κορμί ενός μυστηριώδους πελάτη της.

22:15 Σημειώσεις ενός τρελού, βασισμένο στο ημιτελές ομώνυμο κείμενο του Λ. Τολστόι, με τον Αποστόλη Ψαρρό
Οι Σημειώσεις ενός τρελού 100 χρόνια ύστερα από την έκδοσή του καταφέρνει να 'ναι ένα κείμενο τρομακτικά επίκαιρο. Γιατί συχνά στη σημερινή κοινωνία αν κάποιος θελήσει ν' αλλάξει τον τρόπο ζωής του εφαρμόζοντας στην πράξη ιδέες που ''θεωρητικά'' γίνονται απ' όλους δεκτές -αποτελούν μάλιστα ιδανικά για την κοινωνία μας- πολύ σύντομα αντιμετωπίζεται από τους άλλους σαν τρελός.


Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013

20:00 Μαρτυριάρα καρδιά του Έντγκαρ Άλαν Πόε, με την Σοφία Αλεξανιάν.
Η Μαρτυριάρα καρδια αφορά στην παραληρηματική εξομολόγηση ενός δολοφόνου, που οδηγήθηκε στο έγκλημα από τις φωνές που άκουγε στα αυτιά του.

21:15 Σας αρέσει ο Μπραμς; της Μάρως Δούκα, με την Βικτώρια Σαμοθράκη.
Στο μονόλογο Σας αρέσει ο Μπράμς; η Ιρίνα αφηγείται την ιστορία της. Φεύγοντας από την Ουκρανία με την ελπίδα μιας καλύτερης ζωής πέφτει θύμα του Τράφικινγκ στη δεκαετία του ’90 από Έλληνες επιτήδειους σωματέμπορους, οι οποίοι μάλιστα ανήκαν στην "αφρόκρεμα" της ελληνικής κοινωνίας.

22:00 G for Geisha, της Φωτεινής Τεντολούρη, με τη Φωτεινή Τεντολούρη.
"Πόσοι έχουν τη δύναμη να ακούσουν τον εαυτό τους να σπαράζει; Πόσοι έχουν τη δύναμη να γελάσουν όταν το γέλιο είναι ό,τι απομένει κλείνοντας την πόρτα πίσω τους;" Το G for Geisha ακολουθεί τα καλοκουρδισμένα βήματα μιας νέας που παλεύει να γνωρίσει τον εαυτό της και να βγάλει την πανέμορφη (κατά τους άλλους) μάσκα της. Τρεκλίζει μέχρι να βρει τα δικά της βήματα χορού.


Σάββατο 8 Ιουνίου 2013

20:00 Ανθρώπινη φωνή του Ζαν Κοκτώ, με τη Μαρία Άνθη.

Μια γυναίκα μας μιλάει για τον έρωτα, την μοναξιά, την εγκατάλειψη, την προδοσία, το ψέμα και την αλήθεια, την απόγνωση, την λατρεία, το πάθος, την απόρριψη, το αδιέξοδο των σχέσεων.
21:00 Λι του Νίκου Καββαδία, με τη Μαρία Ψαρολόγου.
"Ο καλός Δράκοντας κατεβαίνει στα σπίτια μας μονάχα μια φορά. Μερικοί δεν τον έχουν καν συναντήσει. Εγώ τον είδα".  Η ιστορία ενός ναυτικού και μιας μικρής κινεζούλας...

22:00 Τα εσώψυχα ενός παλιάτσου της Άντρεας Κάσινου, με την Άντρεα Κάσινου.
Ένα ορφανό κορίτσι βρίσκει δουλειά σαν παλιάτσος σε ένα Luna Park. Κουβαλάει πολλά ψυχικά τραύματα από τη παιδική της ηλικία. Οι μεγαλήτεροι της φόβοι όμως ξυπνούσαν με το που άκουγε τον ήχο από τα λούστρινα τακούνια της θείας της. Το μόνο στηριγμά της ήταν ο αδερφός της, ο οποιός είναι και αυτός νεκρός. Στο μονόλογο, περιγράφει τον εφιάλτη που ζεί από όταν έφυγε ο αδερφός της από τη ζωή και έπειτα.


Κυριακή 9 Ιουνίου 2013

19:00 Υποταγή του Γιώργου Σκούρτη, με την Άλκηστη Ηλιάδη.
Μια δημόσια υπάλληλος. Ένας δικτάτορας. Και μια φωτογραφία. Η (αντί)στάση πίσω από ένα γραφείο, απέναντι σε ένα σφυρί και μια πρόκα. Μια Ελενίτσα σε πολιορκία.

20:00 Voix, βασισμένο στην Ανθρώπινη φωνή του Ζαν Κοκτώ, με την Άννα Τσόλια.
"Κάθε τόσο σηκώνω το ακουστικό να δω αν λειτουργεί. Είχες πει πως θα έπαιρνες.Σε θέλω εδώ. Δίπλα μου.Κοντά μου. πλάι μου. Πάνω μου.Μέσα μου. Με μάτια ανοιχτά ή κλειστά. Δεν έχει σημασία.Θα μπορούσα να κρατάω ανοιχτή τη γραμμή μόνο και μόνο για να ακούω την ανάσα σου όταν κοιμάσαι....."

21:00 Α.Ρ.Ν.Υ, εμπνευσμένο από τον Διεθνή επιβήτορα του Χάρβευ Φέρστιν, με το Γιώργο Κοντοπόδη.
Ο Άρνολντ μπροστά στον καθρέφτη του καμαρινιού του. Ετοιμάζεται και σήμερα για το show. Ετοιμάζεται ξανά για τη σκηνή, για το κοινό, ετοιμάζεται και θυμάται. Περνάει απ όλο του το παρελθόν και καταλήγει στην ημέρα που η μάνα άρχισε να τον φωνάζει Α.Ρ.Ν.Υ. Αλήθεια… ξέρεις τι σημαίνει Α.Ρ.Ν.Υ. ;

22:30 Απονομή βραβείων

http://www.eliarttheater.gr/


Στο Θέατρο Εliart, Κωνσταντινουπόλεως 127, Βοτανικός (μετρό Κεραμεικός), Αθήνα.

Φεστιβάλ Χορού Σωματείου Ελλήνων Χορογράφων στη Θεσσαλονίκη

Το Σωματείο Ελλήνων Χορογράφων, σε συνεργασία με τον Δήμο Θεσσαλονίκης, διοργανώνει Φεστιβάλ Χορού από τις 6 μέχρι τις 22 Ιουνίου 2013.
Έντεκα ομάδες της σύγχρονης ελληνικής σκηνής, θα παρουσιάσουν στο κοινό της Θεσσαλονίκης τις πιο πρόσφατες παραγωγές τους. Οι παραστάσεις θα δοθούν στο Δημοτικό Θέατρο Άνετον και στο Γενί Τζαμί.

Το αναλυτικό πρόγραμμα:
 

6 Ιουνίου στις 21:30 

Δρώσα Μάζα–Τρίγωνο, Γενί Τζαμί

7 Ιουνίου στις 21:30

Β+6, Άνετον

8 Ιουνίου στις 20:00, 9 Ιουνίου στις 21:30

Jing Dong, Γενί Τζαμί

8 Ιουνίου στις 21:30

Δρυάδες εν Πλώ, Γενί Τζαμί

10 Ιουνίου στις 20:30

Ηρώς Άγγελος, Άνετον 

10 Ιουνίου στις 22:30 

Κιναίσθηση, Άνετον 

12 Ιουνίου στις 21:30

Facia, Άνετον 

15 & 16 Ιουνίου στις 21:30

Umidita, Γενί Τζαμί

17 & 18 Ιουνίου στις 21:30

Δρώσα Μάζα–Τρίγωνο, Γενί Τζαμί 

21 & 22 Ιουνίου στις 21:30

Χοροθέατρο Λυδία Λίθος & "Torus Knot" Dance Company, Άνετον 

Το εισιτήριο εισόδου θα κυμαίνεται από 5 έως 10 ευρώ για κάθε παράσταση, ενώ τα έσοδα θα παραχωρηθούν στις ομάδες που θα πάρουν μέρος στο Φεστιβάλ.

Θέατρο Άνετον, Παρασκευοπούλου 42, Θεσσαλονίκη

Γενί Τζαμί, Αρχαιολογικού Μουσείου 30, Θεσσαλονίκη.

Εταιρεία θεάτρου DameBlanche

Η μη κερδοσκοπική εταιρεία θεάτρου, χορού και άλλων τεχνών DameBlanche ιδρύθηκε το Νοέμβρη του 2002. Στόχος της είναι η έρευνα πάνω στις παραστατικές και εικαστικές τέχνες, η ενοποιημένη χρήση των εκφραστικών μέσων, η καλλιτεχνική συνύπαρξη νέων τεχνολογιών και ανθρώπινου στοιχείου.
Για τα μέλη της, που έχουν χαράξει ο καθένας την προσωπική του πορεία στην τέχνη, η DameBlanche είναι η έκφραση της ανάγκης να συμπράξουν για να συνεχίσουν. Δίνοντάς τους "carte blanche" τους αφήνει να πλανηθούν στους δρόμους των αναζητήσεων και των προβληματισμών που έχει η ζωή, οι σχέσεις των ανθρώπων, ο κόσμος.
Η DameBlanche αποκρυσταλλώνει στους στόχους της, τη διαμορφωμένη μέσα από χρόνια καλλιτεχνικής δημιουργίας και έρευνας αισθητική της Χρύσας Καψούλη, καλλιτεχνικής διευθύντριας της εταιρείας.

H πρώτη θεατρική παρουσία της ομάδας έγινε το 2002 με τη Γυναίκα της Ζάκυθος του Διονυσίου Σολωμού. Η πρεμιέρα έγινε στην Τζακάρτα της Ινδονησίας, στα πλαίσια του Διεθνούς Φεστιβάλ Jak-Art 2002. Ακολούθησε μια performance εμπνευσμένη από το έργο της Marguerite Duras, με τίτλο Lola Valery Stein, που παρουσιάστηκε σε δύο εκδοχές.

To 2004, στο φουαγιέ της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών ανέβηκε η Ονείρου Οδύσσεια, ένα θεατρικό έργο, με θέμα τα όνειρα, που βασίζεται στη σύνθεση επτά πρωτότυπων κειμένων γνωστών νεοελλήνων συγγραφέων, ανάμεσα στους οποίους ο Δημήτρης Δημητριάδης, η Έλενα Πέγκα, η Ρούλα Αλαβέρα.

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα —στο θέατρο Σοφούλη της Θεσσαλονίκης— παρουσιάστηκε το έργο της Jenny Erpenbeck, Οι γάτες έχουν επτά ζωές. Βασικά θεατρικά πρόσωπα της παράστασης: η Α και η Β, δύο γυναίκες σε ένα αδιάκοπο παιχνίδι αλλαγής ρόλων. Η μητέρα και η κόρη, η κυρία και η υπηρέτρια, η ντίβα και η θαυμάστρια, η σύζυγος και η ερωμένη. Διαδοχικές σκηνές θηλυκών μονομαχιών αφηγούνται την ιστορία δύο γυναικών, που είναι συγχρόνως πολλές γυναίκες μαζί.

Ακολούθησαν μια σειρά από performances, ερευνητικές εργασίες στην Οδύσσεια του Ομήρου, με τις παραγωγές GIG Ιθάκη 2006, Ιθάκη-Οδυσσέας-Όμηρος, GIG Ιθάκη 2007, -σε κείμενο Δημήτρη Δημητριάδη, σκηνοθεσία Σοφίας Καρακάντζα και ερμηνεία Χρύσας Καψούλη-, που παρουσιάστηκαν σε επιλεγμένους θεατρικούς και μη θεατρικούς χώρους σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Το 2009 έρχεται ο Ευαγγελισμός της Κασσάνδρας του Δημήτρη Δημητριάδη, με πρώτη παρουσίαση στην 3η Συνάντηση Νέων Δημιουργών που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της XIV Διεθνούς Συνάντησης Αρχαίου Δράματος στους Δελφούς. Στον Ευαγγελισμό, η Κασσάνδρα αναλαμβάνει η ίδια την διαπραγμάτευση του προσωπικού της μύθου, που την θέλει ανέραστη και εχθρική προς την ερωτική προσφορά, και ανασκευάζει άρδην την γνωστή και καθιερωμένη εικόνα της. Γίνεται το αντίθετό της.

Με την Ιουδήθ του Χάουαρντ Μπάρκερ, η ομάδα προσεγγίζει για πρώτη φορά κείμενο της σύγχρονης βρετανικής γραφής. Πρόκειται για τη γνωστή βιβλική ιστορία της Ιουδίθ και του Ολοφέρνη που αναφέρεται στα Απόκρυφα και που έχει αποτελέσει αγαπημένο θέμα αναπαράστασης στην ιστορία της δυτικής ζωγραφικής.
Το 2010 έφερε το έργο του Τζιμάρα Τζανάτου Μαζί ποτέ που βασίζεται στην ταινία του Φατίχ Ακίν Gegen Die Wand και το Α' Σχεδίασμα πάνω στη Lulu του Βέντεκιντ και του Alban Berg. Το Β' Σχεδίασμα της performance παρουσιάστηκε στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, με τους θεατές να μετακινούνται στον χώρο για να παρακολουθήσουν την εξέλιξη της δράσης.

Το 2013 παρουσιάστηκε η performance Ο Επισκέπτης, ένας αυτοσαρκαστικός ροκ μονόλογος με μορφή τραγουδιού, μια κατάθεση ψυχής του Τένεσι Ουίλλιαμς. Το κείμενο της παράστασης βασίζεται εξ ολοκλήρου στην βιογραφία του συγγραφέα, αλλά και στην μεγάλη συνέντευξη που έδωσε στον Ρόμπερτ Τζένινγκς για το περιοδικό Playboy στις αρχές της δεκαετίας του ’70.
Αμέσως μετά, το έργο του Ουίλλιαμς Ο Ορφέας στον Άδη αποτελεί τη βάση για μια επόμενη δουλειά, την Αφροδίτη στον Άδη.
Η Dameblanche συμμετείχε και στις Αναγνώσεις του Εθνικού Θεάτρου με το έργο της Μαρίας Λαινά, Το Δέντρο.

http://www.dameblanche.gr/

κ+μ

...γιατί έτσι πάλι ανηλεής ποιητή μου; Τι έχω κάμει για να μην με πιστεύεις ακόμα; ...Το αίμα μου όλο ανεβασμένο στο κεφάλι μου. Οι φλέβες μου χτυπούν φρικτά και νιώθω μια βοή. Είναι αυτό ίσως το πάθος που δεν εγνώρισα... Κι ήμουν στο σκοτάδι κι ήμουν το σκοτάδι. Και με είδε μια αχτίδα Απελπισμένε μου ποιητή, θα σε αγαπήσω άραγε ποτέ, όσο θέλω; όσο σου πρέπει; Σε βλέπω να πονάς και φοβούμαι μήπως φταίω εγώ ...καλή μου, πονώ επειδή σ` αγαπώ περισσότερο απ` όσο φαντάστηκα. Απ’ ότι μπορούσα ποτέ ν` αγαπήσω... Σήμερα πρότεινα στον Κ. να παντρευτούμε. Μου είπε... Μου είπε οτι πάσχει από ένα χρόνιο... Και χωρίς να το μάθει ποτέ δάκρυσε, ίσως γιατί έπρεπε να δακρύσει, ίσως γιατί οι συμφορές έρχονται... Το αληθινό και το φανταστικό είναι τόσο πολύ μπερδεμένα στο μυαλό του. Τόσο πολύ μπερδεμένα γύρω μας...

Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες
στα περασμένα χρόνια.
Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα
και σε βροχή, σε χιόνια,
δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες.

Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου
μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα,
μόνο γι’ αυτό είμαι ωραία σαν κρίνο ολάνοιχτο
κ’ έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα,
μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου.

Μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν
με την ψυχή στο βλέμμα,
περήφανα στολίστηκα το υπέρτατο
της ύπαρξής μου στέμμα,
μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν. [...]

Μόνο γιατί μ' αγάπησες της Μαρίας Πολυδούρη

Τώρα στη θεατρική σκηνή

κ+μ ή η μεταμόρφωση του Κ. και το παράφορο όνειρο της δεσποινίδος Μ., σε δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία Γιάννη Καραούλη και Ευανθίας Σωφρονίδου.

Μια παράσταση βασισμένη στη ζωή και το έργο των Κ. Καρυωτάκη και Μ. Πολυδούρη και σε κείμενο εμπνευσμένο από τη Μεταμόρφωση του Κάφκα. Ακούγονται επίσης ποιήματα της Κ. Γώγου και του T. Έλιοτ.

Κείμενο: Ευανθία Σωφρονίδου
Μουσική: Χρύσανθος Χριστοδούλου
Επιμέλεια σκηνικών και κοστουμιών: Ειρήνη Ατματζίδου
Τεχνική υποστήριξη: Ειρήνη Ατματζίδου.

Παίζουν: Τιμόθεος Μπαρνιαδάκης, Αλεξία Σαπρανίδου
Την Ανεπίδοτη επιστολή της Μ. Πολυδούρη διαβάζει η Ζωή Ρωπαΐτου.

Στο Σχήμα εκτός Άξονα, (Πλάτωνος 35, Θεσσαλονίκη), από 6 έως 9 Ιουνίου 2013.

Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή στις 21:30.

Μηνολόγιο Ιουνίου 2013

Μια επιλογή από τις θεατρικές προτάσεις του μήνα σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα.


ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Η Κατσαρίδα των Βασίλη Μαυρογεωργίου και Κώστα Γάκη συνεχίζει το ταξίδι της και κάνει μια στάση στη σκηνή του θεάτρου Βεργίνα του Regency Casino, την Τετάρτη 5 Ιουνίου.
Μια κόκκινη κατσαριδούλα ονόματι "Ιωάννα" προσπαθεί να φτάσει στο φεγγάρι αντιμετωπίζοντας έντομα, τρωκτικά, παρανοϊκούς ντετέκτιβ, που την ενθαρρύνουν ή την αποτρέπουν να τα καταφέρει.

Παίζουν ο Κώστας Γάκης και ο Δημήτρης Μακαλιάς.

Το Βήμα τους Νέους στο Σχήμα εκτός Άξονα, ολοκληρώνεται φέτος με την παράσταση κ+μ ή η μεταμόρφωση του Κ. και το παράφορο όνειρο της δεσποινίδος Μ. Μια παράσταση βασισμένη στη ζωή και το έργο των Κ. Καρυωτάκη και Μ. Πολυδούρη και σε κείμενο εμπνευσμένο από τη “Μεταμόρφωση” του Κάφκα, σε σκηνοθεσία και δραματουργική επεξεργασία Γιάννη Καραούλη και Ευανθίας Σωφρονίδου. (6, 7, 8, 9 Ιουνίου)

Η ομάδα Άνθρωπος στη θάλασσα παρουσιάζει την παράσταση Μάγισσες Wanted, σε σύλληψη και σκηνοθεσία Πολυξένης Σπυροπούλου. Μια παράσταση–απάντηση στο αέναο κυνήγι μαγισσών

έξω και μέσα μας. (Studio Κοιτώνες, από 08/06)

O Επιθεωρητής του Νικολάι Γκόγκολ, σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου, περιοδεύει σε πόλεις της Ελλάδας. Στη Θεσσαλονίκη κάνει στάση στο Δημοτικό Θέατρο Κήπου από 17 έως 21 Ιουνίου. Παίζουν ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, ο Γιώργος Αρμένης, η Δανάη Σκιάδη κ.α. 

ΑΘΗΝΑ

O Κύκλος του Άρτουρ Σνίτσλερ, σε σκηνοθεσία Γιώργου Καραμίχου.

Γραμμένο το 1897, το έργο του Σνίτσλερ (πρωτότυπος τίτλος Der Reigen) συγκαταλέχθηκε ανάμεσα στα απαγορευμένα λόγω του προκλητικού του περιεχομένου. "Πόσο μεγάλη είναι η απόσταση ανάμεσα στην ηδονή και στην οδύνη; Πόσο μικρή είναι η απόσταση ανάμεσα στη μοιχεία και στην πίστη; Πόσο κοντά είναι ο έρωτας στην αγάπη; Πόσο μοναχικοί είμαστε στο σεξ;" Ανάλογα ερωτήματα απασχολούν έναν κύκλο δέκα εραστών σε απόγνωση οι οποίοι συναντιούνται τυχαία ή όχι, με πάθος ή χωρίς, στο φως ή στο σκοτάδι. (Θέατρο Τέχνης-Υπόγειο, 12,13,14,15,16 Ιουνίου)

Στο πλαίσιο του φεστιβάλ Αθηνών 2013 αυτόν τον μήνα θα παρουσιαστούν: η ομηρική Ιλιάδα σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού (4-8/6), ο Κοινός λόγος της Έλλης Παπαδημητρίου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, (19-20/6), η Αντιγόνη του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Νατάσας Τριανταφύλλη, (από 19 του μήνα), το Αλεξάντερπλατς από την ομάδα Κανιγκούντα (22-23/6) και η  24ωρης διάρκειας παράσταση Μερσιέ και Καμιέ, ένα έργο του Σάμουελ Μπέκετ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα. (29/6)